ਸਿਗਰੀਡ ਅੰਡਸਟ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਸਿਗਰੀਡ ਅੰਡਸਟ
ਜਨਮ(1882-05-20)20 ਮਈ 1882[1]
Kalundborg, Denmark[1]
ਮੌਤ10 ਜੂਨ 1949(1949-06-10) (ਉਮਰ 67)
Lillehammer, Norway
ਕਿੱਤਾWriter
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾNorwegian
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਵਾਰਡNobel Prize in Literature
1928
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ
  • Ingvald Martin Undset (father)[1]
  • Anna Marie Charlotte Nicoline née Gyth (mother)[1]

ਸਿਗਰੀਡ ਅੰਡਸਟ (20 ਮਈ 1882 - 10 ਜੂਨ 1949) ਇੱਕ ਨਾਰਵੇਜੀਆਈ ਨਾਵਲਕਾਰਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ 1928 'ਚ ਸਾਹਿਤ ਲਈ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ।[2]

ਅੰਡਸਟ ਦਾ ਜਨਮ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਕਲੰਡਬਰਗ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਰਵੇ ਚੱਲਿਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ। 1924 ਵਿਚ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕੀਤਾ। 1940 ਵਿੱਚ, ਨਾਜ਼ੀ ਜਰਮਨੀ ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਨਾਰਵੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਕਾਰਨ ਉਹ 1940 'ਚ ਨਾਰਵੇ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਚੱਲੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰੰਤੂ 1945 'ਚ ਦੂਸਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਈ ਸੀ।

ਉਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰਚਨਾ ਕ੍ਰਿਸਟਿਨ ਲਵਰਾਂਸੈਟਟਰ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਤਿਕੜੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮੌਤ ਤੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਤਿੰਨ ਖੰਡ 1920 ਅਤੇ 1922 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਏ ਸਨ।

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

Undset as a young girl

ਸਿਗਰੀਡ ਅੰਡਸਟ ਦਾ ਜਨਮ 20 ਮਈ 1882 ਨੂੰ ਡੈੱਨਮਾਰਕ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਲੁੰਡਬਰਗ ਵਿਖੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ ਸ਼ਾਰਲੋਟ ਅੰਡਸਟ (1855–1939, ਅੰਨਾ ਮਾਰੀਆ ਸ਼ਾਰਲੋਟ ਗਾਇਥ) ਦੇ ਬਚਪਨ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅੰਡਸਟ ਤਿੰਨ ਧੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਰਵੇ ਚਲੇ ਗਏ।

ਉਹ ਨਾਰਵੇ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਓਸਲੋ (ਜਾਂ ਕ੍ਰਿਸਟੀਆਨੀਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ 1925 ਤੱਕ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ) ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ 11 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਨਾਰਵੇਈਆਈ ਪੁਰਾਤੱਤਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਇੰਗਵਾਲਡ ਮਾਰਟਿਨ ਅੰਡਸਟ (1853–1893), ਦੀ ਲੰਬੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 40 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।[3]

ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੰਡਸਟ ਨੂੰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਉਮੀਦ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੇ ਸੈਕਟਰੀਅਲ ਕੋਰਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਟੀਆਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਕੰਪਨੀ 'ਚ ਸੈਕਟਰੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਉਸ ਨੇ 10 ਸਾਲ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[4][5]

ਉਹ 1907 ਵਿੱਚ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ ਅਤੇ 1933 ਤੋਂ 1935 ਤੱਕਕ ਇਸ ਦੀ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤ 'ਚ 1936 ਤੋਂ 1940 ਤੱਕ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਚੇਅਰਵੁਮੈਨ ਰਹੀ।[6]

ਲੇਖਕ[ਸੋਧੋ]

ਦਫਫ਼ਰੀ ਕੰਮ ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਅੰਡਸਟ ਲਿਖਦੀ ਅਤੇ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਹ 16 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਨੌਰਡਿਕ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਸੈੱਟ ਲਿਖਣ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਖਰੜਾ, ਇੱਕ ਮੱਧਕਾਲੀ ਡੈਨਮਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ 22 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਤਿਆਰ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਹਾਊਸ ਨੇ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਹੱਥ-ਲਿਖਤ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਲਿਖਤ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ 80 ਪੰਨੇ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਕਾਲੀ ਕ੍ਰਿਸਟਿਨਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਮੱਧ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੀ ਪਿਛੋਕੜ ਵਾਲੇ ਯਥਾਰਥ ਦਾ ਵਰਣਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਸਿਰਲੇਖ 'ਫਰੂ ਮਾਰਟਾ ਔਉਲੀ' ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਵਾਕ (ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਦੇ ਸ਼ਬਦ) ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਭੜਕਾਉ ਸਨ: "ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਬੇਵਫ਼ਾ ਰਹੀ ਹਾਂ।"

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, 25 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਅੰਡਸਟ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮਕਾਲੀ ਪਿਛੋਕੜ ਤੋਂ ਉਲਟ, ਵਿਭਚਾਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਨਾਵਲ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਇਸ ਨਾਵਲ ਨੇ ਇੱਕ ਹਲਚਲ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਣਹਾਰ ਨੌਜਵਾਨ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ। 1919 ਤੱਕ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਅੰਡਸੈਟ ਨੇ ਸਮਕਾਲੀ ਕ੍ਰਿਸਟਿਨਿਆ ਵਿੱਚ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਈ ਨਾਵਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ ਸਨ। 1907–1918 ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਨਾਵਲ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਬਾਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਮਿਹਨਤਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਦੀ, ਮਾਮੂਲੀ ਪਰਿਵਾਰਕ ਕਿਸਮਤ ਦੀਆਂ, ਮਾਂ-ਪਿਓ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਹਨ। ਜਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਖੁਦ ਇਸ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਸ਼ਕ ਅਤੇ ਵਿਡੰਬਨਾਤਮਕ ਢੰਗ ਨਾਲ "ਅਨੈਤਿਕ ਕਿਸਮ ਦੀ" (ਪਿਆਰ ਦਾ) ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਇਹ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਦੌਰ ਜੈਨੀ (1911) ਅਤੇ ਵੈਰੇਨ (ਬਸੰਤ) (1914) ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ ਇੱਕ ਔਰਤ ਪੇਂਟਰ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜੋ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਸੰਕਟ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਵੇਗੀ। ਦੂਸਰੀ ਔਰਤ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਵਿਆਹੁਤਾ ਸੰਕਟ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅੰਤ 'ਚ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪਰਿਵਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ 'ਮੁਕਤ ਅੰਦੋਲਨ' ਲਈ ਰੱਖਿਆ।

ਅੰਡਸਟ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਵਿਕੀਆਂ, ਅਤੇ, ਆਪਣੀ ਤੀਜੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦਫ਼ਤਰ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਆਮਦਨ 'ਤੇ ਜੀਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਈ। ਲੇਖਕ ਦੀ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਯੂਰਪ ਦੀ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਤੁਰ ਪਈ। ਡੈਨਮਾਰਕ ਅਤੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਰੁਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇਟਲੀ ਚੱਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਦਸੰਬਰ 1909 'ਚ ਰੋਮ ਪਹੁੰਚ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਨੌਂ ਮਹੀਨੇ ਰਹੀ। ਅਨਡਸੈੱਟ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਰੋਮ ਨਾਲ ਨੇੜਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਥੇ ਰਹਿਣ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ-ਕਦਮਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲੀ। ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਹੋਣ ਦਾ ਅਰਥ ਉਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੌਦਾ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਸਕੈਨਡੇਨੇਵੀਆਈ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਮਿੱਤਰਤਾ ਬਣਾਈ।

ਬਾਅਦ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ[ਸੋਧੋ]

ਇਸ ਰਚਨਾਤਮਕ ਵਿਸਫੋਟ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ, ਅੰਡਸਟ ਸ਼ਾਂਤ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ। 1929 ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੈਥੋਲਿਕ ਤੱਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਮਕਾਲੀ ਓਸਲੋ ਵਿੱਚ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਾਵਲਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਛੋਟੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਥੀਮ ਚੁਣੇ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਵੀ, ਮੁੱਖ ਥੀਮ ਪਿਆਰ ਰਿਹਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਇਤਿਹਾਸਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸਖਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਨਾਰਵੇਈਆਈ ਵਿੱਚ ਕਈ [[ਆਈਸਲੈਂਡ ਸਗਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਹਿਤਕ ਲੇਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਤੇ, ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਬ੍ਰੋਂਟਾ ਭੈਣਾਂ ਤੇ ਇਕ ਲੰਮਾ ਲੇਖ, ਅਤੇ ਡੀ. ਐਚ. ਲਾਰੈਂਸ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਣਨ ਯੋਗ ਹਨ.

1934 ਵਿਚ, ਉਸਨੇ ਇਲੈਵਨ ਈਅਰਜ਼ ਓਲਡ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਹੈ। ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਛਾਪਾ ਮਾਰਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਕ੍ਰਿਸਟੀਆਨੀਆ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ, ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੀ, ਬੌਧਿਕ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਰੇ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੀਮਾਰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ।

1930 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸਕੈਨਡੇਨੇਵੀਆ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ 'ਤੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਸਿਰਫ਼ ਪਹਿਲੀ ਜਿਲਦ, ਮੈਡਮ ਡੋਰਥੀਆ, 1939 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਦੂਸਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਉਸੇ ਸਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਵਾਂ ਨਾਵਲ ਕਦੇ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਜੋਸਫ਼ ਸਟਾਲਿਨ ਦੇ ਫਿਨਲੈਂਡ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਸਰਦ ਰੁੱਤ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਅੰਡਸੈਟ ਨੇ 25 ਜਨਵਰੀ 1940 ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੇ ਕੇ ਫਿਨਲੈਂਡ ਦੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ।[7]

ਜਲਾਵਤਨੀ[ਸੋਧੋ]

ਅਪ੍ਰੈਲ 1940 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਜਰਮਨੀ ਨੇ ਨਾਰਵੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਅੰਡਸੈਟ ਨੂੰ ਭੱਜਣਾ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੇ 1930 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹਿਟਲਰ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਅਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤਾਰੀਖ ਤੋਂ ਹੀ ਨਾਜ਼ੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਗੇਸਟਾਪੋ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਨਿਰਪੱਖ ਸਵੀਡਨ ਭੱਜ ਗਈ। ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬੇਟਾ, ਨਾਰਵੇਈ ਸੈਨਾ ਦਾ ਦੂਜਾ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਐਂਡਰਸ ਸਵਰਸਤਾਦ, 27 ਅਪ੍ਰੈਲ 1940 ਨੂੰ[8], ਗੌਸਡਲ ਦੇ ਸੇਗਲਸਟੈਡ ਬ੍ਰਿਜ ਵਿਖੇ ਜਰਮਨ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਗੱਠਜੋੜ ਵਿੱਚ, 27 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[9]

ਅੰਡਸਟ ਦੀ ਬਿਮਾਰ ਲੜਕੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਰ ਗਈ ਸੀ। ਬਿਰਕਬੇਕ ਨੂੰ ਵੇਹਰਮਾਕਟ ਦੁਆਰਾ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੌਰਾਨ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕੁਆਰਟਰਾਂ ਵਜੋਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

1940 ਵਿੱਚ, ਅੰਡਸਟ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਛੋਟਾ ਬੇਟਾ ਨਿਰਪੱਖ ਸਵੀਡਨ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਲਈ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ, ਉਸ ਨੇ ਅਣਥੱਕਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀ ਲਿਖਤ, ਭਾਸ਼ਣ ਅਤੇ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਵਿੱਚ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਬਰੁਕਲਿਨ ਹਾਈਟਸ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਸੇਂਟ ਅੰਸਗਰ ਦੀ ਸਕੈਨਡੇਨੇਵੀਅਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਲੀਗ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਬੁਲੇਟਿਨ ਲਈ ਕਈ ਲੇਖ ਲਿਖੇ। ਉਸ ਨੇ ਫਲੋਰਿਡਾ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਵੀ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਨਾਵਲਕਾਰ ਮਾਰਜੋਰੀ ਕਿਨਨ ਰਾਵਲਿੰਗਜ਼ ਨਾਲ ਨੇੜਲੀ ਦੋਸਤੀ ਹੋਈ।

4 ਜਨਵਰੀ 1944 ਨੂੰ ਡੈੱਨਮਾਰ ਲੂਥਰਨ ਪਾਦਰੀ ਕਾਜ ਮੁੰਕ ਦੀ ਜਰਮਨ ਫਾਂਸੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੈੱਨਮਾਰਕੀ ਟਾਕਰੇ ਦੀ ਅਖਬਾਰ 'ਡੇ ਫਰੀ ਡਾਂਸਕੇ' ਨੇ ਅੰਡਸਟ ਸਮੇਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਕੈਂਡੈਨੀਵੀ ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ।[10]

ਨਾਰਵੇ ਵਾਪਿਸੀ ਅਤੇ ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]

ਅੰਡਸਟ 1945 ਵਿੱਚ ਅਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਾਰਵੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਈ। ਉਹ ਚਾਰ ਸਾਲ ਹੋਰ ਜਿਉਂਦੀ ਰਹੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਅੰਡਸਟ ਦੀ ਮੌਤ 67 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਲਿਲਹੈਮਰ, ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ 1919 ਤੋਂ 1940 ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੀ ਰਹੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਲਹੈਮਰ ਤੋਂ 15 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ, ਮੇਸਨਾਲੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਕੁੜੀ ਅਤੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਹੋਈ ਮੌਤਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਸੀ। ਕਬਰ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਕਾਲੇ ਕਰਾਸ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸਨਮਾਨ[ਸੋਧੋ]

  • Undset won the Nobel prize for literature in 1928, for which she was nominated by Helga Eng, member of the Norwegian Academy of Science and Letters.[11]
  • A mountain on the moon, east of crater Lambert at Mare Imbrium, was called Mons Undset, however, it was erroneously mentioned as Mons Undest on Lunar Topographic Orthophotomap 40B4. The International Astronomical Union (IAU) refused to include Mons Undset in the alphabetic gazetteer of officially named lunar formations. This mountain is nowadays known as Lambert γ (Lambert gamma).
  • A crater on the planet Venus was named after Undset.
  • Undset was depicted on a Norwegian 500 kroner note and a two-kroner postage stamp from 1982. Neighboring Sweden put her on a stamp in 1998.
  • Bjerkebæk, Undset's home in Lillehammer, is now part of the Maihaugen museum. The farmhouse was listed[ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਲੋੜੀਂਦਾ] in 1983. Efforts to restore and furnish the houses as they were during the time of her occupancy were begun in 1997. New public buildings[ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਲੋੜੀਂਦਾ] were opened in May 2007.[12]
  • Undset is depicted on the tail fin of a Norwegian Air Shuttle Boeing 737-800, with the registration LN-NGY.[13]

ਕੰਮ[ਸੋਧੋ]

  • Gunnar's Daughter is a brief novel set in the Saga Age. This was Undset's first historical novel, published in 1909.
  • The Master of Hestviken series is of four volumes, published 1925-27, which are listed in order below. Depending on the edition, each volume may be printed by itself, or two volumes may be combined into one book. The latter tends to result from older printings.
  • Kristin Lavransdatter is a trilogy of three volumes. These are listed in order as well. Written during 1920–22. In 1995 the first volume was the basis for a commercial film, Kristin Lavransdatter, directed by Liv Ullman.
  • Jenny was written in 1911. It is a story of a Norwegian painter who travels to Rome for inspiration. How things turn out, she had not anticipated.
  • The Unknown Sigrid Undset, a collection of Undset's early existentialist works, including Tiina Nunnally's new translation of Jenny was assembled by Tim Page for Steerforth Press and published in 2001.
  • Men, Women and Places, a collection of critical essays, including 'Blasphemy', 'D. H. Lawrence', 'The Strongest Power', and 'Glastonbury'. Tr. Arthur G Chater, Cassel & Co., London. 1939.
  • Happy Times in Norway, a memoir of her children's life in that country before the Nazi occupation, features a particularly moving and powerful preface about the simplicity and hardiness of Norway and its people, with a vow that it will return thus after the evil of Nazism is "swept clean." New York; Alfred A. Knopf. 1942. ISBN 978-0-313-21267-3
  • Saga of Saints, ISBN 0-8369-0959-3; ISBN 978-0-8369-0959-3. The coming of Christianity.--St. Sunniva and the Seljemen.--St. Olav, Norway's king to all eternity.--St. Hallvard.--St. Magnus, earl of the Orkney islands.--St. Eystein, archbishop of Nidaros.--St. Thorfinn, bishop of Hamar.--Father Karl Schilling, Barnabite. Chapter of this book also published as "A Priest From Norway, The Venerable Karl M. Schilling, CRSP" by the Barnabite Fathers Archived 2010-09-23 at the Wayback Machine. through the North American Voice of Fatima, Youngstown NY, July 1976.
  • Ida Elisabeth, novel
  • Catherine of Siena, Novel. Sigrid Undset's Catherine of Siena is acclaimed as one of the best biographies of this well known, and amazing fourteenth-century saint. Undset based this factual work on primary sources, her own experiences living in Italy, and her profound understanding of the human heart. Catherine of Siena was a favorite of Undset, who was also a Third Order Dominican. This novel was republished by Ignatius Press in 2009.

ਹੋਰ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Fødte Kvindekøn". Kirkebog. 1880–1892 (in Danish). Vor Frue Sogn (Kalundborg). 1882. p. 166. Doktor philosof Ingvald Martin Undset og Hustru Anna Marie Charlotte Nicoline, født Gyth, 26 Aar 1/2 {{cite book}}: Unknown parameter |trans_chapter= ignored (help); Unknown parameter |trans_title= ignored (help)CS1 maint: unrecognized language (link)
  2. Bliksrud, Liv (28 September 2014). "Sigrid Undset". Nbl.snl.no. Retrieved 11 November 2017.
  3. Solberg, Bergljot (28 September 2014). "Ingvald Undset". Nbl.snl.no. Retrieved 11 November 2017.
  4. Anderson, Gidske. "Sigrid Undset". Go Norway. Archived from the original on 28 ਫ਼ਰਵਰੀ 2021. Retrieved 21 March 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  5. Pedersen, Mo (25 July 2017). "An extraordinary woman: The life of Nobel Laureate Sigrid Undset". The Norwegian American. Archived from the original on 22 ਮਾਰਚ 2018. Retrieved 21 March 2018.
  6. "Undset, Sigrid". Nordic Women's Literature (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 2020-02-10.
  7. The Winter War 1939—1940 Archived 2009-05-02 at the Wayback Machine. The Finnish Defence Forces, 1999.
  8. Voksø, Per (1994). Krigens Dagbok – Norge 1940–1945 (in ਨਾਰਵੇਜਿਆਈ). Oslo: Forlaget Det Beste. p. 33. ISBN 82-7010-245-8.
  9. Ording, Arne; Johnson, Gudrun; Garder, Johan (1951). Våre falne 1939–1945 (in ਨਾਰਵੇਜਿਆਈ). Vol. 4. Oslo: Norwegian government. pp. 272–273.
  10. "KAJ MUNK IN MEMORIAM". De frie Danske (in ਡੈਨਿਸ਼). January 1944. p. 6. Retrieved 18 November 2014. Munk var en overordentlig modig Mand og er nu mere end nogensinde før i Spidsen for Danmarks Frihedskamp. Hans indsats i Kampen for Friheden har skænket ham udødelighed. Han er blevet et af de store Navne i Danmarks Historie
  11. "Nomination Database". Nobelprize.org. Retrieved 11 November 2017.
  12. "Sigrid Undset's home Bjerkebæk (Maihaugen)". Maihaugen.no. Archived from the original on 30 ਜੁਲਾਈ 2015. Retrieved 11 ਨਵੰਬਰ 2017.
  13. "LN-NGY | Boeing 737-8JP | Norwegian | JetPhotos". JetPhotos. Retrieved 2017-08-15.

ਹੋਰ ਸਰੋਤ[ਸੋਧੋ]

  • Inside the gate: Sigrid Undset's Life at Bjerkebæk by Nan Bentzen Skille, translated by Tiina Nunnally. ISBN 978-82-03-19447-4
  • Amdam, Per (1975). "En ny realisme. Historie og samtid". In Beyer, Edvard (ed.). Norges Litteraturhistorie (in Norwegian). Vol. 4. Oslo: Cappelen. pp. 412–439.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)Oslo: Cappelen. pp. 412–439. 
  • Krane, Borgnild (1970). Sigrid Undset. Liv og meninger (in Norwegian).{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)Liv og meninger (in Norwegian). 
  • Bayerschmidt, Carl F. 1970. Sigrid Undset. (Twayne's world authors series 107.) New York: Twayne Publishers.

ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ[ਸੋਧੋ]