ਇਲੂਸ਼ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ
ਇਲੂਸ਼ ਅਹਲੂਵਾਲਿਆ | |
|---|---|
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਲਾਰੈਂਸ ਸਕੂਲ, ਸਨਾਵਰ |
ਇਲੂਸ਼ ਜੱਜ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾਕਾਰ, "ਬ੍ਰਾਂਡ ਅੰਬੈਸਡਰ" ਅਤੇ ਬਿਜਨਸਵੂਮੇਨ ਹੈ।
ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਇਲੂਸ਼ ਨੇ ਲਾਰੈਂਸ ਸਕੂਲ, ਸਨਾਵਰ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਚਿਤਰਕਾਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਭਾਰਤੀ ਫ਼ੌਜ ਦੇ ਅਫ਼ਸਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਹਨ। 1998 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤਰ ਵੇਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।[1]
ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਚਿੱਤਰ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਚਿੱਤਰਿਆ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਸਿਰਫ ਪੈਲੇਟ ਤੇ ਚਾਕੂ ਵਰਤਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਖਾਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਦੀ ਸੀ[2] ਉਸਨੇ 2011 ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰਜੀਹ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ:
ਮੈਂ 15 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚਾਕੂ ਵਰਤਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਲੱਗਿਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬ੍ਰਸ਼ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਇੱਕ ਚਾਕੂ ਨਾਲ ਹਰ ਇੱਕ ਵੇਰਵੇ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਸਚਮੁਚ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ।[3]
ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਕਬਾਇਲੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[2] ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੈਨਵਸ ਤੇ ਤੇਲ ਵਾਲੇ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਭਾਰਤੀ ਕੁੜੀਆਂ, ਜਾਂ "ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ" ਪੇਂਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਖੁਦ ਕਲਾਕਾਰ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ-ਜੁਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਵੀ ਚੰਗੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰੀ ਨੂੰ ਉਹ ਲੋਕ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਜਾਵਟੀ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। 2005 ਤਕ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਆਯੋਜਿਤ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿਕ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ. ਉਹ ਇੱਕ "ਪੇਜ ਤਿੰਨ" ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪੇਪਾਰਾਜ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸੀ।[1]
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਦਿਵਸ 2004 'ਤੇ, ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭਾਰਤੀ ਮਹਿਲਾ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜੋ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਆਫ ਦਿ ਆਰਟਸ "ਮੱਡ ਹਾਊਸ" ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਕਲਾ ਮੇਲੇ ਲਈ ਇਕੱਤਰ ਹੋਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਸੰਸਦੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਮੰਤਰੀ ਭਵਨਾ ਚੀਖਿਆਲਾ ਨੇ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ "ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ" ਦਾ ਪਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਮਨੋਹਰ ਖੁਸ਼ਹਾਨੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਉਸ ਦੇ ਬੁਰਸ਼ ਕਰਾਫਟ ਤੇ ਇੱਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਲਗਭਗ ਤਸਵੀਰ ਵਰਗਾ ਸੀ।"[4]
ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਨੂੰ "ਸਮਾਜ ਚਿੱਤਰਕਾਰ" ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ,[1] ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ "ਆਸ਼ਾਵਾਦ ਨਾਲ ਚਮਕਦਾ" ਵਰਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[2] ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜ ਤਾਰਾ ਹੋਟਲ ਉੱਪਲ ਦੇ ਓਰਕਿਡ ਹੋਟਲ ਲਈ "ਬ੍ਰਾਂਡ ਅੰਬੈਸਡਰ" ਵੀ ਸੀ,[1][5] ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਓਰਕਿਡ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਉਸਨੇ "ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ" ਸੁਗੰਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।[1]
2005 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਗਲੁਕੋਮਾ ਨਾਲ ਪੀੜਤ ਹੋਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਓਪਰੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਘੱਟ ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[4] 2007 ਵਿੱਚ ਇੰਡੀਆ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਨਾਂ "ਸੀ ਅਰਚਿਨ" ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।[6] ਅਗਸਤ 2011 ਵਿੱਚ, ਚਾਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਬੇਟੀ ਮਲਿਕਾ ਨੇ ਸੀਰੀ ਕਿਲ੍ਹਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅਰਪਨਾ ਫਾਈਨ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਨੂੰ "ਧੁੱਪ ਤੇ ਚੱਲਣਾ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਧੁੱਪ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟਾਈ।[3]
ਨੋਟ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 ਐਨਡੀ, ਇਹ ਸੋਨੀ ਕੁਰਿ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਤੋਂ 23 ਜਨਵਰੀ 2005 ਨੂੰ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨਡਿਆਡਾ ਡਾਟ ਕਾਮ ਵਿੱਚ, 25 ਮਾਰਚ 2012 ਨੂੰ ਐਕਸੈਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Suneet Chopra, The world that is India Archived 2000-11-18 at the Wayback Machine. dated 19 November 1999 at expressindia.com, accessed 25 March 2012
- ↑ 3.0 3.1 Shikha Nehra, Give me some sunshine dated August 19, 2011, at thehindu.com, accessed 26 March 2012
- ↑ 4.0 4.1 Manohar Khushalani, stagebuzz.info 'ਤੇ 25 ਮਈ 2012 ਨੂੰ ਐਕਸੈਸ ਕੀਤੇ ਕੈਨਵਸ Archived 2017-02-08 at the Wayback Machine. ' ਤੇ ਕਲਰ ਨਾਲ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣਾ Archived 2017-02-08 at the Wayback Machine.
- ↑ India Today International (Living Media International Ltd, 2006), p. 33
- ↑ Engagements Archived 2008-01-08 at the Wayback Machine., from The Hindu dated 23 August 2007, accessed 25 March 2012
ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ[ਸੋਧੋ]
- ਪੈਸ਼ਨ: ਚਾਕਲੇਟ ਕੈੱਨਵੈਸ ਨੇ ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ! ndtv.com 'ਤੇ (ਇਲੋਸ਼ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਨਾਲ ਵੀਡੀਓ)