ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ, ਜਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰ-ਅਧਾਰਿਤ ਅਪਰਾਧ, ਇੱਕ ਜੁਰਮ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੈਟਵਰਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[1] ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਸੇ ਜੁਰਮ ਦੇ ਆਯੋਗ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਟੀਚਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: “ਅਪਰਾਧ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅਪਰਾਧਕ ਮਨੋਰਥ ਨਾਲ ਪੀੜਤ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਜਾਂ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਸਰੀਰਕ ਜਾਂ ਮਾਨਸਿਕ ਨੁਕਸਾਨ ਲਈ ਨੈਟਵਰਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਇੰਟਰਨੈਟ (ਨੈੱਟਵਰਕ ਜਿਵੇਂ ਚੈਟ ਰੂਮ, ਈਮੇਲਾਂ, ਨੋਟਿਸ ਬੋਰਡ ਅਤੇ ਸਮੂਹ) ਅਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ (ਬਲੂਟੁੱਥ / ਐਸ ਐਮ ਐਸ / ਐਮ ਐਮ ਐਸ) "। ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਖਤਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਾਈਵੇਸੀ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਗੁਪਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਤੌਰ' ਤੇ ਰੋਕਿਆ ਜਾਂ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੇਬਾਰਤੀ ਹਲਦਰ ਅਤੇ ਕੇ ਜੈਸ਼ੰਕਰ ਨੇ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਨੂੰ ਲਿੰਗ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ' ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦਿੱਤੀ "ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਅਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਵਰਗੇ ਆਧੁਨਿਕ ਦੂਰ ਸੰਚਾਰ ਨੈਟਵਰਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ, ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਮਨੋਰਥ ਨਾਲ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅਪਰਾਧਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ"। ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ, ਦੋਵੇਂ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਰਾਜਕੀ ਅਦਾਕਾਰ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਸੂਸੀ, ਵਿੱਤੀ ਚੋਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਦੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਇਕ ਰਿਪੋਰਟ (ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਮੈਕੇਫੀ), 2014 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ, ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਗਲੋਬਲ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸਾਲਾਨਾ ਨੁਕਸਾਨ 445 ਅਰਬ ਡਾਲਰ ਸੀ।[2] ਸਾਲ 2012 ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਊਨਲਾਈਨ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਅਤੇ ਡੈਬਿਟ ਕਾਰਡ ਦੀ ਧੋਖਾਧੜੀ ਕਾਰਨ ਲਗਭਗ 1.5 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3]

ਵਰਗੀਕਰਣ[ਸੋਧੋ]

ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਪਰਾਧ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ.[4]

ਵਿੱਤੀ ਧੋਖਾਧੜੀ ਦੇ ਅਪਰ[ਸੋਧੋ]

ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੀ ਧੋਖਾਧੜੀ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇਣਾ ਜਾਂ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਹੇਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਗੁਰੇਜ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ, ਧੋਖਾਧੜੀ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ:

  • ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ। ਇਸ ਲਈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਤਕਨੀਕੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਅਤੇ ਚੋਰੀ ਦਾ ਆਮ ਰੂਪ ਹੈ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਾਖਲੇ ਜਾਂ ਝੂਠੇ ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ, ਜਾਂ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ;
  • ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਲਈ, ਤਬਦੀਲੀ, ਨਸ਼ਟ, ਦਬਾਉਣ ਜਾਂ ਆਉਟਪੁੱਟ ਚੋਰੀ ਕਰਨਾ। ਇਸਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ;
  • ਸਟੋਰ ਕੀਤੇ ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਜਾਂ ਮਿਟਾਉਣਾ;

ਕੰਪਿਊਟਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ ਧੋਖਾਧੜੀ ਦੇ ਹੋਰ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੈਂਕ ਧੋਖਾਧੜੀ, ਕਾਰਡਿੰਗ, ਪਛਾਣ ਚੋਰੀ, ਜਬਰਦਸਤੀ ਅਤੇ ਵਰਗੀਕ੍ਰਿਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਚੋਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।

ਸਾਈਬਰ ਅੱਤਵਾਦ[ਸੋਧੋ]

ਇੱਕ ਸਾਈਬਰਟਰਰਿਸਟ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੰਪਿਊਟਰਾਂ, ਨੈਟਵਰਕਾਂ, ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਸਟੋਰ ਕੀਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਧਾਰਤ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਜਾਂ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਡਰਾਉਦਾ ਜਾਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਈਬਰਟਰਰੋਰਿਜ਼ਮ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਸਾਈਬਰਸਪੇਸ ਜਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਸਰੋਤਾਂ (ਪਾਰਕਰ 1983) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਅੱਤਵਾਦ ਦੇ ਕੰਮ ਵਜੋਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ, ਇੰਟਰਨੈਟ ਤੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਕਿ ਛੁੱਟੀਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬੰਬ ਹਮਲੇ ਹੋਣਗੇ ਸਾਈਬਰ ਅੱਤਵਾਦ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸਾਈਬਰੈਕਸਰਟੋਰੈਂਸ[ਸੋਧੋ]

ਸਾਇਬਰੈਕਸਟੋਰੇਸਨ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵੈਬਸਾਈਟ, ਈ-ਮੇਲ ਸਰਵਰ, ਜਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਜਾਂ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈਕਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਹੋਰ ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੈਕਰ ਹਮਲੇ ਰੋਕਣ ਅਤੇ "ਸੁਰੱਖਿਆ" ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਬਦਲੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫੈਡਰਲ ਬਿਊਰੋ ਆਫ ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਚੋਰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਵੈਬਸਾਈਟਾਂ ਅਤੇ ਨੈਟਵਰਕਸ ਉੱਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਅਪੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਐਫਬੀਆਈ ਨੂੰ ਹਰ ਮਹੀਨੇ 20 ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੀੜਤ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਿਨਾਂ ਰਿਪੋਰਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[5] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੋਰ ਸਾਈਬਰਟੈਕਸਟੋਰਨ ਤਕਨੀਕ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡੌਕਸਿੰਗ ਚੁਗਾਈ ਅਤੇ ਬੱਗ ਸ਼ਿਕਾਰ।

ਇੱਕ ਟੀਚੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਪਿਊਟਰ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਅਪਰਾਧ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਜੁਰਮਾਂ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਤਕਨੀਕੀ ਗਿਆਨ ਦੀ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੁਰਮ ਵੀ ਵੱਧ ਰਹੇ ਹੁੰਦਾ ਹਨ। ਇੰਟਰਨੈਟ ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਪਰਾਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇਕੱਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਘੱਟ ਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਸਿੰਡੀਕੇਟ ਸਮੂਹ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਅਪਰਾਧ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੈਟਵਰਕ ਜਾਂ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ:

ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਪਿਊਟਰ[ਸੋਧੋ]

ਜਦੋਂ ਵਿਅਕਤੀ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੂੰ ਟੀਚੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਟੂਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜੁਰਮ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਤਕਨੀਕੀ ਮਹਾਰਤ ਵਾਲੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮਨੁੱਖੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਅਪਰਾਧ ਹਨ ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਆਫਲਾਈਨ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਘੁਟਾਲੇ, ਚੋਰੀ ਅਤੇ ਪਸੰਦ ਉੱਚ ਤਕਨੀਕੀ ਉਪਕਰਣਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਉਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੀੜਤ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਭਾਵਤ ਤਲਾਬ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਅਤੇ ਫੜਨਾ ਸਭ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।[6]

ਉਹ ਅਪਰਾਧ ਜੋ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੈਟਵਰਕ ਜਾਂ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ:

  • ਧੋਖਾਧੜੀ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਦੀ ਚੋਰੀ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਮਾਲਵੇਅਰ, ਹੈਕਿੰਗ ਜਾਂ ਫਿਸ਼ਿੰਗ ਦੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ "ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਵਜੋਂ" ਅਤੇ "ਕੰਪਿਊਟਰ ਨੂੰ ਟੂਲ ਵਜੋਂ" ਅਪਰਾਧ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ)
  • ਜਾਣਕਾਰੀ ਯੁੱਧ
  • ਫਿਸ਼ਿੰਗ ਘੁਟਾਲੇ
  • ਸਪੈਮ
  • ਗੈਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਸ਼ਲੀਲ ਜਾਂ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸਮਗਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਾਰ, ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਧਮਕੀਆਂ ਸਮੇਤ

ਅਸ਼ਲੀਲ ਜਾਂ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸਮਗਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਵੈਬਸਾਈਟਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕ ਸੰਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸਮਗਰੀ ਕਈ ਵਾਰੀ ਭਿਆਨਕ, ਅਸ਼ਲੀਲ ਜਾਂ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸੰਚਾਰ ਗੈਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸੰਚਾਰ ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਹੋਣ ਦੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਖੇਤਰ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਦਾਲਤਾਂ ਪੱਕੀਆਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਾਲੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ.

ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਪੋਰਨੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦਾ ਇੱਕ ਖੇਤਰ, ਬਾਲ ਅਸ਼ਲੀਲਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੈਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਹੈ।

ਨਸ਼ਾ ਤਸਕਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਡਾਰਕਨੇਟ ਮਾਰਕੀਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਸ਼ੇ ਵਾਲੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਆਨਲਾਈਨ ਖਰੀਦਣ ਅਤੇ ਵੇਚਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਨਸ਼ਾ ਤਸਕਰ ਡਰੱਗ ਖੱਚਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਐਨਕ੍ਰਿਪਟਡ ਮੈਸੇਜਿੰਗ ਟੂਲਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਡਾਰਕ ਵੈੱਬ ਸਾਈਟ ਸਿਲਕ ਰੋਡ ਨਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਨਲਾਈਨ ਮਾਰਕੀਟਪਲੇਸ ਸੀ (ਫਿਰ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਧੀਨ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ)।

ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਕੇਸ[ਸੋਧੋ]

  • ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲਡ ਬੈਂਕਿੰਗ ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਪਰਾਧ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ 1970 ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ।
  • ਐਮਓਡ (ਧੋਖਾਧੜੀ ਦਾ ਮਾਸਟਰਜ਼) ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਹੈਕਿੰਗ ਸਮੂਹ, ਪੈਸਿਫਿਕ ਬੈੱਲ, ਨਿਨੇਕਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਟੈਲੀਫੋਨ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕਈ ਵੱਡੀਆਂ ਕਰੈਡਿਟ ਏਜੰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਦੋ ਵੱਡੀਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਦੇ ਪਾਸਵਰਡ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਡੇਟਾ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨੁਕਸਾਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਕੰਪਨੀ ਸਾਊ ਥ ਵੈਸਟਨ ਬੈੱਲ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ $ 370,000 ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ।
  • 1983 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ 19-ਸਾਲਾ UCLA ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਪਣੇ ਪੀਸੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇੱਕ ਰੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ.[7]
  • ਪੈਨ-ਯੂਰਪੀਅਨ ਹੈਕਿੰਗ ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਨਿਊਜ਼ਕੌਰਪ ਵਿਚਾਲੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀਕਲ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਦੌੜ ਦੌਰਾਨ 1995 ਤੋਂ 1998 ਦੇ ਵਿੱਚ ਐਨਕ੍ਰਿਪਟਡ ਐਸਕੇਵਾਈ-ਟੀਵੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਨਿਊਜ਼ਕੋਰਪ ਸੈਟੇਲਾਈਟ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਹੈਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੈਕਰਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਮੁੜ ਵੇਖਣੀ ਸੀ; ਜੋ ਕਿ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਿ Newsਜ਼ਕੌਰਪ ਕੋਲ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਲਈ ਕਾਪੀਰਾਈਟ ਨਹੀਂ ਸੀ।[8]
  • 26 ਮਾਰਚ 1999 ਨੂੰ, ਮੇਲਿਸਾ ਕੀੜੇ ਨੇ ਇੱਕ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਉਹ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਅਤੇ ਵਾਇਰਸ ਦੀ ਇੱਕ ਕਾਪੀ ਈ-ਮੇਲ ਰਾਹੀਂ ਫੈਲਣ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ।
  • ਫਰਵਰੀ 2000 ਵਿਚ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਮਾਫੀਆਬਯ ਦੇ ਉਰਫ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੇ ਯਾਹੂ ਸਮੇਤ ਹਾਈ-ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਵੈਬਸਾਈਟਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਰਵਿਸ ਹਮਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ., ਡੈਲ, ਇੰਕ., ਈ * ਟ੍ਰੇਡ, ਈਬੇ, ਅਤੇ ਸੀ ਐਨ ਐਨ। ਸਟੈਨਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਲਗਭਗ 50 ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਤੇ ਸੈਂਟਾ ਬਾਰਬਰਾ ਵਿਖੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵੀ ਡੀ.ਡੀ.ਓਜ਼ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਿੰਗ ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ ਜ਼ੌਮਬੀ ਕੰਪਿਊਟਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਨ। 3 ਅਗਸਤ 2000 ਨੂੰ, ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਫੈਡਰਲ ਸਰਕਾਰੀ ਵਕੀਲਾਂ ਨੇ ਮਾਫੀਆਬੁਆਏ ਨੂੰ ਕੰਪਿਊਟਰਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਗੈਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਏ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਲਈ ਕੁੱਲ ਦਸ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ।
  • ਲਾਟ (ਮਾਲਵੇਅਰ) ਜਿਸ ਨੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਈਰਾਨੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ।[9]

ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ[ਸੋਧੋ]

ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਨੈਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧ ਦੇ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਇੰਟਰਨੈਟ ਨਾ ਸਿਰਫ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹੋਏ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਪੈਮਾਨੇ ਨੂੰ ਵੀ ਵਧਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।[10] 2018 ਵਿੱਚ, ਇੰਟਰਨੈਟ ਕ੍ਰਾਈਮ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੇਂਦਰ ਨੂੰ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦੀਆਂ 351,937 ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ 2.7 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਹੈ।[11]

ਪੜਤਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਇੱਕ ਕੰਪਿਊਟਰ,ਪ੍ਰਮਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਵੇਖੋ ਡਿਜੀਟਲ ਫੋਰੈਂਸਿਕ)। ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਿੱਧੇ ਅਪਰਾਧਿਕ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ, ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਲੌਗ ਫਾਈਲ ਅਪਰਾਧਿਕ ਜਾਂਚਕਰਤਾਵਾਂ ਦੇ ਮੁੱਲ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਹੋਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਾਂਚਾਂ ਇੱਕ ਆਈ ਪੀ ਐਡਰੈਸ ਟਰੇਸ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਸ ਅਧਾਰ ਤੇ ਜਾਸੂਸ ਕਿਸੇ ਕੇਸ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਉੱਚ ਤਕਨੀਕੀ ਅਪਰਾਧ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਤਕਨੀਕੀ ਅਪਰਾਧ ਦੇ ਤੱਤ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਉਲਟ, ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਜਾਂਚਕਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਜਾਸੂਸ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਢੰਗ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਸੁਧਰ ਰਹੇ ਹਨ।[12]

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ, ਫੈਡਰਲ ਬਿਊਰੋ ਆਫ਼ ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ (FBI)[13] ਅਤੇ ਹੋਮਲੈਂਡ ਸਿਕਿਓਰਿਟੀ ਵਿਭਾਗ (DHS)[14] ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਐਫਬੀਆਈ ਨੇ ਏਜੰਟ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੀਲਡ ਦਫਤਰਾਂ ਅਤੇ ਹੈੱਡਕੁਆਰਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਡੀਐਚਐਸ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਸੀਕ੍ਰੇਟ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਈਬਰ ਇੰਟੈਲੀਜੈਂਸ ਸੈਕਸ਼ਨ ਹੈ ਜੋ ਵਿੱਤੀ ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯਤਨ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੈਂਕਾਂ ਨੂੰ ਘੁਸਪੈਠ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਲਾਬਾਮਾ ਵਿੱਚ ਅਧਾਰਤ, ਗੁਪਤ ਸੇਵਾ ਅਤੇ ਅਲਾਬਮਾ ਆਫਿਸ ਪ੍ਰੋਸੀਕਿਊਸ਼ਨ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ ਮਿਲ ਕੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕੰਪਿਊਟਰ ਫੋਰੈਂਸਿਕ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੁਆਰਾ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ੇਵਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।[15][16]

ਰੋਕਥਾਮ[ਸੋਧੋ]

ਹੋਮਲੈਂਡ ਸਿਕਿਓਰਿਟੀ ਵਿਭਾਗ ਨੇ ਨਿਰੰਤਰ ਨਿਦਾਨ ਅਤੇ ਨਿਵਾਰਣ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (ਸੀਡੀਐਮ) ਵੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਸੀਡੀਐਮ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਜੋਖਮਾਂ ਨੂੰ ਟਰੈਕ ਅਤੇ ਤਰਜੀਹ ਦੇ ਕੇ, ਅਤੇ ਸਿਸਟਮ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਨੈਟਵਰਕ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰ ਸਕਣ। ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਘੁਸਪੈਠਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿਚ, ਡੀਐਚਐਸ ਨੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਅਤੇ ਨਿਜੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਐਨਹਾਂਸਡ ਸਾਈਬਰਸਕਯੁਰਿਟੀ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ (ਈਸੀਐਸ) ਬਣਾਈ। ਸਾਈਬਰ ਸਿਕਿਓਰਿਟੀ ਅਤੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਏਜੰਸੀ ਨੇ ਨਿੱਜੀ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਜੋ ਈਸੀਐਸ ਦੁਆਰਾ ਘੁਸਪੈਠ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਅਤੇ ਰੋਕਥਾਮ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।[17]

ਕਾਨੂੰਨ[ਸੋਧੋ]

ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧੀ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਖੋਹਣ ਅਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਰਗੇ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਨੂੰਨ ਕਮਜ਼ੋਰ ਜਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਇਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਾਨੂੰਨ ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੋਂ ਹੜਤਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦੇ। ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਪਰਾਧੀ ਸਜਾ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਹਵਾਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਗੁਰੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਜਿਸਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਏ ਹਨ ਜੋ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਏਜੰਸੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਫਬੀਆਈ, ਨੇ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਧੋਖਾਧੜੀ ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਉਪਯੋਗ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਦੋ ਰੂਸੀ ਹੈਕਰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਐਫਬੀਆਈ ਤੋਂ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸਨ। ਐਫਬੀਆਈ ਨੇ ਸੀਐਟਲ, ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਫਰਜ਼ੀ ਕੰਪਿਊਟਿੰਗ ਕੰਪਨੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਦੋਨੋਂ ਰੂਸੀ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਕੇ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧੇ।

ਤਤਕਾਲੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਰਾਕ ਓਬਾਮਾ ਨੇ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅਪ੍ਰੈਲ 2015 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਆਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਆਦੇਸ਼ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਸਾਈਬਰ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜਮਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[18]

ਜ਼ੁਰਮਾਨੇ[ਸੋਧੋ]

ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਲਈ ਜੁਰਮਾਨਾ ਅਤੇ ਕਲਾਸ ਏ ਦੀ ਕੁਤਾਹੀ ਲਈ ਜੇਲ ਦੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਮਿਆਦ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਡਿਗਰੀ ਵਿੱਚ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੀ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਵਰਤੋਂ ਜੋ ਕਿ ਕਲਾਸ ਸੀ ਦਾ ਅਪਰਾਧ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ 3 ਤੋਂ 15 ਸਾਲ ਕੈਦ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।[19]

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਹੈਕਰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਪਰਾਧ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗਿਆਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮਾਹਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਖੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਰਤਾਰਾ ਜੋ ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਗਾੜਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਸੰਭਵ ਕਾਉਂਟਰ ਅਦਾਲਤ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਹੈਕਰਾਂ ਨੂੰ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਜਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿਚੋਂ ਰਿਹਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ  – ਹਾਲਾਂਕਿ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੰਪਿਊ ਟਰ ਅਤੇ ਇੰਟਰਨੈਟ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[20] ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਬੇਸ਼ਨ ਜਾਂ ਪੈਰੋਲ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਉਪਕਰਣਾਂ ਤਕ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨਿਗਰਾਨੀ ਜਾਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਖੋਜਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[21]

ਜਾਗਰੂਕਤਾ[ਸੋਧੋ]

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ ਤਰੱਕੀ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਲੋਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੈਂਕਿੰਗ ਜਾਂ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਸਟੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਟਰਨੈਟ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਪਰਾਧੀ ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਵੱਡਾ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਪਰਾਧੀ ਉਸ ਚਾਲ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹੜੇ ਤਰੀਕੇ ਵਰਤਦੇ ਹਨ। ਐਫਬੀਆਈ ਦੇ ਇੰਟਰਨੈਟ ਕ੍ਰਾਈਮ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 2014 ਵਿੱਚ, ਇੱਥੇ 269,422 ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਦਾਇਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਸਾਰੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਦੇ ਜੋੜ ਨਾਲ $ 800,492,073 ਦਾ ਕੁੱਲ ਘਾਟਾ ਹੋਇਆ।[22] ਇੱਥੇ ਸਾਲਾਨਾ 1.5 ਮਿਲੀਅਨ ਸਾਈਬਰ-ਹਮਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ 4,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਮਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਘੰਟੇ ਵਿੱਚ 170 ਹਮਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਹਰ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ ਹਮਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[23] ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਣ ਲਈ ਇੰਟਰਨੈਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪੀੜਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸੇ ਲਈ ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਨਲਾਈਨ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਏਜੰਸੀਆਂ[ਸੋਧੋ]

  • ਏਸੀਆਨ[24]
  • ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਹਾਈ ਟੈਕ ਅਪਰਾਧ ਕੇਂਦਰ
  • ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ ਸੈੱਲ, ਮੁੰਬਈ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿੰਗ, ਭਾਰਤ
  • ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਯੂਨਿਟ (ਹੈਲਨਿਕ ਪੁਲਿਸ), ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ 1995 ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ
  • ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਵ੍ਹਾਈਟ ਕਾਲਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਸੈਂਟਰ
  • ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਾਈਬਰ ਕ੍ਰਾਈਮ ਯੂਨਿਟ

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Moore, R. (2005) "Cyber crime: Investigating High-Technology Computer Crime," Cleveland, Mississippi: Anderson Publishing.
  2. "Cyber crime costs global economy $445 billion a year: report". Reuters. 9 June 2014. Archived from the original on 2015-11-28. Retrieved 2014-06-17. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  3. "#Cybercrime— what are the costs to victims - North Denver News". North Denver News. 17 January 2015. Retrieved 16 May 2015.
  4. Gordon, Sarah (25 July 2006). "On the definition and classification of cybercrime" (PDF). Archived from the original (PDF) on 15 ਜਨਵਰੀ 2018. Retrieved 14 January 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  5. Lepofsky, Ron. "Cyberextortion by Denial-of-Service Attack" (PDF). Archived from the original (PDF) on 6 July 2011.
  6. "Cybercrime definition". www.crime-research.org. Retrieved 3 August 2019.
  7. Weitzer, Ronald (2003). Current Controversies in Criminology. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Education Press. p. 150.
  8. David Mann And Mike Sutton (6 November 2011). ">>Netcrime". British Journal of Criminology. 38 (2): 201–229. CiteSeerX 10.1.1.133.3861. doi:10.1093/oxfordjournals.bjc.a014232. Retrieved 2011-11-10.
  9. Aaron Gershwin (2019-06-26). "Flame: The Most Sophisticated Cyber Espionage Tool Ever Made". hackernoon.com. Retrieved 2019-07-01.
  10. Brenner, Susan W., 1947- (2010). Cybercrime: criminal threats from cyberspace. Santa Barbara, Calif.: Praeger. ISBN 9780313365461. OCLC 464583250.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  11. "Facts + Statistics: Identity theft and cybercrime". Retrieved 2 December 2019.
  12. "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2015-03-19. Retrieved 2020-04-12. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  13. "Cyber Crime". Federal Bureau of Investigation (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2019-12-04.
  14. "Combating Cyber Crime". Department of Homeland Security (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2012-06-19. Retrieved 2019-11-01.
  15. "NCFI - About". www.ncfi.usss.gov. Retrieved 2019-12-04.
  16. "Investigation". www.secretservice.gov. Retrieved 2019-12-03.
  17. "Detection and Prevention | CISA". www.cisa.gov. Archived from the original on 2019-11-07. Retrieved 2019-11-01.
  18. Northam, Jackie. "U.S. Creates First Sanctions Program Against Cybercriminals".
  19. OMH. "Criminal Justice System for Adults in NYS". Archived from the original on 17 ਦਸੰਬਰ 2018. Retrieved 17 December 2018. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  20. "Managing the Risks Posed by Offender Computer Use - Perspectives" (PDF). December 2011. Archived from the original (PDF) on 5 November 2013. Retrieved 25 January 2015.
  21. Bowker, Art (2012). The Cybercrime Handbook for Community Corrections: Managing Risk in the 21st Century. Springfield: Thomas. ISBN 9780398087289. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 25 January 2015.
  22. "2014 Internet Crime Report" (PDF). Internet Crime Complaint Center (IC3). 2015. Retrieved 2017-10-31.
  23. Feinberg, T (2008). "Whether it happens at school or off-campus, cyberbullying disrupts and affects". Cyberbullying: 10.
  24. "ASEAN Declaration to Prevent and Combat Cybercrime". ASEAN | ONE VISION ONE IDENTITY ONE COMMUNITY. 14 November 2017. Retrieved 3 August 2019.
ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ:<ref> tag with name "kruse" defined in <references> is not used in prior text.