ਪਰਹੇਜ਼ ਬਾਨੂ ਬੇਗਮ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
(ਪਰਹਿਜ਼ ਬਾਨੂ ਬੇਗਮ ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਪਰਹਿਜ਼ ਬਾਨੂ ਬੇਗਮ
ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੀ
ਜਨਮ21 ਅਗਸਤ 1611
ਅਗਰ, ਭਾਰਤ
ਮੌਤਅੰ. 1675 (ਉਮਰ 63–64)
ਦਿੱਲੀ, ਭਾਰਤ
ਘਰਾਣਾਤਿਮੁਰਿਦ
ਪਿਤਾਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂ
ਮਾਤਾਕੰਦਾਹਰੀ ਬੇਗਮ
ਧਰਮਇਸਲਾਮ

ਪਰਹਿਜ਼ ਬਾਨੂ ਬੇਗਮ (21 ਅਗਸਤ 1611 – 1675 (ਉਮਰ 63–64) 1675) ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸੀ, ਉਹ ਮੁਗਲ ਸਮਰਾਟ ਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂ ਦੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ, ਕੰਦਾਹਰੀ ਬੇਗਮ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪੁੱਤਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਛੇਵੀਂ ਮੁਗਲ ਸਮਰਾਟ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੀ ਵੱਡੀ ਸੌਤੇਲੀ ਭੈਣ ਸੀ।

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਪਰਹਿਜ਼ ਦਾ ਜਨਮ 21 ਅਗਸਤ 1611 ਨੂੰ ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ ਕੰਦਾਹਰੀ ਬੇਗਮ ਦੇ ਘਰ ਪੈਦਾ ਹੋਈ। ਉਸਦਾ ਨਾਂ ਉਸਦੇ ਦਾਦਾਜੀ, ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦਾ ਨਾਂ 'ਪਰਹਿਜ਼ ਬਾਨੂ ਬੇਗਮ' (Persian: "ਵਿਲੱਖਣ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ")[1] ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਾਸੀਰ-ਏ-ਆਲਮਗੀਰੀ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰਹਨੂਰ ਬਾਨੋ ਬੇਗਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਖੁਰਮ, ਸਮਰਾਟ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦਾ ਤੀਜਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ, ਕੰਦਾਹਰੀ ਬੇਗਮ, ਈਰਾਨ (ਪਰਸੀਆ) ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਫਾਵਿਦ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮੁਜ਼ੱਫਰ ਹੁਸੈਨ ਮਿਰਜ਼ਾ ਸਫਾਵੀ (ਜੋ ਸ਼ਾਹ ਇਸਮਾਈਲ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਵੰਸ਼ਜ ਸੀ) ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਸੀ।[4]

ਪਰਹਿਜ਼ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਔਲਾਦ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਬੇਟੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਤਰੇਈ-ਪੜਦਾਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਰੁੱਕਿਆ ਸੁਲਤਾਨ ਬੇਗਮ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਮਰਾਟ ਅਕਬਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਪਤਨੀ ਸੀ[5], ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।[6]

ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ ਪਤਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ; ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਜਹਾਨਾਰਾ ਬੇਗਮ (ਮੁਮਤਾਜ਼ ਮਹਿਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਧੀ) ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਪਰਹਿਜ਼ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰੇ। ਉਸ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦਾ ਸੀ।[3]

ਪੂਰਵਜ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Fraser, James (1742). The History of Nadir Shah: Formerly Called Thamas Kuli Khan, the Present Emperor of Persia. ... At the End is Inserted, a Catalogue of about Two Hundred Manuscripts in the Persic and Other Oriental Languages, Collected in the East. By James Fraser (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). W. Strahan. p. 29.
  2. Nicoll, Fergus (2009). Shah Jahan. New Delhi: Viking. p. 64. ISBN 9780670083039.
  3. 3.0 3.1 Sarker, Kobita (2007). Shah Jahan and his paradise on earth : the story of Shah Jahan's creations in Agra and Shahjahanabad in the golden days of the Mughals (1. publ. ed.). Kolkata: K.P. Bagchi & Co. p. 187. ISBN 9788170743002.
  4. Nicoll, Fergus (2009). Shah Jahan. New Delhi: Viking. p. 64. ISBN 9780670083039.
  5. Findly, Ellison Banks (1993). Nur Jahan, empress of Mughal India. New York: Oxford University Press. p. 98. ISBN 9780195360608.
  6. Jahangir, Emperor of Hindustan (1999). The Jahangirnama: Memoirs of Jahangir, Emperor of India. Translated by Thackston, Wheeler M. Oxford University Press. p. 437. ISBN 978-0-19-512718-8.
  7. 7.0 7.1 Beale, Thomas William; Keene, Henry George (1894). An Oriental Biographical Dictionary. p. 309.
  8. 8.0 8.1 Mehta, J.l. (1986). Advanced Study in the History of Medieval India. p. 418.
  9. 9.0 9.1 Singh, Nagendra Kr (2001). Encyclopaedia of Muslim Biography: Muh-R. p. 427.
  10. 10.0 10.1 Mehta (1986, p. 374)
  11. 11.0 11.1 Mukherjee, Soma (2001). Royal Mughal Ladies and Their Contributions. Gyan Books. p. 128. ISBN 978-8-121-20760-7.