ਵਾਸਫ਼ੀਆ ਨਾਜ਼ਰੀਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਵਾਸਫ਼ੀਆ ਨਾਜ਼ਰੀਨ
ਵੈੱਬਸਾਈਟwasfianazreen.com

ਵਾਸਫ਼ੀਆ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਇੱਕ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ, ਕਾਰਕੁਨ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰੇਮੀ, ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹੈ।[1][2]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਕੇ ਟੂ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਬੰਗਾਲੀ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 1954 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ 40 ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕੇ ਟੂ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਮਾਪਦੀ ਹੈ।

18 ਨਵੰਬਰ 2015 ਨੂੰ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਦੀ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਲੰਬੀ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਓਸ਼ੇਨੀਆ ਦੇ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ, ਕਾਰਸਟੇਨਜ਼ ਪਿਰਾਮਿਡ ਦੇ ਸਿਖਰ ਸੱਤੇ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚੀ। ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਬੰਗਾਲੀ ਬਣ ਗਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ "ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ 1971 ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਜੰਗ ਦੀ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਲਡ਼ ਰਹੇ ਹਨ।" ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਐਵਰੈਸਟ ਦੀ ਸਫਲ ਚਡ਼੍ਹਾਈ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾਃ" "ਅਸੀਂ 41 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਡੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।"[3][4][5]

2018 ਵਿੱਚ, ਅਜ਼ਰੀਨ ਦੇ ਯਤਨ ਫ੍ਰੀ ਸ਼ਹਿਦੁਲ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮਰਥਨ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਨ। ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਜਾਏ ਹੋਏ ਫੋਟੋ ਪੱਤਰਕਾਰ ਡਾ. ਸ਼ਾਹੀਦੁਲ ਆਲਮ ਨੂੰ ਅਲ ਜਜ਼ੀਰਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੇਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਦਰਦ-ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਜਿਸ ਨੇ 2018 ਦੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਸਡ਼ਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹਿੰਸਕ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਡਾ. ਆਲਮ ਦੀ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਕੈਦ ਦੌਰਾਨ ਹੋਰ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਇੱਕ ਬੈਨਰ ਸੰਦੇਸ਼ "ਸਾਡੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰੋ" ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਉਡਾਇਆ, ਜੋ ਮੈਨਹੱਟਨ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਦੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਡੇਢ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰੈੱਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਇੱਕ ਆਮ ਸਭਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਨ। [6][7]

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦਾ ਜਨਮ ਢਾਕਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਵਾਸਫ਼ੀਆ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਚੌਧਰੀ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਮਹਿਮੂਦਾ ਨਾਹਰ (ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕ) ਅਤੇ ਜੇਮਜ਼ ਫਿਨਲੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਨਾਜ਼ਮੀ ਜਹਾਂ ਚੌਧਰੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਬੱਚੀ ਅਤੇ ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ ਹੈ। ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਖੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਨਰਸਰੀ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਰੋਨੇਸ਼ਨ ਗਰਲਜ਼ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਬੱਚੀ ਸੀ, ਪਰਿਵਾਰ ਚਟਗਾਓਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਉੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਮਹਿਲਾ ਸਮਿਤੀ ਗਰਲਜ਼ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਦੁਖਦਾਈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਮਾਂ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। [8]ਨਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਨਾਚ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ, ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਧਿਆਪਕ ਵੀ ਸੀ, ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਕਾਲਜ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਅਪ੍ਰੈਲ 2016 ਵਿੱਚ ਜਾਰਜੀਆ ਦੇ ਅਟਲਾਂਟਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਐਗਨੇਸ ਸਕੌਟ ਕਾਲਜ ਤੋਂ 'ਆਉਟਸਟੈਂਡਿੰਗ ਯੰਗ ਐਲੂਮਨਾ ਅਵਾਰਡ' ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਾਲਜ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦੀ ਹੋਈ।

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਾਲਜ ਲਈ ਅਮਰੀਕਾ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੇਂ, ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਆਖਰੀ ਨਾਮ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ।

ਉਸ ਨੇ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਾਰਜੀਆ ਦੇ ਡਿਕੈਟਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਮਹਿਲਾ ਕਾਲਜ ਐਗਨੇਸ ਸਕੌਟ ਕਾਲਜ (ਏਐਸਸੀ) ਵਿੱਚ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[9] ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਐਰੋਨੌਟੀਕਲ ਸਾਇੰਸ ਵਿੱਚ ਦੋਹਰੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।[10] ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੈਸਟਰ ਵਿੱਚ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਵਾਲੀਬਾਲ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਖੇਡਿਆ ਅਤੇ ਐਨ. ਸੀ. ਏ. ਏ. (ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਾਲਜੀਏਟ ਅਥਲੈਟਿਕ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ) ਲਈ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਤੀਜੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਵਾਲੀਬਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਗ੍ਰੇਡ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਸਾਲ ਤੱਕ, ਉਸ ਨੇ ਸਟੂਡੀਓ ਆਰਟ ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਈਕਾਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਦੋਹਰੀ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ।

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਅਜੀਬ ਨੌਕਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਡਾਂਸ ਥੀਏਟਰ ਪਾਰਟ-ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਜਾਣ ਅਤੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਗ੍ਰਾਂਟ ਮਿਲੀ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਕਿਵੇਂ ਕਲਾ ਨੂੰ ਇਲਾਜ ਵਜੋਂ ਵਰਤ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਤਿੱਬਤੀ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੀਨੀ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰਦਿਆਂ ਤਸ਼ੱਦਦ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ "ਜੀਵਨ ਬਦਲਣ ਵਾਲੇ ਅਨੁਭਵ" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ "ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਸ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ" ਉਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਨਵਾਂ ਸੀ।[11] ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਛੱਡਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਹਿਮਾਲਿਆ ਚਲੀ ਗਈ।

ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਜਨਵਰੀ 2016 ਵਿੱਚ ਨੇਪਾਲ ਵਿੱਚ ਦੋ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਬਿਜ਼ਨਸ ਫੋਰਮ ਦੇ ਸਮਾਪਤੀ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੌਰਾਨ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਮਹੱਤਵ 'ਤੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਇਆ। ਸੰਮੇਲਨ ਦਾ ਸਮਾਪਨ ਨੇਪਾਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਪਾਠ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਮਾਤ ਭੂਮੀ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਹਿਮਾਲਿਆ ਨਾਲ ਜੋਡ਼ਨ ਵਾਲੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸੰਬੰਧ ਬਾਰੇ ਹੈ।

ਆਪਣੇ ਵਿਕਾਸ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਕੇਅਰ ਦੁਆਰਾ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਕੇਅਰ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲਈ ਫੰਡਿੰਗ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਹਾਇਤਾ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਸਹਾਇਤਾ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਭੂਮਿਕਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਚੀਨੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿੱਬਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਪਰਬਤਾਰੋਹਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ।[12]

ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਉੱਤੇ ਚਡ਼੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਓਸੇਲ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ "ਬਾਹਰਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਇੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਮਨ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਬਾਰੇ ਨਵੀਨਤਮ ਵਿਗਿਆਨਕ ਖੋਜਾਂ ਨੂੰ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ੋਰ ਲਡ਼ਕੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਲਈ ਮਾਇੰਡਫੁਲਨੈੱਸ ਤਕਨੀਕਾਂ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਨਾਲ ਜੋਡ਼ਦੀ ਹੈ।[8]

ਆਜ਼ਾਦ ਤਿੱਬਤ[ਸੋਧੋ]

ਤਿੱਬਤੀ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਤਿੱਬਤੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਲਾਵਤਨ-ਰਾਜਧਾਨੀ ਲੈ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੀਹਵਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਰਹੀ।[13] 2007 ਤੋਂ, 14 ਵੇਂ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਨਾਲ ਮਿਲੀ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ ਚੀਨੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਤਿੱਬਤ ਵਾਪਸ ਜਾਣ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਈ ਗਈ ਸੀ।[9][14]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਤਿੱਬਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਧੇਰੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਉੱਚ-ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਵਿਦਰੋਹ, ਜੋ ਕਿ 2008 ਬੀਜਿੰਗ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 2008 ਦੇ ਤਿੱਬਤੀ ਵਿਦਰੋਹ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਵਿੱਚ ਤਿੱਬਤ ਮਾਰਚ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਕਈ ਸਮਾਰੋਹ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।

ਉਹ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਫਾਰ ਏ ਫ੍ਰੀ ਤਿੱਬਤ (ਐਸਐਫਟੀ) ਦੀ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਐਸਐਫਟੀ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਵੀ ਸੀ।[15]

2009 ਵਿੱਚ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਦੂਤਾਵਾਸ ਦੇ ਦਬਾਅ ਨਾਲ, ਡੀਆਰਆਈਕੇ ਨਾਲ ਭਾਈਵਾਲੀ ਵਿੱਚ "ਇਨਟੂ ਐਕਸਾਈਲਃ ਤਿੱਬਤ <ਆਈਡੀ1]" ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀ ਉਸ ਦੀ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਢਾਕਾ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਔਨਲਾਈਨ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੰਗਿਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕ ਸਡ਼ਕਾਂ 'ਤੇ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਡਰਾਇਆ ਅਤੇ ਤੰਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਚਡ਼੍ਹਾਈਆਂ[ਸੋਧੋ]

ਜੁਲਾਈ 2022 ਵਿੱਚ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਬਦਨਾਮ ਕੇ 2, ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਪਹਾਡ਼ ਨੂੰ ਸਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਈ।[16][17][18][19]

ਉਸ ਨੇ ਕੈਂਪ 3 ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ, ਕੈਂਪ 4 ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮਿੰਗਮਾ ਸ਼ੇਰਪਾ ਨਾਲ ਸਥਾਨਕ ਗਿਲਗਿਤ-ਬਾਲਟਿਸਤਾਨ ਸਮੇਂ ਸਵੇਰੇ 8:55 ਵਜੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਅਤੇ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਪਹਾਡ਼' ਤੇ ਉਤਰਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਜਾ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਮਸਦਾਈ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋਡ਼ਨ ਵਾਲਾ ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ ਅਤੇ ਫਿਲਮ 14 ਪੀਕਸਃ ਨਥਿੰਗ ਇਜ਼ ਇੰਪੋਸੀਬਲ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਗੋਰਖਾ ਸਿਪਾਹੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਚਡ਼੍ਹਨ ਵਾਲੀ ਟੀਮ ਨਾਲ ਕਾਠਮੰਡੂ ਵਾਪਸ ਪਹੁੰਚਣ 'ਤੇ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਗੁੱਡ ਮਾਰਨਿੰਗ ਨੇਪਾਲ ਸ਼ੋਅ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼ੇਰਪਾ ਲੋਕ ਅਤੇ ਉੱਚਾਈ ਵਾਲੇ ਨੇਪਾਲੀ ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਕਾਮੇ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਿਮਾਲੀਅਨ ਜਾਂ ਕਾਰਾਕੋਰਮ ਚਡ਼੍ਹਾਈ ਦੀ "ਰੀਡ਼੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ" ਹਨ।[20] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਾਰਾਕੋਰਮ ਦੇ ਕੁਲੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨਕ ਸਟਾਫ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮਿਲੇ ਸਾਰੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਏਕਤਾ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਦਿੱਤਾ। [21]

ਇਹ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮੁਹਿੰਮ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਨੇ ਸਿਰਫ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਲਡ਼ਾਈ ਲਡ਼ੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਤੇ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।[22][23] ਉਸਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ 2021 ਵਿੱਚ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ 50 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੇ 2 ਨੂੰ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਪਰ ਕੋਵਿਡ-19 ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਕਾਰਨ ਉਸਨੂੰ ਮੁਲਤਵੀ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।[24]

ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ[ਸੋਧੋ]

2012 ਵਿੱਚ ਐਵਰੈਸਟ ਦੀ ਚਡ਼੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਤੰਬੂ ਵਿੱਚ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਨਾਜ਼ਰੀਨ।

26 ਮਾਰਚ 2011 ਨੂੰ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ 40 ਸਾਲ ਮਨਾਉਣ ਲਈ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ "ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ 'ਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼" ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।[25][26] ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ 40 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਸੱਤ ਮਹਾਂਦੀਪੀ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਉੱਤੇ ਚਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ।[27][28] ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਆਪਕ ਸਮਰਥਨ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮਰਥਨ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁਤੰਤਰ ਸੀ, ਜੋ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕਈ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਾਅਵਿਆਂ ਦੇ ਉਲਟ ਸੀ। ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੀਮ ਦੇ ਕ੍ਰਿਕਟਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦਿਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ, ਸ਼ਾਕਿਬ ਅਲ ਹਸਨ, ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਨੰਬਰ ਇੱਕ ਆਲਰਾਊਂਡਰ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਟੀਮ ਦੇ ਕਪਤਾਨ ਮਸ਼ਰਫੇ ਮੁਰਤਜ਼ਾ[29]

ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਕ੍ਰਿਕਟ ਟੀਮ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਕਪਤਾਨ ਮਸ਼ਰਫੇ ਬਿਨ ਮੁਰਤਜ਼ਾ, ਢਾਕਾ ਸਟੇਡੀਅਮ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਾਸਫ਼ੀਆ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦੀ 7 ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਸਰ ਫਜ਼ਲ ਹਸਨ ਅਬਦ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੁਹੰਮਦ ਯੂਨਸ ਅਤੇ 14ਵੇਂ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ ਸਮੇਤ ਕਈ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਅਕਤੀ, ਪੂਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਦੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸਮਰਥਕ ਸਨ।

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ 26 ਮਾਰਚ 2012 ਨੂੰ ਐਵਰੈਸਟ ਦੇ ਬੇਸ-ਕੈਂਪ ਵੱਲ ਟ੍ਰੈਕਿੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।[30]

ਪੈਟਰਿਕ ਮੋਰੋ, ਸਾਰੇ ਸੱਤ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਉੱਤੇ ਚਡ਼੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ (ਮੇਸਨਰ ਸੂਚੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ) ਨੇ ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।[31][32]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ 2014 ਵਿੱਚ ਯੂ. ਕੇ. ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਕਾਮਨਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨ ਆਈਕਨ ਅਤੇ ਰੋਲ-ਮਾਡਲ ਵਜੋਂ ਡਬ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਕੀਲ ਹੈ।[33] ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇਹ ਕਹਿਣ ਲਈ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਸਪੌਟਲਾਈਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ।[8]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦਾ ਤਿੱਬਤ, ਨੇਪਾਲ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀਆਂ ਤਿੱਬਤੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਸਟਰ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨਾਲ ਡੂੰਘਾ ਸੰਬੰਧ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਰਮਾਪਾ ਦੁਆਰਾ ਕਰਮਾ ਓਸੇਲ ਲਾਮੋ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਮੋਟੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਕਾਰਜਾਂ ਦੀ ਦੇਵੀ ਵਜੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[34] ਜਦੋਂ ਨਾਜ਼ਰੀਨ 18-19 ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਾਲਜ ਲਈ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਜੈਵਿਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਆਖਰੀ ਨਾਮ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ ਦੀ ਧੀ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਦਲਾਈਧਿਤਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[35] ਤਿੱਬਤ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸਮਰਥਕ, ਨਾਜ਼ਰੀਨ 14ਵੇਂ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ, ਤੇਨਜ਼ਿਨ ਗਿਆਤਸੋ, ਦਿਲਗੋ ਖ਼ਯਾਂਤਸੇ ਰਿਨਪੋਚੇ ਅਤੇ 17ਵੇਂ ਕਰਮਾਪਾ ਓਗੇਨ ਟ੍ਰਿਨਲੇ ਦੋਰਜੇ ਨਾਲ ਕਰੀਬੀ ਦੋਸਤ ਹੈ। ਉਹ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਵਜੋਂ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿੱਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਟਡ਼ੀ ਤੋਂ ਉਤਰਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ।[8] ਉਸ ਨੇ ਤਿੱਬਤੀ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦਿਲਗੋ ਖ਼ਯੰਤਸੇ ਯਾਂਗਸੀ ਰਿਨਪੋਚੇ ਅਤੇ ਯੋਂਗੀ ਮਿੰਗਯੂਰ ਰਿਨਪੋਚੇ ਨਾਲ ਧਿਆਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।

ਜੀਵਨ ਧਿਆਨ ਹੈ-ਇਹ ਕੋਈ ਵੱਖਰੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਧਿਆਨ ਦਾ ਸਾਰ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਜਾਣੂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਹੋਂਦ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਯੋਗਾ, ਧਿਆਨ, ਮਾਇੰਡਫੁਲਨੈੱਸ-ਇਹ ਕੰਪਾਸਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ, ਮੈਂ ਯੋਗਾ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬਾਲਗ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੇਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਲਕਿ ਐਚ ਐਚ ਦਲਾਈ ਲਾਮਾ ਅਤੇ ਐਚ ਐਚ ਕਰਮਾਪਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਤੌਰ' ਤੇ ਸਿੱਖੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਮਹਾਨ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘੇ ਸਨ-ਇਸ ਸਭ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੇ ਹਨ, ਲਾਈਮਲਾਈਟ ਦੇ ਪਿੱਛੇ. ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ (ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ) ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਟਡ਼ੀ ਤੋਂ ਉਤਰ ਗਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ, ਅਕਸਰ ਚਮਤਕਾਰੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ। ਇਸ ਲਈ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਇਹ ਚੱਕਰ ਹੋਣਾ, ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਉਦੇਸ਼-ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਜਾਗ੍ਰਿਤ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਲਈ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ.[8]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਤਲਾਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਦਾਸੀ ਅਤੇ ਸਦਮੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਬਾਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਹ ਬੇਘਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਸਿਹਰਾ "ਬਿਪਤਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਉਛਾਲਣ ਅਤੇ ਤਬਦੀਲੀ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਮੌਕੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ, ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨ" ਲਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।[8]

ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਨੂੰ ਮਾਰਚ 2020 ਵਿੱਚ ਕੋਵਿਡ-19 ਅਤੇ ਨਮੂਨੀਆ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਲਗਭਗ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਵਿੱਚ 18 ਮਹੀਨੇ ਲੱਗ ਗਏ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸੰਦੇਸ਼ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕ੍ਰਿਕਟਰਾਂ, ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪੁਲਾਡ਼ ਯਾਤਰੀਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਨਾਲ ਪੋਡਕਾਸਟ ਅਤੇ ਲਾਈਵ ਸ਼ੋਅ ਤੇ ਜਾ ਕੇ।[36][37] ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਬੰਗਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਨਿਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[38]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ↑ "UNESCO Forum on Biodiversity: On the road to Kunming" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). UNESCO. 20 March 2021. Retrieved 1 April 2021.
  2. ↑ ২০১৩ সালে বাংলাদেশের আলোচিত নারী (in Bengali). Deutsche Welle.
  3. ↑ "Wasfia becomes first Bangladeshi to scale seven summits". The Daily Star. Retrieved 28 November 2015.
  4. ↑ "'V'is for Women". The Daily Star.
  5. ↑ "Touching the Heavens". bdnews24.com (Opinion).
  6. ↑ "Free Shahidul: Wasfia's message displayed across New York skyline". Dhaka Tribune.
  7. ↑ "Message in NY sky says 'Free Shahidul'". The Daily Star.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 8.5 "Bangladeshi Climber Shares Her Spiritual Journey for the Women of Her Country". Adventure (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2016-05-27. Archived from the original on 3 March 2021. Retrieved 2021-04-01.
  9. ↑ 9.0 9.1 "Climbers assist Bangladeshi's dreams". Rocky Mountain Outlook. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 14 August 2014.
  10. ↑ "Inspiration personified: Wasfia Nazreen". Star Campus. Archived from the original on 2015-11-26. Retrieved 2024-03-31.
  11. ↑ "Explorer Bio". National Geographic Explorer. Archived from the original on 17 July 2016. Retrieved 31 July 2016.
  12. ↑ "The Activist: Wasfia Nazreen". National Geographic. Archived from the original on 21 October 2016. Retrieved 6 March 2015.
  13. ↑ ওয়াসফিয়া নাজরীন : এক সংগ্রামী পবর্তারোহী. Dainik Destiny (in Bengali). Archived from the original on 2017-08-03. Retrieved 2024-03-31.
  14. ↑ ওয়াসফিয়া নাজরীনের সাথে একটি সান্ধ্যকালীন আড্ডা (in Bengali). Sachalayatan.
  15. ↑ "Changing the World | His Holiness the Dalai Lama's 80th Celebration". dalailama80.org. Retrieved 1 April 2021.
  16. ↑ "Wasfia Nazreen becomes first Bangladeshi to summit K2". The Daily Star (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2022-07-22. Retrieved 2022-07-24.
  17. ↑ "Wasfia Nazreen becomes first Bangladeshi to summit K2". Prothom Alo (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 22 July 2022. Retrieved 2022-07-24.
  18. ↑ "First Bangladeshi to summit K2: another feather in Wasfia Nazreen's cap". bdnews24.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2022-07-24.
  19. ↑ "Wasfia becomes first Bangladeshi to scale K2". Dhaka Tribune (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2022-07-23. Retrieved 2022-07-24.
  20. ↑ "Good Morning Nepal - 16 September 2022". Kantipur TV.
  21. ↑ "Good Morning Nepal - 16 September 2022". Kantipur TV.
  22. ↑ "Wasfia Nazreen: First Bangladeshi Women to Scale K-2". White News Pakistan.
  23. ↑ "Pakistani Reaction On Wasfia Nazreen becomes first Bangladeshi to summit K2". youtube.
  24. ↑ "Mount Everest conqueror Wasfia Nazreen pays courtesy call on PM Hasina". Dhaka Tribune.
  25. ↑ "Wasfia off to climb the Everest". bdnews24.com.
  26. ↑ "Wasfia mounts Everest". The Daily Star. Archived from the original on 2014-08-19. Retrieved 2024-03-31.
  27. ↑ "On Mountain High for Women's Rights". Seattle Globalist. 25 May 2014.
  28. ↑ "WASFIA NAZREEN CLIMBS FOR WOMEN". The Girl Effect. Archived from the original on 21 March 2013. Retrieved 22 September 2014.
  29. ↑ "I'm not a star: Shakib". Prothom Alo. Archived from the original on 2016-03-06. Retrieved 2024-03-31.
  30. ↑ "Wasfia Nazreen returns home". Priyo. Archived from the original on 19 August 2014. Retrieved 18 August 2014.
  31. ↑ "History of the Quest for the Seven Summits". ABC of Mountaineering. Archived from the original on 17 October 2015. Retrieved 25 April 2015.
  32. ↑ "Bangladeshi climber meets hero; National seven summits climbing hero from Bangladesh connects with Canadian author and climber". Pique News Magazine. Retrieved 10 June 2012.
  33. ↑ "Tips From Climbing to the Mountaintop — Adam Mendler in the Media". Adam Mendler (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 16 January 2020. Retrieved 2021-04-02.
  34. ↑ "Climbing Inner Mountains". Be Here Now Podcast.
  35. ↑ "Climbing Inner Mountains". Be Here Now Podcast.
  36. ↑ "Wasfia Nazreen shares her COVID-19 experience on a live video with noted personalities". The Daily Star (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 7 April 2020. Retrieved 1 April 2021.
  37. ↑ "The Orbital Perspective: Episode 1: Wasfia Nazreen - National Geographic Explorer & Adventurer on Apple Podcasts". Apple Podcasts (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 1 April 2021.
  38. ↑ "Wasfia Nazreen tested coronavirus positive in US". The Daily Star (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 21 March 2020. Retrieved 1 April 2021.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਵਾਸਫ਼ੀਆ_ਨਾਜ਼ਰੀਨ&oldid=748932" ਤੋਂ ਲਿਆ