ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
| ਕਸ਼ਮੀਰੀ | |
|---|---|
| कॉशुर Koshur كأشُر | |
|
|
| ਉਚਾਰਨ | [kəːʃur] |
| ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ | ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ (ਭਾਰਤ)[1] |
| ਇਲਾਕਾ | ਕਸ਼ਮੀਰ ਘਾਟੀ |
|
ਮੂਲ ਬੁਲਾਰੇ
|
5.6 ਮਿਲੀਅਨ |
| ਭਾਸ਼ਾਈ ਪਰਿਵਾਰ |
ਭਾਰੋਪੀ
|
| ਉੱਪ-ਬੋਲੀਆਂ |
Kashtawari (ਟਕਸਾਲੀ)
Poguli
Rambani
|
| ਲਿਖਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧ | Perso-Arabic script (contemporary),[2] Devanagari script (contemporary),[2] Sharada script (ancient/liturgical)[2] |
| ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ | |
| ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ |  ਭਾਰਤ[3] |
| ਬੋਲੀ ਦਾ ਕੋਡ | |
| ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-1 | ks |
| ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-2 | kas |
| ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3 | kas |
ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ (ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ, ਕਸ਼ਮੀਰ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ) ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਖੇਤਰ ਵਿਸਤਾਰ 10,000 ਵਰਗ ਮੀਲ; ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀ ਵਿਤਸਤਾ ਘਾਟੀ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਜੋਜੀਲਾ ਅਤੇ ਬਰਜਲ ਤੱਕ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਾਨਹਾਲ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕਿਸ਼ਤਵਾੜ (ਜੰਮੂ ਪ੍ਰਾਂਤ) ਦੀ ਛੋਟੀ ਘਾਟੀ ਤੱਕ। ਕਸ਼ਮੀਰੀ, ਜੰਮੂ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਬਾਨਹਾਲ, ਰਾਮਬਨ ਅਤੇ ਭਦਰਵਾਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਲ ਮਿਲਾਕੇ ਬੋਲਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 15 ਲੱਖ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਉੱਤੇ ਹੈ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਉਪਭਾਸ਼ਾ ਕਿਸ਼ਤਵਾੜ ਦੀ ਕਸ਼ਤਵਾੜੀ ਹੈ ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ:Invalid
<ref>tag; no text was provided for refs namedEthnologue - ↑ 2.0 2.1 2.2 Sociolinguistics. Mouton de Gruyter. Retrieved 2009-08-30.
- ↑ "Kashmiri: A language of India". Ethnologue. Retrieved 2007-06-02.
