ਰੂਹੀ ਬਾਨੋ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਰੂਹੀ ਬਾਨੋ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Roohi Bano; Urdu: روحی بانو) (10 ਅਗਸਤ, 1951 – 25 ਜਨਵਰੀ, 2019) ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਨਾਟਕਾਂ ਕਿਰਨ ਕਹਾਨੀ, ਜ਼ਰਦ ਗੁਲਾਬ ਅਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[1][2][3] ਉਸਨੇ ਉਜ਼ਮਾ ਗਿਲਾਨੀ, ਤਾਹਿਰਾ ਨਕਵੀ ਅਤੇ ਖਾਲਿਦਾ ਰਿਆਸਤ ਦੇ ਨਾਲ 1970 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸਕ੍ਰੀਨਾਂ 'ਤੇ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਇਆ।[4] ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਟਕਾਂ ਅਤੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਗਮਈ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰਣ ਕਰਕੇ ਉਦਾਸੀ ਦੀ ਰਾਣੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[5]

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਰੂਹੀ ਬਾਨੋ ਦਾ ਜਨਮ 10 ਅਗਸਤ 1951 ਨੂੰ ਕਰਾਚੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6] ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਤਬਲਾ ਵਾਦਕ ਅੱਲਾ ਰਾਖਾ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਗੁਣੀ ਉਸਤਾਦ ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ ਦੀ ਸੌਤੇਲੀ ਭੈਣ ਸੀ।[7][8]

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਰੂਹੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ, ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।[9][10]

ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ "ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਉਦਯੋਗ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ..."। ਰੂਹੀ ਨੇ 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਕਿਰਨ ਕਹਾਣੀ (1973), ਜ਼ਰਦ ਗੁਲਾਬ, ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਟੀਵੀ ਡਰਾਮਾਂ (ਕਰੀਬ 150 ਟੀਵੀ ਡਰਾਮੇ) ਵਿੱਚ ਯਾਦਗਾਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ 1981 ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਈਡ ਆਫ ਪਰਫਾਰਮੈਂਸ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[11] ਉਸਨੇ ਕਈ ਪੀਟੀਵੀ ਅਵਾਰਡ ਵੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੇ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਗਾਰ ਅਵਾਰਡ, ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਲਕਸ ਲਾਈਫਟਾਈਮ ਅਚੀਵਮੈਂਟ ਅਵਾਰਡ।[12]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਰੂਹੀ ਨੇ ਦੋ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਵਿਆਹ ਅਸਫਲ ਰਹੇ। ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।

ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]

2005 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ 20 ਸਾਲ ਦੇ ਇਕਲੌਤੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਅਣਪਛਾਤੇ ਕਾਤਲਾਂ ਨੇ ਗੁਲਬਰਗ III, ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਵਾੜ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁੱਟੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਰਾਹਗੀਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਦੇ ਕਤਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰੂਹੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਅਭਿਨੈ ਕਰੀਅਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੁਖਦਾਈ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਭਰ ਨਹੀਂ ਸਕੀ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਸਿਜ਼ੋਫਰੀਨੀਆ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੁਨਰਵਾਸ ਕੇਂਦਰ ਫਾਉਂਟੇਨ ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੁਝ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 2005 ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਵਸੇਬਾ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ।[13]

ਰੂਹੀ ਦੀ ਮੌਤ 25 ਜਨਵਰੀ 2019 ਨੂੰ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[14] ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰਦਿਆਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਗਾੜ ਸੀ। ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ 10 ਦਿਨ ਵੈਂਟੀਲੇਟਰ 'ਤੇ ਸੀ।[15] ਉਸਦੀ ਭੈਣ, ਰੁਬੀਨਾ ਯਾਸਮੀਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਉਸਦੇ ਆਖਰੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਇਸਤਾਂਬੁਲ, ਤੁਰਕੀ ਗਿਆ ਸੀ।[16]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "Veteran actor Roohi Bano escapes murder attempt in Lahore". The Express Tribune (newspaper). 27 April 2015. Retrieved 27 June 2020.
  2. "Sad but true: Roohi Bano's lonely 55th birthday". The Express Tribune (newspaper). 13 Aug 2015. Retrieved 27 June 2020.
  3. "Angels of the fall". Dawn News. Retrieved 22 March 2021.
  4. "IN MEMORIAM: REMEMBERING ROOHI". Dawn. December 24, 2021.
  5. "Death of melancholy queen". Dawn (Newspaper). February 25, 2022.
  6. "Famous actress Roohi Bano passes away in Turkey: Family". The News International (newspaper). 25 January 2019. Retrieved 27 June 2020.
  7. Piyali Dasgupta (25 July 2013). "Roohi Bano lives a life of recluse wreck Lahore". Times of India (newspaper). Retrieved 27 June 2020.
  8. "Roohi Bano: The Soul Survivor". Newsline Magazine. July 5, 2022.
  9. Ahmed, Shoaib (3 May 2015). "Roohi Bano: In and out of darkness". Dawn (newspaper). Retrieved 27 June 2020.
  10. Arshad, Qasim (25 January 2019). "Renowned actress Roohi Bano passes away in Turkey". Dawn (newspaper) (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 27 June 2020.
  11. "Versatile actor Roohi Bano passes away". Dawn (newspaper). Retrieved 26 June 2020.
  12. "Mandwa screens film 'Surriya Bhopali'". The News International. Retrieved 1 June 2021.
  13. Ahmad, Fouzia Nasir (May 4, 2014). "Bringing Roohi Bano back". Dawn (newspaper). Retrieved 27 June 2020.
  14. "Roohi Bano is well and at brother's house: sister". Geo News. Retrieved 16 July 2021.
  15. "Pakistan Television legend Roohi Bano passes away". The Express Tribune. Retrieved 2 July 2021.
  16. "TV actor Roohi Bano passes away in Turkey". Samaa TV News website. 25 Jan 2019. Retrieved 27 June 2020.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]