ਸੁਰਾਯਾ ਦਲੀਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਸੁਰਾਯਾ ਦਲੀਲ
ਸੁਰਾਯਾ ਦਲਿਲ 2017 ਵਿੱਚ
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਨਾਗਰਿਕਤਾਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ
ਕੌਮੀਅਤਅਫਗਾਨ
ਕਿੱਤਾਵੈਦ
ਜਾਤੀਉਜ਼ਬੇਕ ਲੋਕ

ਸੁਰਾਯਾ ਦਲੀਲ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Suraya Dalil; ਜਨਮ 1970) ਇੱਕ ਅਫਗਾਨ ਮਹਿਲਾ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ 2010 ਤੋਂ 2014 ਤੱਕ ਪਬਲਿਕ ਹੈਲਥ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ ਅਤੇ ਨਵੰਬਰ 2015 ਤੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਥਾਈ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਰਹੀ ਹੈ।

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਦਲਿਲ ਦਾ ਜਨਮ ਫਰਵਰੀ 1970 ਵਿੱਚ ਕਾਬੁਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਸਾਧਾਰਨ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਸ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਸਨ।[1] ਉਸਨੇ ਜ਼ਰਘੋਨਾ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1991 ਵਿੱਚ ਕਾਬੁਲ ਮੈਡੀਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ।[2][3] ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਫਿਰ ਮਜ਼ਾਰ-ਏ-ਸ਼ਰੀਫ ਚਲਾ ਗਿਆ।[4]

2004 ਵਿੱਚ, ਦਲਿਲ ਨੂੰ ਹਾਰਵਰਡ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪਬਲਿਕ ਹੈਲਥ[5] ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸ਼ੀਅਲ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 2005 ਵਿੱਚ ਪਬਲਿਕ ਹੈਲਥ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਨਾਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਦਲਿਲ ਨੇ 1992 ਅਤੇ 1993 ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੀ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਤਾਜਿਕ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੇਡੇਕਿਨਸ ਸੈਨਸ ਫਰੰਟੀਅਰਜ਼ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ [2] ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਤੋਂ ਪਰਤਣ ਵਾਲੇ ਅਫਗਾਨ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਮਾਈਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।

ਦਲਿਲ ਨੇ 1994 ਵਿੱਚ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ UNICEF ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਖਸਰਾ ਅਤੇ ਪੋਲੀਓ ਟੀਕਾਕਰਨ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ 1998 ਵਿੱਚ ਤਾਲਿਬਾਨ ਮਜ਼ਾਰ-ਏ-ਸ਼ਰੀਫ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਭੱਜ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਯੂਨੀਸੈਫ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦਫਤਰ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਮੁੜ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਾਲਿਬਾਨ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ 2002 ਵਿੱਚ ਕਾਬੁਲ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਉਸਨੇ 2007 ਤੱਕ ਉੱਥੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਯੂਨੀਸੈਫ ਨੇ ਸੋਮਾਲੀਆ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਪੋਸ਼ਣ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦਾ ਮੁਖੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਦਸੰਬਰ 2009 ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ

ਜਨਵਰੀ 2010 ਵਿੱਚ, ਦਲਿਲ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹਾਮਿਦ ਕਰਜ਼ਈ ਦੁਆਰਾ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਜਨਤਕ ਸਿਹਤ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਚ 2012 ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[6] ਉਸਨੇ ਬਾਲ ਅਤੇ ਮਾਵਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ।[7][8][9]

ਨਵੰਬਰ 2015 ਵਿੱਚ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਸ਼ਰਫ਼ ਗਨੀ ਨੇ ਦਲਿਲ ਨੂੰ ਜਨੇਵਾ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮਿਕ ਰੀਪਬਲਿਕ ਆਫ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਥਾਈ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ,[10] ਇਸ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ।

2017 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦਲਿਲ ਨੂੰ ਐਂਟੀ-ਪਰਸੋਨਲ ਮਾਈਨ ਬੈਨ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ( ਓਟਾਵਾ ਸੰਧੀ ) ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ[11] ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਐਂਟੀ-ਪਰਸੋਨਲ ਮਾਈਨਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਉਤਪਾਦਨ, ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਅਤੇ ਭੰਡਾਰਨ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।[12][13] ਉਸ ਦੀ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ 2018 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[14]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Chahil-Graf, Renu (24 March 2016). "Most Afghan girls don't go to school. How grit and dad got this one to the top". Le News. Retrieved 25 May 2017.
  2. 2.0 2.1 "H.E. Dr Suraya DALIL". World Health Organization. Archived from the original on 15 December 2015. Retrieved 24 May 2017.
  3. Delvigne-Jean, Thierry (27 June 2005). "Suraya Dalil: Taking the long way home". UNICEF. Archived from the original on 17 February 2020. Retrieved 25 May 2017.
  4. Powell, Alvin (9 June 2005). "A doctor goes home: Combating Afghanistan's maternal mortality rate". Harvard Gazette. Retrieved 25 May 2017.
  5. Drexler, Madeline (2014). "The capacity of financial aid to transform millions of lives". Harvard Public Health.
  6. "Amb Suraya Dalil". Geneva Center for Security Policy. Archived from the original on 17 February 2020. Retrieved 24 May 2017.
  7. Nebehay, Stephanie (18 May 2011). "Afghan health minister seeks backing for vaccines". Reuters. Retrieved 25 May 2017.
  8. "The Ministry of Public Health, Malalai Hospital and UNFPA celebrate the International Day to End Obstetric Fistula". UNFPA Afghanistan. 27 May 2014. Retrieved 25 May 2017.
  9. Francome, Colin (2016). Unsafe Abortion and Women's Health: Change and Liberalization. Routledge. p. 57. ISBN 9781317004219.
  10. "Suraya Dalil Submits Credentials To UN Geneva Office". Tolo News. 3 November 2015. Retrieved 25 May 2017.
  11. "AP Mine Ban Convention: Landmine treaty at 20: gains made in mine clearance, stockpile destruction and universalization". www.apminebanconvention.org.
  12. "Mine Action – Reports – Monitor". the-monitor.org.
  13. "AP Mine Ban Convention: Afghanistan". www.apminebanconvention.org.
  14. "AP Mine Ban Convention: Seventeenth Meeting of the States Parties". www.apminebanconvention.org.