ਮਨੁੱਖਤਾ/ਮਾਨਵਿਕੀ
ਮਨੁੱਖਤਾ ਇੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾ ਦੇ ਉਲਟ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਕ, ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਜਾਂ ਕਾਲਪਨਿਕ ਵਿਧੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਧਿਅਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1]
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ, ਸਾਹਿਤ, ਕਾਨੂੰਨ, ਇਤਿਹਾਸ, ਦਰਸ਼ਨ, ਧਰਮ ਅਤੇ ਨਾਟਕ ਕਲਾ,ਸੰਗੀਤ ਆਦਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧੀ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਉਦਾਹਰਨ ਹਨ। ਮਨੁੱਖਤਾ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕਦੇ ਟੈਕਨੋਲਜੀ, ਮਾਨਵ ਸ਼ਾਸ਼ਤਰ , ਏਰੀਆ ਡਿਜਾਇਨ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ ਆਦਿ ਵਿਸ਼ੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[2]
ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ[ਸੋਧੋ]
ਸ਼ਾਹਕਾਰ ( ਕਲਾਸਿਕ ਸਾਹਿਤ )[ਸੋਧੋ]
ਪੱਛਮੀ ਸਿਖਿਆ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿਚ ਕਲਾਸਕੀ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸੰਦਰਭ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰੋਮ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਹੈ। ਕਲਾਸਕੀ ਦਾ ਅਧਿਅਨ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਆਧਾਰਸ਼ਿਲਾਵਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇਸਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯਤਾ ਵਿਚ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕਈ ਮਾਨਵਿਕ ਵਿਸ਼ੇ ਜਿਵੇਂ ਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਕਲਾਸਕੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਗੂੜ੍ਹਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਕਾਨੂੰਨ[ਸੋਧੋ]
ਸਾਹਿਤ[ਸੋਧੋ]
ਨਾਟਕ ਕਲਾ[ਸੋਧੋ]
ਨਾਚ, ਸੰਗੀਤ, ਜਾਦੂ, ਫ਼ਿਲਮਾਂ, ਬਾਜੀਗਰੀ, ਮਾਰਚਿੰਗ ਕਲਾ, ਓਪੇਰਾ ਆਦਿ।
