ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਸਿਟੀ ਹਾਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮੁੱਖ ਅਗਰਭਾਗ

ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਸਿਟੀ ਹਾਲ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Gibraltar City Hall), ਜਾਂ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਨਗਰ ਗ੍ਰਹਿ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਪਰਵਾਸੀ ਸ਼ਾਸਿਤ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਦਾ ਪੁਰਾਨਾ ਨਗਰ ਗ੍ਰਹਿ (ਸਿਟੀ ਹਾਲ) ਹੈ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸਿਟੀ ਹਾਲ ਜਾਨ ਮੈਕਿੰਟੌਸ਼ ਸਕਵਇਰ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਾਲਾ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਉਸਾਰੀ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਯਹੂਦੀ ਮੂਲ ਦੇ ਬਖਤਾਵਰ ਵਪਾਰੀ ਏਰਨ ਕਾਰਡੋਜੋ ਨੇ ਸਾਲ 1819 ਵਿੱਚ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਬਸ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁੱਝ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕਲੱਬ ਹਾਉਸ ਹੋਟਲ ਸੀ। 1874 ਇੱਕ ਸਪੇਨੀ ਮੂਲ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਬੈਂਕੇ ਪਾਬਲੋ ਐਂਟੋਨਿਓ ਲਰਿਓਸ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਬਨਣ ਦੇ ਬਾਦ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਫੇਰ ਬਹਾਲੀ ਹੋਈ ਅਤੇ 1922 ਵਿੱਚ ਲਰਿਓਸ ਦੇ ਪੁੱਤ ਨੇ ਇਹ ਇਮਾਰਤ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਔਪਨਿਵੇਸ਼ਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਡਾਕ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ। ਪਰ ਓੜਕ ਇਹ ਨਗਰ ਪਰਿਸ਼ਦ ਦੀ ਗੱਦੀ ਬੰਨ ਗਈ। ਇਹ ਹੁਣ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਦੇ ਨਗਰਪਤੀ ਦਾ ਆਧਿਕਾਰਿਕ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਮੁੱਖ ਅਗਰਭਾਗ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਅਨੁਭਾਗ। ਦੂਜੀ ਮੰਜਿਲ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਇਟੇਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦਾ ਸ਼ਾਹੀ ਕੁਲ-ਚਿੰਨ੍ਹ ਬਣਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਹੇਠਾਂ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਦਾ ਆਪਣਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵੀ ਹੈ।

ਸਾਲ 1819 ਵਿੱਚ ਬਣੀ ਸਿਟੀ ਹਾਲ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਨਿਜੀ ਮਨਸਨ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਸਦਾ ਸਵਾਮਿਤਵ ਐਰਨ ਕਾਰਡੋਜੋ ਦੇ ਕੋਲ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਯਹੂਦੀ ਮੂਲ ਦਾ ਬਖਤਾਵਰ ਵਪਾਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਬਸ ਗਿਆ ਸੀ।[1] ਇਹ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾ ਜਾਂ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਿਜੀ ਮਨਸਨ ਸੀ। ਇਹ ਤਿੰਨ ਮਾਲੇ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਜਾਨ ਮੈਕਿੰਟੌਸ਼ ਸਕਵਇਰ ਦੀ ਸਾਰੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ।[2]

ਕਾਰਡੋਜੋ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮਨਸਨ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਨਾ ਦਵਾਖਾਨਾ ਅਤੇ ਲਿਆ ਸੇਂਟਾ ਮਿਜਰੀਕੋਰਡੀਆ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: ਦ ਹੋਲੀ ਮਰਸੀ; ਪੰਜਾਬੀ: ਪਵਿਤਰ ਤਰਸ) ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲੀਕ ਚੈਪਲ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੇਲ੍ਹ।[1] ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਾਰਡੋਜੋ ਪ੍ਰੌਟਿਸਟੈਂਟ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ ਦਾ ਸਾਥੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸਲਈ ਉਸਨੂੰ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨੀ ਰੂਪ ਤੋਂ ਜਮੀਨ ਖਰੀਦਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਬਰੀਟੇਨ ਦੀ ਨੌਸੇਨਾ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਿਪਹਸਾਲਾਰ ਹੋਰੇਸ਼ਿਓ ਨੇਲਸਨ ਦਾ ਘਨਿਸ਼ਠ ਮਿੱਤਰ ਸੀ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਬੇੜਾ ਫੌਜ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋ ਕਰਣ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਕਰਾਇਆ ਸੀ ਇਸਲਈ ਉਸਨੂੰ ਆਖਿਰਕਾਰ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਅਲਾਮੀਡਾ (ਜਾਨਮੈਕਿੰਟੌਸ਼ ਸਕਵਇਰ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕਈ ਨਾਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ) ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਨਵਾਂ ਘਰ ਪੂਰੇ ਚੌਕ 'ਤੇ ਇੱਕ ਗਹਿਣਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।[2] इस भवन के निर्माण में कुल चालीसा हजार पाउण्ड की धनराशि लगी थी।[3] ਸਾਲ 1834 ਵਿੱਚ ਕਾਰਡੋਜੋ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਦ ਇਹ ਭਵਨ ਜਾਨ ਏੰਸਾਲਡੋ ਨੂੰ ਹੋਟਲ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਮਰਕੱਸੇ 'ਤੇ (ਲੀਜ਼) ਦਿੱਤੀ ਗਈ।[4] ਇਸ ਹੋਟਲ ਦਾ ਨਾਮ ਸੀ ਕਲੱਬ ਹਾਉਸ ਹੋਟਲ।[1] 1874 ਵਿੱਚ ਇਸ ਭਵਨ ਨੂੰ ਧਨੀ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਬੈਂਕੇ ਪਾਬਲੋ ਐਂਟੋਨਿਓ ਲਰਿਓ ਨੇ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਵਿੱਚ ਜੰਮਿਆ ਲਰਯੋਸ ਮੂਲ ਰੂਪ ਤੋਂ ਸਪੇਨੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਬਹਾਲੀ ਕਰਾਈ।[1] ਸਾਲ 1922 ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਬੇਟੇ ਪਾਬਲੋ ਲਰਿਓ, ਮਾਰਕਵਿਸ ਆਫ ਮਾਰਜੇਲਸ (ਜੋ ਪੈਤਾਲੀਸ ਸਾਲ ਤੱਕ ਰਾਇਲ ਕੈਲਪਾ ਹੰਟ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਰਿਹਾ ਸੀ), ਨੇ ਇਹ ਭਵਨ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਔਪਨਿਵੇਸ਼ਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਡਾਕ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਓੜਕ ਨਵ ਨਿਰਮਿਤ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਸਿਟੀ ਕਾਉਂਸਿਲ (ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਨਗਰ ਪਰਿਸ਼ਦ) ਦੀ ਗੱਦੀ ਬੰਨ ਗਿਆ।[5] 1926 ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਤੋਂ ਨਗਰ ਪਰਿਸ਼ਦ ਗਿਬਰਾਲਟਰ ਦੀ ਟੇਲੀਫੋਨ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਸੰਚਾਲਿਤ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਭਵਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਊਪਰੀ ਮੰਜਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ: ਸੰਚਾਲਿਤ ਗਿਰਵੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6][7] ਇਸਦੇ ਬਾਦ ਇਮਾਰਤ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਮੰਜਿਲ ਜੋੜੀ ਗਈ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸ਼ਾਖਾ ਜੋੜੀ ਗਈ। ਇਸ ਪੂਰੇ ਕਾਰਜ ਵਿੱਚ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਸਮਰੂਪਤਾ ਨੂੰ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਵਰਤਮਾਨ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਦੇ ਨਗਰਪਤੀ ਦਾ ਆਧਿਕਾਰਿਕ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ[ਸੋਧੋ]

{{ਅੰਤਕਾ|1=ਹਵਾਲੇ, ਨੋਟਸ ਅਤੇ ਮਾਖਜ਼ਾਂ|2=

  • Benady, Tito (1996). The Streets of Gibraltar. Gibraltar Books. pp. 17–19. ISBN 0-948466-37-5.
  • Bond, Peter (2003). 300 Years of British Gibraltar 1704-2004. Peter-Tan Publishing Co.
  • Stephen Constantine (2009). Community and identity. The making of modern Gibraltar since 1704. Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-8054-8.
  • Romero Frías, Rafael (1994). Fundación Arte y Tecnología de Telefónica (ed.). Colección Histórico-Tecnológica de Telefónica (in ਸਪੇਨੀ). Madrid. ISBN 84-604-9745-3.

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 (Benady, 18)
  2. 2.0 2.1 (Bond, 48)
  3. (Bond, 49)
  4. Mascarenhas, Alice (10 ਅਗਸਤ 2010). "Lombard brings a new sense of history to the role". ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਕ੍ਰਾਨਿਕਲ. Archived from the original on 2010-08-25. Retrieved 16 ਨਵੰਬਰ 2012. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  5. (Benady, 19)
  6. (Constantine, 337)
  7. (Romero Frías, 68-69)