ਸਾਰਾ ਸੁਲੇਰੀ ਗੁੱਡਈਅਰ
ਸਾਰਾ ਗੁੱਡਈਅਰ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Sara Goodyear; née Suleri ; 12 ਜੂਨ, 1953 – 20 ਮਾਰਚ, 2022)[1] ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਯੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ,[2] ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਨ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਅਤੇ ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਐਡਮੰਡ ਬਰਕ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਉਸਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂਤ, ਸਮਕਾਲੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਆਲੋਚਨਾ, ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਉਹ ਯੇਲ ਜਰਨਲ ਆਫ਼ ਕ੍ਰਿਟੀਸਿਜ਼ਮ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਾਈਜੇਸੀ, ਦ ਯੇਲ ਰਿਵਿਊ, ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਜਿਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕੀ ਬੋਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਕਰੀਅਰ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]ਸੁਲੇਰੀ ਨੇ ਯੇਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ 1983 ਵਿੱਚ ਉੱਥੇ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ , ਵਿਲੀਅਮਸਟਾਊਨ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਾਲ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਸੁਲੇਰੀ ਯੇਲ ਜਰਨਲ ਆਫ਼ ਕ੍ਰਿਟੀਸਿਜ਼ਮ ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ।[3]
ਸੁਲੇਰੀ ਦੀ 1989 ਦੀ ਯਾਦ, ਮੀਟਲੇਸ ਡੇਜ਼, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨੀ ਦੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਇੰਟਰਵੀਵਿੰਗ ਦੀ ਇੱਕ ਖੋਜ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਸਮੀਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4] ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਐਡੀਸ਼ਨ, ਕੈਮਿਲਾ ਸ਼ਮਸੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਨਾਲ, 2018 ਵਿੱਚ ਪੇਂਗੁਇਨ ਵੂਮੈਨ ਰਾਈਟਰਜ਼ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਉਸ ਦੀ 1992 ਦ ਰੈਟੋਰਿਕ ਆਫ਼ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਇੰਡੀਆ ਨੂੰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਐਡਵਰਡ ਸੈਦ, ਹੋਮੀ ਭਾਭਾ, ਗੌਰੀ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥਨ, ਅਤੇ ਜੈਕ ਡੇਰਿਡਾ ਦੁਆਰਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਨੇ "ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪੈਰਾਡਿਗਮੈਟਿਕ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਿਆ ਹੈ", ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਤਾਬ "ਅਜਿਹੀ ਵਿਦਵਤਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਾਧਾ" ਸੀ। "ਉਸਦੀਆਂ ਕੁਝ ਚੋਣਵਾਂ ਦੀ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀਤਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਵਾਰ-ਵਾਰ, ਮਿਆਰੀ ਪਾਠਾਂ ਦੀ ਉਸੇ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਮੁੜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।"[6] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਨੇ ਸੁਲੇਰੀ ਨੂੰ "ਸੌਖਿਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਖਤ ਡੇਟਾ ਦੇ ਲਾਭ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਧਾਰਨੀਕਰਨ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ" ਲਈ ਕੰਮ ਲਿਆ। ਉਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਦਾ ਹੈ, ਕਿ "ਇਹ ਕਹਿਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸੁਲੇਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਪਦਾਰਥ ਰਹਿਤ ਹੈ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੂਝਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੀਮਤ ਦੇ ਹਨ। ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਉਹ ਇੱਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸਾਹਿਤਕ ਆਲੋਚਕ ਹੈ ਜੋ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਮੋਨੋਗ੍ਰਾਫਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮ ਤੋਂ ਬੋਰ ਹੋਵੇਗੀ। ਜ਼ਰੂਰ ਕਰੋ।"[7]
ਬੁਆਏਜ਼ ਵਿਲ ਬੀ ਬੁਆਏਜ਼: ਏ ਡੌਟਰਜ਼ ਐਲੀਗੀ 2003 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਜ਼ੈਡ ਏ ਸੁਲੇਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੇ "ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਸੁਭਾਅ" ਲਈ ਪਿਪ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਵਿਚ ਸੁਲੇਰੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[8]
ਹੈਨਰੀ ਲੁਈਸ ਗੇਟਸ ਜੂਨੀਅਰ ਨੇ ਸੁਲੇਰੀ ਨੂੰ " ਰੁਸ਼ਦੀ ਦੇ ਫੈਂਟਸਮੈਗੋਰੀਕਲ ਪਾਈਨਚਨ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਤਰ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਪ੍ਰੋਸਟ " ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ।
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]1993 ਵਿੱਚ, ਸੁਲੇਰੀ ਨੇ ਗੁਡਈਅਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਔਸਟਿਨ ਗੁਡਈਅਰ (ਸੀ. 1920-2005) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ।[9] ਲੁਈਸਾ ਰੌਬਿਨਸ (1920-1992) ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਗੁਡਈਅਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਬੱਚੇ ਸਨ,[10] ਥਾਮਸ ਰੌਬਿਨਸ ਜੂਨੀਅਰ ਦੀ ਪੋਤੀ;[11][12] ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ, ਗ੍ਰੇਸ ਰਮਸੇ ਗੁਡਈਅਰ (ਜਨਮ 1941), ਦਾ ਵਿਆਹ ਫ੍ਰੈਂਕਲਿਨ ਡੀ. ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ III (ਜਨ. 1938) ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਫ੍ਰੈਂਕਲਿਨ ਡੀ. ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਅਤੇ ਐਲੀਨੋਰ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦਾ ਪੋਤਾ ਸੀ।[13][14]
ਸੁਲੇਰੀ ਅਤੇ ਗੁਡਈਅਰ 14 ਅਗਸਤ 2005 ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਵਿਆਹੇ ਹੋਏ ਰਹੇ।[15] ਗੁੱਡਈਅਰ ਦੀ 20 ਮਾਰਚ, 2022 ਨੂੰ 68 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਬੇਲਿੰਘਮ, ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੀ ਰੁਕਾਵਟ ਵਾਲੀ ਪਲਮਨਰੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[16]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Sanga, Jaina C., ed. (2003). South Asian novelists in English : an A-to-Z guide. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group. ISBN 0313318859. Retrieved April 18, 2016.
- ↑ "Sara Goodyear". english.yale.edu. Yale University. Retrieved April 18, 2016.
- ↑
- ↑ Henry Louis Gates Jr., "Remembrance of Things Pakistani: Sara Suleri Makes History", Village Voice Literary Supplement, December 1989, pp. 37–38; Candia McWilliam, "Jazzy, Jyoti, Jase and Jane", Rev. of Meatless Days and Jasmine by Bharati Mukherjee, London Review of Books, May 10, 1990, pp. 23–4; and Daniel Wolfe, "Talking Two Mother Tongues", Rev. of Meatless Days, New York Times Book Review, June 4, 1989, p. 30.
- ↑
- ↑ Mathew Chacko, South Atlantic Review 58.1 (1993): 113–115. https://www.jstor.org/stable/3201105
- ↑ David Kopf, Journal of the American Oriental Society 113.3 (1993): 476–478. https://www.jstor.org/stable/605403
- ↑ Sidhwa, Bapsi (September 2004). "Sara Suleri Goodyear. Boys Will Be Boys: a Daughter's Elegy". World Literature Today. 78 (3–4): 88. doi:10.2307/40158524. JSTOR 40158524.
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑