ਅਰੇਂਗੇਟਰਾਮ (1973 ਫਿਲਮ)
| ਅਰੇਂਗੇਟਰਾਮ | |
|---|---|
| ਤਸਵੀਰ:Arangetram 1973 poster.jpg ਪੋਸਟਰ | |
| ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ | ਕੇ. ਬਾਲਾਚੰਦਰ |
| ਲੇਖਕ | ਕੇ. ਬਾਲਾਚੰਦਰ |
| ਨਿਰਮਾਤਾ | ਐਨ. ਸੇਲਵਰਾਜ ਜੇ. ਦੁਰਈਸਾਮੀ ਵੀ. ਗੋਵਿੰਦਰਾਜਨ |
| ਸਿਤਾਰੇ | ਪ੍ਰਮੀਲਾ |
| ਸਿਨੇਮਾਕਾਰ | ਬੀ. ਐਸ. ਲੋਕਨਾਥ |
| ਸੰਪਾਦਕ | ਐਨ.ਆਰ. ਕਿੱਟੂ |
| ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਵੀ. ਕੁਮਾਰ |
ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਕੰਪਨੀ | ਕਲਾਕੇਂਦਰ ਫਿਲਮਜ਼ |
ਰਿਲੀਜ਼ ਮਿਤੀ |
|
ਮਿਆਦ | 152 ਮਿੰਟ[1] |
| ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਤਾਮਿਲ |
ਆਰੇਂਗੇਟਰਾਮ 1973 ਦੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਤਾਮਿਲ-ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਡਰਾਮਾ ਫਿਲਮ ਹੈ ਜੋ ਕੇ. ਬਾਲਾਚੰਦਰ ਵੱਲੋਂ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੀਲਾ ਅਭਿਨੈ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਐਸ.ਵੀ. ਸੁਬੱਈਆ, ਸ਼ਿਵਕੁਮਾਰ, ਸ਼ਸੀਕੁਮਾਰ, ਕਮਲ ਹਸਨ, ਐਮਐਨ ਰਾਜਮ, ਸੁੰਦਰੀ ਬਾਈ ਅਤੇ ਸੇਂਥਾਮਰਾਈ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਪਰ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵੇਸਵਾਪੁਣੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਅਰੇਂਗੇਤਰਮ ਨੇ ਕਮਲ ਹਾਸਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਬਾਲਗ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪ੍ਰਮੀਲਾ, ਜੈਚਿੱਤਰਾ ਅਤੇ ਜੈਸੁਧਾ ਨੇ ਇਸ ਫਿਲਮ ਨਾਲ ਤਾਮਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਵੀ. ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਇਸ ਫਿਲਮ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਬਾਲਚੰਦਰ ਦੀ ਆਖਰੀ ਫਿਲਮ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਿਨੇਮੈਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਬੀਐਸ ਲੋਕਨਾਥ ਵੱਲੋਂ ਸੰਭਾਲੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਐਨਆਰ ਕਿੱਟੂ ਵੱਲੋਂ ਸੰਪਾਦਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਆਰਗੇਟਰਾਮ 9 ਫਰਵਰੀ 1973 ਨੂੰ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹਾਰਡ ਹਿਟਿੰਗ ਸੰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਬੋਲਡ ਸੀਨ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰਿਲੀਜ਼ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇਹ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਫਿਲਮ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਸਫਲ ਰਹੀ। ਇਸਨੂੰ ਤੇਲਗੂ ਵਿੱਚ ਜੀਵਿਤਾ ਰੰਗਮ (1974) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਆਇਨਾ (1977) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਲਚੰਦਰ ਵੱਲੋਂ ਖੁਦ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪਲਾਟ[ਸੋਧੋ]
ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਵਿਸਲਮ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅੱਠ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਕਠੋਰ ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਅੜੀਅਲ ਵਿਵਹਾਰ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਖਰਚੀਲੀ ਭੈਣ ਜਾਨਕੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਘਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਤੰਗੀਆਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਦੀ ਵੱਡੀ ਧੀ ਲਲਿਤਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇਸ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਉਹ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨਦੇਸਾ ਉਦੈਯਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੇਟੇ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਨੂੰ ਲਲਿਤਾ ਦੀ ਹਾਲਤ 'ਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਾੜੀ ਭੇਟ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਉਦੈਯਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਰ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਤੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਲਲਿਤਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਉਦੈਯਾਰ ਨੇ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਘਰ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਨੇ ਲਲਿਤਾ ਨੂੰ ਉਦਾਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਗਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਦੁਖੀ; ਕਈ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ, ਉਹ ਭੁੱਖੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਲਲਿਤਾ ਦਾ ਭੁੱਖਾ ਭਰਾ ਇੱਕ ਭਿਖਾਰੀ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਅਵੱਗਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਦੈਯਾਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ, ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਆਮਦਨੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪੱਧਰ ਸੁਧਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਥਿਆਗੁ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ; ਲਲਿਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸੀਟ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਥੰਮ ਤੋਂ ਪੋਸਟ ਤੱਕ ਦੌੜਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਦਰਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲਲਿਤਾ ਇਸ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤਨਖਾਹ ਨਾਲ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਵੀਂ ਅਸਾਈਨਮੈਂਟ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰਦਾਤਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਦਾਖਲਾ ਫੀਸ ਲਈ ਥਿਯਾਗੁ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਤਨਖ਼ਾਹ ਪੇਸ਼ਗੀ ਮੰਗਦੀ ਹੈ; ਉਸਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਉਸਦੀ ਸਰੀਰਕ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਝਾੜ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਵਧਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਲਈ, ਉਹ ਵੇਸਵਾਪੁਣੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਲਲਿਤਾ ਚੁੱਪਚਾਪ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਦਿਨ, ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਇੱਕ ਵੇਸਵਾ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਲਲਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਆ ਗਿਆ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ; ਥੰਗਾਵੇਲੂ, ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਘਰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਈ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ ਕਿ ਲਲਿਤਾ ਇੰਨੀ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਗਈ ਅਤੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਾਲ ਬੀਤਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਲਲਿਤਾ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਤਰੱਕੀ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਤਿਆਗੁ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭੈਣ ਮੰਗਲਮ ਗਾਇਕਾ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਪਸੂਪਤੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਤੈਅ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲਲਿਤਾ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਪਰਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਉਦਾਸ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਫਿਰ ਤੋਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੀ ਕਮੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਦੇਵੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ, ਲਲਿਤਾ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਗਾਹਕ, ਲਾੜਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਕਿ ਲਾੜੀ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਲਲਿਤਾ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਪਤੀ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਪਿਛਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਦੈਯਾਰ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਲਈ ਥੀਵਾਸਮ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਲਲਿਤਾ ਨੇ ਦਖਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਉਹ ਮਿਲੇ ਸਨ।
ਤਿਆਗੂ ਨੂੰ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਦੀ ਧੀ ਭਾਮਾ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੰਗਣੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਅਤੇ ਵਿਸਲਮ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਗਣੀ ਲਈ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਉਦੈਯਾਰ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਘਰ ਪਰਤਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲਲਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲਲਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਲਲਿਤਾ ਦੇ ਮਾਪੇ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ। ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਅਤੇ ਤਿਆਗੁ ਲਲਿਤਾ ਨੂੰ ਨਕਾਰਦੇ ਹਨ। ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਤਾਂ ਹੀ ਵਿਆਹ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਲਲਿਤਾ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਥਿਆਗੂ ਅਤੇ ਰਾਮੂ ਸ਼ਾਸਤਰੀਗਲ ਵੱਲੋਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਦੈਯਾਰ, ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਨਮਾਨ ਦੇਣ ਲਈ ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਥੰਗਵੇਲੂ ਅਤੇ ਲਲਿਤਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਭਾਮਾ ਨਾਲ ਥਿਆਗੂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਲਲਿਤਾ ਉਦੈਯਾਰ ਅਤੇ ਥੰਗਾਵੇਲੂ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਸ ਸਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਹ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।
ਕਾਸਟ[ਸੋਧੋ]
ਸਾਊਂਡਟ੍ਰੈਕ[ਸੋਧੋ]
ਕੰਨਦਾਸਨ ਵੱਲੋਂ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤ ਵੀ . ਕੁਮਾਰ ਵੱਲੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [4] [5]
| ਗੀਤ | ਗਾਇਕ | ਮਿਆਦ |
|---|---|---|
| "ਅੰਦਾਵਨਿਨ ਥੋਟਾਥਿਲੇ" | ਪੀ. ਸੁਸ਼ੀਲਾ | 3:24 |
| "ਕੰਨਣਿਦਮ ਅੰਤੰ ਕਰੁਥੀਨੈ" | ਕੇ ਸਵਰਨ | 2:10 |
| "ਮੂਠਾਵਾਲ ਨੀ" | ਪੀ. ਸੁਸ਼ੀਲਾ | 4:29 |
| "ਆਰੰਬਾ ਕਾਲਥਥਿਲ" | ਐਸਪੀ ਬਾਲਸੁਬ੍ਰਾਹਮਣੀਅਮ, ਪੀ. ਸੁਸ਼ੀਲਾ | 3:51 |
| "ਕੰਨਣੈ ਕਾਨਬਧਾਰਕੋ" | ਤਿਰੂਚੀ ਲੋਗਾਨਾਥਨ ਅਤੇ ਕੇ. ਸਵਰਨਾ | 2:42 |
| "ਮਪਿਲੈ ਰਾਗਸੀਯਮ" | ਐਲਆਰ ਈਸ਼ਵਰੀ | 3:27 |
| "ਏਨਾਦੀ ਮਰੁਮਾਗਲੇ ਉਨੈ ਏਵਾਰਦੀ ਪੇਸੀਵਿਤਰ" | ਟੀਵੀ ਰਤਨਮ | 0:25 |
| "ਕੰਨਾਰਕੁਮ ਕਟਾਵਰੁਮ" | ਕੇ ਸਵਰਨ | 0:39 |
| "ਪਾਵੀਏ ਕਾਂਡਾ ਵੰਨਮ" | ਕੇ ਸਵਰਨ | 1:00 |
| "ਸ੍ਰੀਮਾਤਾ ਸ਼੍ਰੀਮਹਾ" | ਕੇ ਸਵਰਨ | 0:40 |
| "ਆਗਰਾ ਮੁਦਕਾ ਨਾਗੁਰਾਸਾ" | ਕੇ ਸਵਰਨ | 0:19 |
ਰਿਲੀਜ਼ ਅਤੇ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ[ਸੋਧੋ]
ਅਰੇਂਗੇਟਰਾਮ ਨੂੰ 9 ਫਰਵਰੀ 1973 ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਵੈਟਰੀ ਥੀਏਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਫਿਲਮ ਸੀ। [6] ਫਿਲਮ ਵਰਲਡ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਲਈ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਟੀਜੀ ਵੈਦਿਆਨਾਥਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, " ਆਰੇਂਗੇਟਰਾਮ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ, ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਸੁੰਨਸਾਨ ਮਾਰੂਥਲ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਓਏਸਿਸ ਹੈ।" [7] ਹਾਲਾਂਕਿ ਫਿਲਮ ਨੇ ਸਖਤ ਹਿੱਟਿੰਗ ਸੰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਬੋਲਡ ਸੀਨ ਦਿੱਤੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰਿਲੀਜ਼ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਸੀ, [8] [9] ਇਹ ਇੱਕ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਸਫਲਤਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ। [10] ਇਹ ਫਿਲਮ ਪਰਿਵਾਰ ਨਿਯੋਜਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। [11]
ਰੀਮੇਕ[ਸੋਧੋ]
ਫਿਲਮ ਨੂੰ ਤੇਲਗੂ ਵਿੱਚ ਜੀਵਿਤਾ ਰੰਗਮ (1974), [4] ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਆਇਨਾ (1977) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਲਚੰਦਰ ਵੱਲੋਂ ਖੁਦ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। [12]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Dhananjayan 2011, p. 256.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 ராம்ஜி, வி. (9 July 2019). "அரங்கேற்றம் - அப்பவே அப்படி கதை!". Kamadenu (in ਤਮਿਲ). Archived from the original on 16 July 2019. Retrieved 16 July 2019.
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=BSr_4o2usH8&t=245s
- ↑ 4.0 4.1 Dhananjayan 2011.
- ↑ "Arangettram Tamil Film EP Vinyl record by V Kumar". Macsendisk. Archived from the original on 18 February 2023. Retrieved 18 February 2023.
- ↑ @RIAZtheboss. (ਟਵੀਟ) https://twitter.com/ – via ਟਵਿੱਟਰ.
{{cite web}}: Cite has empty unknown parameters:|other=and|dead-url=(help); Missing or empty|title=(help); Missing or empty |number= (help); Missing or empty |date= (help) - ↑ Vaidyanathan, T. G. (August 1973). "Balachander ushers in a new age in Tamil cinema". Film World. 9: 62–64. Archived from the original on 3 July 2021. Retrieved 13 September 2020.
- ↑ "Achamillai, Achamillai (I Do Not Fear)". Manushi (24): 46. 1984. Archived from the original on 3 July 2021. Retrieved 13 September 2020.
- ↑ Seshachalam, Bhagyalakshmi (9 March 2018). "Arangetram (1974) – A Slap In The Face Of TamBrahm Orthodoxy". Moneylife. Archived from the original on 15 October 2021. Retrieved 15 October 2021.
- ↑ Ramachandran 2014.
- ↑ Jacob, Preminda (2008). Celluloid Deities: The Visual Culture of Cinema and Politics in South India. Lexington Books. p. 100. ISBN 978-0-7391-3130-5. Archived from the original on 3 July 2021. Retrieved 13 September 2020.
- ↑ Srinivasan, S. (11 July 2011). "K. Balachander: The Middle-Class Maestro". Forbes India. Archived from the original on 9 December 2013. Retrieved 6 December 2013.
ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]
- Dhananjayan, G. (2011). The Best of Tamil Cinema, 1931 to 2010: 1931–1976. Galatta Media. OCLC 733724281.
- Ramachandran, Naman (2014). Rajinikanth: The Definitive Biography. New Delhi: Penguin Books. ISBN 978-81-8475-796-5.