ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕ
ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਰਣ ਮਾਲਾ
ਸ਼ ਖ਼ ਗ਼ ਜ਼ ਫ਼
ਲ਼

ਪੰਜਾਬੀ ਵਰਣਮਾਲਾ ਦਾ ਛੇਵਾਂ ਅੱਖਰ ਹੈ। ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਦੀ ਕ ਟੋਲੀ ਦਾ/ਕ/ਵਿਅੰਜਨ ਧੁਨੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਅੱਖਰ ਹੈ। ਕ - ਕਬੂਤਰ ਕ - ਕਲ

ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ
ਊੜਾ ਐੜਾ ਈੜੀ ਸੱਸਾ ਹਾਹਾ
ਕੱਕਾ ਖੱਖਾ ਗੱਗਾ ਘੱਗਾ ਙੰਙਾ
ਚੱਚਾ ਛੱਛਾ ਜੱਜਾ ਝੱਜਾ ਞੰਞਾ
ਟੈਂਕਾ ਠੱਠਾ ਡੱਡਾ ਢੱਡਾ ਣਾਣਾ
ਤੱਤਾ ਥੱਥਾ ਦੱਦਾ ਧੱਦਾ ਨੱਨਾ
ਪੱਪਾ ਫੱਫਾ ਬੱਬਾ ਭੱਬਾ ਮੱਮਾ
ਯੱਯਾ ਰਾਰਾ ਲੱਲਾ ਵੱਵਾ ੜਾੜਾ

ਹੋਰ ਲਿਪੀਆਂ[ਸੋਧੋ]

ਹੋਰਨਾਂ ਲਿਪੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਅੱਖਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:-

ਤਮਿਲ ਲਿਪੀ: க
ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ: क
ਗੁਜਰਾਤੀ ਲਿਪੀ: ક
ਕੰਨੜ ਲਿਪੀ: ಕ
ਮਲਿਆਲਮ ਲਿਪੀ: ക
ਤੇਲਗੂ ਲਿਪੀ: క
ਉੜੀਆ ਲਿਪੀ: କ
ਅਰਬੀ (ਉਰਦੂ) ਲਿਪੀ: کَ

ਭਾਰਤੀ ਲਿਪੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬੰਗਾਲੀ ਲਿਪੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਅੱਖਰ ਦੇ ਤੁੱਲ ਅੱਖਰ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ।