ਰਾਧਾਬਾਈ ਸੁਬਾਰਾਇਣ
ਕੈਲਾਸ਼ ਰਾਧਾਬਾਈ ਸੁਬਾਰਾਯਨ, ਨੀ ਕੁਡਮੁਲ (22 ਅਪ੍ਰੈਲ 1891 - 1960) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਾਰਕੁਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੁਧਾਰਕ ਸੀ। ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਪੀ. ਸੁਬਾਰਾਯਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਮੋਹਨ ਕੁਮਾਰਮੰਗਲਮ, ਪੀਪੀ ਕੁਮਾਰਮੰਗਲਮ ਅਤੇ ਪਾਰਵਤੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ।
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]
ਰਾਧਾਬਾਈ ਕੁਡਮੁਲ ਦਾ ਜਨਮ ਮੰਗਲੌਰ ਦੇ ਰਾਓ ਸਾਹਿਬ ਕੁਦਮੁਲ ਰੰਗਾ ਰਾਓ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। [1] ਉਹ ਚਿਤਰਪੁਰ ਸਾਰਸਵਤ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। [2] ਉਸਨੇ ਮੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਕੂਲੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ ਕਾਲਜ, ਮਦਰਾਸ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ। [1] ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿਧਵਾ, 1912 ਵਿੱਚ, ਰਾਧਾਬਾਈ ਨੇ ਕੁਮਾਰਮੰਗਲਮ ਦੇ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਪੀ. ਸੁਬਾਰਾਇਣ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਜੋੜੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਧੀ ਸੀ। [1] ਉਸਨੇ ਸੋਮਰਵਿਲ ਕਾਲਜ, ਆਕਸਫੋਰਡ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ। [3]
ਜਨਤਕ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਰਾਧਾਬਾਈ ਮਦਰਾਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸੈਨੇਟ ਦੀ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਵੂਮੈਨ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। 1930 ਦੀ ਗੋਲਮੇਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਅਤੇ ਜਹਾਨਰਾ ਸ਼ਾਹਨਵਾਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰ ਸਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਲਈ 5 ਫੀਸਦੀ ਰਾਖਵੇਂਕਰਨ ਲਈ ਅਸਫ਼ਲ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ। [4] ਉਸਨੇ ਦੂਜੀ ਗੋਲਮੇਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। [5] ਰਿਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਰਾਏ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ, ਰਾਧਾਬਾਈ ਇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਥੀਅਨ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। [6]
1937 ਵਿੱਚ, ਰਾਧਾਬਾਈ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਜਨਰਲ ਸੀਟ ਉੱਤੇ ਚੋਣ ਲੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। [7] ਪਰ ਮਦਰਾਸ ਸੂਬਾਈ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। [7] ਜਦੋਂ ਸੁਬਾਰਾਇਣ ਨੇ ਸੀ . ਰਾਜਗੋਪਾਲਾਚਾਰੀ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ:
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਧਾਬਾਈ 1938 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਵਿਰੋਧ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਮੈਂਬਰ ਬਣੀ। [8]
ਨੋਟਸ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 The Who's who in Madras: A pictorial who's who of distinguished personages, princes, zemindars and noblemen in the Madras Presidency. Pearl Press. 1937. p. 83.
- ↑ "All India Chitrapur Defence Souvenir Fund Souvenir and Directory" (PDF). Kanara Saraswat: A Monthly Journal of the Kanara Saraswat Association. 85 (11): 5. 2004. Archived from the original (PDF) on 23 July 2011. Retrieved 8 November 2009.
- ↑ Pauline Adams (1996). Somerville for women: an Oxford college, 1879-1993. Oxford University Press. p. 118. ISBN 978-0199201792.
- ↑ Partha S. Ghosh (23 May 2012). The Politics of Personal Law in South Asia: Identity, Nationalism and the Uniform Civil Code. Routledge. pp. 234–. ISBN 978-1-136-70512-0.
- ↑ Anupama Roy (2005). Gendered citizenship: historical and conceptual explorations. Orient Blackswan. p. 139. ISBN 978-8125027973.
- ↑ Anupama Roy (2005). Gendered citizenship: historical and conceptual explorations. Orient Blackswan. p. 140. ISBN 978-8125027973.
- ↑ 7.0 7.1 Anup Taneja (2005). Gandhi, women, and the National Movement, 1920-47. Har Anand Publications. p. 179. ISBN 978-8124110768.
- ↑ Lakshmi N. Menon (1944). The position of women. Oxford University Press. p. 28.