ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਡੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਦੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ: Leeladhar Jagudi) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਧਿਆਪਕ, ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਕਵੀ ਹੈ।[1] ਉਹ ਕਈ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ "ਨਾਟਕ ਜਾਰੀ ਹੈ"[2] ਅਤੇ "ਸ਼ੰਖਾ ਮੁਖੀ ਸ਼ਿਖਾਓ ਪਰ"[3] ਅਤੇ ਆਪਣੀ 1997 ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਅਨੁਭਵ ਕੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੇਨ ਚੰਦ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ।[3][4][5] ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਪਾਏ ਯੋਗਦਾਨ ਬਦਲੇ 2004 ਵਿਚ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਦਾ ਚੌਥਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ ਦਿੱਤਾ।[6]

ਜੀਵਨੀ

[ਸੋਧੋ]

ਜਾਗੁੜੀ ਦਾ ਜਨਮ 1 ਜੁਲਾਈ 1944 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਉੱਤਰਾਖੰਡ ਰਾਜ ਦੇ ਤਹਿਰੀ ਗੜਵਾਲ ਜ਼ਿਲੇ[7] ਦੇ ਧੰਗਾਨ ਗਾਉਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[8] ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ (ਐਮ.ਏ.) ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਭਾਰਤੀ ਸੈਨਾ ਦੇ ਗੜ੍ਹਵਾਲ ਰਾਈਫਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਕੀਤੀ। ਸੈਨਾ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੂਚਨਾ ਅਤੇ ਲੋਕ ਸੰਪਰਕ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਡਿਪਟੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਣੇ।[9] ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਉਹ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਇਕ ਮਾਸਿਕ ਰਸਾਲਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਹੈ।

ਜਾਗੁਦੀ ਨੇ ਕਈ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ, ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[10] ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਥਾ ਸ਼ੰਖਾ ਮੁਖੀ ਸ਼ਿਖਰੋਂ ਪਰ, 1964 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ,[11] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਾਟਕ ਜਾਰੀ ਹੈ, 1972 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।[2] ਉਸਨੇ ਇਸ ਯਾਤਰਾ ਮੇਂ 1974 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ[12] ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨੌਂ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਸਨ,[13] ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਅਬ ਭੀ ਮੌਜੁਦ ਹੈ, ਘਬਰਾਏ ਹੁਏ ਸ਼ਬਦ, [14] ਬਚੀ ਹੁਈ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਾਰ ਅਤੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ ਅਨੁਭਵ ਕੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੇ ਚੰਦ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[3] ਉਸਨੇ ਬਾਲਗ ਸਾਖਰਤਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਦੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਘਰ ਲਿਖਤ ਦੁਆਰਾ 2003 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਮੇਰ ਸਾਕਤਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਕਲਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[15] ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੋ ਪੁਸਤਕਾਂ, ਸਮਕਾਲੀਨ ਕਵੀ ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁੜੀ ਅਤੇ ਧੁਮਿਲ, ਸ਼ਰਮੀਲਾ ਸਕਸੈਨਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਅਤੇ 2008[16] ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀਨਾ ਕਵਿਤਾ ਔਰਾ ਲੀਲਾਧਰਾ ਜਾਗੁਈ, ਬ੍ਰਜਮੋਹਨ ਸ਼ਰਮਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ [17] ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਹੈ।

ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਨੇ 1997 ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਕੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੇਨ ਚੰਦ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਲਾਨਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ ਚੁਣਿਆ।[4] ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ 2004 ਦੇ ਗਣਤੰਤਰ ਦਿਵਸ ਆਨਰਜ਼ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਸੀ।[6] ਉਹ ਰਘੁਵੀਰ ਸਹਾਇਤਾ ਸਨਮਾਨ, ਭਾਰਤ ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਦਾ ਸ਼ਤਾਦਲ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਨਮਿਤ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ਵਾਣੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਉਹ ਉਤਰਾਖੰਡ ਦੇ ਉੱਤਰਕਾਸ਼ੀ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਜੋਸ਼ੀਯਾਰਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।[3]

ਚੁਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ

[ਸੋਧੋ]
  • ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਡੀ (1974). ਇਸ ਯਾਤਰਾ ਮੇਂ. Sahitya Bharati. ASIN B00CIGM6LU.
  • ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਡੀ (1997). ਅਨੁਭਵ ਕੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੇਂ ਚਾਂਦ. Rajkamal Prakashan. p. 143. ISBN 9788126707287.
  • ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਡੀ (2003). Mere sākshātkāra. Kitāb Ghar Prakasan. p. 168. ISBN 9788170165545.
  • ਲੀਲਾਧਰ ਜਾਗੁਡੀ (2009). ਘਬਰਾਏ ਹੂਏ ਸ਼ਬਦਾ. Rajkamal Prakashan. p. 82. ISBN 9788126717903.

ਅਵਾਰਡ

[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]
  • ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ ਵਾਲੇ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. ↑ "Eminent Poet Leeladhar Jagudi to visit MLSU". Udaipur Times. 11 February 2015. Archived from the original on 24 ਨਵੰਬਰ 2015. Retrieved 23 November 2015. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  2. ↑ 2.0 2.1 "Natak Jari Hai". Magadh University. 1972. Archived from the original on 24 ਨਵੰਬਰ 2015. Retrieved 23 November 2015. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name "Natak Jari Hai" defined multiple times with different content
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Indian Poets Writing In Hindi". LCHR. 2015. Archived from the original on 24 ਨਵੰਬਰ 2015. Retrieved 23 November 2015. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name "Indian Poets Writing In Hindi" defined multiple times with different content
  4. ↑ 4.0 4.1 "Akademi Awards". Sahitya Akademi. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  5. ↑ Leeladhar Jagudi (1997). Anubhav Ke Aakash Mein Chand. Rajkamal Prakashan. p. 143. ISBN 9788126707287.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Archived from the original (PDF) on 15 November 2014. Retrieved 21 July 2015.
  7. ↑ "THIRTEEN HINDI POETS" (PDF). Hindi Urdu Flagship. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  8. ↑ "Leeladhar Jagudi on Hindi Samay". Hindi Samay. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  9. ↑ "Leeladhar Jagudi, well known Hindi poet". This Day in India. 2015. Archived from the original on 24 ਨਵੰਬਰ 2015. Retrieved 23 November 2015. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  10. ↑ "Seven Poems" (PDF). Hindi Vishwa. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  11. ↑ "Shankha Mukhi Shikharon Par". Kavita Kosh. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  12. ↑ Liladhar Jagudi (1974). Is Yatra Mein. Sahitya Bharati. ASIN B00CIGM6LU.
  13. ↑ "Kavita Kosh profile". Kavita Kosh. 2015. Retrieved 23 November 2015.
  14. ↑ Liladhar Jagudi (2009). Ghabaraye Hue Shabda. Rajkamal Prakashan. p. 82. ISBN 9788126717903.
  15. ↑ Līlādhara Jagūṛī (2003). Mere sākshātkāra. Kitāb Ghar Prakasan. p. 168. ISBN 9788170165545.
  16. ↑ Sharmila Saxena (2008). Samkalin Kavi Liladhar Jagudi aur Dhumil. Saṃskaraṇa. p. 184.
  17. ↑ Brajamohana Śarmā (1993). Samakālīna kavitā aura Līlādhara Jaguṛī. Nālandā Prakāśana. p. 142. OCLC 29360580.
  18. ↑ "leeladhar-jagudi-to-be-given-vyas-samman". uniindia. Retrieved 22 March 2019. {{cite news}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (help)
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਲੀਲਾਧਰ_ਜਾਗੁਡੀ&oldid=573736" ਤੋਂ ਲਿਆ