ਅਲਫਰੈਡ ਆਡਲਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਅਲਫਰੈਡ ਆਡਲਰ
ਅਲਫਰੈਡ ਆਡਲਰ
ਜਨਮ
ਅਲਫਰੈਡ ਆਡਲਰ

(1870-02-07)ਫਰਵਰੀ 7, 1870
ਮੌਤਮਈ 28, 1937(1937-05-28) (ਉਮਰ 67)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਆਸਟਰੀਆਈ
ਪੇਸ਼ਾਮਨੋਚਕਿਤਸਕ, ਮਨੋਰੋਗਾਂ ਦਾ ਡਾਕਟਰ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਰਾਇਸਾ ਐਪਸਟੀਨ
ਬੱਚੇ4

ਅਲਫਰੈਡ ਡਬਲਿਊ ਆਡਲਰ[1] (7 ਫਰਵਰੀ 1870 – 28 ਮਈ 1937) ਆਸਟਰੀਆਈ ਡਾਕਟਰ, ਮਨੋਚਕਿਤਸਕ, ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬਾਨੀ ਸੀ।[2] ਘਟੀਆਪੁਣੇ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜ਼ੋਰ,[3] ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿੱਖੜ ਤੱਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।[4] ਐਲਫ੍ਰੈਡ ਆਡਲਰ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸਮੁੱਚ ਮੰਨਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ "ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ" (ਓਰਗਲਰ 1976) ਕਿਹਾ।

ਆਡਲਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮੁੜ-ਵਿਵਸਥਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਤੱਤ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਵਿੱਚ ਮਨੋਚਕਿਤਸਾ ਲਿਆਇਆ ਸੀ।[5] A 2002 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਜਨਰਲ ਸਾਈਕਾਲੋਜੀ ਦੇ ਸਰਵੇਖਣ ਦੀ ਇੱਕ ਸਮੀਖਿਆ, ਆਡਲਰ ਨੂੰ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ 67 ਵੇਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਘੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਵਜੋਂ ਦਰਜਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।[6]

ਅਰੰਭਕ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਅਲਫਰੈਡ ਆਡਲਰ ਦਾ ਜਨਮ ਮਾਰੀਆਹਿਲਫਰ ਸਤਰਾਸ[7] ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਰੁਦੋਲਫਸ਼ੀਮ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਵੀਆਨਾ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਕੰਧੇ ਤੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ 15 ਵੇਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਰੁਦੋਲਫਸ਼ੀਮ-ਫਨਫਾਉਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਜੋੜੇ, ਪੌਲਿਨ (ਬੀਅਰ) ਅਤੇ ਹੰਗਰੀ ਦੇ ਇੱਕ ਅਨਾਜ ਵਪਾਰੀ, ਲਿਓਪੋਲਡ ਆਡਲਰ ਦੇ ਘਰ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੱਤ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਸਰਾ ਸੀ।[8][9][10] ਅਲਫਰੈਡ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਅਲਫਰੈਡ ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ।[11]

ਅਲਫਰੈਡ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬੱਚਾ ਅਤੇ ਔਸਤਨ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ, ਸਿਗਮੰਡ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਰਵੱਈਏ ਲਈ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ, ਉਸਨੂੰ ਰਿਕਟਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਤੁਰਨ ਜੋਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ। ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਨਮੂਨੀਆ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ, "ਤੁਹਾਡਾ ਲੜਕਾ ਨਹੀਂ ਬਚਣਾ "। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।[12] ਉਹ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ, ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ।[13] ਵਿਆਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀ ਅਤੇ ਮਨੋਚਿਕਿਤਸਾ ਵਿੱਚ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ।[13]

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਐਡਲਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਡਾਕਟਰੀ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇੱਕ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਮ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਵੱਲ ਮੋੜਾ ਕੱਟ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਨੋਰੰਜਨ ਪਾਰਕ ਅਤੇ ਸਰਕਸ ਦੇ ਸੁਮੇਲ, ਪ੍ਰਾਇਟਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਵਿਆਨਾ ਦੇ ਇੱਕ ਘੱਟ ਅਮੀਰ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਦਫਤਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਸਦੇ ਕਲਾਇੰਟਸ ਵਿੱਚ ਸਰਕਸ ਦੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[12]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Alfred Adler, "Mathematics and Creativity," The New Yorker, 1972, reprinted in Timothy Ferris, ed., The World Treasury of Physics, Astronomy, and Mathematics, Back Bay Books, reprint, June 30, 1993, p, 435.
  2. Hoffman, E (1994). The Drive for Self: Alfred Adler and the Founding of Individual Psychology. Reading, MA: Addison-Wesley. pp. 41–91. ISBN 0-201-63280-2.
  3. Alfred Adler, Understanding Human Nature (1992) Chapter 6
  4. Carlson, Neil R (2010). Psychology the science of behaviour.
  5. "my.access — University of Toronto Libraries Portal". Retrieved 2 October 2014.
  6. Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; Warnick, Jason E.; Jones, Vinessa K.; Yarbrough, Gary L.; Russell, Tenea M.; Borecky, Chris M.; McGahhey, Reagan; Powell, John L., III (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. CiteSeerX 10.1.1.586.1913. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)
  7. Prof. Dr. Klaus Lohrmann "Jüdisches Wien. Kultur-Karte" (2003), Mosse-Berlin Mitte gGmbH (Verlag Jüdische Presse)
  8. "Alfred Adler Biography". Encyclopedia of World Biography. Archived from the original on 7 January 2010. Retrieved 10 February 2010.
  9. O., Prochaska, James (2013-05-10). Systems of psychotherapy : a transtheoretical analysis. Norcross, John C., 1957- (Eighth ed.). Stamford, CT. ISBN 9781133314516. OCLC 851089001.
  10. Hoffman, Edward (1994-07-20). The Drive for Self: Alfred Adler and the Founding of Individual Psychology. ISBN 9780201632804.
  11. Orgler, Hertha. Alfred Adler, the Man and His Work;. London: C. W. Daniel, 1939. 67. Print.
  12. 12.0 12.1 C. George Boeree (1937-05-28). "Personality Theories – Alfred Adler by Dr. C. George Boeree". Webspace.ship.edu. Retrieved 2014-05-19.
  13. 13.0 13.1 Orgler, H. (1976). Alfred Adler. International Journal of Social Psychiatry, 22(1), 67-68.