ਸੋਂਗਕੋਕ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸੋਂਗਕੋਕ ਜਾਂ ਪੇਸੀ ਜਾਂ ਕੋਪੀਆਹ ਇੱਕ ਟੋਪੀ ਹੈ ਜੋ ਬਰੂਨੇਈ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ, ਦੱਖਣੀ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਕੋਨ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਜਾਂ ਕਢਾਈ ਵਾਲੇ ਫੀਲਡ, ਕਪਾਹ ਜਾਂ ਮਖਮਲ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਰਸਮੀ ਮੌਕਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਆਹਾਂ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਜਾਂ ਈਦ-ਉਲ-ਫਿਤਰ ਅਤੇ ਈਦ-ਅਲ-ਅਧਾ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਵਰਗੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਵੀ ਮਰਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਪੇਸੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[1]

ਨਾਮ[ਸੋਧੋ]

ਇਸਨੂੰ ਸੁਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਮਾਲੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਵਿੱਚ "ਸੋਂਗਕੋਕ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2] ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ "ਕੋਪੀਆ" ਜਾਂ "ਕੋਪੀਆ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] ਇਸ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਪੇਸੀ" ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੇਸੀ ਦਾ ਆਕਾਰ ਵਧੇਰੇ ਅੰਡਾਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2]

ਮੂਲ[ਸੋਧੋ]

ਸੋਂਗਕੋਕ, ਕੋਪੀਆ ਜਾਂ ਪੇਸੀ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਰਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੌਰਾਨ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ

ਕੋਪੀਆਹ (ਕੁਪੀਆ) ਨੂੰ ਮਜਾਪਹਿਤ ਕੁਲੀਨ ਫੌਜਾਂ ( ਭਯਾਂਗਕਾਰਾ ) ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਹਿਕਾਯਤ ਬੰਜਾਰ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 1663 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।[4] : 181 [5] : 204 [6] ਕੋਪੀਆ ਨੂੰ 1521 (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ 1524) ਦੀ ਪਿਗਾਫੇਟਾ ਦੀ ਇਤਾਲਵੀ-ਮਾਲੇਈ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਵਿੱਚ ਕੋਫੀਆ ਵਜੋਂ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[7] : 132 [8] : 235 ਕੁਪੀਆਹ ਹਿਕਾਯਤ ਇਸਕੰਦਰ ਜ਼ੁਲਕਰਨੈਨ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹੈ, ਅਸਲ ਲਿਖਤ 1600 ਈ: ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ:[9] : 39 

ਮਾਕਾ ਤਤਕਲਾ ਮੇਮਲੀਹਾਰਕਨ ਡਿਸੂਰੂਹਨੀਆ ਅਨਾਕਨੀਆ ਮੇਮਾਕਾਈ ਪਰਹੀਆਸਨ ਸੇਪਰਟੀ ਪਾਕੀਅਨ ਲਾਕੀ-ਲਾਕੀ ਡੈਨ ਡਿਕੇਨਾਕਨ ਕੇਪਦਾ ਕੇਪਾਲਨਿਆ ਕੁਪੀਆ ਰੋਸ ਯਾਂਗ ਕੀਮਾਸਨ । (ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਾਂਗ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਕੁਪੀਆ ਪਾ ਦਿੱਤੀ। )

ਮਲੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੀ ਰਾਇਲ ਮਾਲੇ ਰੈਜੀਮੈਂਟ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਵਰਦੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਗੀਤਕੋਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।[10]

ਵਰਤਮਾਨ ਵਰਤੋਂ[ਸੋਧੋ]

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਝੰਡਾ ਚੁੱਕਣ ਵਾਲਾ ਦਸਤਾ (ਪਾਸਕੀਬਰਾ) ਆਪਣੀ ਵਰਦੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸੀ ਪਹਿਨਦਾ ਹੈ

ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸੌਂਗਕੋਕ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਜਾਂ ਰਸਮੀ ਰਾਜ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਰਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨੀ ਜਾਂਦੀ ਟੋਪੀ ਵਜੋਂ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਸੁਕਾਰਨੋ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਣਾਏ ਗਏ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅਰਥਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੀਤਕੋਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਿਰਲੇਖ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।[11] 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਕਾਰਨੋ, ਮੁਹੰਮਦ ਹੱਟਾ ਅਤੇ ਆਗੁਸ ਸਲੀਮ ਵਰਗੇ ਪੇਸੀ ਪਹਿਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਸੁਕਾਰਨੋ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਪੇਸੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕੀਤਾ - ਵਧੇਰੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਦੇ ਕਾਲੇ ਵੇਲਵੇਟ ਪੇਸੀ - ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸ਼ ਟੋਪੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ,[12] ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪੁਰਸ਼ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀਆਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸੀ ਨੂੰ ਪਹਿਨਿਆ ਹੈ। ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸਰਕਾਰੀ ਪੈਲੇਸ ਗਾਰਡ ਵੀ ਆਪਣੀ ਵਰਦੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸੀ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ। ਪਾਸਕੀਬਰਾਕਾ (ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ: pasukan pengibar bendera pusaka ) ਜਾਂ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਝੰਡਾ ਚੁੱਕਣ ਵਾਲੀ ਟੀਮ ਵੀ ਪੇਸੀ ਪਹਿਨਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਰਵ ਬੈਕ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਦਾ ਪੇਸੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵੀ ਹੈ। ਬੇਟਾਵੀ ਲੋਕ ਸੋਂਗਕੋਕ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਸਿਰਲੇਖ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੈਮਪੁੰਗ ਸਵਾਹ ਦੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਬੇਟਾਵੀ ਚਰਚ ਸੇਵਾ ਦੌਰਾਨ ਰਵਾਇਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੇਸੀ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ।[13]

ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਰਵਾਇਤੀ ਮਰਦ ਮਲਾਈ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੀਤਕੋਕ, ਕਮੀਜ਼, ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਪੈਂਟ ਅਤੇ ਕਮਰ ਦੀ ਲਪੇਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਜੂ ਮੇਲਾਯੂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੀਵਾਨ ਉੰਡੰਗਨ ਨੇਗੇਰੀ (ਰਾਜ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ) ਜਾਂ ਦੀਵਾਨ ਰਕਯਤ (ਸੰਸਦ) ਵਿੱਚ, ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ (ਜਾਤ ਜਾਂ ਧਰਮ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ) ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਸਮੀ ਰਿਵਾਜ ਵਜੋਂ ਸੋਂਗਕੋਕ (ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੱਧ ਧਾਰੀ ਵਾਲੀ) ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਹਰ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੇ ਖੁੱਲਣ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਕੋਡ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਹਰ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸੰਸਦ (ਜਾਂ ਸੰਬੰਧਿਤ ਰਾਜ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ) ਦੇ ਹਰ ਰਾਜ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਉਦਘਾਟਨ ਵਿੱਚ।[14][15] ਇਹ ਸਜਾਵਟ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਵੀ ਸਾਲ ਲਈ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਸਬੰਧਤ ਰਾਜ ਦੇ ਮੁਖੀ (ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਦੀ ਸੰਸਦ ਲਈ ਯਾਂਗ ਡੀ-ਪਰਟੂਆਨ ਅਗੋਂਗ, ਸਬੰਧਤ ਸੁਲਤਾਨ ਜਾਂ ਹਰੇਕ ਰਾਜ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ ਲਈ ਯਾਂਗ ਡੀਪਰਟੂਆ ਨੇਗੇਰੀ) ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਯਾਂਗ ਡੀ-ਪਰਟੂਆਨ ਅਗੋਂਗ (ਸੰਘੀ ਸਨਮਾਨ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ) ਜਾਂ ਸੁਲਤਾਨ (ਹਰੇਕ ਸਬੰਧਤ ਰਾਜ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ) ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨਮਾਨਤ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਰਿਵਾਜੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਗੀਤਕੋਕ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਲੇਸ਼ੀਆ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਆਦੇਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ।

ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ, ਸੋਂਗਕੋਕ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਪੀਆ ਜਾਂ ਕੁਪਿਆ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸੁਲੂ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਹੇਰਾਲਡਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬੈਂਗਸਾਮੋਰੋ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਫਿਲੀਪੀਨੋ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਰਸਮੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਬਾਜੂ ਮੇਲਾਯੂ ਅਤੇ ਮੂਲ ਮਲੌਂਗ ( ਸਾਰੰਗ ) ਦੇ ਸਥਾਨਕ ਮਿੰਡਾਨਾਓਨ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਨਾਲ। ਕੁਝ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਲੁਮਾਦ ਫਿਲੀਪੀਨੋ ਦਾਟੂ ਵੀ ਕੋਪੀਆ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ। ਕੋਪੀਆ ਨੂੰ ਮੁਸਲਿਮ ਫਿਲੀਪੀਨੋ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੇ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਸਮੀ ਟੋਪੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਜਾਂ ਲਈ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਕਾਲੇ ਵੇਲਵੇਟ ਸੰਸਕਰਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਦੀ ਕਢਾਈ ਵਾਲਾ ਕੋਪੀਆ, ਜਾਂ ਓਕੀਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਨੌਲ ਜਾਂ ਫੈਬਰਿਕ ਦੇ ਕੱਟ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਲਾਲ ਅਤੇ ਚਿੱਟਾ ਚੈਕਰ ਵਾਲਾ ਸਾਊਦੀ-ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਗ਼ੁਤਰਾਹ ਇੱਕ ਕੋਪੀਆ ਉੱਤੇ ਪਹਿਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇੱਕ ਹੱਜੀ ਜਾਂ ਪੁਰਸ਼ ਤੀਰਥਯਾਤਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸੰਕੇਤਕ ਹੈ ਜੋ ਹੱਜ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਮੱਕਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਗੈਲਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Hendri F. Isnaeni (10 September 2010). "Nasionalisme Peci" (in ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ). Yahoo Indonesia News. Retrieved 10 September 2010.
  2. 2.0 2.1 Rozan Yunos (23 September 2007). "The origin of the songkok or 'kopiah'". The Brunei Times. Archived from the original on 5 December 2008. Retrieved 13 April 2016.
  3. Abdullah Mubarok (21 February 2016). "PDIP: Kopiah Bagian Dari identitas Nasional" (in ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ). Inilah.com. Archived from the original on 13 April 2016. Retrieved 13 April 2016.
  4. Ras, J. J., 1968, Hikayat Bandjar. A Study in Malay Historiography. The Hague (Bibliotheca Indonesica, 1)
  5. Nugroho, Irawan Djoko (2011). Majapahit Peradaban Maritim. Suluh Nuswantara Bakti. ISBN 978-602-9346-00-8.
  6. Hikayat Banjar, 6.3: Maka kaluar dangan parhiasannya orang barbaju-rantai ampat puluh sarta padangnya barkupiah taranggos sakhlat merah, orang mambawa astenggar ampat puluh, orang mambawa parisai sarta padangnya ampat puluh, orang mambawa dadap sarta sodoknya sapuluh, orang mambawa panah sarta anaknya sapuluh, yang mambawa tumbak parampukan barsulam amas ampat puluh, yang mambawa tameng Bali bartulis air mas ampat puluh. (See Ras, 1968: Line 1208, 1209) Translation: "So came out with their ornaments men with chain mail numbered forty alongside their swords and red kopiah [skull cap], men carrying astengger [arquebus] numbered forty, men carrying shield and swords numbered forty, men carrying dadap [a type of shield] and sodok [broad-bladed spear-like weapon] numbered ten, men carrying bows and arrows numbered ten, (men) who carried parampukan spears embroidered with gold numbered forty, (men) who carried Balinese shields with golden water engraving numbered forty."
  7. Pigafetta, Antonio (1956). "Vocaboli de Questi Popoli Mori". In Manfroni, Camillo (ed.). Relazione del primo viaggio intorno al mondo, Antonio Pigafetta, 1524. Istituto Editoriale Italiano.
  8. Bausani, Alessandro (December 1960). "The First Italian-Malay Vocabulary by Antonio Pigafetta". East and West. 11: 229–248 – via JSTOR.
  9. Hussain, Khalid Muhammad, ed. (1986). Hikayat Iskandar Zulkarnain (2nd ed.). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa.
  10. Journal of the Society for Army Historical Research. Society for Army Historical Research. 1996.
  11. Hendri F. Isnaeni (10 September 2010). "Nasionalisme Peci" (in ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ). Yahoo Indonesia News. Retrieved 10 September 2010.
  12. Yusep Hendarsyah (28 April 2011). "Peci Hitam dan Identitas Paling Indonesia". Kompasiana. Archived from the original on 12 August 2012. Retrieved 28 March 2012.
  13. Ramadhian, Nabilla (2022-12-27). "Cerita di Balik Jemaat Misa Natal Gereja Kampung Sawah yang Pakai Baju Adat Betawi Halaman all". KOMPAS.com (in ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ). Retrieved 2023-01-12.
  14. Hubungan Etnik di Malaysia (in ਮਲਯ). ITBM. 2011. pp. 127–. ISBN 978-983-068-579-3.
  15. http://www.istiadat.gov.my/wp-content/uploads/2020/12/3.-Pakaian-Rasmi-Istiadat-No.-1-Dress-Bagi-Ahli-Parlimen-dan-Ahli-Dewan-Negara-Siang.pdf[bare URL PDF]