ਮਨੋਰੰਜਨ ਬਿਆਪਾਰੀ
ਮਨੋਰੰਜਨ ਬਿਆਪਾਰੀ (ਬੰਗਾਲੀ: মনোরঞ্জন ব্যাপারী) [1] ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਬੰਗਾਲੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਕੁੰਨ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ 1950 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਤੋਂ ਬੰਗਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦਲਿਤ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਮੋਢੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਸਮੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈਣ ਦੀ ਵਿੱਤੀ ਸਮਰੱਥਾ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਾਲਕ ਜਿਸ ਨੇ ਗੈਰ-ਫਿਕਸ਼ਨ ਨਿਬੰਧਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਕ ਦਰਜਨ ਨਾਵਲ ਅਤੇ ਸੌ ਦੇ ਕਰੀਬ ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ.[2][3]
ਸ਼ੁਰੂ ਦਾ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਉਹ ਬਾਰੀਸਾਲ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ, ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ. ਪਰਿਵਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਬੰਨੂਕਾਰਾ, ਸ਼ਿਰੋਮਣੀਪੁਰ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੁਤਿਆੜੀ ਸ਼ਰੀਫ, ਘੋਲਦੋਲਟਾਲਾ ਰਿਫਊਜੀ ਕੈਂਪ, ਦੱਖਣੀ 24 ਪਰਗਨਾਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ 1969 ਤੱਕ ਉੱਥੇ ਰਹੇ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਵਾਨ ਬਿਆਪਾਰੀ ਨੇ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਘਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਤਨਖ਼ਾਹ ਵਾਲੀਆਂ ਕਈ ਇੰਫੋਰਮਲ ਸੈਕਟਰ ਦੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ ਅਸਾਮ, ਲਖਨਊ, ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਵਰਗੇ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀਆਂ. ਦੰਡਕਾਰਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਾਲ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ 1973 ਵਿੱਚ ਕੋਲਕਾਤਾ ਚਲੇ ਗਏ.[4] ਉਸ ਨੇ ਕੇਂਦਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਕਸਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ.[5] ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕੈਦ ਦੀ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਇਆ. ਉਹ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਜ਼ਦੂਰ ਕਾਰਕੁਨ ਸ਼ੰਕਰ ਗੁਹਾ ਨਿਯੋਗੀ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ.
ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਲੇਖ, "ਇਜ਼ ਦੇਅਰ ਆ ਦਲਿਤ ਰਾਈਟਿੰਗ ਇਨ ਬਾਂਗਲਾ?" ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿ ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਮੁਖਰਜੀ ਦੁਆਰਾ, ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿੱਕਰੀ ਜਰਨਲ ਵਿੱਚ, ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ. ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਾਲਕ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਮਹਾਂਸ਼੍ਵੇਤਾ ਦੇਵੀ ਨਾਲ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ' ਬਾਰਟਿਕਾ 'ਪੱਤਰ ਲਈ ਲਿਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ.[6]
ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦਿਵਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਉੱਚੀ ਜਾਤੀ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਉੱਚ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੇ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਵਸੇਬੇ ਦੌਰਾਨ ਤਰਜੀਹ ਕਿਵੇਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.[7]
ਰਾਜ ਸਭਾ ਟੀਵੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਤੇ ਇਕ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਬਣਾਈ ਹੈ. [8]
ਕਿਤਾਬਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਤਮਕਥਾ ਨਾਵਲ ইতিবৃত্তে চণ্ডাল জীবন , ਬੰਗਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੰਟੈਰੋਗੇਟਿੰਗ ਮਾਈ ਚੰਡਾਲ ਲਾਈਫ: ਐਨ ਔਟੋਬਾਇਓਗ੍ਰਾਫੀ ਆਫ਼ ਆ ਦਲਿਤ (ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਦੀ ਆਤਮਕਥਾ) ਸ਼ੀਰਸ਼ਕ ਨਾਲ ਉਪਲਬਧ ਹੈ,[9] ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਬੰਗਲਾ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਬੇਹਤਰੀਨ ਮੰਨਦੇ ਹਨ. [10] ਕਿਤਾਬ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਦਲਿਤਾਂ ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਦ੍ਰਲੋਕ ਦੇ ਦਾਵਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ "ਜਾਤੀਹੀਨ ਸਮਾਜ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.[11] ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਹੋਣਾ ਉਸਦੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, "ਮੈਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦਲਿਤ ਹਾਂ." ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਕਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੱਬੇ ਕੁੜੱਤਣ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਦਲਿਤ ਹੀ ਸਹੀ ਜ਼ਿਆਦਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਦਲਿਤ ਸਾਹਿਤ ਦਲਿਤ ਅਨੁਭਵਾਂ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ. ਮੇਰੀ ਕੁਝ ਲਿਖਤਾਂ ਦਲਿਤ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੀਆਂ ਹਨ, ਕੁਝ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨਾਲ ਨਿਰਣਾਇਕ ਹਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਨੁਮਾਨਤ ਅਨੁਮਾਨ ਦੇ ". ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਨਮ ਨਾਲ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ (ਕ੍ਰੋਧ ਚੰਡਾਲ), ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਚੰਡਾਲ ਹੈ.
ਪੁਰਸਕਾਰ[ਸੋਧੋ]
2014 ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀਬੰਗਾ ਬੰਗਾਲਾ ਅਕਾਦਮੀ ਵੱਲੋਂ ਸੁਪਰਭਾ ਮਜੂਮਦਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ.[12] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 2015 ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਮੀਲਾ ਘੋਸ਼ ਸਮ੍ਰਿਤੀ ਸਾਹਿਤ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ.
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ "The dissent of Manoranjan Byapari". LiveMint.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ "Manoranjan Byapari: from fetters to letters". The Hindu.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ "Rickshaw puller from Kolkata steals show at 11th Jaipur Literature Festival". The Financial Express (India).
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ Sarangi, Jaydeep (2012). "From Wheels to Stalls : Jaydeep Sarangi in Conversation with Manoranjan Byapari" (PDF). Lapis Lazuli –An International Literary Journal. 2 (1).
- ↑ "Will To Power". The Indian Express.
{{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ "Delhi: A rickshaw puller's journey from prison to books". NDTV.
{{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ "Memoirs of Chandal Jeevan: An Underdog's Story - Mainstream Weekly". www.mainstreamweekly.net. Retrieved 2016-08-04.
- ↑ Rajya Sabha TV (2014-08-14), RSTV Documentary - Writer, retrieved 2016-08-04
- ↑ "My struggle is entirely my own". DNA.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ "The Aesthetics of Becoming a Being in Manoranjan Byapari's First Bangla Autobiography Itibritte Chandal Jeevan". Retrieved 2016-08-04.
- ↑ Chandra, Uday; Heierstad, Geir; Nielsen, Kenneth Bo (2015-09-25). The Politics of Caste in West Bengal (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Routledge. ISBN 9781317414773.
- ↑ "Manoranjan Byapari: from fetters to letters". thehindu.com. January 23, 2014. Retrieved July 1, 2017.
{{cite web}}: Cite has empty unknown parameter:|dead-url=(help)