ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਸੁਰੱਖਿਆ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਓਰੇਗਨ ਵਿੱਚ ਐਨਕੇਨੀ ਵਾਈਲਡਲਾਈਫ ਰਿਫਿਊਜ।

ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਸਿਹਤਮੰਦ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਜਾਂ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਜਾਂ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਜੰਗਲੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਨੂੰ। ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਲਈ ਮੁੱਖ ਖਤਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼, ਵਿਨਾਸ਼, ਵਿਖੰਡਨ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ, ਸ਼ਿਕਾਰ, ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਅਤੇ ਜਲਵਾਯੂ ਤਬਦੀਲੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। IUCN ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ 27,000 ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਸਾਰੀਆਂ ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਤੱਕ ਵਿਸਤਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜੈਵ ਵਿਭਿੰਨਤਾ 'ਤੇ 2019 ਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨੇ ਇਸ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ 'ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਉੱਚਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਾਲੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਗਿਣਤੀ ਅਲੋਪ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਧਰਤੀ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦੋਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਯਤਨ ਹੋਏ ਹਨ। ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੰਭਾਲ ਸਮਝੌਤਿਆਂ ਵਿੱਚ 1973 ਦੇ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਆਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਟਰੇਡ ਆਨ ਐਂਡੈਂਜੇਰਡ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਆਫ਼ ਵਾਈਲਡ ਫੌਨਾ ਐਂਡ ਫਲੋਰਾ (CITES) ਅਤੇ 1992 ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਔਨ ਜੈਵਿਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ (CBD) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1][2] ਕੁਦਰਤ ਸੰਭਾਲ, ਵਿਸ਼ਵ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਫੰਡ, ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰ ਸਿਹਤ ਫੰਡ ਅਤੇ ਕੰਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਵਰਗੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ (ਐਨਜੀਓਜ਼) ਵੀ ਸੰਭਾਲ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ।

ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ[ਸੋਧੋ]

ਦੱਖਣੀ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਲਈ ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਆਵਾਸ ਦੀ ਤਬਾਹੀ[ਸੋਧੋ]

ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਉਹਨਾਂ ਥਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਵਿਖੰਡਨ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਰੰਤਰ ਟ੍ਰੈਕਟ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਵੱਡੀਆਂ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਕਈ ਛੋਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦਾ ਹੈ।[3] ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਵਿਖੰਡਨ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੇ ਗਿਰਾਵਟ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਚਾਲਕ ਹਨ। ਮਨੁੱਖੀ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਸਥਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਖੰਡਨ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਸਪੇਸ ਅਤੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾ ਕੇ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਖੰਡਨ ਛੋਟੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਛੋਟੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਛੋਟੀਆਂ ਆਬਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੱਧ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[4]

ਕਟਾਈ[ਸੋਧੋ]

ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਜੰਗਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕੱਟਣਾ ਹੈ। ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟ ਕੇ, ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਮਨੁੱਖੀ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਅਕਸਰ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਜਾਂ ਲੌਗਿੰਗ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਉਸਾਰੀ ਜਾਂ ਬਾਲਣ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਲੱਕੜ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੈ।[5] ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ 80% ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸਮਾਂ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਜਲਵਾਯੂ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ।[6] ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਚਿੰਤਾ ਹੈ। ਅਮੇਜ਼ਨ ਵਰਗੇ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਜੰਗਲ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਬਾਇਓਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੈਵ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦਾ ਘਰ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਮੁੱਦਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਖੇਤਰ[7] ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨੀਤੀਆਂ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1964 ਦਾ ਵਾਈਲਡਰਨੈਸ ਐਕਟ ਜਿਸ ਨੇ ਖਾਸ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਜਾੜ ਨੂੰ ਮਨੋਨੀਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।[8]

ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ[ਸੋਧੋ]

ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਉਸ ਦਰ ਨਾਲ ਕਟਾਈ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੀ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਕਸਰ ਓਵਰਫਿਸ਼ਿੰਗ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਮੂਹਾਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਲਾਗੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਥਣਧਾਰੀ ਜਾਨਵਰਾਂ, ਪੰਛੀਆਂ, ਉਭੀਵੀਆਂ, ਸੱਪਾਂ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[9] ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਔਲਾਦ ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ।[10] ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਪਿਛਲੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਟੂਨਾ ਅਤੇ ਸਾਲਮਨ ਵਰਗੀਆਂ ਚੋਟੀ ਦੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਕਾਰਨ ਮੱਛੀਆਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ ਹੈ।[3]

ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਣ ਵਪਾਰ ਤੋਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।

ਸ਼ਿਕਾਰ[ਸੋਧੋ]

ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਵਪਾਰ ਲਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਕੁਝ ਖਾਸ ਕਿਸਮਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਏ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੀਮਤੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।[11] ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਹਾਥੀ, ਬਾਘ ਅਤੇ ਗੈਂਡੇ ਵਰਗੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਡੇ ਥਣਧਾਰੀ ਜੀਵ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। [ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੰਦਾਂ, ਛਿੱਲਾਂ ਅਤੇ ਸਿੰਗਾਂ ਲਈ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ]।[11][12] ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ ਘੱਟ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਟੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਰਕ, ਭੋਜਨ, ਛਿੱਲ, ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਵਾਢੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ, ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਪਈਆਂ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਪਈਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਛੋਟੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਗਿਰਾਵਟ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। 

ਕੁਲਿੰਗ[ਸੋਧੋ]

ਕਲਿੰਗ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਤੇ ਚੋਣਵੀਂ ਹੱਤਿਆ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਨ ਸ਼ਾਰਕ ਕੱਟਣਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ ਅਤੇ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ਼ ( ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ) ਵਿੱਚ "ਸ਼ਾਰਕ ਕੰਟਰੋਲ" ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸ਼ਾਰਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕੱਛੂਆਂ, ਡਾਲਫਿਨ, ਵ੍ਹੇਲ ਮੱਛੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜੀਵ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।[13][14][15] ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ "ਸ਼ਾਰਕ ਕੰਟਰੋਲ" ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੇ ਇਕੱਲੇ ਲਗਭਗ 50,000 ਸ਼ਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਹੈ - ਇਸ ਨੇ 84,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰਿਆ ਹੈ।[16][13] ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵੀ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੋਂਟਾਨਾ ਵਿੱਚ ਬਾਈਸਨ ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਸ, ਹੰਸ ਅਤੇ ਹਿਰਨ।[17][18]

2010 ਵਿੱਚ ਬੀਪੀ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੋਰਾਈਜ਼ਨ ਤੇਲ ਦੇ ਛਿੱਟੇ ਦਾ ਏਰੀਅਲ ਦ੍ਰਿਸ਼।

ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ[ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਦੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕਾਂ ਲਈ, ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਧਾਰਨ ਐਕਸਪੋਜਰ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ)। ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ, ਇਹ ਸਾਹ ਰਾਹੀਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਵਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ) ਜਾਂ ਇਸਨੂੰ ਨਿਗਲਣ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀਆਂ ਧਾਤਾਂ) ਰਾਹੀਂ। ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਸਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਜੋ ਇੱਕ ਲਈ ਮਾੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।

  • ਹਵਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ : ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਵਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਜੈਵਿਕ ਇੰਧਨ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਨਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀ 'ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਅਸਿੱਧਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਲਫਰ ਆਕਸਾਈਡ (SO x ) ਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦੇ ਹਨ।[19] ਗੰਧਕ ਆਕਸਾਈਡ ਵੀ ਤੇਜ਼ਾਬੀ ਵਰਖਾ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਜਲ-ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਹਵਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਧੂੰਆਂ, ਜ਼ਮੀਨੀ ਪੱਧਰ ਦਾ ਓਜ਼ੋਨ, ਅਤੇ ਕਣ ਪਦਾਰਥ ਹਵਾ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ।
  • ਭਾਰੀ ਧਾਤਾਂ : ਆਰਸੈਨਿਕ, ਲੀਡ ਅਤੇ ਪਾਰਾ ਵਰਗੀਆਂ ਭਾਰੀ ਧਾਤਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉੱਚ ਖੁਰਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।[20] ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਹਨ ਇਹ ਸਹੀ ਧਾਤੂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿੰਨੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਜਿਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮਨੁੱਖੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਈਨਿੰਗ, ਪਿਘਲਣਾ, ਜੈਵਿਕ ਇੰਧਨ ਜਲਾਉਣਾ, ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਦਯੋਗਿਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਧਾਤੂ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੈ।
  • ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਰਸਾਇਣ : ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਰਸਾਇਣਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਰੋਤ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਦਯੋਗਿਕ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ, ਤੇਲ ਦੇ ਛਿੱਟੇ ਅਤੇ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਰਸਾਇਣਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਹੈ ਇਸਲਈ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵੀ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਅਤੇ ਕੁਝ ਉਦਯੋਗਿਕ ਰਸਾਇਣ ਨਿਰੰਤਰ ਜੈਵਿਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਹਨ । ਇਹ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ, ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਿਕਾਰ, ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਅਤੇ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ।[21]

ਮੌਸਮੀ ਤਬਦੀਲੀ[ਸੋਧੋ]

ਵਰਤਮਾਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਰਹੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ। ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਲਈ ਉਪਰੋਕਤ ਕੁਝ ਖਤਰਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਵੱਧਦਾ ਤਾਪਮਾਨ, ਬਰਫ਼ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ ਦਾ ਪਿਘਲਣਾ, ਵਰਖਾ ਦੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ, ਗੰਭੀਰ ਸੋਕੇ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ, ਤੂਫ਼ਾਨ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ, ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਪੱਧਰ ਦਾ ਵਧਣਾ ਜਲਵਾਯੂ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹਨ।[22] ਸੋਕੇ, ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ, ਤਿੱਖੇ ਤੂਫਾਨ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਵਧਦੇ ਪੱਧਰ ਵਰਗੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਗਰਮ ਮੌਸਮ, ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ, ਵਰਖਾ ਅਤੇ ਬਦਲਦੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਰੇਂਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨਗੇ। ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ 'ਤੇ ਤਣਾਅ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਿੱਝਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।[23] ਜਦੋਂ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਿਛਲੀਆਂ ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਾਪਰੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀਆਂ ਹਨ। 

ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੀ ਸੰਭਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਲੈਦਰਬੈਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੱਛੂ ( ਡਰਮੋਚੇਲਿਸ ਕੋਰਿਆਸੀਆ )

ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ, ਮਨੁੱਖੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੀ ਦਰ ਬੈਕਗ੍ਰਾਉਂਡ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੀ ਦਰ ('ਆਮ' ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੀ ਦਰ ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਵਾਧੂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ) ਨਾਲੋਂ ਲਗਭਗ 1000 ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਹੈ।[24] IUCN ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮੁਲਾਂਕਣ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, 27,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੇ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਅਧੀਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।[25] ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, 25% ਥਣਧਾਰੀ ਜੀਵ ਹਨ, 14% ਪੰਛੀ ਹਨ, ਅਤੇ 40% ਉਭੀਵੀਆਂ ਹਨ।[25] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਸੰਖਿਆ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ 2019 ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਗਲੋਬਲ ਜੈਵ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਲਈ IUCN ਡੇਟਾ ਨੂੰ ਐਕਸਟਰਾਪੋਲੇਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ 1 ਮਿਲੀਅਨ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।[26][27] ਫਿਰ ਵੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੰਸਾਧਨ ਸੀਮਤ ਹਨ, ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਜਾਤੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਰਜ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋਣ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਕੀ ਉਹ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਉਸ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸਦੀ ਕਿੰਨੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।  

ਲੈਦਰਬੈਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੱਛੂ[ਸੋਧੋ]

ਲੇਦਰਬੈਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੱਛੂ ( ਡਰਮੋਚੇਲਿਸ ਕੋਰੀਏਸੀਆ ) ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੱਛੂ ਹੈ, ਇਕਲੌਤਾ ਕੱਛੂ ਹੈ ਜੋ ਸਖ਼ਤ ਸ਼ੈੱਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਹੈ।[28] ਇਹ ਮੱਧ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਅਟਲਾਂਟਿਕ ਮਹਾਸਾਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸਦੀ ਕਈ ਆਬਾਦੀ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਘਟ ਰਹੀ ਹੈ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਨਹੀਂ)। ਲੈਦਰਬੈਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੱਛੂ ਨੂੰ ਬਾਈਕੈਚ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫੜੇ ਜਾਣ, ਇਸ ਦੇ ਅੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵਾਢੀ, ਆਲ੍ਹਣੇ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਸਮੇਤ ਕਈ ਖਤਰਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।[28] ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਚਮੜਾ ਬੈਕ ਨੂੰ ਲੁਪਤ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਐਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਦੇ ਗੇਅਰ ਸੋਧਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਾਈਕੈਚ ਕੈਪਚਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ, ਇਸਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ (ਦੋਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ) ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[29] ਇਸ ਸਮੇਂ ਚਮੜੇ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੱਛੂਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯਤਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।[30]

ਆਵਾਸ ਦੀ ਸੰਭਾਲ[ਸੋਧੋ]

ਲਾਲ-ਕੱਕੇਡਡ ਵੁੱਡਪੇਕਰ ( ਪਿਕੋਇਡਜ਼ ਬੋਰੇਲਿਸ )

ਆਵਾਸ ਸੰਭਾਲ ਇੱਕ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ[31] ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।[3] ਇਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਸਪੀਸੀਜ਼ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਰਜੀਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੇ ਸਵਾਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਨਿਵਾਸ ਲੋੜਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਾਂ ਕਈ ਹੋਰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਅਕਸਰ ਜੈਵ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੇ ਹੌਟਸਪੌਟਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ (ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀਆਂ) ਦੀ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਣ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਚ ਤਵੱਜੋ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਹਨ।[32] ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਰਮ ਸਥਾਨ ਗਰਮ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐਮਾਜ਼ਾਨ ਵਰਗੇ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਜੰਗਲ। ਆਵਾਸ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕਾਂ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤ ਭੰਡਾਰਾਂ ਵਰਗੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਪਾਰਕ ਜਾਂ ਰਿਜ਼ਰਵ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਸਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਅਤੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਲਾਲ-ਕੱਕੇਡਡ ਵੁੱਡਪੇਕਰ[ਸੋਧੋ]

ਲਾਲ-ਕੱਕੇਡਡ ਵੁੱਡਪੇਕਰ ( ਪਿਕੋਇਡਜ਼ ਬੋਰੇਲਿਸ) ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲਾ ਪੰਛੀ ਹੈ।[33] ਇਹ ਸਿਰਫ ਲੰਬੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਈਨ ਸਵਾਨਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰਿਪੱਕ ਪਾਈਨ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲੀ ਅੱਗ ਦੁਆਰਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ, ਇਹ ਇੱਕ ਦੁਰਲੱਭ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਗ ਬਹੁਤ ਦੁਰਲੱਭ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਾਈਨ ਜੰਗਲ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਲਈ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ) ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜੀ ਠਿਕਾਣਿਆਂ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਪਾਈਨ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਨੂੰ ਫੌਜੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਬੰਬ ਧਮਾਕਿਆਂ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ) ਅੱਗ ਲਗਾਓ ਜੋ ਪਾਈਨ ਸਵਾਨਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ।[3] ਵੁੱਡਪੇਕਰ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੀਆਂ ਖੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਖੁਦਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵੁੱਡਪੇਕਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਲਕੜੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇਣ ਲਈ ਨਕਲੀ ਖੋਖਿਆਂ (ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਤਣੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲਗਾਏ ਗਏ ਪੰਛੀ ਘਰ) ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਾਲ-ਕੱਕੇਡਡ ਲੱਕੜਹਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਇਸ ਦੁਰਲੱਭ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

  • ਸੰਭਾਲ ਲਹਿਰ
  • ਸੰਭਾਲ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ
  • ਸੰਕਟਮਈ ਸਪੀਸੀਜ਼
  • ਪਨਾਹ (ਈਕੋਲੋਜੀ)
  • ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਪ੍ਰਬੰਧਨ

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "What is CITES?". CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna dn Flora. Retrieved 2019-05-13.
  2. "History of the Convention". Convention on Biological Diversity. Retrieved 2019-05-13.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Cain, Michael L.; Bowman, William D.; Hacker, Sally D. (2013). Ecology (3rd ed.). Sunderland, Massachusetts, U.S.A.: Sinauer Associates. ISBN 9780878939084. OCLC 868150915.
  4. Frankham, Richard; Ballou, Jonathan D.; Ralls, Katherine; Eldridge, Mark D. B.; Dudash, Michele R.; Fenstar, Charles B.; Lacy, Robert C.; Sunnucks, Paul (2017). Genetic Management of Fragmented Animal and Plant Populations. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 9780198783398.
  5. "Deforestation | National Geographic Society". education.nationalgeographic.org.
  6. Martin. "Forests, desertification and biodiversity". United Nations Sustainable Development (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2022-05-29.
  7. "Deforestation and Forest Degradation | Threats | WWF". World Wildlife Fund (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2022-05-29.
  8. "The Wilderness Act | The Wilderness Society". www.wilderness.org (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2022-05-29.
  9. "Overexploitation". National Wildlife Federation. Retrieved 2019-05-12.
  10. "Overexploitation". The Environmental Literacy Council. Archived from the original on 2021-04-29. Retrieved 2019-05-12.
  11. 11.0 11.1 "Illegal Wildlife Trade". U.S. Fish and Wildlife Service. Archived from the original on 2021-04-08. Retrieved 2019-04-14. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  12. "Illegal Wildlife Trade- Overview". World Wildlife Fund. Retrieved 2019-04-14.
  13. 13.0 13.1 Mitchell, Thom (2015-11-20). "Queensland's Shark Control Program Has Snagged 84,000 Animals". Action for Dolphins. Retrieved 2019-01-04.
  14. https://web.archive.org/web/20181002102324/https://www.marineconservation.org.au/pages/shark-culling.html "Shark Culling". marineconservation.org.au. Archived from the original on 2018-10-02. Retrieved January 4, 2019.
  15. https://hsi.org.au/blog/2016/12/08/shark-nets-death-traps-for-marine-animals/ Archived 2018-10-02 at the Wayback Machine. Morris, Jessica (December 8, 2016). "Shark Nets – Death Traps For Marine Animals". hsi.org.au. Retrieved January 4, 2019.
  16. https://www.news.com.au/technology/science/animals/aussie-shark-population-is-staggering-decline/news-story/49e910c828b6e2b735d1c68e6b2c956e Aussie Shark Population In Staggering Decline. NewsComAu. 14 December 2018. Retrieved September 4, 2019.
  17. James, Will (2014-03-06). "Killing Wildlife: The Pros and Cons of Culling Animals". National Geographic. Retrieved 7 March 2019.
  18. Hadidian, John (Dec 5, 2015). "Wildlife in U.S. Cities: Managing Unwanted Animals". Animals. 5 (4): 1092–1113. doi:10.3390/ani5040401. PMC 4693205. PMID 26569317.
  19. "Sulfur Dioxide Basics". US EPA. 2016-06-02. Retrieved 2019-05-12.
  20. Heavy Metal Toxicity and the Environment
  21. "Persistent organic pollutants (POPs)". World Health Organization. Retrieved 2019-05-12.
  22. "The Effects of Climate Change". NASA Climate Change: Vital Signs of the Planet. Retrieved 2019-05-13.
  23. Dawson, T. P.; Jackson, S. T.; House, J. I.; Prentice, I. C.; Mace, G. M. (2011-04-01). "Beyond Predictions: Biodiversity Conservation in a Changing Climate". Science. 332 (6025): 53–58. Bibcode:2011Sci...332...53D. doi:10.1126/science.1200303. ISSN 0036-8075. PMID 21454781.
  24. Pimm, S. L.; Jenkins, C. N.; Abell, R.; Brooks, T. M.; Gittleman, J. L.; Joppa, L. N.; Raven, P. H.; Roberts, C. M.; Sexton, J. O. (2014-05-30). "The biodiversity of species and their rates of extinction, distribution, and protection". Science. 344 (6187): 1246752. doi:10.1126/science.1246752. ISSN 0036-8075. PMID 24876501.
  25. 25.0 25.1 "The IUCN Red List of Threatened Species". IUCN Red List of Threatened Species. Retrieved 2019-04-15.
  26. "UN Report: Nature's Dangerous Decline 'Unprecedented'; Species Extinction Rates 'Accelerating'". United Nations Sustainable Development. 2019-05-06. Retrieved 2019-05-22.
  27. Diaz, Sandra; Settele, Josef; Brondizio, Eduardo (2019-05-06). "Summary for policymakers of the global assessment report on biodiversity and ecosystem services of the Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services" (PDF). ipbes. Retrieved 2019-05-22.
  28. 28.0 28.1 "Leatherback Turtle". NOAA Fisheries. Retrieved 2019-06-06.
  29. Bernton, Hal; Bush, Evan. "Pacific sea turtles likely to go extinct under Trump administration policy, lawsuit argues". The Sacramento Bee. ISSN 0890-5738. Retrieved 2019-06-12.
  30. "What is CITES?". CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna dn Flora. Retrieved 2019-05-13.
  31. "Wild Life | The Samajh". www.thesamajh.in. Archived from the original on 2022-01-29. Retrieved 2022-12-31. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  32. Kent, Jennifer; Gustavo A. B. da Fonseca; Mittermeier, Cristina G.; Mittermeier, Russell A.; Myers, Norman (2000). "Biodiversity hotspots for conservation priorities". Nature. 403 (6772): 853–858. Bibcode:2000Natur.403..853M. doi:10.1038/35002501. ISSN 1476-4687. PMID 10706275.
  33. "Red-Cockaded Woodpecker". U.S. Fish and Wildlife Service. 2016-12-19. Archived from the original on 2021-03-18. Retrieved 2019-06-06. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

  •