ਪਤੰਜਲੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ

ਇਨਲਾਈਨ

17:32, 12 ਅਕਤੂਬਰ 2012 ਦਾ ਦੁਹਰਾਅ

ਪਤੰਜਲੀ ਯੋਗਸੂਤਰ ਦੇ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਹਿੰਦੁਆਂ ਦੇ ਛੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ( ਨਿਆਂ , ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ , ਸਾਂਖ , ਯੋਗ , ਮੀਮਾਂਸਾ , ਵੇਦਾਂਤ ) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ । ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪਤੰਜਲੀ ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ੩ ਮੁੱਖ ਗਰੰਥ ਮਿਲਦੇ ਹਨ : ਯੋਗਸੂਤਰ , ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਭਾਸ਼ਯ , ਅਤੇ ਆਯੁਰਵੇਦ ਉੱਤੇ ਗਰੰਥ । ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨਾਂ ਗਰੰਥ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਲਿਖੇ ; ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੱਖ ਵੱਖ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ । ਪਤੰਜਲੀ ਨੇ ਪਾਣਿਨੀ ਦੇ ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਟੀਕਾ ਲਿਖੀ ਜਿਸਨੂੰ ਮਹਾਂਭਾਸ਼ਾਯ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ (ਮਹਾਂ + ਭਾਸ਼ਯ (ਸਮੀਖਿਅਕ , ਟਿੱਪਣੀ , ਵਿਵੇਚਨਾ , ਆਲੋਚਨਾ))। .ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲ ਕੋਈ ੨੦੦ ਈ ਪੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

{{{1}}}

@@ ਲਾਈਨ 3: / ਲਾਈਨ 3: @@
 [[File:Patanjali.jpg|thumb|right|250px|]]
-ਪਤੰਜਲੀ [[ਯੋਗਸੂਤਰ]]  ਦੇ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋਹਿੰਦੁਵਾਂਦੇ ਛੇ ਦਰਸ਼ਨੋਂ  (  ਨੀਆਂ ,  ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ ,  ਸਾਂਖਇ ,  ਯੋਗ , ਮੀਮਾਂਸਾ ,  ਵੇਦਾਂਤ )  ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ।  ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪਤੰਜਲੀ  ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ੩ ਮੁੱਖ ਗਰੰਥ ਮਿਲਦੇ ਹੈ: [[ਯੋਗਸੂਤਰ]] ,  [[ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ]] ਉੱਤੇ ਭਾਸ਼ਯ ,  ਅਤੇ [[ਆਯੁਰਵੇਦ]] ਉੱਤੇ ਗਰੰਥ ।  ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨਾਂ ਗਰੰਥ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਲਿਖੇ ;  ਹੋਰ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੱਖਰਾ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ ।  ਪਤਞਜਲਿ ਨੇ [[ਪਾਣਿਨੀ]]  ਦੇ ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਟੀਕਾ ਲਿਖੀ ਜਿਨੂੰ [[ਮਹਾਂਭਾਸ਼ਾਯ]] ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ  (ਮਹਾਂ + ਭਾਸ਼ਯ (ਸਮਿਖਿਅਕ , ਟਿੱਪਣੀ , ਵਿਵੇਚਨਾ , ਆਲੋਚਨਾ))। .ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲ ਕੋਈ ੨੦੦ ਈ ਪੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
+ਪਤੰਜਲੀ [[ਯੋਗਸੂਤਰ]]  ਦੇ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਹਿੰਦੁਆਂ ਦੇ ਛੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ  (  ਨਿਆਂ ,  ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ ,  ਸਾਂਖ  ,  ਯੋਗ , ਮੀਮਾਂਸਾ ,  ਵੇਦਾਂਤ )  ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ।  ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪਤੰਜਲੀ  ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ੩ ਮੁੱਖ ਗਰੰਥ ਮਿਲਦੇ ਹਨ : [[ਯੋਗਸੂਤਰ]] ,  [[ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ]] ਉੱਤੇ ਭਾਸ਼ਯ ,  ਅਤੇ [[ਆਯੁਰਵੇਦ]] ਉੱਤੇ ਗਰੰਥ ।  ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਿੰਨਾਂ ਗਰੰਥ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਲਿਖੇ ;  ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵੱਖ ਵੱਖ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਹਨ ।  ਪਤੰਜਲੀ ਨੇ [[ਪਾਣਿਨੀ]]  ਦੇ ਅਸ਼ਟਧਿਆਯੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਟੀਕਾ ਲਿਖੀ ਜਿਸਨੂੰ [[ਮਹਾਂਭਾਸ਼ਾਯ]] ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ  (ਮਹਾਂ + ਭਾਸ਼ਯ (ਸਮੀਖਿਅਕ , ਟਿੱਪਣੀ , ਵਿਵੇਚਨਾ , ਆਲੋਚਨਾ))। .ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਲ ਕੋਈ ੨੦੦ ਈ ਪੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
 {{ਛੋਟਾ}}