ਮੁਨੀਰ ਸਰਹਦੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਮੁਨੀਰ ਸਰਹਦੀ (1931 – 23 ਮਈ, 1980) ਇੱਕ ਪਸ਼ਤੂਨ -ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਵਾਦਕ, ਸਰਿੰਦਾ ਵਾਦਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੋਕ ਗਾਇਕ ਸੀ। ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ।[1][2] ਮੁਨੀਰ, 1978 ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਾਈਡ ਆਫ ਪਰਫਾਰਮੈਂਸ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੱਕ ਸਿਵਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣ ਗਿਆ।[3][4][5]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਮੁਨੀਰ ਸਰਹਦੀ ਦਾ ਜਨਮ 1931 ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ਾਵਰ, ਖੈਬਰ ਪਖਤੂਨਖਵਾ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਿੰਦਾ ਵਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਉਸਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਝੁਕਣ ਵਾਲਾ ਤਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਸਾਜ਼ ਵਜਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਰਿੰਦਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਸਾਜ਼ ਵਜਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਦੇ ਯਤਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਸੰਗੀਤਕ ਸਾਜ਼ ਸਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੁਨੀਰ ਆਪਣੀ ਸਰਿੰਦਾ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਡੋਲ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਕਈ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪੂਰੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮੰਗ ਸੀ।[6][1]

ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾ[ਸੋਧੋ]

ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]

ਮੁਨੀਰ ਸਰਹਦੀ ਨੂੰ ਸਰਿੰਦਾ ਸਾਜ਼ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤੀ ਕਮਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਆਮਦਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਨੈੱਟਵਰਕ ਰੇਡੀਓ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ। ਜੋ ਤਨਖਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾਕਾਫੀ ਸੀ, ਅਤੇ 23 ਮਈ, 1980 ਨੂੰ, ਉਹ ਪਿਸ਼ਾਵਰ ਵਿਖੇ ਗਰੀਬੀ ਵਿਚ ਮਰ ਗਿਆ, ਪਰ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[1][6]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Aziz, Shaikh (20 January 2002). "SPOT LIGHT: Munir Sarhadi – the sarinda virtuoso". Dawn (newspaper). Archived from the original on 3 ਨਵੰਬਰ 2007. Retrieved 10 June 2020.{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)Aziz, Shaikh (20 January 2002). . Dawn (newspaper). Archived from the original on 3 November 2007. Retrieved 10 June 2020.
  2. اورکزئی, رفعت اللہ (June 1, 2017). "کیا پاکستان میں سارندہ خاموش ہورہا ہے؟". BBC News اردو.
  3. Sheikh, M. A. (2012-04-26). Who's who: Music in Pakistan. ISBN 9781469191591.
  4. "Centre urged to recognise work of KP artistes". The Nation (Pakistani newspaper). 19 March 2012. Retrieved 10 June 2020.
  5. 50 Years of Lahore Arts Council, Alhamra: An Overview. Sang-e-Meel Publications. March 4, 2000. ISBN 9789693510836 – via Google Books.
  6. 6.0 6.1 "Cultural heritage: Last patron of sarinda struggles to keep strings resonating". The Express Tribune (newspaper). 8 February 2013. Retrieved 10 June 2020.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]