ਸਾਉਣੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ
ਸਾਉਣੀ ਦੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ (Eng: Kharif Crop) ਜਾਂ ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਪੱਕੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਬਾਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਅਤੇ ਕੱਟੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਖਾਸਕਰ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੋਂ ਅਕਤੂਬਰ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਮੁੱਖ ਖਰੀਫ ਫਸਲ ਬਾਜਰਾ ਅਤੇ ਚਾਵਲ (ਝੋਨਾ) ਹਨ।
ਖਰੀਫ ਸੀਜ਼ਨ[ਸੋਧੋ]
ਸਾਉਣੀ ਦੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਆਮ ਕਰਕੇ ਜੁਲਾਈ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਾਲ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਮੌਨਸੂਨ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬੀਜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਾਉਣੀ ਸੀਜ਼ਨ 16 ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ 15 ਅਕਤੂਬਰ ਤਕ ਚਲਦੀ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਾਉਣੀ ਦੀ ਸੀਜ਼ਨ ਫਸਲ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਈ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਖ਼ਰੀਫ਼ ਅਤੇ ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਕਤੂਬਰ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੁਫੀ ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਪਜਾਊ ਰਬੀ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਖਰੀਫ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ। ਦੋਨੋਂ ਸ਼ਬਦ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਆਏ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ. ਖ਼ਰੀਫ਼ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਪਤਝੜ" ਅਰਬੀ ਵਿਚ. ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਪਤਝੜ / ਸਰਦੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ "ਖ਼ਰੀਫ਼ ਸਮੇਂ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਮੌਨਸੂਨ ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੇਰਲਾ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮਈ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਾਲ ਸਾਉਣੀ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਬੀਜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੌਨਸੂਨ ਬਾਰਸ਼ ਉੱਤਰ ਭਾਰਤ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੀਜਣ ਦੀ ਮਿਤੀ ਉਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੁਲਾਈ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਫਸਲਾਂ ਬਾਰਸ਼ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਂ ਗਲਤ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਪੂਰੇ ਸਾਲ ਦੇ ਯਤਨ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਖਰੀਫ ਫਸਲਾਂ [ਸੋਧੋ] ਚੌਲ (ਝੋਨੇ ਅਤੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ) ਬਾਜਰੇ ਮੱਕੀ (ਮੱਕੀ) ਲਿਨਸੇਡ (ਫਲੈਕਸ)।