ਭਾਰਤੀ ਈਸਾਈ ਵਿਆਹ ਐਕਟ 1872
 | .png){kind=logo} |
ਭਾਰਤੀ ਈਸਾਈ ਵਿਆਹ ਐਕਟ 1872 ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਦ ਦਾ ਐਕਟ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਈਸਾਈਆਂ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ 18 ਜੁਲਾਈ, 1872 ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੋਚਿਨ, ਮਨੀਪੁਰ, ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਰਗੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[1]
ਐਕਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇੱਕ ਵਿਆਹ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ ਜੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਦਲ ਈਸਾਈ ਹੋਵੇ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚਰਚ ਦੇ ਨਿਯੁਕਤ ਮੰਤਰੀ, ਚਰਚ ਆਫ਼ ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦਾ ਪਾਦਰੀ, ਇੱਕ ਵਿਆਹ ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲਸੰਸਦਾਰ ਐਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ ਇੱਕ ਚਾਹਵਾਨ ਜੋੜੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।[2] ਵਿਆਹ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਜਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਮੈਰਿਜ ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਕੋਲ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ (ਜੋ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ) ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਭਾਰਤੀ ਵਿਆਹ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੈ, ਲਾੜੇ ਲਈ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਉਮਰ 21 ਅਤੇ ਲਾੜੀ ਲਈ 18 ਹੈ।[3]
ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮ ਸਵੇਰੇ 6 ਵਜੇ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ 7 ਵਜੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵਿਆਹ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਰਤਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ।ਇਕ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਪੰਜ ਮੀਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਚਰਚ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇੱਕ ਢੁਕਵਾਂ ਬਦਲ ਸਥਾਨ ਚੁਣ ਸਕਦਾ ਹੈ।[1]
ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਤੇ ਲੋੜਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਵਿਆਹ ਸਿਰਫ ਹੇਠਲੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਧੀਨ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ:[3]
- ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 21 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
- ਲਾੜੀ ਦੀ ਉਮਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 18 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
- ਦੋਵੇਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਮੁਫ਼ਤ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮਜਬੂਰੀ, ਅਣਉਚਿਤ ਪ੍ਰਭਾਵ, ਜਾਂ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
- ਵਿਆਹ ਦੇ ਦੋ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਗਵਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਾਇਸੈਂਸਸ਼ੁਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਵਿਆਹ ਭੰਗ[ਸੋਧੋ]
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹੀ ਵਿਆਹ 1869 ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਇਨਕਲਾਬੀ ਐਕਟ (ਸੈਕਸ਼ਨ X ਅਧੀਨ) ਅਧੀਨ ਤਿੰਨ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਧੀਨ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ:[4]
- ਸੈਕਸ਼ਨ ਐਕਸ ਏ (2001 ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਵਜੋਂ) ਦੋਵੇਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਆਪਸੀ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਤਲਾਕ ਲਈ ਦਾਇਰ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ.
- ਸੈਕਸ਼ਨ X (I) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕੋਈ ਵੀ ਪਾਰਟੀ ਇਸ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਤਲਾਕ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੂਸਰੀ ਪਾਰਟੀ ਮਨੋਵਿਕਾਰ ਮਨ ਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਆਧਾਰਾਂ ਲਈ ਦੋ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ:
- ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡਾਕਟਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
- ਸਬੰਧਤ ਡਾਕਟਰੀ ਲੱਛਣਾਂ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦੇਣ ਲਈ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਲੱਛਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਲੇਕਿਨ ਆਖਿਰਕਾਰ ਇਸ ਲਈ ਲਾਇਲਾਜ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਉਸ ਮਿਤੀ ਤੋਂ ਗਿਣਿਆ ਜਾਏਗੀ ਜਦੋਂ ਬਿਮਾਰੀ ਲਾਇਕ ਹੋਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੋਵੇਗੀ।
- ਮਹਿਲਾ ਸੈਕਸ਼ਨ X (II) ਦੇ ਅਧੀਨ ਤਿੰਨ ਖਾਸ ਆਧਾਰਾਂ ਤੇ ਤਲਾਕ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ: ਬਲਾਤਕਾਰ, ਗੁਦਾ-ਸੰਭੋਗ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਪੁਣਾ
1872 ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਕ੍ਰਿਸਅਨ ਮੈਰਿਜ ਐਕਟ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਨੇ 1869 ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਤਲਾਕ ਐਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ ਉਸ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ[5]
ਅਪਰਾਧ[ਸੋਧੋ]
ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਾਇਸੰਸ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਜਾਂ ਚਰਚ ਦੁਆਰਾ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੱਤ ਤੋਂ ਦਸ ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।[1]
ਮੁੜ ਵਿਆਹ[ਸੋਧੋ]
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਆਹ ਐਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਔਰਤ ਕਿਸੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰਸਮ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।[5]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "The Indian Christian Marriage Act, 1872". lawyerslaw.org. Archived from the original on 12 ਜੂਨ 2018. Retrieved 4 June 2018.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ:Invalid<ref>tag; name "lawyer" defined multiple times with different content - ↑ "The Indian Christian Marriage Act, 1872". indiankanoon.org. Retrieved 4 June 2018.
- ↑ 3.0 3.1 "Christian Marriage and Registration Procedure in India". Helplinelaw.com. Retrieved 4 June 2018.
- ↑ Nambi, S (2005). "Marriage, mental health and the Indian legislation". Indian Journal of Psychiatry. 47 (1): 3–14. doi:10.4103/0019-5545.46067. PMC 2918313.
{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link) - ↑ 5.0 5.1 "From Law And Politics To Religion: In Conversation With Flavia Agnes". The Logical Indian (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2018-08-03. Retrieved 2018-08-19.