ਓਲੰਪਿਕ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪਾਰਕ
ਓਲੰਪਿਕ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪਾਰਕ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Olympic National Park) ਓਲਿੰਪਕ ਪੈਨੀਨਸੁਲਾ[1] ਤੇ, ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ।
ਪਾਰਕ ਦੇ ਚਾਰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਖੇਤਰ ਹਨ: ਪੈਸੀਫਿਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ, ਅਲਪਿਨ ਖੇਤਰ, ਪੱਛਮ ਵਾਲਾ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਰੇਨਸਟਰੇਸਟ ਅਤੇ ਸੁੱਕਰ ਪੂਰਬ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਦੇ ਜੰਗਲ।[2]
ਪਾਰਕ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਿੰਨ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਵਾਤਾਵਰਣ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਉਪ ਅਲ-ਅਲੋਪੈਨ ਜੰਗਲ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਝਰਨੇ ਦੇ ਝਰਨੇ, ਸ਼ਾਂਤਲੀ ਜੰਗਲ ਅਤੇ ਸਖ਼ਤ ਪੈਸਿਫਿਕ ਸ਼ੋਰ ਹਨ। ਇਹ ਤਿੰਨ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਪ੍ਰਿਆ-ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਹਨ।[3]
ਅਮਰੀਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਥੀਓਡੋਰ ਰੋਜਵੇਲਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ 2 ਮਾਰਚ 1909 ਨੂੰ ਮਾਉਂਟ ਓਲਿੰਪਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਮਾਰਕ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਨੂੰ 29 ਜੂਨ, 1938 ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਰੁਸਵੇਲਟ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1976 ਵਿੱਚ, ਓਲੰਪਿਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜੀਵ ਜੈਵਿਕ ਰਿਜ਼ਰਵ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਨੋਨੀਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1981 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਰਲਡ ਹੈਰੀਟੇਜ ਸਾਈਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ। 1988 ਵਿਚ, ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਓਲੰਪਿਕ ਵਹਿਸ਼ਤ ਵਜੋਂ 95 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪਾਰਕ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।
ਗਲੇਸ਼ੀਏਟ ਪਹਾੜ[ਸੋਧੋ]
ਓਲੰਪਿਕ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪਾਰਕ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਓਲੰਪਿਕ ਪਹਾੜ ਉਭਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਪਾਸੇ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਵੱਡੇ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰਾਂ ਨਾਲ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਹੈ। ਪਹਾੜ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਜੁਆਨ ਡੀ ਫੁਕਾ ਪਲੇਟ ਸਬਡੈਕਸ਼ਨ ਜ਼ੋਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਸੰਚਵਾਲੀਨ ਵੇਜ ਅਪਲਿਫਟਿੰਗ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਹਨ। ਭੂਗੋਲਕ ਬਣਤਰ ਬੇਸਲਾਟਿਕ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਤਪਸ਼ਕਾਰੀ ਚੱਟਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਉਤਸੁਕ ਲੜੀ ਹੈ। ਰੇਂਜ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਮਾਊਂਟ ਓਲਥਸ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਦਬਦਬਾ ਹੈ, ਜੋ 7,965 ਫੁੱਟ (2,428 ਮੀਟਰ) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਮਾਉਂਟ ਓਲਿੰਥ ਨੂੰ ਬਰਫ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਉੱਤਰੀ ਕਸਕੇਡਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੈਰ-ਜੁਆਲਾਮੁਖੀ ਸਿਖਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੱਡਾ ਵੱਡਾ ਹੈਹ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ 3.06 ਮੀਲ (4.93 ਕਿਲੋਮੀਟਰ) ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਹੈ। ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਪੱਛਮੀ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰਸ਼ ਦੀ ਪਰਤ ਕਾਰਨ ਸੀਮਾ ਬਹੁਤ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉੱਚੇ ਸ਼ਿਖਰ ਅਤੇ ਤਿੱਖੇ ਪਹਾੜ ਹਨ। ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਸਿਖਰ ਤੇ 7,788 ਫੁੱਟ (2,374 ਮੀਟਰ) ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਮਾਊਂਟ ਡਿਸੈਪਸ਼ਨ ਹੈ।
ਵਾਤਾਵਰਣ[ਸੋਧੋ]
ਕਿਉਂਕਿ ਪਾਰਕ ਇੱਕ ਅਲੱਗ ਪੈਨੁਨਸੁਲਾ ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉੱਚੇ ਪਹਾੜ ਸੀਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਵਿਭਾਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਥਾਨਕ ਪੌਦੇ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਸਪੀਸੀਜ਼ (ਜਿਵੇਂ ਓਲੰਪਿਕ ਮਾਰਰਮਟ, ਪਾਇਪਰ ਦੇ ਬਲਫਲ ਅਤੇ ਫੁਲੇਟ ਦੀ ਵਾਇਲਟ) ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀ।
ਓਲੰਪਿਕ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦਾ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢਾ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਕ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਗੈਰ-ਗਲੇਸ਼ੀਏ ਵਾਲਾ ਇਲਾਕਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ ਹੈ ਕਿ - ਪਿਛਲੀ ਗਲੇਸ਼ੀਅਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਕਰੀਬਨ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਤੱਕ ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਕਿ ਅੱਜ ਹੈ - ਇਸਨੇ ਪਨਾਹ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਪੌਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਗਲੇਸ਼ੀਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਇਹ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰੂਜਵੈਲਟ ਏਕਕ) ਲਈ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਵੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਪੈਸੀਫਿਕ ਉੱਤਰੀ-ਪੱਛਮੀ ਤਟ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਰਿਜ਼ਰਵ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਣ ਲਈ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਾਰਕ ਕਾਲੀ ਰਿੱਛ ਅਤੇ ਕਾਲਾ ਟੇਲਰ ਹਿਰਨ ਦੀ ਵੱਡੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਘਰ ਹੈ। ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੌਮਨਗਰ ਆਬਾਦੀ ਵੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਗਿਣਤੀ 150 ਹੈ। ਪਹਾੜੀ ਬੱਕਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਮੂਲ ਫਲੋਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਨੁਕਸਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਐਨ ਪੀ ਐਸ ਨੇ ਬੱਕਰੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।[4] ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਅਨੁਮਾਨਿਤ 366,000 ਏਕੜ (572 ਵਰਗ ਮੀਲ; 1,480 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ) ਪੁਰਾਣੇ-ਵਿਕਾਸ ਦਰ ਦੇ ਜੰਗਲ ਹਨ।[5]
ਪੱਛਮੀ ਪਾਸੇ ਦੇ ਵਰਖਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲਾਂ ਅੱਗਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ; ਹਾਲਾਂਕਿ, 100 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਸੋਕਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਿਛਲੇ ਸਰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਬਰਫ਼ਬਾਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ 2015 ਦੀ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮੀਂਹ ਦੀ ਕਰਕੇ ਭਿਆਨਕ ਅੱਗ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।[6]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ "Olympic National Park: Directions". National Park Service. Retrieved 2014-11-11.
- ↑ "The Economy of the Olympic Peninsula and Potential Impacts of the Draft Congressional Watershed Conservation Proposal" (PDF). Headwaters Economics (Bozeman, Montana). p. 6. Archived from the original (PDF) on 2016-03-05. Retrieved 2014-11-11.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ National Geographic Guide to National Parks of the United States (7th ed.). Washington, DC: National Geographic Society. 2011. p. 402.
{{cite book}}:|access-date=requires|url=(help)|access-date=requires|url=(help) - ↑ "Mountain Goats in Olympic National Park: Biology and Management of an Introduced Species". National Park Service. Retrieved January 8, 2014.
- ↑ Bolsinger, Charles L.; Waddell, Karen L. (1993). "Area of old-growth forests in California, Oregon, and Washington" (PDF). United States Forest Service, Pacific Northwest Research Station. Resource Bulletin PNW-RB-197.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help)CS1 maint: postscript (link) - ↑ "Paradise Fire - Incident Overview" Archived 2017-10-22 at the Wayback Machine.. inciweb.nwcg.gov. Incident Information System - National Park Service. September 3, 2015. Retrieved October 23, 2017.