ਸਮਾਜਿਕ ਯਥਾਰਥ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

 

ਸਮਾਜਿਕ ਯਥਾਰਥ[1] ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਯਥਾਰਥ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਬੋਧਾਤਮਕ ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਇਹ ਸਮਾਜਿਕ ਪਰਸਪਰ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਇੱਕ ਫੈਨੋਮੋਲੋਜੀਕਲ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਰਥਾਂ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।[2] ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਵਾਦ ਦੇ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਨਿਤ ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਸਥਿਰ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[3] ਰੈਡੀਕਲ ਰਚਨਾਵਾਦ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਨੂੰ ਨਿਰੀਖਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕਸਾਰਤਾ (ਭਾਵੇਂ ਮੌਜੂਦਾ ਨਿਰੀਖਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ) ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਵਜੋਂ ਵਰਣਨ ਕਰੇਗਾ। [4]

ਸ਼ੂਟਜ਼, ਦੁਰਖੀਮ, ਅਤੇ ਸਪੈਨਸਰ[ਸੋਧੋ]

ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਲਫ੍ਰੇਡ ਸ਼ੂਟਜ਼, ਜਿਸ ਨੇ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਇਸ ਵੱਖਰੇ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ "ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਾਰ" ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਸ਼ੂਟਜ਼ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ (umwelt) ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤਤਕਾਲੀ ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ, ਜਿਸ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [5] ਉਸ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਨਸਲੀ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਹੋਰ ਖੋਜ ਕੀਤੀ।[6]

ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਏਮੀਲ ਦੁਰਖਿਮ ਨੇ "ਸਮਾਜਿਕ ਰਾਜ" ਦੇ ਵੱਖਰੇ ਸੁਭਾਅ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੇ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਵਿਚਾਰ ਅਸਲੀਅਤ ਹੈ।"[7] ਹਰਬਰਟ ਸਪੈਂਸਰ ਨੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੁਪਰ-ਆਰਗੈਨਿਕ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। [8]

ਸੀਅਰਲੇ[ਸੋਧੋ]

ਜੌਹਨ ਸੇਰਲੇ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ/ਸੰਸਥਾਗਤ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਸ਼ਣ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ "ਵਿਆਹ, ਜਾਇਦਾਦ, ਭਰਤੀ, ਗੋਲੀਬਾਰੀ, ਯੁੱਧ, ਇਨਕਲਾਬ, ਕਾਕਟੇਲ ਪਾਰਟੀਆਂ" , ਸਰਕਾਰਾਂ, ਮੀਟਿੰਗਾਂ, ਯੂਨੀਅਨਾਂ, ਸੰਸਦਾਂ, ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ, ਕਾਨੂੰਨ, ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ, ਛੁੱਟੀਆਂ, ਵਕੀਲ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਡਾਕਟਰ, ਮੱਧਯੁਗੀ ਨਾਈਟਸ, ਅਤੇ ਟੈਕਸ, ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। [9]

ਸੀਅਰਲੇ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸੰਸਥਾਗਤ ਹਕੀਕਤਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ "ਵਿਵਸਥਿਤ ਰਿਸ਼ਤੇ (ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਰਕਾਰਾਂ, ਵਿਆਹ, ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ, ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ, ਫੌਜਾਂ, ਚਰਚਾਂ)" [10] ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਪੱਧਰੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਸਲੀਅਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ।

ਸੀਅਰਲੇ ਲਈ, ਭਾਸ਼ਾ ਸਮਾਜਿਕ ਵਾਸਤਵਿਕਤਾ ਦੇ ਗਠਨ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ "ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸੰਸਥਾਗਤ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਸਵੈ-ਪਛਾਣ ਵਾਲੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ"; ਭਾਵ, ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਜੋ "ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਝੁਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।"[11]

ਉਦੇਸ਼/ਵਿਅਕਤੀਗਤ[ਸੋਧੋ]

ਸਮਾਜਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਬਹਿਸ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਸਲੀਅਤ ਇਸ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਜਾਂ ਕਿ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਮਾਜਕ ਨਿਰਮਾਣਵਾਦ ਵਿੱਚ) ਇਹ ਕੇਵਲ ਚੱਲ ਰਹੀ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਮਨੁੱਖੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ।[12]

ਪੀਟਰ ਐਲ ਬਰਗਰ ਨੇ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਰਮਾਣ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਚਿੰਤਾ ਲਈ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ।[13] ਬਰਗਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਰਮਾਣ ਤਿੰਨ ਪੜਾਵਾਂ ਦੀ ਬਣੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ: ਬਾਹਰੀਕਰਨ, ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀਕਰਨ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਆਰ ਡੀ ਲੇਇੰਗ ਵਰਗੇ ਪੋਸਟ- ਸਾਰਟੀਅਨ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ, "ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਨੁਭਵ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਬੁਨਿਆਦੀ ਬਣਤਰਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਬਾਹਰਮੁਖੀ ਹਸਤੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ... ਉਹ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਅੰਸ਼ਕ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਸਲੀਅਤਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।[14] ਫਿਰ ਵੀ ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਲੇਇੰਗ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਸਲ ਸਮੂਹੀਕਰਨ "ਇਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਬਹੁਲਤਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ... ਭਾਵੇਂ, ਇਸ ਬਹੁਲਤਾ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰੇਕ ਦੁਆਰਾ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਿਤ ਬਹੁਲਤਾ ਸਪੇਸ ਵਿੱਚ ਸਰਵਵਿਆਪੀ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[15]

ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਜਾਂ ਵਾਤਾਵਰਨ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਹੋਂਦ ਅਨੁਭਵੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਤਭੇਦ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੇਜੇ ਗਿਬਸਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਾਤਾਵਰਨਕ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[16]

ਜੌਹਨ ਸੇਰਲੇ ਵਰਗੇ ਵਿਦਵਾਨ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ "ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹਕੀਕਤ ਇੱਕ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਉਸਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰ ਮੰਨਦੀ ਹੈ"।[17] ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਉਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ "ਸੰਸਥਾਗਤ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਮੁਦਾਇਆਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਕਾਫੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।[18]

ਸਮਾਜੀਕਰਨ ਅਤੇ ਪੂੰਜੀ ਹੋਰ[ਸੋਧੋ]

ਫਰਾਉਡ ਨੇ ਇਡੀਪਸ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੇ ਗੁਜ਼ਰਨ ਅਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ: "ਉਹੀ ਅੰਕੜੇ ਜੋ ਅਤਿ-ਹੰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜ਼ਮੀਰ ਵਜੋਂ, ਅਸਲ ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਉਥੋਂ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਸਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।"[19]

ਭਰੋਸੇ ਨੂੰ ਮਾਪਣਾ[ਸੋਧੋ]

ਜੇ ਕੋਈ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਵੈਧਤਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਮਾਪ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਜਿਸ ਦੀ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। "ਭਰੋਸਾ... ਇੱਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਪੂੰਜੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਫੁਕੁਯਾਮਾ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹਨ"।[20]

ਸਮਾਜ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਮਾਪ ਦੀਆਂ ਥਿਊਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪੂੰਜੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਆਉਟਪੁੱਟ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਲਈ।

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Berger, Peter (1967). The Sacred Canopy: Elements of a Sociological Theory of Religion. Garden City, NY: Doubleday & Company, Inc. pp. 3–28.
  2. MacKinnon, N. J; Heise, D. R. (2010). reality and human subjectivity. Palgrave. pp. 219–234.
  3. Ireke Bockting, Character and Personality in the Novels of William Faulkner (1995) p. 25
  4. Niklas Luhmann, Theories of Distinction (2002) p. 136
  5. George Walsh, "Introduction", Alfred Schütz, The Phenomenology of the Social World (1997)p. xxvii
  6. John O'Neill, Sociology as a Skin Trade (London 1972) p. 217
  7. Quoted in T. van der Eyden, Public Management of Society (2003) p. 487
  8. Herbert Spencer, The Principles of Sociology, Vol. 1, Part 1. "The Data of Sociology"(1876)
  9. John R. Searle, The Construction of Social Reality (Penguin 1996) p. 79
  10. Searle, p. 97
  11. Searle, p. 73 and p. 78
  12. Antony Giddens, Sociology (2006) p. 152
  13. John O'Neill, Sociology as a Skin Trade (London 1972) p. 168
  14. R. D. Laing, The Politics of Experience (Penguin 1984) p. 65
  15. Laing, p. 81
  16. Lawson, Tony (March 2012). "Ontology and the study of social reality: emergence, organisation, community, power, social relations, corporations, artefacts and money". Cambridge Journal of Economics. 36 (2): 345–385. doi:10.1093/cje/ber050. JSTOR 24232451. [Features classified as social are] "those, if any, that could not exist in the absence of human beings and their doings."
  17. Searle, p. 190
  18. Searle, p. 190 and p. 117
  19. Sigmund Freud, On Metapsychology (PFL 11) p. 422
  20. Will Hutton, The State to Come (London 1997) p. 31

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ[ਸੋਧੋ]

  • ਅਲਫ੍ਰੇਡ ਸ਼ੂਟਜ਼, ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ (1973)
  • ਬਰਜਰ, PL ਅਤੇ ਲਕਮੈਨ, ਟੀ. 1966। ਦ ਸੋਸ਼ਲ ਕੰਸਟਰਕਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਰਿਐਲਿਟੀ : ਏ ਟ੍ਰੀਟਿਸ ਇਨ ਦਾ ਸੋਸ਼ਿਆਲੋਜੀ ਆਫ਼ ਨੋਲੇਜ, ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]