ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਮੰਦਰ, ਖਜੁਰਾਹੋ
ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਮੰਦਿਰ ( IAST: Śāntinnath Mandir) ਇੱਕ ਜੈਨ ਮੰਦਿਰ ਹੈ ਜੋ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਖਜੁਰਾਹੋ ਵਿੱਚ ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਸਦਾ ਮੁੱਖ ਦੇਵਤਾ ਜੈਨ ਤੀਰਥੰਕਰ ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਜੈਨ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਾਲੇ 18 ਧਰਮ ਅਸਥਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਭਾਰਤੀ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਰਵੇਖਣ ਦੁਆਰਾ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹੱਤਵ ਦੇ ਸਮਾਰਕ ਵਜੋਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[1] ਇਹ ਮੰਦਿਰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਈਟ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖਜੁਰਾਹੋ ਸਮੂਹ ਦੇ ਸਮਾਰਕਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਚੰਦੇਲਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਲਾ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਲਈ ਸੂਚੀਬੱਧ ਹੈ।[2]
ਇਤਿਹਾਸ
[ਸੋਧੋ]ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਚੰਦੇਲਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੋ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਚੰਦੇਲਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹੋਰ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮੌਜੂਦਾ ਢਾਂਚਾ ਸ਼ਾਇਦ 1870 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਨਾਗੌਰ ਦੇ ਕੰਛੇਦਤੀਲਾਲ ਜੈਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਗਜਰਥ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਏ ਗਏ ਨਵੇਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਈਟ ਦੇ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[3]
ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਮੰਦਿਰ ਵਿੱਚ 12 ਫੁੱਟ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਦੀ ਮੂਰਤ ਦੀ ਚੌਂਕੀ ਉੱਤੇ ਸੰਵਤ 1085 (1027-28 ਈ.) ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਠਾਕੁਰ ਦੇਵਧਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਚੰਦਰਦੇਵ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ।[4] ਅਸਲ ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਮੰਦਰ ਨੂੰ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਬਣਤਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਖਜੁਰਾਹੋ ਵਿੱਚ ਜੈਨ ਪੂਜਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰ ਹੈ।[5]
ਇਮਾਰਤ
[ਸੋਧੋ]ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜੋਕੇ ਮੰਦਿਰ ਦੀ ਬਣਤਰ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਮੁਰੰਮਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਪਰ ਮੰਦਰ ਦਾ ਨਿਊਕਲੀਅਸ ਕਾਫ਼ੀ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ।[5] ਇਸ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕੋਸ਼ਿਕਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਘੇਰਾ ਹੈ।[6] ਮੰਦਰ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਹੈ। ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਦੋ ਪਾਸੇ ਚੰਦੇਲਾ ਪੀਰੀਅਡ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਮੂਰਤੀਆਂ 10 ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਹਨ।
ਮੌਜੂਦਾ ਢਾਂਚਾ ਇੱਕ ਚਤੁਰਭੁਜ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਹਨ, ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਹੜਾ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੀ ਪੱਥਰ ਦੀ ਬਣਤਰ ਅਤੇ ਤੱਤ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਚਿਣਾਈ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ।
ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਤੀਰਥ ਸਥਾਨ 1 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ 24 ਤੀਰਥੰਕਰਾਂ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦੇਵੀ ਗੰਗਾ ਅਤੇ ਯਮੁਨਾ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਤਸਵੀਰਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੇਵਤਾ ਖੇਤਰਪਾਲ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਸਵੀਰ ਹੈ। 18 ਤੀਰਥ ਅਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ 11/12ਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ 19ਵੀਂ/20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਹਨ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚਿੱਤਰ ਇੱਥੇ ਫਤੇਹਪੁਰ (ਦਮੋਹ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਹੱਟਾ ਦੇ ਨੇੜੇ) ਅਤੇ ਕਟਨੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਬਿਲਹਰੀ ਦੇ ਖੰਡਰ ਜੈਨ ਮੰਦਰਾਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਸਨ।
ਮੂਰਤੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]ਮੰਦਰ ਦੇ ਪਾਵਨ ਅਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀਨਾਥ ਦੀ 4.3 ਮੀਟਰ ਉੱਚੀ ਮੂਰਤੀ ਹੈ।[6][5] ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹੋਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਨਵੀਆਂ ਜੈਨ ਮੂਰਤੀਆਂ ਹਨ। ਮੂਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ,[6] ਜੋ ਕਿ ਇਸਦੀ ਕਲਾਤਮਕ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲਤਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।[5]
-
ਭਗਵਾਨ ਸਥਾਨਨਾਥ, 1028 ਈ., ਤੀਰਥ 1, ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ।
-
ਭਗਵਾਨ ਬਾਬੂਲੀ (ਆਧੁਨਿਕ), ਅਸਥਾਨ ੫
-
ਭਗਵਾਨ ਆਦਿਨਾਥ ਚੰਦੇਲਾ ਪੀਰੀਅਅ, ਤੀਰਥ ੬
-
ਤਿਰਥੰਕਰ ਜਾਂ ਯਕਸ਼/ਯਕਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ, ਚੰਦੇਲਾ ਕਾਲ, ਤੀਰਥ 10
-
ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ 14, ਚੰਦੇਲਾ ਪੀਰੀਅਡ, ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਅੰਤਵੇਸ਼
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ ASI MP List 2016.
- ↑ "Khajuraho Group of Monuments". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational Scientific and Cultural Organization. Retrieved 25 June 2023.
- ↑ M.N.P. Tiwari, Khajuraho Ka Jain Puratattva, Varanasi, 1987, p. 19
- ↑ Kasturchand Jain Suman, Bharatiya Digambar Jain Abhilekh aur Tirth Parichay, Madhya-Pradesh: 13 vi shati tak, Delhi, 2001, p. 43-44
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 ASI Bhopal Shantinatha 2016.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Ali Javid & Tabassum Javeed 2008.