ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਜ਼ਿਆਉਰ ਰਹਿਮਾਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
Ziaur Rahman
Rahman in 1979 in the Netherlands
President of Bangladesh
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ
21 April 1977 – 30 May 1981
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀMashiur Rahman (Acting)
Shah Azizur Rahman
ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀAbdus Sattar
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂAbu Sadat Mohammad Sayem
ਤੋਂ ਬਾਅਦAbdus Sattar
Chief of Army Staff
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ
24 August 1975 – 3 November 1975
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂK M Shafiullah
ਤੋਂ ਬਾਅਦKhaled Mosharraf
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ
7 November 1975 – 1 December 1978
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂKhaled Mosharraf
ਤੋਂ ਬਾਅਦHussain Muhammad Ershad
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ(1936-01-19)19 ਜਨਵਰੀ 1936
Bagbari, Bengal Presidency, British India
(now Bogra, Bangladesh)
ਮੌਤ30 ਮਈ 1981(1981-05-30) (ਉਮਰ 45)
Chittagong, Bangladesh
ਕੌਮੀਅਤBritish India (1936-1947), Pakistan (1947-1971), Bangladesh (1971-1981)
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀBangladesh Nationalist Party
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀKhaleda Zia
ਬੱਚੇTarique Rahman
Arafat Rahman
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰD. J. Science College
Pakistan Military Academy
Command and Staff College
ਪੇਸ਼ਾMilitary officer, Politician
ਪੁਰਸਕਾਰBir Uttom
Hilal-i-Jur'at
Order of the Nile
Hero of the Republic
Order of the Yugoslav Star
ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ
ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ Pakistan (before 1971)
 Bangladesh
ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਫੌਜ (1955-1971)
Bangladesh Army seal Bangladesh Army (1971-1978)
ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ1955–1971 (Pakistan)
1971–1978[1] (Bangladesh)
ਰੈਂਕLieutenant General,[2] Service number: BA-69[3]
ਯੂਨਿਟEast Bengal Regiment
ਕਮਾਂਡ

ਜ਼ਿਆਉਰ ਰਹਿਮਾਨ (ਬੰਗਾਲੀ: Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found. ਜ਼ਿਆਉਰ ਰਹਿਮਾਨ ; 19 ਜਨਵਰੀ 1936[4] - 30 ਮਈ 1981), ਹਿਲਾਲ ਈ ਜੁਰਾਤ, ਬੀਰ ਉੱਤਮ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਆਰਮੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀਵਾਨ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੇਜਰ ਵਜੋਂ, ਸ਼ੇਖ ਮੁਜੀਬੁਰ ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਤਰਫੋਂ 27 ਮਾਰਚ 1971 ਨੂੰ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।[5] ਉਹ 21 ਅਪ੍ਰੈਲ 1977 ਨੂੰ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ 30 ਮਈ 1981 ਨੂੰ ਚਟਗਾਓਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਬਗ਼ਾਵਤ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6]

ਰਹਿਮਾਨ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਬੀਡੀਐਫ ਸੈਕਟਰ ਬੀਡੀਐਫ ਸੈਕਟਰ 1 ਦਾ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਫੋਰਸਾਂ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੂਨ ਤੋਂ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਸੈਨਾ ਦੇ ਸੈਕਟਰ 11 ਦੇ ਬੀਡੀਐਫ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਅਤੇ 1971 ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਅੱਧ ਜੁਲਾਈ ਤੋਂ ਜ਼ੈੱਡ ਫੋਰਸ ਦੇ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਕਮਾਂਡਰ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪੱਤਰ ਨੂੰ 27 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਚਟਗਾਓਂ ਦੇ ਕਲੂਰਘਾਟ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਾਰਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਰਹਿਮਾਨ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਸੈਨਾਪਤੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਫੌਜ ਸਟਾਫ ਅਤੇ ਸਟਾਫ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਉਪ ਮੁਖੀ ਬਣਿਆ।[7] ਦੇਸ਼ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਲਈ ਉਸਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਇੱਕ ਸਾਜਿਸ਼ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਾਨੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ਼ੇਖ ਮੁਜੀਬੁਰ ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਫ਼ੌਜੀ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਇੱਕ ਫ਼ੌਜੀ ਸ਼ਾਖਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪਲਟਣ ਅਤੇ ਫ਼ੌਜੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਵਾਬੀ ਬਗਾਵਤ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਲਈ ਉਸਦੀ ਚੜਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਟੁਕੜੀ ਜ਼ਿਆਉਰ ਰਹਿਮਾਨ ਨੇ ਮੁਸ਼ਤਾਕ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਥੋਪੇ ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਤਹਿਤ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1977 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ।

1978 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ, ਰਹਿਮਾਨ ਨੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਨੈਸ਼ਨਲਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ (ਇਸ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਬੀਐਨਪੀ ਦੁਆਰਾ ਮਸ਼ਹੂਰ)। ਉਸਨੇ ਬਹੁ-ਪਾਰਟੀ ਰਾਜਨੀਤੀ, ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ, ਸੁਤੰਤਰ ਭਾਸ਼ਣ ਅਤੇ ਮੁਕਤ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ। ਰਹਿਮਾਨ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਸਮੇਤ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਿੰਚਾਈ ਅਤੇ ਖੁਰਾਕ ਉਤਪਾਦਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਾਰਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਪਹਿਲੇ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਤਰੀ ਸਮੂਹ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਲਗਨ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦਾ ਸੰਸਦ ਭਵਨ ਅਤੇ ਢਾਕਾ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ (ਹੁਣ ਐਚਐਸਆਈਏ) ਬਣ ਗਿਆ। ਰਹਿਮਾਨ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਿਸ਼ਵ ਲੀਡਰ ਬਣੇ। ਉਸਨੇ ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਚੀਨ ਨਾਲ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ੇਖ ਮੁਜੀਬੁਰ ਰਹਿਮਾਨ ਦੇ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਬਣਾਈ ਗਈ। ਘਰੇਲੂ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਰਹਿਮਾਨ ਨੂੰ ਲਗਭਗ 21 ਕੁਰਸਾਨੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਜਿਸ ਲਈ ਰਸਤੇ ਚੱਲੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੈਨਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੈਨਿਕ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾਤਰ ਪੱਖਪਾਤੀ ਅਤੇ ਝੂਠੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਚਲਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਧਰਮ-ਅਧਾਰਤ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ 'ਤੇ ਇੰਡੇਮਨੀਟੀ ਐਕਟ ਪਾਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।

ਮੁਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

[ਸੋਧੋ]

ਰਹਿਮਾਨ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਕੋਮੋਲ ਹੈ, ਦਾ ਜਨਮ ਗਬਤੋਲੀ, ਬੋਗਰਾ ਵਿੱਚ ਮਨਸੂਰ ਰਹਿਮਾਨ ਅਤੇ ਜਹਾਰਾ ਖਟੂਨ ਤੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮਨਸੂਰ ਇੱਕ ਕੈਮਿਸਟ ਸੀ ਜੋ ਕਾਗਜ਼ ਅਤੇ ਸਿਆਹੀ ਦੇ ਰਸਾਇਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਰਾਈਟਰਜ਼ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ, ਰਹਿਮਾਨ ਰਾਖਵੇਂ, ਸ਼ਰਮਸਾਰ, ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਕਈ ਪੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਤੀਬਰ ਸਨ। ਉਸ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਬੋਗਰਾ ਦੇ ਬਾਗਬਾਰੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਬੋਗਰਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ।[8] ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਭਰਾ, ਅਹਿਮਦ ਕਮਲ (ਅਪਰੈਲ 2017) ਸੀ।[9]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Preston, Ian, ed. (2003). A Political Chronology of Central, South and East Asia. Europa Publications. p. 18. ISBN 978-1-135-35680-4.
  2. "List of Chief of Army Staff". Bangladesh Army.
  3. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Bangladesh: A Legacy of Blood
  4. "Former Presidents, Lt. General Ziaur Rahman". Bangabhaban.gov.bd. Archived from the original on 5 June 2013. Retrieved 18 February 2013.
  5. "High Court rules on 'historical truth'". bdnews24.com. 21 June 2009. Retrieved 21 November 2016.
  6. "Zia's death anniversary being". Prothom Alo. 30 May 2017. Archived from the original on 27 ਅਕਤੂਬਰ 2017. Retrieved 27 October 2017. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  7. Chowdhury, Afsan (29 August 2016). "Must laws protect Sheikh Mujib's honour and 1971 history?". bdnews24.com (Opinion). Archived from the original on 4 ਸਤੰਬਰ 2016. Retrieved 8 September 2016.
  8. Md.Mahbur Rahman (5 August 2006). "From Bogra: A Successful Seat of knowledge". The Daily Star. Archived from the original on 4 ਮਾਰਚ 2016. Retrieved 29 December 2015.
  9. "Zia's brother Kamal passes away". The Daily Star (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2017-11-23. Retrieved 2019-08-25.