ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਲਿਮਟਿਡ ਇਕ ਭਾਰਤੀ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ਵਾਲੀ ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਗੁੜਗਾਉਂ, ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹੈ। ਇਹ ਘਰੇਲੂ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਮਾਰਚ 2019 ਤਕ 13.6% ਹੈ।[1] ਏਅਰ ਲਾਈਨ 55 ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾਨਾ 312 ਉਡਾਣਾਂ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ 47 ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ 7 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਹਨ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਕੇਂਦਰ, ਦਿੱਲੀ, ਕੋਲਕਾਤਾ, ਮੁੰਬਈ ਅਤੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਤੋਂ ਹਨ।

1994 ਵਿਚ ਏਅਰ ਟੈਕਸੀ ਪ੍ਰਦਾਤਾ ਮੋਦੀ ਲਫਟ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇਸ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਨੇ 2004 ਵਿਚ ਐਕਵਾਇਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਉਡਾਣ ਮਈ 2005 ਵਿਚ ਭਰੀ ਸੀ। ਭਾਰਤੀ ਮੀਡੀਆ ਬੈਰਨ ਕਲਾਨਿਧੀ ਮਾਰਨ ਨੇ ਸਨ ਗਰੁੱਪ ਜ਼ਰੀਏ ਜੂਨ 2010 ਵਿੱਚ ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਵਿੱਚ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜੋ ਜਨਵਰੀ 2015 ਵਿੱਚ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਬੋਇੰਗ 737 ਅਤੇ ਬੰਬਾਰਡੀਅਰ ਡੈਸ਼ 8 ਜਹਾਜ਼ ਦਾ ਬੇੜਾ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ

[ਸੋਧੋ]

1984–1996: ਮੋਦੀ ਲਫਟ ਦੌਰ

[ਸੋਧੋ]

ਸਪਾਈਸ ਜੈੱਟ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਮਾਰਚ 1984 ਵਿਚ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਐਸਕੇ ਮੋਦੀ ਨੇ ਨਿੱਜੀ ਹਵਾਈ ਟੈਕਸੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।[2] 17 ਫਰਵਰੀ 1993 ਨੂੰ, ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਐਮਜੀ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਦੇ ਝੰਡਾ ਕੈਰੀਅਰ ਲੁਫਥਾਂਸਾ ਨਾਲ ਤਕਨੀਕੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਨੇ 1996 ਵਿਚ ਕੰਮਕਾਜ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੋਡੀਲਫਾਟ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਯਾਤਰੀ ਅਤੇ ਕਾਰਗੋ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ।

2005–2013: ਆਰੰਭ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਰ

[ਸੋਧੋ]

2004 ਵਿੱਚ, ਕੰਪਨੀ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਾ ਐਕੁਆਇਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਨੇ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ਵਾਲੇ ਮਾਡਲ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ।[2] ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਨੇ 2005 ਵਿੱਚ ਦੋ ਬੋਇੰਗ 737-800 ਜਹਾਜ਼ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਰ ਲਈ 10 ਨਵੇਂ ਜਹਾਜ਼ ਆਰਡਰ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ।[3] ਸਪਾਈਸ ਜੇਟ ਨੇ 18 ਮਈ 2005 ਨੂੰ ਬੁਕਿੰਗ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਉਡਾਣ 24 ਮਈ 2005 ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਮੁੰਬਈ ਦਰਮਿਆਨ ਚਲਾਈ ਗਈ ਸੀ।।[4] ਜੁਲਾਈ 2008 ਤਕ, ਏਅਰ ਡੈੱਕਨ ਅਤੇ ਇੰਡੀਗੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਇਹ ਭਾਰਤ ਦਾ ਤੀਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ਵਾਲਾ ਵਾਹਕ ਸੀ।[5] ਭਾਰਤੀ ਮੀਡੀਆ ਬੈਰਨ ਕਲਾਨਿਧੀ ਮਾਰਨ ਨੇ ਜੂਨ 2010 ਵਿੱਚ ਸਨ ਗਰੁੱਪ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਸਪਾਈਸਜੈੱਟ ਵਿੱਚ 37.7% ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਸੀ।[6] ਏਅਰ ਲਾਈਨ ਨੇ ਜੁਲਾਈ, 2010 ਵਿਚ 2.7 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੇ 30 ਬੋਇੰਗ 737-8 ਜਹਾਜ਼ ਅਤੇ ਦਸੰਬਰ 2010 ਵਿਚ $ 446 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੇ 15 ਹੋਰ ਬੰਬਾਰਡੀਅਰ ਕਿਊ4 ਡੈਸ਼ ਸ਼ਾਰਟ-ਹੈਲ ਏਅਰਕ੍ਰਾਫਟ ਆਰਡਰ ਕੀਤੇ।[7]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. "March 2019 Domestic Traffic Reports" (PDF). Directorate General of Civil Aviation. p. 21. Archived from the original (PDF) on 22 ਅਪ੍ਰੈਲ 2019. Retrieved 22 April 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help); Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  2. 2.0 2.1 "Company History – SpiceJet". moneycontrol.com. Archived from the original on 2 January 2012. Retrieved 30 December 2011.
  3. "India's Spicejet takes 10 Boeings". BBC news. Archived from the original on 5 April 2016. Retrieved 24 March 2016.
  4. "Spic(e)y flight: Delhi-Mumbai for Rs 1,599". Times of India. 10 August 2005. Archived from the original on 17 September 2016. Retrieved 24 March 2016.
  5. Shukla, Tarun (25 June 2008). "SpiceJet, Modi call truce; to sell 11.5 mn shares". Live Mint. Archived from the original on 5 April 2016. Retrieved 24 March 2016.
  6. "Kalanithi Maran to buy 37% stake in SpiceJet". The Economic Times. 11 June 2010. Archived from the original on 18 July 2010. Retrieved 30 August 2010.
  7. "SpiceJet order adds to Bombardier's India footprint". =Reuters. Toronto, Canada. 9 December 2010. Archived from the original on 5 April 2016. Retrieved 24 March 2016.{{cite news}}: CS1 maint: extra punctuation (link)

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]

SpiceJet ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ ਹੈ