ਗੰਨਾ
ਗੰਨਾ ਜੀਸਸ ਸੇਕੁਰਮ, ਕਬੀਲਾ ਐਂਡ੍ਰੋਪੋਗੋਨੇ ਦੇ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਚੌੜੇ ਸਾਲ ਦੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਘਾਹ ਹਨ, ਜੋ ਦੱਖਣ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮੇਲੇਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਤਪਤ ਖੰਡੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿੱਘੇ ਸੰਨਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਖੰਡ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਚੌਂਕੀ, ਜੁਰੀ, ਰੇਸ਼ੇਦਾਰ ਡੰਡੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਖੰਡ ਸੂਕਰ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਟਾਲ ਇੰਟਰਨੋਨਡਸ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੌਦਾ ਦੋ ਤੋਂ ਛੇ ਮੀਟਰ (6 ਤੋਂ 20 ਫੁੱਟ) ਲੰਬਾ ਹੈ. ਸਾਰੀਆਂ ਗੰਨੇ ਦੀਆਂ ਗੁੰਬਦਾਂ ਦਾ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਵਪਾਰਕ ਕਿਸਾਨ ਜਟਿਲ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਗੰਨਾ ਅੰਡਿਆਂ ਦਾ ਘਣ ਘਰਾਂ, ਪੋਸਏ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਹੈ, ਇੱਕ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੀਜ ਪੌਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੱਕੀ, ਕਣਕ, ਚਾਵਲ, ਜੂਗਰ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਰਣਾਂ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਿੱਲ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕਰ, ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਈਥੇਨੌਲ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਬਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦੇ ਗੰਨਾ ਉਦਯੋਗ ਦੁਆਰਾ ਇਥੌਨੋਲ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨਾਲ ਗੰਨਾ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਫਸਲ ਹੈ। ਸਾਲ 2012 ਵਿੱਚ, ਫੂਡ ਐਂਡ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਔਰਗਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 90 × 90 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ 26 × 106 ਹੈਕਟੇਅਰ (6.4 × 107 ਏਕੜ) ਵਿੱਚ ਪੈਦਾਵਾਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 1.83 × 109 ਟਨ (1.80 × 109 ਲੰਮਾ ਟੱਨ; 2.02 × 109 ਛੋਟਾ ਟੌਨ)। ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬਰਾਜ਼ੀਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਕ ਸੀ. ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਮੁੱਖ ਉਤਪਾਦਕ, ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਘੱਟਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ, ਚੀਨ, ਥਾਈਲੈਂਡ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਸਨ।
ਖੰਡ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਮੰਗ ਗੰਨੇ ਖੇਤੀ ਲਈ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਡਰਾਈਵਰ ਹੈ। 80% ਖੰਡ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕਰਨ ਲਈ Cane ਖਾਤਿਆਂ; ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਾਕੀ ਖੰਡ ਬੀਟਾ ਤੋਂ ਬਣਦੇ ਹਨ ਗੰਨੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਖੰਡੀ ਅਤੇ subtropical ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉੱਗਦਾ ਹੈ (ਖੰਡ beets ਠੰਢਾ ਸੇਬ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ)। ਖੰਡ ਵੱਧ ਹੋਰ, ਗੰਨੇ ਤੱਕ ਲਿਆ ਉਤਪਾਦ falernum, ਗੁੜ, ਰਮ, cachaça (ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਤੱਕ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਦਾ ਆਤਮਾ), ਖੋਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਐਥੇਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕੁਝ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਪੈਨ, ਮੈਟ, ਸਕਰੀਨ, ਅਤੇ thatch ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਗੰਨੇ ਕਾਨੇ ਨੂੰ ਵਰਤਣ. ਨੌਜਵਾਨ, ਟੇਬੂ telor ਦੇ unexpanded inflorescence ਕੱਚੇ ਖਾਧਾ ਹੈ, ਭੁੰਲਨਆ, ਜ ਟੋਸਟ, ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਟਾਪੂ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕੇ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।
ਯੂਨਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਾਰਸੀ ਲੋਕ, 6 ਵੀਂ ਅਤੇ ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ. ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਧੂ ਮੱਖਣ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਸ਼ਹੂਰ "ਰੀਡਜ਼" ਲੱਭੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੰਨੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਫੈਲਾਇਆ. ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੇ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਲਗਜ਼ਰੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗਾ ਮਸਾਲਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਪਲਾਂਟ ਕੈਰੀਬੀਅਨ, ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕੀ, ਹਿੰਦ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਟਾਪੂ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸਣੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਨੌਕਰਾਂ ਸਮੇਤ ਵੱਡੇ ਮਨੁੱਖੀ ਮੁਸਾਫਰਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਚਾਲਕ ਬਣ ਗਈ।
ਵਰਣਨ [ਸੋਧੋ]
ਗੰਨਾ ਇੱਕ ਗਰਮ ਟਾਪੂ ਅਤੇ ਬਾਰਸ਼ ਘਾਹ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੈਦਾਵਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੱਧਰੀ ਕਤਰਾਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਆਮਤੌਰ ਤੇ 3 ਤੋਂ 4 ਮੀਟਰ (9.8 ਤੋਂ 13.1 ਫੁੱਟ) ਉੱਚ ਅਤੇ ਤਕਰੀਬਨ 5 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (2 ਇੰਚ) ਵਿਆਸ ਵਿੱਚ। ਇਹ ਗੰਨਾ ਡੰਡੇ ਵਿੱਚ ਉੱਗਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਪੂਰਾ ਪਲਾਟ ਦਾ ਤਕਰੀਬਨ 75% ਪੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਰਿਪੱਕ ਡਲ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ 11-16% ਫਾਈਬਰ, 12-16% ਘੁਲੂ ਸ਼ੱਕਰ, 2-3% ਨੂਨਸਾਗਰ ਅਤੇ 63-73% ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ. ਇੱਕ ਗੰਨਾ ਫਸਲ ਜਲਵਾਯੂ, ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਸਿੰਜਾਈ, ਖਾਦ, ਕੀੜੇ, ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ, ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ ਵਾਢੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਗੰਨਾ ਦੇ ਡੰਡੇ ਦੀ ਔਸਤਨ ਝਾੜ 60-70 ਟਨ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ (24-28 ਲੰਬੇ ਟੱਨ / ਏਕੜ; 27-31 ਛੋਟਾ ਟਨ / ਏਕੜ) ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਗੰਨੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਗਈ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਫਸਲ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਇਹ ਅੰਕੜਾ 30 ਤੋਂ 180 ਟਨ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੰਨਾ ਇੱਕ ਨਕਦ ਫਸਲ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਚਾਰੇ ਵਜੋਂ ਵੀ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ [ਸੋਧੋ]
ਗਰਮ ਅੰਦਾਜ਼ੀ ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਲਈ ਮੂਲ ਸਥਾਨ ਹੈ. ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਪਜੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਿਕੁਰਮ ਬਾਰਬੇਰੀ ਉਤਪੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਐਸ ਈਡੁਲੇ ਅਤੇ ਐੱਸ. ਐੱਫਸਿਨਾਰਮ ਇਨ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਹ ਅਨੁਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਗੰਨਾ ਲਗਭਗ 6000 ਬੀ.ਸੀ. ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਸਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਾਲਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਨਵੇਂ ਗੂਨੀਨ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਗੰਨੇ ਦੇ ਦੂਜੇ ਮੁਢਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਮਿੱਠੀ ਮਾਤਰਾ ਦਾ ਜੂਸ ਕੱਢਿਆ। ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਗੈਸ ਜੁਝਾਰ ਨੂੰ ਢਲਾਣ ਲਈ ਢਲਵੀ ਪਦਾਰਥ ਵਿੱਚ ਉਬਾਲਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰੰਤੂ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਚੱਲਿਤ ਖੰਡ ਦਾ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਉਤਪਾਦ। ਪਹਿਲੇ ਗੰਨਾ ਖੰਡ ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਸਹੀ ਤਾਰੀਖ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹੈ। ਸ਼ੂਗਰ ਉਤਪਾਦਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸਬੂਤ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਪਾਲੀ ਪਾਠਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
8 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਲਗਭਗ, ਮੁਸਲਿਮ ਅਤੇ ਅਰਬ ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੇ ਭੂਮੀਨੀਅਨ, ਮੇਸੋਪੋਟਾਮਿਆ, ਮਿਸਰ, ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਅਤੇ ਅੰਡੇਲੂਸੀਆ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਏਸ਼ੀਆ ਤੋਂ ਅਬੂਸਦ ਖਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦੂਜੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਖੰਡ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। 10 ਵੀਂ ਸਦੀ ਤਕ, ਸੂਤਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਸੋਪੋਟੇਮੀਆ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਪਿੰਡ ਗੰਨੇ ਨਹੀਂ ਵਧਦਾ ਇਹ ਸਪੈਨਿਸ਼, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਅੰਡੇਲਿਯੁਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ, ਕੈਨੀਰੀ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਤੋਂ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮੈਡੀਰੀਆ ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆਂਦੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਦੂਜੀ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਨੂੰ ਗੰਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ; ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੀਪਾਂਨੋਲਾ (ਆਧੁਨਿਕ ਦਿਨ ਹੈਤੀ ਅਤੇ ਡੋਮਿਨਿਕ ਰੀਪਬਲਿਕ) ਦੇ ਟਾਪੂ ਨੂੰ. ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਖੰਡ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਨਿਰਮਿਤ ਸਾਮਾਨ ਅਤੇ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਗ਼ੁਲਾਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਊ ਵਰਲਡ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਵਪਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ। ਸ਼ੂਗਰ (ਅਕਸਰ ਗੁੜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ) ਨੂੰ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਤੋਂ ਯੂਰਪ ਜਾਂ ਨਿਊ ਇੰਗਲੈਂਡ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਮ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਖੰਡ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਤੋਂ ਮੁਨਾਫਿਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਮਿਤ ਸਾਮਾਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਨੂੰ ਭੇਜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰਾਣੀਆਂ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਕੈਰਬੀਅਨ ਵਾਪਸ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੰਡ ਪਲਾਂਟਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਗ਼ੁਲਾਮਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਤੋਂ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਖੰਡ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਭੇਜੇ ਗਏ ਸਨ।
ਫਰਾਂਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੰਨਾ ਟਾਪੂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਕੀਮਤੀ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਸੱਤ ਸਾਲ 'ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤ' ਤੇ ਗੁਆਡੇਲੂਪ, ਮਾਰਟੀਨੀਕ ਅਤੇ ਸੈਂਟ ਲੂਸੀਆ ਦੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਬਰਫ ਦੀ ਕੁਝ ਇੱਕ ਏਕੜ" ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਡਚ ਨੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਊ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ (ਨਿਊਯਾਰਕ) ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ੂਗਰ ਕਲੋਨੀ ਸੂਰੀਨਾਮ ਰੱਖਿਆ।
17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੁਆਰਾ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਉਬਾਲਣ ਵਾਲੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਦਾ ਰਸ ਕੱਚਾ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਪੱਛਮੀ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਘਰ ਸ਼ੂਗਰ ਪਲਾਂਟਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਗੁਲਾਬ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾੜੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉਬਾਲਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੱਟਾਂ ਜਾਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਆਇਤਾਕਾਰ ਬਕਸੇ ਭੱਠੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੁਆਹ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਥੱਲੇ ਇੱਕ ਖੁੱਲਣ ਨਾਲ ਹਰੇਕ ਭੱਠੀ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਸੱਤ ਤੌਲੇ ਕੇਲੇ ਜਾਂ ਬਾਇਲਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਗਰਮ ਸੀ। ਗੰਨਾ ਦਾ ਜੂਸ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੇਟਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਜੂਸ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚੂਨਾ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਜੂਸ ਸਕਿਮਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਛੋਟੀਆਂ ਕੇਟਲਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਆਖਰੀ ਕੇਟਲ, "ਸਿੱਖਿਆ", ਉਹ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਗੰਨੇ ਦਾ ਰਸ ਸੀਰਪ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਇੱਕ ਠੰਢਾ ਟੋਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਖੰਡ ਦੀਆਂ ਇੱਕ ਸਟੀਕ ਕੋਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਖੰਡ ਦੀਆਂ ਸਟੀਲ ਕਠੋਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਕੱਚੀ ਖੰਡ ਨੂੰ ਫਿਰ ਕੂਲਿੰਗ ਖੱਟੀ ਤੋਂ ਹੱਗਦਾਰਾਂ (ਲੱਕੜ ਦੇ ਬੈਰਲ) ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਲਾਜ ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ।
ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚ, 1833 ਦੇ ਬਾਅਦ ਗ਼ੁਲਾਮ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਗੰਨੇ ਦੇ ਬਾਗ ਲਗਾਉਣ 'ਤੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਚੋਣ ਸੀ। ਗੰਨੇ ਦੇ ਬਾਗ ਦੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੀਨ, ਪੁਰਤਗਾਲ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਸਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਿਆ। ਲੋਕ ਇੱਕ ਕੰਮਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਨ, ਇੱਕ ਠੋਸ ਠੇਕੇ ਦਾ ਰੂਪ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ; ਗੁਲਾਮ ਦੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਿਆਦ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ ਵਰਗੀ ਸੀ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਕੰਡਿਆਲੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਜਹਾਜ਼ 1836 ਵਿੱਚ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ। ਗੰਨਾ ਪੌਦੇ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਾਈਗਰੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਸਲੀ ਭਾਰਤੀ, ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਅਨ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਲੋਕ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਏ. ਕੁਝ ਟਾਪੂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ, ਦੱਖਣ ਏਸ਼ੀਅਨ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਹੁਣ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦਾ 10 ਤੋਂ 50 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹਨ। ਗੰਨਾ ਪਲਾਂਟੇ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆਈ ਨਸਲੀ ਸਮੂਹ ਫਿਜੀ, ਨੇਟਲ, ਬਰਮਾ, ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਗੁਇਆਨਾ, ਜਮਾਈਕਾ, ਤ੍ਰਿਨੀਦਾਦ, ਮਾਰਟੀਨੀਕ, ਫਰਾਂਸ ਗੁਆਇਨਾ, ਗੁਆਡੇਲੂਪ, ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ, ਸੈਂਟ ਲੂਸੀਆ, ਸੈਂਟ ਵਿੰਸੇਂਟ, ਸੈਂਟ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ ਦੀ ਹੁਣ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਲੋਨੀ, ਜੋ ਹੁਣ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦਾ ਰਾਜ ਹੈ, 1863 ਅਤੇ 1900 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਗੰਨਾ ਪਲਾਂਟਾ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਦੱਖਣੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਟਾਪੂ ਤੋਂ 55,000 ਅਤੇ 62,500 (ਅਨੁਮਾਨ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ) ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆਯਾਤ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਗੰਨਾ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਕਿਊਬਨ ਖੰਡ ਨੂੰ ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਨੂੰ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੀਮਤ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਮਿਲਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮਾਰਕੀਟ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। 1991 ਦੇ ਸੋਵੀਅਤ ਰਾਜ ਦੇ ਵਿਸਥਾਪਨ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਸ਼ੂਗਰ ਉਦਯੋਗ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ।
ਗੰਨਾ, ਗੁਆਨਾ, ਬੇਲੀਜ਼, ਬਾਰਬਾਡੋਸ ਅਤੇ ਹੈਤੀ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਰਿਪਬਲਿਕ, ਗੁਆਡੇਲੂਪ, ਜਮਾਇਕਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸ਼ੂਗਰ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ 70% ਖੰਡ ਇਸ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਐਸ. ਅਪਿਟਨਾਰਮ ਅਤੇ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਖੇਤੀ / ਕਾਸ਼ਤ [ਸੋਧੋ]
ਗੰਨਾ ਕਾਸ਼ਤ ਲਈ ਇੱਕ ਗਰਮੀਆਂ ਜਾਂ ਸੰਤਰਮਾ ਮੌਸਮ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਲਾਨਾ ਨਮੀ ਦੇ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ 60 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (24 ਇੰਚ) ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪਲਾਂਟ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਫੋਟੋਸਨੇਥੇਸ਼ੀਜਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ C4 ਪਲਾਂਟ ਹੈ, ਜੋ ਬਾਇਓਮਾਸ ਵਿੱਚ ਸੂਰਜੀ ਊਰਜਾ ਦੀ 1% ਤਕ ਤਬਦੀਲੀ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ। ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਧ ਰਹੇ ਖੇਤਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੌਰੀਸ਼ੀਅਸ, ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਰੀਪਬਲਿਕ, ਪੋਰਟੋ ਰੀਕੋ, ਭਾਰਤ, ਗੁਆਨਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਪੇਰੂ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ, ਬੋਲੀਵੀਆ, ਕੋਲੰਬੀਆ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਇਕੂਏਟਰ, ਕਿਊਬਾ, ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼, ਐਲ ਸੈਲਵੇਡੋਰ, ਜਮੈਕਾ ਅਤੇ ਹਵਾਈ, ਗੰਨਾ ਫਸਲ ਗੰਨਾ ਦੇ 15 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਸ਼ਰਣ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਖੇਤਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫਸਲ ਹੈ, ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗੰਨੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਉਥੇ ਘਟ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਫਲੋਰੀਡਾ ਅਤੇ ਲੁਈਸਿਆਨਾ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੈ।
ਕੁਦਰਤੀ ਮੀਂਹ ਜਾਂ ਸਿੰਜਾਈ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਹਰ ਸਾਲ 6-7 ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਵਾਲੇ ਪੂਰਤੀ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਉਤਾਰ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਅਤੇ ਉਪ-ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਸਲ ਗੰਭੀਰ frosts ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸ ਲਈ, ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗੰਨੇ 22 ° N ਅਤੇ 22 ° S ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਧੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ 33 ° N ਅਤੇ 33 ° S ਤੱਕ ਵਧੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਗੰਨਾ ਫਸਲ ਇਸ ਸੀਮਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦਾ ਨੇਟਲ ਖੇਤਰ, ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਅਨੋਖਾ ਮਾਹੌਲ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਢਹਿਣ ਵਾਲੇ ਗਰਮ ਸਮੁੰਦਰੀ ਤਰੰਗਾਂ। ਉਚਾਈ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, ਕੋਲਕਾਤਾ, ਇਕੂਏਟਰ ਅਤੇ ਪੇਰੂ ਜਿਹੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਫਸਲ 1,600 ਮੀਟਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ।
ਉੱਚੀਆਂ ਉਪਜਾਊ ਚੰਗੀ ਨਿਕਾਸੀ ਵਾਲੀਆਂ ਮੋਲਿਸੌਲਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਭਾਰੀ ਤਿਕਕਾਉਣ ਵਾਲੇ vertisols, ਐਸਿਡ ਆਕਸੀਸਲਾਂ, ਪੀਟੀ ਹਿਸਟੋਲਾਂਸ, ਚੌਰਾਹੇ ਅਤੇ ਆਈਸਸ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਗੰਨਾ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭਰਪੂਰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਦੋਵੇਂ ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਨ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨੇ ਮਾਰੂਥਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀਆਂ ਸਿੰਚਾਈ ਸਹੂਲਤਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਿਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਪਜ ਵਾਲੇ ਗੰਨੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਗੰਨੇ ਦੇ ਬੀਜ ਬੀਜਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਆਧੁਨਿਕ ਸਟੈਮ ਕੱਟਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਿਧੀ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਕੱਟਣ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਕੱਦ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਟਿੰਗਜ਼ ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਲਾਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਰਗੇ ਹੋਰ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਪੱਖੋਂ ਅਡਵਾਂਸਡ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ, ਬਿੱਟ ਲਾਉਣਾ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ। ਮਕੈਨੀਕਲ ਹਾਰਵੇਟਰ ਤੋਂ ਖਰੀਦੀ ਬਿਲੀਟ ਮਸ਼ੀਨ ਦੁਆਰਾ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹਦਾ ਅਤੇ ਮੁੜ-ਕ੍ਰਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਤੇ, ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸਟੈਂਡ ਕਟਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ; ਹਰੇਕ ਵਾਢੀ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਗੰਨੇ ਨਵੀਆਂ ਡੰਡੀਆਂ ਭੇਜਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੂਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲਗਾਤਾਰ ਫਸਲਾਂ ਘਟਦੀ ਉਪਜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਰਿਪਨਟਿੰਗ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਦੋ ਤੋਂ 10 ਫਸਲ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਵੱਡੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਲਈ ਮਕੈਨੀਕਲ ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ, ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਖੰਡ ਦੀਆਂ ਡੱਫਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪੈਦਾਵਾਰ ਵਿੱਚ ਕਟੌਤੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਛੋਟੇ ਖੇਤਾਂ ਅਤੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਰਵਾਇਤੀ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫ੍ਰੈਂਚ ਟਾਪੂ ਲਾ ਰੀਯੂਨੀਅਨ ਵਿਚ, ਖੰਡ ਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦੁਬਾਰਾ ਦੇਣ ਤੋਂ 10 ਸਾਲ ਤਕ ਕਟਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਗੰਨਾ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਸ਼ੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ. ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੈ। ਹੱਥ ਦੀ ਕਟਾਈ ਵਿਚ, ਖੇਤ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ. ਅੱਗ ਸੁੱਕੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਡੰਡੇ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏ ਬਗੈਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਿਆਨਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਮਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵਾਢੀਆਂ ਨੇ ਗੰਨੇ ਦੇ ਚਾਕੂ ਜਾਂ ਮੋਟੇਬਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜ਼ਮੀਨੀ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਉਪਰਲੇ ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਕੱਟਿਆ। ਇੱਕ ਹੁਨਰਮੰਦ ਹਾਰਵਾਸਟਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ 500 ਕਿਲੋਗਰਾਮ (1100 ਲੇਬਲ) ਗੰਨੇ ਦੀ ਕਟੌਤੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
ਮਕੈਨੀਕਲ ਸਟੋਰੇਂਜ ਇੱਕ ਗਠਜੋੜ, ਜਾਂ ਗੰਨਾ ਹਾਰਵੈਸਟਰ ਵਰਤਦਾ ਹੈ. ਆੱਸਟੌਫਟ 7000 ਦੀ ਲੜੀ, ਅਸਲੀ ਆਧੁਨਿਕ ਹਾਰਵੇਟਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ, ਹੁਣ ਕਮੀਕੋ / ਜੌਨ ਡੀਅਰ ਸਮੇਤ ਹੋਰ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕਾਪੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਮਸ਼ੀਨ, ਸਟਾਲ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪੱਤੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ, ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਇਕਸਾਰ ਲੰਬਾਈ' ਤੇ ਚਿਪਕੇ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟਰ ਨੂੰ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਫਸਲਦਾਰ ਫਿਰ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਸੀ ਨੂੰ ਕੁਚਲਦਾ ਹੈ. ਅਜਿਹੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਹਰ ਘੰਟੇ 100 ਲੰਬੇ ਟੱਨ (100 ਟ) ਫਸਲ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ; ਪਰ, ਕਟਾਈ ਹੋਈ ਗੰਨਾ ਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗੰਨਾ ਆਪਣੀ ਖੰਡ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਕੈਨੀਕਲ ਸਟੋਰਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗੰਨਾ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਇਸ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਗਿਰਾਵਟ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਹੈਲੀਕਾਪਟਰ ਫਸਲਦਾਰ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕੱਟਣ ਅਤੇ ਲੋਡ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਸੌਫਟ ਨੇ ਗੱਡੀਆਂ ਦੇ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਟਰਾਂਸਫਰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਹਾਈਡ੍ਰੌਲਿਕ ਹਾਈ-ਲਿਫਟ ਕਨਫਿਲ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜਲੇ ਰੇਲਵੇ ਸਾਈਡਿੰਗ। ਇਹ ਮਕੈਨੀਕਲ ਕਟਾਈ ਲਈ ਖੇਤ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ; ਮਸ਼ੀਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਗਨਿਆਂ ਅਤੇ ਮਰਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਜੋ ਅਗਲੇ ਪੌਦੇ ਲਾਉਣ ਲਈ ਮੱਲ੍ਹ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਕੀੜੇ[ਸੋਧੋ]
ਗੰਨਾ ਭਿੱਜ (ਕੇਨ ਬੀਟਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ) ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਕੇ ਫਸਲ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ; ਇਸ ਨੂੰ ਇਮਿਡਕਾਲੋਪਰੈਡ (ਕਨਫਿਡੋਰ) ਜਾਂ ਕਲੋਰੱਪੀਆਰਫੌਸ (ਲੋਸਰਬਨ) ਨਾਲ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕੀੜੇ ਕੁੱਝ ਬਟਰਫਲਾਈ / ਕੀੜਾ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਜੀਵਾਣੂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੂੰਰਿਪ ਕੀੜਾ, ਗੰਨਾ ਬੋਰਰ (ਦਿਆਤਰੇਆ ਸਚੇਰਾਲਿਸ), ਮੈਕਸਿਕਨ ਰਾਈਸ ਬੋਰਰਰ (ਇੋਰੁਮਾ ਲੋਫਟੀਨੀ); ਪੱਤਾ ਕੱਟਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕੀੜੀਆਂ, ਦੰਦਾਂ, ਸਪਿੱਟਬੱਗਜ਼ (ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਮਦਰਵਾ ਫਿੰਬਰੋਲਾਟਾ ਅਤੇ ਦੇਓਇਸ ਫਲੋਵੋਕਟਿਕਾ), ਅਤੇ ਬੀਟਲ ਮਿਗਡੋਲਸ ਫਰਾਂਸ। ਬਰਗਾਮਪੱਟੀ ਵਾਲੀ ਕੀਟ ਈਮੈਟੋਪੀਨਾ ਫਲੇਵਿਪਸ ਇੱਕ ਵਾਇਰਸ ਵੈਕਟਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੰਨੇ ਦਾ ਰੋਗ ਰਾਮੂ ਸਟੰਟ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜਰਾਸੀਮ[ਸੋਧੋ]
ਕਈ ਜਰਾਸੀਮ ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫੋਤੇਪਲਾਸਮਾ, ਵਹੀਸਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਜਾਂ ਗੰਨਾ ਸਮੂਟ ਕਾਰਨ ਗੰਨੇ ਦੀ ਗਹਿਣ ਵਾਲੀ ਬਿਮਾਰੀ, ਫੁਸਰਿਅਮ ਮੋਨਿਲਿਫਰਮ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪਕਕਾਹ ਬੇਂਗ, ਜ਼ੈਨਥੋਮੋਨਸ ਐਕਸਨੋਪੌਡਿਸ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਗੂਮਿੰਗ ਰੋਗ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਲੇਟੋਟੀਚਿਅਮ ਫਾਲਟਮ ਦੁਆਰਾ ਲਾਲ ਰੋਟ ਰੋਗ ਕਾਰਨ। ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਾਇਰਸ ਸੰਬੰਧੀ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਮੋਜ਼ੇਕ ਵਾਇਰਸ, ਮੱਕੀ ਸਟ੍ਰਿਕ ਵਾਇਰਸ ਅਤੇ ਗੰਨਾ ਪੀਲੇ ਪਲਾਸ ਵਾਇਰਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਨਾਈਟਰੋਜਨ ਨਿਰਧਾਰਨ[ਸੋਧੋ]
ਕੁਝ ਗੰਨਾ ਕਿਸਮਾਂ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਗਲੂਕੋਏਟਬਾਕਸ ਡਾਇਆਜੋੋਟ੍ਰੋਫਿਕਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਮਾਹੌਲ ਦੇ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ। ਫਲੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨਾਈਟਰੋਜਨ-ਫਿਕਸਿੰਗ ਪਲਾਂਟਾਂ ਤੋਂ ਉਲਟ, ਜੋ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਰੂਟ ਨੋਡਲਜ਼ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੀ. ਡਿਆਜੋਟ੍ਰੋਫਿਕਸ ਗੰਨੇ ਦੇ ਸਟੈਮ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਸਪੇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨਾਲ ਕੋਟਿੰਗ ਬੀਜ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਵਿਕਸਤ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਫਸਲ ਦੇ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਪਯੋਗ ਲਈ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਗੰਨਾ ਵਰਕਰਾਂ ਲਈ ਸ਼ਰਤਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 20,000 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਰਦੇ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ (ਸੀ.ਕੇ.ਡੀ.) ਤੋਂ ਮੌਤ ਹੋਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ - ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਗੰਨਾ ਵਰਕਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਹਨ। ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਤਰਲ ਪਦਾਰਥ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ[ਸੋਧੋ]
ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਗੰਨਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਲਈ ਦੋ ਪੜਾਵਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਮਿੱਲਾਂ ਤਾਜ਼ੇ ਖੜ੍ਹੇ ਗੰਨੇ ਤੋਂ ਕੱਚੀ ਖੰਡ ਕੱਢਦੀ ਹੈ ਅਤੇ "ਮਿੱਲ-ਚਿੱਟੇ" ਖੰਡ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਸ਼ੂਗਰ-ਕੱਢਣ ਮਿੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਰੰਤ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਥਾਨਕ ਖਪਤ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਫਿਉਰਿਲੇਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ੂਗਰ ਕ੍ਰਿਸਟਲ ਰੰਗ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਰੰਗ-ਉਤਪੰਨ ਅਣੂਆਂ ਦੇ ਗਠਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਪਰੋਕਤ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ੂਗਰ ਜੂਸ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਕਰਨਾ ਰਿਫਾਈਨਰੀਆਂ ਅਕਸਰ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ, ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ੂਟਰ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ 99 ਫੀਸਦੀ ਸੁਕੋਰਾਕ ਹੈ। ਪੜਾਵਾਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰਲੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਸ਼ੂਗਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਤਪਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੀ ਅਮੀਰੀ ਨੇ ਰਿਲੀਫਡ ਸ਼ੂਗਰ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਅਤੇ ਰਿਫਾਈਨਿੰਗ ਦੇ ਵੱਲ ਰੁਝਾਨ ਵਧਿਆ ਹੈ।
ਮਿਲਿੰਗ[ਸੋਧੋ]
ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਨ ਗੰਨੇ ਤੋਂ ਗੰਨਾ ਖੰਡ (ਸੁਕੋਜ਼) ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਦੇ ਹੋਰ ਉਤਪਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਾਈ, ਗੁੜ ਅਤੇ ਫਿਲਟਰਕੇਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਗਦਾਈ ਦੇ ਰਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਗੰਨੇ ਦੇ ਬਕਾਇਆ ਸੁੱਕੇ ਫਾਈਬਰ ਕੱਢੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਕਈ ਮਕਸਦਾਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ:
- ਬਾਇਲਰ ਅਤੇ ਭੱਠਿਆਂ ਲਈ ਬਾਲਣ,
- ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ, ਪੇਪਰਬੋਰਡ ਉਤਪਾਦ, ਅਤੇ ਪੁਨਰਗਠਨ ਪੈਨਲਬੋਰਡ,
- ਖੇਤੀ ਵਾਲੀ ਮਿੱਲ, ਅਤੇ
- ਰਸਾਇਣਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ।
ਖੋਦੇ ਅਤੇ ਖੋਪੜੀ ਦੇ ਬਚੇ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਮੁੱਖ ਵਰਤੋਂ ਬੂਇਲਰ ਲਈ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਹੈ। ਡ੍ਰਾਇਟ ਫਿਲਕ ਕੈਕੇਕ ਦੀ ਵਰਤ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਫੀਡ ਪੂਰਕ, ਖਾਦ ਅਤੇ ਗੰਨਾ ਮੋਮ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਬਲੈਕਵਲੈਪ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੁਆਦ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ੈਲ ਗੁਨ੍ਹ ਰਸ ਹੈ। ਬਲੈਕਲਿਪ ਗੁਲਾਬ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਖ਼ੁਰਾਕ ਪੂਰਕ ਵਜੋਂ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਫੀਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਤੱਤ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਈਟਾਨੋਲ ਅਤੇ ਰਮ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਟਰਿਕ ਐਸਿਡ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੁੱਧ ਗੁੜ ਦੇ ਸੀਰਮ ਨੂੰ ਗੁੜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਮੈਪਲਸ ਸ਼ਰਬਤ, ਇਨਵਰਟ ਸ਼ੂਗਰ ਜਾਂ ਮੱਕੀ ਦੀ ਰਸ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਕਾਉਣਾ ਦੋਨੋਂ ਰੂਪ ਪਕਾਉਣਾ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰੀਫਾਈਨਿੰਗ[ਸੋਧੋ]
ਸ਼ੂਗਰ ਰਿਫਾਈਨਿੰਗ ਅੱਗੇ ਕੱਚਾ ਖੰਡ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰੀ ਸੀਰਪ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ "ਐਂਟੀਨੇਸ਼ਨ" ਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸੈਂਟਰਿਫੁਗਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਕਸਦ ਸ਼ੱਕਰ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ 'ਬਾਹਰਲੀ ਪਰਤ ਨੂੰ ਧੋਣਾ ਹੈ, ਜੋ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਬਚੀਆਂ ਖੰਡ ਨੂੰ ਫਿਰ ਇੱਕ ਰਸ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭਾਰ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ 60 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਮਿਕਦਾਰ।
ਫਾਸਫੋਰਿਕ ਐਸਿਡ ਅਤੇ ਕੈਲਸੀਅਮ ਹਾਈਡ੍ਰੋਕਸਾਈਡ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਹੱਲ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕੈਲਸੀਅਮ ਫਾਸਫੇਟ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਫਾਸਫੇਟ ਕਣਾਂ ਕੁਝ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਨੂੰ ਫਸਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਤਲਾਬ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਫਲੋਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਕੰਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਸ "ਫੋਫੈਟੇਸ਼ਨ" ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ "ਕਾਰਬੋਰੇਟਨੇਸ਼ਨ" ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਮਾਨ ਹੈ, ਪਰ ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਕਾਰਬੋਨੇਟ ਸਪਾਈਪਟੀਟ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਾਰਬਨ ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਅਤੇ ਕੈਲਸੀਅਮ ਹਾਈਡ੍ਰੋਕਸਾਈਡ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਘੋਲ ਨੂੰ ਫਿਲਟਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀਰਪ ਨੂੰ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਕਾਰਬਨ ਦੁਆਰਾ ਫਿਲਟਰੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਨਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੋਨ ਚਾਰ ਜਾਂ ਕੋਲੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਕਾਰਬਨ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਰੋਲ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਰਹੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬਣਤਰ ਵਾਲੀਆਂ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਕਾਰਬਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ਾਰਪ ਨੂੰ ਫਿਰ ਸੁਪਰਸਟਰ੍ਰਿਪਸ਼ਨ ਲਈ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵੈਕਿਊਮ ਵਿੱਚ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕ੍ਰਿਸਟਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਸ਼ੁੱਧ ਰਿਫਾਈਨਡ ਸ਼ੂਗਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਇੱਕ ਖੰਡ ਮਿਲ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਸੈਂਟੀਰੀਫੂਗਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਗੁੜਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਧੀਕ ਖੰਡ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਰਸੋਈਆਂ ਨੂੰ ਸਮਰੂਪ ਨਾਲ ਧੋਣ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਭੂਰੇ ਸ਼ੂਗਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕ੍ਰਿਸਟਲ ਕਰਕੇ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖੰਡ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਤਾਂ ਅੰਤਿਮ ਗੁੜ ਵਿੱਚ 20-30 ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਸੂਕਰੋਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ 15-25 ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਸ਼ੂਗਰ ਅਤੇ ਫ਼ਲਕੋਸ।
ਡਾਈਨਟੇਬਲ ਸ਼ੂਗਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਅਨਾਜ ਖੁੰਬਦਾ ਨਹੀਂ, ਖੰਡ ਨੂੰ ਸੁੱਕ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਟਰੀ ਡ੍ਰਾਈਕਰ ਵਿੱਚ ਗਰਮ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਠੰਢੀ ਹਵਾ ਰਾਹੀਂ ਉਡਣਾ।
ਉਤਪਾਦਨ / ਪੈਦਾਵਾਰ [ਸੋਧੋ]
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਦਸ ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਕ - 2015 | ||
---|---|---|
ਦੇਸ਼ | ਉਤਪਾਦਨ
(ਹਜ਼ਾਰ ਮੀਟ੍ਰਿਕ ਟਨ, ਟੀ ਐੱਮ ਟੀ) | |
![]() ![]() |
739,267 | |
![]() ![]() |
341,200 | |
![]() ![]() |
*125,536 | |
![]() |
100,096 | |
![]() ![]() |
63,750 | |
![]() ![]() |
61,182 | |
![]() |
34,876 | |
![]() ![]() |
*33,700 | |
![]() |
31,874 | |
![]() ![]() |
27,906 | |
World | 1,877,105 | |
P = official figure, F = FAO estimate, * = Unofficial/Semi-official/mirror data, C = Calculated figure A = Aggregate (may include official, semi-official or estimates); |
ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਨੇ 2013 ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ 739,267 ਟੀ.ਐਮ.ਟੀ. ਵਾਢੀ ਵਾਲੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਭਾਰਤ 341,200 ਟੀਐਮਟੀ ਟਨ ਦੇ ਨਾਲ ਦੂਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਉਤਪਾਦਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਚੀਨ 125,536 TMT ਟਨ ਵਾਢੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤੀਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਉਤਪਾਦਕ ਸਨ।
ਸਾਲ 2013 ਵਿੱਚ ਗੰਨੇ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਔਸਤਨ ਔਸਤ 70.77 ਟਨ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਸੀ। ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਭਕਾਰੀ ਫਾਰਮਾਂ ਪੇਰੂ ਵਿੱਚ ਸਨ ਅਤੇ ਕੌਮੀ ਔਸਤ ਗੰਨਾ ਫਸਲ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ 133.71 ਟਨ ਸੀ।
1983 ਦੇ ਡਯੂਕੇ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ 280 ਮੀਟ੍ਰਿਕ ਟਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਗੰਨਾ ਦੇ ਲਈ ਸਿਧਾਂਤਕ ਸੰਭਾਵਨਾ ਉਪਜ ਹੈ, ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਪਲਾਟ ਨੇ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਪ੍ਰਤੀ 236-280 ਮੀਟ੍ਰਿਕ ਟਨ ਤਾਜ਼ੀ ਗੰਨੇ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਚ ਉਪਜ ਗੰਨੇ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧਿਆ ਹੋਇਆ ਖੇਤਰ ਸੂਰਜ ਦੇ ਡੁੱਬਣ ਵਾਲੇ, ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਸਿੰਜਾਈ ਵਾਲੇ ਖੇਤਾਂ ਅਤੇ ਨਦੀਆਂ ਜਾਂ ਸਿੰਚਾਈ ਨਹਿਰਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਣੀ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਸਨ।
ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ, ਫਲਾਂਡਾ, ਹਵਾਈ, ਲੁਈਸਿਆਨਾ ਅਤੇ ਟੈਕਸਸ ਵਿੱਚ ਗੰਨਾ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਧਿਆ ਹੈ।
ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਗੈਸੋਲੀਨ-ਈਥਾਨੌਲ ਮਿਸ਼ਰਣ (ਗੈਸੋਹੋਲ) ਲਈ ਸ਼ੱਕਰ ਅਤੇ ਈਥਾਨੋਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਗੰਨੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਥਾਨਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟੇਸ਼ਨ ਫਿਊਲ ਹੈ. ਭਾਰਤ ਵਿਚ, ਗੰਨੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਖੰਡ, ਗੁੱਗਰ ਅਤੇ ਅਲਕੋਹਲ ਵਾਲੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਅਨਾਜ ਭੋਜਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]
![]() Freshly squeezed sugarcane juice. | |
ਹਰੇਕ 28.35 grams ਵਿਚਲੇ ਖ਼ੁਰਾਕੀ ਗੁਣ | |
---|---|
ਊਰਜਾ | 111.13 kJ (26.56 kcal) |
27.51 g | |
ਸ਼ੱਕਰਾਂ | 26.98 g |
0.27 g | |
ਥੁੜ੍ਹ-ਮਾਤਰੀ ਧਾਤਾਂ | |
ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ | (1%) 11.23 mg |
ਲੋਹਾ | (3%) 0.37 mg |
ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ | (1%) 41.96 mg |
ਸੋਡੀਅਮ | (1%) 17.01 mg |
Nutrient Information from ESHA Research | |
| |
ਫ਼ੀਸਦੀਆਂ ਦਾ ਮੋਟਾ-ਮੋਟਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਬਾਲਗਾਂ ਵਾਸਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਰੋਤ: ਯੂ.ਐੱਸ.ਡੀ.ਏ. ਖੁ਼ਰਾਕੀ ਤੱਤ ਡਾਟਾਬੇਸ |
ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਗੰਨੇ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਾਣੇ ਅਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਕਵਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ:
- ਕੱਚਾ ਗੰਨਾ: ਜੂਸ ਕੱਢਣ ਲਈ।
- ਸਿਉਰ ਨੱਗੈਨਟੇਨ: ਇੱਕ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਸੂਪ, ਜੋ ਕਿ ਟਿਊਬੁਕ (ਸੈਕੁਰਮ ਈਦੁਲੇ) ਦੇ ਸਟੈਮ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਗੰਨੇ।
- ਗੰਨਾ ਪਦਾਰਥ: ਤਾਜ਼ੇ ਜੂਸ ਦਾ ਸੁਮੇਲ, ਹੱਥ ਜਾਂ ਛੋਟੀਆਂ ਮਿੱਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿੰਬੂ ਅਤੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਵਾਈ ਟੈਬੂ, ਯੂਸ਼ਾ ਰਾਸ, ਗੁਅਰਬ, ਗੁਅਰਪਾ, ਗੁਅਰਪੋ, ਪੈਪਲੋਨ, ਅਸਿਏਰ ਅਸਬ, ਗੰਨਾ ਸ਼ਾਰਬਟ, ਸਭੋ, ਕੈਲਦੋ ਡੀ ਕਾਨਾ, ਨੱਫ ਮਿਆ।
- ਸਿਰਪ: ਸਾਫਟ ਡਰਿੰਕਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਮਿੱਠਾ ਸੁਆਦ, ਹੁਣ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਫਲੋਟੌਸ ਮਿਕਦਾਰ ਸ਼ਾਰਪ ਦੁਆਰਾ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੱਕੀ ਦੀ ਸਬਸਿਡੀ ਅਤੇ ਸ਼ੂਗਰ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਘੱਟ ਮਹਿੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
- ਗੁੜ: ਇੱਕ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਸ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੂਜੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਨੀਰ ਜਾਂ ਕੂਕੀਜ਼।
- ਗੁੱਗਰ/ਗੁੜ: ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਗੂਰ ਜਾਂ ਗੁੱਡ ਜਾਂ ਗੂਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਗੁੜ, ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜੂਸ ਨੂੰ ਤਰਲ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਸਲੱਜ ਬਣਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਨੂੰ ਡੰਡੇ ਵਿੱਚ ਠੰਢਾ ਅਤੇ ਮੋਲਡਿੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਉਤਪਾਦਨ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੰਮਦਾ ਹੈ ਕਾਰਮਿਲਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਜੂਸ ਨੂੰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਰੰਗ ਹਲਕਾ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਰਵਾਇਤੀ ਐਂਟੀਅਸ, ਮਿਠਾਈਆਂ ਅਤੇ ਮਿਠਾਈਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਮਿੱਠਾ ਖਾਦ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- ਫਾਲੌਰਨਮ: ਗੰਨਾ ਦਾ ਰਸ ਦਾ ਇੱਕ ਮਿੱਠਾ ਅਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਅਲਕੋਹਲ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਪਦਾਰਥ।
- ਕਚਾਕਾ: ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਡਿਸਟ੍ਰਿਕਡ ਅਲਕੋਹਲ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਪਦਾਰਥ; ਗੰਨੇ ਦਾ ਜੂਸ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਬ।
- ਰਮ: ਗੰਨਾ ਉਤਪਾਦਾਂ ਤੋਂ ਬਣੀ ਸ਼ਰਾਬ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗੁੜੀਆਂ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਗੰਨੇ ਦਾ ਰਸ ਵੀ. ਇਹ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
- ਬਸੀ: ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਅਤੇ ਗੀਆਨਾ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਜੂਸ ਤੋਂ ਬਣੀ ਇੱਕ ਅਲਕੋਹਲ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਪਦਾਰਥ ਹੈ।
- ਪਨੇਲਾ: ਗੰਨੇ ਦੇ ਰਸ ਦੇ ਉਬਾਲ ਅਤੇ ਉਪਰੋਕਤ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੁਕੋਜ਼ ਅਤੇ ਫਰੂਟੋਜ਼ ਦੇ ਠੋਸ ਸਿੱਕੇ; ਕੋਲੰਬੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਣੇ ਦੀ ਮੇਜਬਾਨ।
- ਰੈਪਿਦੁਰਾ: ਇੱਕ ਮਿੱਠੇ ਆਟਾ ਗੰਨੇ ਦਾ ਰਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੌਖਾ ਰਿਫਾਈਨਿੰਗ ਹੈ, ਜੋ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ, ਅਰਜਨਟੀਨਾ ਅਤੇ ਵੈਨਵੇਈਏਲਾ (ਪਪੈਲੋਨ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਅਤੇ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੈ।
- ਰੌਕ ਕੈਂਡੀ: ਗ੍ਰੀਕ ਜੂਸ ਨੂੰ ਸਫੈਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- ਗਤਾਓ ਦ ਸਿਰਪ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]
- Sugar plantations in the Caribbean
- Sugar plantations in Hawaii
- Trapiche