ਮਾਨਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮਾਨਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ
ਜਨਮ (1962-10-04) 4 ਅਕਤੂਬਰ 1962 (ਉਮਰ 61)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਸਿੱਖਿਆਉੜੀਸਾ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਐਮ. ਏ., ਐਲਐਲ.ਬੀ.
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਉਤਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਜੀ.ਐਮ. ਲਾਅ ਕਾਲਜ, ਪੂਰੀ
ਪੇਸ਼ਾਔਰਤਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਕਾਰਕੁੰਨ, ਲੇਖਿਕਾ ਅਤੇ ਕਵੀ
ਸੰਗਠਨਨਿਰਭਯਾ ਵਾਹਿਨੀ, ਓਵਾਈਐਸਐਸ ਵੁਮੈਨ, ਨਿਰਭਯਾ ਸਮਾਰੋਹ
ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਕੰਮਉਰਮੀ-ਓ-ਉੱਚਵਾਸ, ਅਕਾਸ਼ਾ ਦੀਪਾ, ਸਵਾਗਤਤਿਕਾ
ਲਹਿਰਆਂਰ ਫਾਰ ਵੁਮੈਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕੰਪੈਨ
ਪੁਰਸਕਾਰਇਸਤਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ- 2013, ਆਉਟਸਟੈਂਡਿੰਗ ਵੁਮੈਨ ਅਵਾਰਡ - 2011


ਮਾਨਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ (ਜਨਮ 4 ਅਕਤੂਬਰ 1962) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਜੋਂ ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਉਹ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਲਈ ਕੌਮੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਬਾਨੀ ਹੈ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਹੈ।[1][2][3][4][5][6][7] 2014 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਰਾਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀਬਾਈ ਸਟ੍ਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਰੀ ਪ੍ਰੇਮਾ ਪਿਰੀਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਆਫ਼ ਚੈਰੀਟੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਮੁਖੀ, ਉਸਨੇ 2011 ਵਿੱਚ 'ਆਉਟਸਟੈਂਡਿੰਗ ਵੁਮੈਨ ਪੁਰਸਕਾਰ' ਜਿੱਤਿਆ।[8][9][10][11]

ਉਹ ਨਿਰਭਯਾ ਵਾਹਿਨੀ, ਨਿਰਭਯਾ ਸਮਾਰੋਹ ਅਤੇ ਓਵਾਈਐਸਐਸ ਵੁਮੈਨ ਦੀ ਬਾਨੀ ਹੈ।[12][13] ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਲਈ ਸੈਂਟਰਲ ਬੋਰਡ ਆਫ ਫਿਲਮ ਸਰਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ (ਸੈਂਸਰ ਬੋਰਡ) ਦੇ ਪੈਨਲ 'ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ[14] ਅਤੇ ਕੌਮੀ ਮਹਿਲਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਪੜਤਾਲ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਹੀ।[15][16][17][18]

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ [ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਬਨਾਪੁਰ, ਖੋਰਧਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਦੇ ਬਲਾਕ, ਉੜੀਸਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਹੇਮਲਤਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਗੋਦਾਬ੍ਰਿਸ਼ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਗ੍ਰਹਿਣੀ ਸੀ।[19]

ਬਨਾਪੁਰ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਿਹਾਤੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਮਨਾਹੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਮਿਡਲ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹੁਤ ਦਬਾਅ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਨੇੜਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।[20]

ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਦਲਦਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ 15 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਚੱਲਕੇ ਜਾਂਦੀ, ਉਹ ਪੂਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇਕੋ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ।[21]

ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ Pranab ਮੁਖਰਜੀ ਧਾਰ 2013 ਰਾਣੀ Lakshmibai Stree ਸ਼ਕਤੀ Puraskar 'ਤੇ Manasi Pradhan' ਤੇ Rashtrapati Bhawan ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ 'ਤੇ 8 ਮਾਰਚ 2014.[22]

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਉਸਨੇ ਵਿੱਤ ਵਿਭਾਗ, ਉੜੀਸਾ ਦੀ ਗੌਰਮਿੰਟ, ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਆਂਧਰਾ ਬੈਂਕ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਜਨੂਨ ਕਾਰਨ ਦੋਨੋਂ ਕੰਮ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ।ਅਕਤੂਬਰ 1983 ਵਿੱਚ, 21 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਬਿਜ਼ਨਸ ਆਰੰਭ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਰਸਾਲਾ ਛਾਪਿਆ। ਕੁੱਝ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਬਿਜ਼ਨਸ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਫਲ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਸਫਲ ਮਹਿਲਾ ਉੱਦਮੀਆਂ ਦੇ ਲੀਗ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[23][24]

ਸਰਗਰਮੀ[ਸੋਧੋ]

1987 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 'ਓ.ਵਾਈ.ਐਸ.ਐਸ. ਵੁਮੈਨ' ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਮੁੱਢਲਾ ਉਦੇਸ਼ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਓ.ਵਾਈ.ਐਸ.ਐਸ. ਔਰਤਾਂ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿੱਤਾ ਮੁਖੀ ਸਿਖਲਾਈ ਕੈਂਪਾਂ, ਕਾਨੂੰਨੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਰੱਖਿਆ ਕੈਂਪਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਵਤ ਲੀਡਰ ਵਜੋਂ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।[25]

ਉਪਰੋਕਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੰਗਠਨ ਅਨੇਕਾਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੋਹਰੀ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਸਥਾ ਵੀ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਆਨਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।[26]

ਮਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਸਨਮਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਨਵੰਬਰ 2009 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਸ਼ਭਰ ਦੀ ਲਹਿਰ, ਆਨਰ ਫਾਰ ਵਿਮੈਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਅੰਦੋਲਨ ਔਰਤ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਵਿਰੁੱਧ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਭੰਡਾਰਨ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।[27][28]

ਅੰਦੋਲਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਪੱਖੀ ਰਣਨੀਤੀ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਔਰਤਾਂ 'ਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਨ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਗਤ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਹਨਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸਟਾਲ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਸਹਿਤ, ਆਡੀਓ-ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਡਿਸਪਲੇਅ, ਸਟ੍ਰੀਟ ਪਲੇਅ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।[29]

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇਹ ਲੋਕ ਰਾਇ ਜੁਟਾ ਕੇ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸੰਸਥਾਗਤ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਉਪਾਵਾਂ ਲਈ ਨਿਰੰਤਰ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾ ਕੇ ਰਾਜ ਉੱਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।[30]

2013 ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਭਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੈਮੀਨਾਰਾਂ, ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਅਤੇ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀਵਾਰ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਮੰਥਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸਥਾਰਤ ਖਰੜਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਲੜਾਈ ਦਾ ਚਾਰਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

2014 ਵਿੱਚ, ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਲਈ ਇੱਕ ਚਾਰ-ਪੁਆਇੰਟ ਚਾਰਟਰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ। ਉਸੇ ਸਾਲ, ਇਸ ਨੇ ਨਿਰਭਿਆ ਵਾਹਨੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 10,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਲੰਟੀਅਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਰਾਏ ਜੁਟਾਉਣ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਚਾਰ-ਪੁਆਇੰਟ ਚਾਰਟਰ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਨਿਰੰਤਰ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਏ।[31]

ਚਾਰ-ਪੁਆਇੰਟ ਦਾ ਚਾਰਟਰ[ਸੋਧੋ]

2014 ਵਿੱਚ, ਮਾਨਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਆਯੋਜਨ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਦਾ ਚਾਰ-ਪੁਆਇੰਟ ਚਾਰਟਰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ। ਚਾਰਟਰ ਲਹਿਰ ਦਾ ਇੱਕ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਿਤ ਸੋਧਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ।

  • ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ 'ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਪੂਰਾ ਕਰੋ
  • ਵਿਦਿਅਕ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ forਰਤਾਂ ਲਈ ਸਵੈ-ਰੱਖਿਆ ਸਿਖਲਾਈ
  • ਹਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲ
  • ਤੇਜ਼ ਰਫ਼ਤਾਰ ਅਦਾਲਤ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅਪਰਾਧ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਂਚ ਅਤੇ ਇਸਤਗਾਸਾ ਸ਼ਾਖਾ।[32]


ਸਾਹਿਤਕ ਕੰਮ[ਸੋਧੋ]

ਮਾਨਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ, ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਕਵੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਚੌਥੀ ਕਿਤਾਬ ਉਰਮੀ-ਓ-ਉੱਚਵਸ (ISBN 81-87833-00-981-87833-00-9) ਅੱਠ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[33][34]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "President Confers Stree Shakti Puruskar on International Women's Day". Press Information Bureau, Government of India. 8 March 2014. Retrieved 12 March 2014.
  2. "Manasi among World's top feminists". The Pioneer. 24 November 2016. Retrieved 12 February 2018.
  3. "These women's rights activists inspire us to fight for equality". One.org, Washington, DC. Retrieved 3 June 2017.
  4. "Manasi Pradhan wins Rani Laxmibai Puraskar". Archived from the original on 4 ਮਾਰਚ 2016. Retrieved 13 July 2017. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  5. "Delhi gangrape victim continues to embolden Indian women - Matters India". Archived from the original on 13 March 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  6. "At Chilika meet, rural women vow to fight against violence". Daily Pioneer. Dailypioneer.com. 2013-04-26. Retrieved 2013-06-15.
  7. Vu Thu Ha (29 September 2017). "World needs empowered women more than ever". Vietnem News. Retrieved 2018-03-14.
  8. "Rani Laxmibai Stree Shakti Puraskar for Manasi Pradhan". Statesman. 7 March 2014. Archived from the original on 21 ਸਤੰਬਰ 2019. Retrieved 12 March 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  9. "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-02-02. Retrieved 2018-04-29. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  10. "Women Reformers: Breaching Bastions". Sulabh International. 5 March 2017. Retrieved 3 June 2017.
  11. "Giving Wings to Fly". Hindustan Times. Hindustan Times Newspaper Ltd. 8 March 2018. Retrieved 2018-03-15.
  12. Stree Shakti Puraskar. http://presidentofindia.nic.in/pdfs/pr080314.pdf. Retrieved on 13 ਮਾਰਚ 2014. 
  13. "Change in both men, women's mindsets needed'". Daily Pioneer. 21 April 2014. Retrieved 13 March 2014.
  14. "I & B Ministry appoints Manasi Pradhan as Censor Board advisory member - Trade News". BollywoodTrade.com. 2010-08-20. Archived from the original on 2014-03-13. Retrieved 2013-06-15. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  15. "Women's Panel to probe teacher's murder". NDTV. 12 November 2013. Retrieved 2018-03-14.
  16. "Chilika circuit not safe for women, says NCW". Times of India. 2 February 2014. Retrieved 2018-03-14.
  17. "Serious loopholes in Women Security". 8 December 2013. Archived from the original on 2022-02-14. Retrieved 2018-03-14. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  18. "NCW for Judicial Probe into Woman Constable Assault". Outlook India. news.outlookindia.com. 20 September 2012. Archived from the original on 2012-11-08. Retrieved 2013-06-15. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  19. "महिला हिंसा के खिलाफ आवाज़ उठाती मानसी प्रधान". Lok Bharat Media Network. Archived from the original on 4 ਜਨਵਰੀ 2018. Retrieved 3 Jan 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  20. "Story of Manasi Pradhan". First Stone Foundation. Archived from the original on 18 ਅਗਸਤ 2017. Retrieved 3 June 2017.
  21. "Manasi Pradhan – The Social Reformer". JanManch TV. Archived from the original on 16 ਜੂਨ 2017. Retrieved 12 July 2017. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  22. "laws alone cant come to women's rescue". The Hindu. 8 March 2013. Retrieved 15 March 2014.
  23. "5 Most Inspiring Women Social Workers around the World". Women’s Day. Archived from the original on 16 ਫ਼ਰਵਰੀ 2018. Retrieved 22 June 2017.
  24. "Women Entrepreneur contribution to Indian Economy" (PDF). DVS International Journal of Multi-Disciplinary Research, ISSN No.2454-7522, Issue: 08 Vol:02, No.4 April–June 2017. Archived from the original (PDF) on 22 ਮਾਰਚ 2018. Retrieved 15 March 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  25. "Women's Rights Stall at Puri". The Pioneer. 4 July 2014. Retrieved 7 March 2015.
  26. "Roadmap drawn for rural women empowerment". 26 June 2013. Retrieved 7 March 2015.
  27. "Three strategies to cut violence against women". The Pioneer. 13 April 2015. Retrieved 28 June 2015.
  28. "Manasi Pradhan". The Hindu. Archived from the original on 9 ਜਨਵਰੀ 2020. Retrieved 12 February 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  29. "Rural women vow to fight against violence". The Pioneer. 26 April 2013. Retrieved 2015-03-14.
  30. "Three-pronged Strategy to Curb Crime Against Women". The Indian Express. Archived from the original on 2016-08-16. Retrieved 2021-07-19.
  31. "Nirbhaya Vahini to fight violence against women". The Pioneer. 21 December 2013. Retrieved 2015-03-14.
  32. "The Most Courageous Act done to bring Change in India". The Open Page. 5 March 2018. Retrieved 2018-03-22.
  33. "Manasi Pradhan is advisory panel member of Censor Board". IndianTelevision.com. 20 August 2010.
  34. "Manasi Pradhan: Odisha's daughter". 15 September 2016. Archived from the original on 1 ਅਗਸਤ 2018. Retrieved 29 ਅਪ੍ਰੈਲ 2018. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help); Unknown parameter |dead-url= ignored (help)

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

  • ਮਹਿਲਾ ਕੌਮੀ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਸਨਮਾਨ