ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਝੀਲਾਂ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਖਜਾਗੁਡਾ ਤਾਲਾਬ
ਹਿਮਾਯਤ ਸਾਗਰ ਜੋ ਕਿ ਕਦੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਲਈ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਸੀ

ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਨੂੰ ਝੀਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਝੀਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਕੁਦਰਤੀ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਜਲ ਸਰੋਤ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਝੀਲਾਂ, ਜਲ ਭੰਡਾਰ, ਨਦੀਆਂ, ਨਦੀਆਂ, ਜਲ-ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਾਲਾਬ, ਟੈਂਕ ਆਦਿ (ਕੁਝ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 3000 ਤੋਂ 7000 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਝੀਲਾਂ ਸਮੇਤ। ਸਥਾਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੇਰੂਵੂ, ਕੁੰਤਾ, ਟੈਂਕਾਂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)। । ਕੁਝ ਝੀਲਾਂ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਤਿਗਲ ਕੁੰਤਾ, ਸੋਮਾਜੀਗੁਡਾ ਤਲਾਬ, ਮੀਰ ਜੁਮਲਾ ਤਲਾਬ, ਪਹਾੜ ਤਿਗਲ ਕੁੰਤਾ, ਕੁੰਤਾ ਭਵਾਨੀ ਦਾਸ, ਨਵਾਬ ਸਾਹੇਬ ਕੁੰਤਾ, ਅਫਜ਼ਲਸਾਗਰ, ਨੱਲਕੁੰਟਾ, ਮਸਾਬ ਤਲਾਬ ਆਦਿ ਹਨ ਹੁਸੈਨਸਾਗਰ ਝੀਲ, ਕੁੰਤਾ ਮੱਲਿਆਪੱਲੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁੰਗੜ ਗਈ ਹੈ। ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਆਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਜਲ-ਸਰਾਵਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਿਰਫ਼ 70 ਤੋਂ 500 ਹੀ ਬਚੇ ਹਨ। ਮੌਜੂਦਾ ਝੀਲਾਂ ਨੂੰ ਕੂੜਾ ਅਤੇ ਸੀਵਰੇਜ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਡੰਪ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਝੀਲਾਂ ਅਤੇ ਟੈਂਕ 16ਵੀਂ ਅਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕੁਤੁਬ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਿਜ਼ਾਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਲਈ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਹੁਸੈਨ ਸਾਗਰ, ਜੋ ਕਿ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਝੀਲ ਹੈ । ਇਹ ਝੀਲ 1575 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 1930 ਤੋਂ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੀਆਂ ਝੀਲਾਂ ਦੇਖਣ ਲਾਇਕ ਹਨ। ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੀਆਂ ਝੀਲਾਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਬਦਨਾਮ ਵੀ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]