ਸਿੱਧ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

  ਸਿੱਧ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ:सिद्ध, "ਸੰਪੂਰਨ") ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਉਹ ਜੋ ਨਿਪੁੰਨ ਹੈ।[1] ਇਹ ਸੰਪੂਰਨ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਜਾਂ ਗਿਆਨ ਦੀ ਉੱਚ ਉਪਾਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜੈਨ ਧਰਮ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਅਮਰ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਸਿੱਧੀ, ਅਸਧਾਰਨ ਸਮਰੱਥਾਵਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।

ਸਿੱਧ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿੱਧਾਂ, ਨਾਥਾਂ, ਤਪੱਸਵੀਆਂ, ਸਾਧੂਆਂ ਜਾਂ ਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸਾਧਨਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।[2]

18 ਸਿੱਧ ਹੇਠਾਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਹਨ :-[ਸੋਧੋ]

  1. ਅਗਸਤਿਆ
  2. ਬੋਗਰ
  3. ਕਮਲਾਮੁਨੀ
  4. ਥਿਰੂਮੂਲਰ
  5. ਕੋਰਕਰ
  6. ਕੋਂਗਨਾਰ
  7. ਸਤਾਈਮੁਨੀ
  8. ਮਚਾਮੁਨੀ
  9. ਸੁੰਦਰਨੰਦ
  10. ਵੈਨਮੀਗਰ
  11. ਰਾਮਦੇਵਰ
  12. ਨੰਦੀਵਰ
  13. ਇਦਾਕਦਰ
  14. ਰੁਵੁਰਾਰ
  15. ਪੰਬੱਤੀ ਸਿੱਧ
  16. ਕੁਥੰਬਾਈ
  17. ਧਨਵੰਤਰੀ
  18. ਪਤੰਜਲੀ
  • ਸਿੱਧ (ਮੁਕਤ ਜੀਵ) ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹਨ, ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ.
    ਸਿੱਧ (ਮੁਕਤ ਜੀਵ) ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹਨ, ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ.
  • ਜੈਨ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਿੱਧਸ਼ੀਲਾ (ਮੁਕਤ ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਖੇਤਰ)
    ਜੈਨ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਿੱਧਸ਼ੀਲਾ (ਮੁਕਤ ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਖੇਤਰ)
  • ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਹਾਸਿੱਧ ਵਿਰੂਪਾ, 16 ਵੀਂ ਸਦੀ

    ਨੋਟਸ[ਸੋਧੋ]

    ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

    • Baruah, Bibhuti (2000). Buddhist Sects and Sectarianism. New Delhi: Sarup & Sons. ISBN 9788176251525.
    • Buhler, Johann Georg (2013). Jayaram V (ed.). "Jainism Cosmology". Hinduwebsite.com. Retrieved 2021-06-26.
    • Dasgupta, Sashibhusan (1995). Obscure Religious Cults. Calcutta: Firma K.L.M. ISBN 81-7102-020-8.
    • Devanandī (2014). Jain, Vijay K. (ed.). Ācārya Pujyapada's Iṣṭopadeśa – the Golden Discourse. Translated by Vijay K. Jain. ISBN 978-8190363969.
    • Hanumanta Rao, Desiraju (1998). "Valmiki Ramayana, Bala Kanda, Chapter 29". Valmikiramayan.net. Archived from the original on 2009-03-15. Retrieved 2009-10-21.
    • Haraprasad, Shastri, ed. (2006) [1916]. Hajar Bacharer Purano Bangala Bhasay Bauddhagan O Doha (in Bengali) (3rd ed.). Kolkata: Vangiya Sahitya Parishad.
    • NHP Admin (October 21, 2015). "The 18 Siddhars". www.nhp.gov.in. NHP CC DD. Archived from the original on 2021-09-11. Retrieved 2021-06-26.
    • Sinh, Pancham (tr.) (1914). "Hatha Yoga Pradipika, Chapter 1". sacred-texts.com. Retrieved 2009-11-12.
    • Srichandran, J. (1981). ஜைன தத்துவமும் பஞ்ச பரமேஷ்டிகளும். Chennai: Vardhamanan Padhipakam.
    • Watt, Jeff (October 2020). "Definition: Mahasiddha (Indian Adept)". Himalayan Art Resources. Retrieved 2021-06-26.
    • Vyas, R.T., ed. (1992). Vālmīki Rāmāyaṇa, Text as Constituted in its Critical Edition. Vadodara: Oriental Institute.
    • Zimmermann, Marion (2003). A short introduction: The Tamil Siddhas and the Siddha medicine of Tamil Nadu. GRIN Verlag. ISBN 978-3638187411.