ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮਾਊਂਟ ਆਬੂ, ਰਾਜਸਥਾਨ,ਭਾਰਤ
ਖਾੱਜੀਆਰ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ

ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਾ ਪੱਧਰੀ ਜਾਂ ਘਾਟੀਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਚਾਈ ਉੱਪਰ ਸਥਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾਂ ਲਭੀਆਂ ਗਈਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਜਗ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਠੰਡਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਕਾਰਜ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਜਾਂ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ। ਭਾਰਤੀ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੀ ਉੱਚਾਈ ਲਗਭਗ 1,000 ਤੋਂ 2,500 ਮੀਟਰ (3,500 ਤੋਂ 7,500 ਫੁਟ) ਤੱਕ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਇਲਾਕੇ ਇਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਗਈ ਕਾਰਨ ਰਹੇ ਸੀ। 1857 ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ "ਬਰਤਾਨਵੀ ਲੋਕ ਹੈਜ਼ੇ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਕਾਰਨ ਉੱਤਰੀ ਹਿਮਾਲਿਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਨੀਲਗਿਰੀ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੇ, ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1857 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। 1860ਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਮਲਾ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੀ "ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ" ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ।

==ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ==ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਨੇੜੇ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਜਾਂ ਘਾਟੀ ਨਾਲੋਂ ਉੱਚੀ ਉੱਚਾਈ ਤੇ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ. ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਏਸ਼ੀਆ (ਖ਼ਾਸਕਰ ਭਾਰਤ) ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ (ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਘੱਟ), ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਵਜੋਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਹਾਕਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਸਬੇ ਲਈ, ਜਿਥੇ ਤਾਪਮਾਨ ਠੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤੇ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਲਗਭਗ 1,000 ਤੋਂ 2,500 ਮੀਟਰ (3,300 ਤੋਂ 8,200 ਫੁੱਟ) ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਹਨ; ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕੁਝ ਇਸ ਸੀਮਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ.

ਇਤਿਹਾਸ ਸੋਧ ਜਿਆਦਾ ਜਾਣੋ ਇਸ ਭਾਗ ਨੂੰ ਵਿਸਥਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਧੀਨ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ. 1800 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੇ ਬੀਮਾਰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਲਈ ਸੈਨੇਟਰੀਅਮ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸੀ। [1] 1857 ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, "ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੇ ਉੱਤਰ ਵਿਚ ਹਿਮਾਲਿਆ ਭੱਜ ਕੇ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਭਰੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਹੋਰ ਦੂਰੀ ਮੰਗੀ। ਹੋਰ ਕਾਰਕਾਂ ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਜਾਨ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ" ਪਤਨ ਦੇ ਡਰ ਨੇ ਲਿਆ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਨਿਵਾਸ ਦੁਆਰਾ. "ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਘਰੇਲੂ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਲਾਰਡ ਲਿਟਨ ਨੇ ਓਓਟਾਕਾਮੰਡ ਬਾਰੇ 1870 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਸੀ," ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਬਾਰਸ਼, ਐਨੀ ਸੁਆਦੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਚਿੱਕੜ. "[2] ਸ਼ਿਮਲਾ ਸੀ. 1860 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਭਾਰਤ ਦੀ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ" ਬਣਾਈ ਅਤੇ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਨੇ "ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸੈਨਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਖ਼ਾਸਕਰ 1857 ਦੇ ਬਗ਼ਾਵਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ।" []] []]

ਡੇਨ ਕੇਨੇਡੀ, ਮੋਨਿਕਾ ਬੁਹਰਲਿਨ ਦੇ ਮਗਰੋਂ, ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੜਾਵਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਉੱਚੀ ਪਨਾਹ, ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੀ ਉੱਚ ਪਨਾਹ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ. ਪਹਿਲੀ ਬਸਤੀਆਂ 1820 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈਆਂ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਸੈਨੇਟੋਰਿਆ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ. 1840 ਅਤੇ 1850 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਨਵੇਂ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲਹਿਰ ਆਈ, ਜਿਸਦਾ ਮੁੱਖ ਜ਼ੋਰ "ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ onਖੇ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ" ਸੀ. 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਵਿਚ, ਕੁਝ ਨਵੇਂ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਏਕੀਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ. ਅੰਤਮ ਪੜਾਅ ਵਿਚ, "ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਉੱਚੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ. ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਮਹਿੰਗੇ ਜਨਤਕ ਨਿਰਮਾਣ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਦੁਆਰਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ." []]: 14

ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਇਹ ਸੂਚੀ ਅਧੂਰੀ ਹੈ; ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧਾ ਕੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਬਹੁਤੇ ਪਹਾੜੀ ਸਟੇਸ਼ਨ:

ਅਫਰੀਕਾ ਸੋਧ ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ ਸੰਪਾਦਿਤ

ਐਂਟੀਸਰੇਬੇ, ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ ਐਂਟੀਸਰਾਬੇ ਮੋਰੋਕੋ ਐਡਿਟ

ਇਫਰੇਨ, ਮੋਰੋਕੋ. ਇਫਰੇਨ ਨਾਈਜੀਰੀਆ ਸੋਧ ਜੋਸ ਯੂਗਾਂਡਾ ਸੋਧ ਕਿਲ੍ਹਾ ਪੋਰਟਲ ਏਸ਼ੀਆ ਸੋਧ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਸੋਧ

ਬਾਂਦਰਬਾਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼. ਬਾਂਦਰਬੰਣ ਜਾਫਲੌਂਗ ਖਗੜਚਰੀ ਮੌਲਵੀ ਬਾਜ਼ਾਰ ਰੰਗਮਤਿ ਸ਼੍ਰੀਮੰਗਲ ਕੰਬੋਡੀਆ ਸੋਧ ਬੋਕੋਰ ਹਿੱਲ ਸਟੇਸ਼ਨ ਚਾਈਨਾ ਐਡਿਟ ਗੁਲਿੰਗ ਪਹਾੜ ਮੋਗੇਨ ਜਿਗੋਂਗਸ਼ਨ ਕੁਲਿਆਂਗ ਬੇਦੈਹੇ ਹਾਂਗ ਕਾਂਗ ਸੋਧ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਪੀਕ ਇੰਡੀਆ ਐਡਿਟਆਦਾਤਰ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਹੈ।

ਅਫ਼ਰੀਕਾ[ਸੋਧੋ]

ਮਾਦਾਗਾਸਕਰ[ਸੋਧੋ]

ਮੋਰਾਕੋ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਈਜੀਰੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਏਸ਼ੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼[ਸੋਧੋ]

ਬਰਮਾ[ਸੋਧੋ]

ਚਾਈਨਾ[ਸੋਧੋ]

ਹਾਂਗਕਾਂਗ[ਸੋਧੋ]

ਭਾਰਤ[ਸੋਧੋ]

ਇਰਾਕ਼[ਸੋਧੋ]

ਮਲੇਸ਼ਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਨੇਪਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਪਾਕਿਸਤਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ[ਸੋਧੋ]

ਸੀਰਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਵਿਅਤਨਾਮ[ਸੋਧੋ]

ਯੂਰੋਪ[ਸੋਧੋ]

ਆਸਟਰੇਲੀਆ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]