ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ

ਜੋੜ ਸੋਧੋ
ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ, ਜਿਸਨੂੰ ਕੁਈਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ ਅਤੇ ਮੁੰਬਈ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸਾਲਾਨਾ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਹੈ, ਜੋ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਮੁੰਬਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੋਵਾਲੀਆ ਟੈਂਕ (ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਗਸਤ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਮੈਦਾਨ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਿਰਗਾਉਮ ਚੌਪਾਟੀ 'ਤੇ ਸਮਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ.ਕਿਉ.ਏ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹ, ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ (ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਕਿਉ.ਏ.ਐਮ.) ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਮਾਰਚ ਦੇ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ.ਕਿਉ.ਆਈ.ਐਚ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ "ਸਿੱਧੇ ਸਹਿਯੋਗੀ" ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਈਰ ਗੌਰਵ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਅਤੇ ਸਬੰਧਤ ਸਮਾਗਮ ਬਰਾਬਰ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦਾ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਵੀ ਹੈ।

ਉਦੇਸ਼[ਸੋਧੋ]

ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਹਨ:

  • ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਲਈ ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਵਿਤਕਰੇ ਦਾ ਅੰਤ।
  • ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਲਿੰਗਕਤਾ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੁਰੱਖਿਆ।
  • ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਨਤਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਬਰਾਬਰ ਅਧਿਕਾਰ ਜੋ ਮਰਦ-ਔਰਤ ਵਰਗੀਕਰਣ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।
  • ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ, ਜਬਰੀ ਵਿਆਹ ਵਰਗੀਆਂ ਪ੍ਰਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ। ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਲਈ ਖਾਸ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ।
  • ਪਰਿਵਾਰਾਂ, ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਕੰਮ ਦੇ ਸਥਾਨਾਂ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਿੰਸਾ, ਨਫ਼ਰਤ, ਸਮਲਿੰਗੀ ਫੋਬੀਆ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਸਫੋਬੀਆ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

2005 ਤੋਂ ਹਰ ਸਾਲ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਕੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸਦਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਨਾਮ 2008 ਵਿੱਚ ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2]

2008[ਸੋਧੋ]

ਪਹਿਲਾ ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਬਾਅਦ 16 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 500 ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੇਲੀਨਾ ਜੇਤਲੀ ਨੇ ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਦੇ ਕੇ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤਾ।[3] ਇਸ ਮਾਰਚ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਭਾਰਤੀ ਦੰਡਾਵਲੀ (ਆਈ.ਪੀ.ਸੀ.) ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੀ।[4] ਮਾਰਚ ਦੌਰਾਨ, "ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਮਾਨਵੇਂਦਰ ਸਿੰਘ ਗੋਹਿਲ ਨੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਆਈ.ਪੀ.ਸੀ. ਵਿੱਚ ਧਾਰਾ 377 ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੂੰ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ।[3][5]

2009[ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ 16 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੇਲੀਨਾ ਜੇਟਲੀ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਦੂਜੇ ਸਾਲ ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਦਿਖਾਈ।[6] 500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਸਮਲਿੰਗੀ ਕਾਰਕੁੰਨਾਂ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। [7]

2011[ਸੋਧੋ]

ਚੌਥਾ ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ 29 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ (22-29 ਜਨਵਰੀ ਤੱਕ) ਦੇ ਨਾਲ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਲਾਇਰਜ਼ ਕਲੈਕਟਿਵ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਆਨੰਦ ਗਰੋਵਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ 2001 ਤੋਂ ਨਾਜ਼ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਵੀ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਵੇਕ ਪਾਟਿਲ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਸੰਸਥਾ, ਹਮਸਫ਼ਰ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਸੀ। ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ, ਮੁੰਬਈ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,ਇਸ ਵਿੱਚ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਉ.ਏ.ਐਮ. ਮੇਲਾ ਅਤੇ ਡਰੈਗ ਸ਼ੋਅ, ਪਲੇ ਰੀਡਿੰਗ, ਖ਼ਰੀਦਦਾਰੀ, ਪੈਨਲ ਚਰਚਾ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[8] ਕਾਰਟਰ ਰੋਡ ਓਪਨ ਆਡੀਟੋਰੀਅਮ ਅਤੇ ਜੁਹੂ ਵਿਖੇ ਐਸ.ਐਨ.ਡੀ.ਟੀ. ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਖੇ ਲਾਈਵ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਡਾਂਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵੀ ਸਨ। ਇਹ ਪ੍ਰਾਈਡ ਇਸ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ, ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਕੁ ਮਾਸਕ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਬਾਰੇ ਖੁੱਲੇ ਸਨ।[9]

2012[ਸੋਧੋ]

28 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਪੰਜਵਾਂ ਗੌਰਵ ਮਾਰਚ ਵੀ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਾਲ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ ਦੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਏਸ਼ੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਫਲੈਸ਼ ਮੋਬ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ।[10] 2000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਜੋ ਗੇਅ ਪ੍ਰਾਈਡ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਸਨ।[11] ਮਾਰਚ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ ਨੇ ਵੀ ਕੁਈਰ ਖੇਡਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ, ਜੋ 15 ਜਨਵਰੀ 2012 [12] ਨੂੰ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ।

ਮੁੰਬਈ ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮਾਰਚ 2012 ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਕਾਂ ਨੇ 5 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਕਾਰਟਰ ਰੋਡ ਐਂਫੀਥਿਏਟਰ ਵਿੱਚ ਹਿਜੜਾ ਭਾਈਚਾਰੇ ਅਤੇ ਬੈਂਡ "ਅਗਨੀ" ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਲਾਈਵ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਫੋਟੋ, ਕਾਰਟੂਨ, ਕੈਰੀਕੇਚਰ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ। 21 ਅਤੇ 22 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਟਾਟਾ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸਿਜ਼, ਚੇਂਬੂਰ ਵਿਖੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ।

2013[ਸੋਧੋ]

2 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਗੌਰਵ ਮਾਰਚ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ।[13] ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਤੱਕ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਤੰਗ ਉਤਸਵ, ਕੁਈਰ ਖੇਡਾਂ, ਸਾਹਿਤਕ ਸਮਾਗਮ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[14]

2014[ਸੋਧੋ]

ਇਸ ਸਾਲ ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ 1 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਆਈ.ਪੀ.ਸੀ. ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਪਰੇਡ ਬਣ ਗਈ ਸੀ।[15]

2015[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਪਰੇਡ 31 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 6000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਸੀ।[16] ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਪੇ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਸਮਲਿੰਗੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਕੁਨ ਵਿਕਰਮ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿੱਥੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਮਾਵਾਂ, ਭੈਣਾਂ ਜਾਂ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਮੌਜੂਦਗੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਵਾਰ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਭਰਾ ਵੀ ਸਨ। ਇਸ ਮਾਰਚ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਫ਼ਕਰ (ਭਾਵ ਮਾਣ) ਸੀ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੰਗੀਨ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ, ਸਿਰ ਦੇ ਗੇਅਰਾਂ, ਗੁਬਾਰੇ ਅਤੇ ਸਤਰੰਗੀ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਝੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਈ.ਪੀ.ਸੀ. ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਸਲੋਗਨ, ਨਾਅਰੇਬਾਜ਼ੀ ਬੈਨਰ ਅਤੇ ਪੋਸਟਰ ਵੀ ਸਨ।[4]

2016[ਸੋਧੋ]

6 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਅਗਸਤ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਮੈਦਾਨ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਓਪੇਰਾ ਹਾਊਸ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੈਨੇਡੀ ਬ੍ਰਿਜ, ਮੈਦਾਨ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਹਰੀਸ਼ ਅਈਅਰ ਅਤੇ ਚਿਤਰਾ ਪਾਲੇਕਰਸ ਵਰਗੇ ਬਰਾਬਰ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਫ਼ਿਲਮ 'ਅਲੀਗੜ੍ਹ' ਦੇ ਮੁੱਖ ਅਭਿਨੇਤਾ ਮਨੋਜ ਬਾਜਪਾਈ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਸਨ। ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਕਰੂ ਅਤੇ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੋਹਿਲ 7000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਤੀਭਾਗੀਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਨ। 'ਅਲੀਗੜ੍ਹ' ਦੀ ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਅਪੂਰਵਾ ਅਸਰਾਨੀ ਵੀ ਸੈਰ ਦੌਰਾਨ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਗੇਅ ਦੇ ਰੂਪ 'ਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ। ਪਰੇਡ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਡਰੈਗ ਰਾਣੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜਲਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਹਸਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪੁਸ਼ਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ।[17][18]

2017[ਸੋਧੋ]

28 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ ਦਾ ਨੌਵਾਂ ਐਡੀਸ਼ਨ, ਲਗਭਗ 14000 ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦਾ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮਾਰਚ ਸੀ।[19] ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਲੰਬੇ ਜਸ਼ਨ ਤੱਕ ਵੀ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭਾਈਚਾਰਕ ਉਸਾਰੀ ਦੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[20] ਇਹ ਮੁੰਬਈ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵਾਕ ਵੀ ਸੀ। ਸਟੇਜ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਰੈਂਪ, ਸੈਨਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਅਤੇ ਵ੍ਹੀਲਚੇਅਰ ਦੀ ਲੋੜ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪਿਕ ਐਂਡ ਡ੍ਰੌਪ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਪਾਹਜ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਹੋਰ ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸਨ।[21]

2018

ਮੁੰਬਈ ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ ਦਾ ਦਸਵਾਂ ਐਡੀਸ਼ਨ 3 ਫਰਵਰੀ 2018 ਨੂੰ ਥੀਮ #377 ਕੁਇਟਇੰਡੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁਈਰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਆਯੋਜਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੀ ਗਈ ਥੀਮ, ਭਾਰਤੀ ਦੰਡ ਵਿਧਾਨ ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਸੀ।[22] ਇਹ ਸੈਕਸ਼ਨ "ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਰੀਰਕ ਸੰਬੰਧ" ਨੂੰ ਅਪਰਾਧ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ 'ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[23] ਮਾਰਚ ਅਗਸਤ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਮੈਦਾਨ (ਜਿਥੋਂ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਅੰਦੋਲਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ) ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਗਿਰਗਾਮ ਚੌਪਾਟੀ ਬੀਚ 'ਤੇ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ।[24] ਮੁੰਬਈ ਪ੍ਰਾਈਡ ਆਯੋਜਕਾਂ ਨੇ ਅਪਾਹਜ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸੈਨਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਅਤੇ ਮੋਬੀ-ਕੈਬ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਸਨ। ਪ੍ਰਾਈਡ ਦਾ ਇਹ ਦਸਵਾਂ ਐਡੀਸ਼ਨ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ 75ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੇ ਦਮਨਕਾਰੀ ਕਾਨੂੰਨ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ।[25] ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਇਵੈਂਟ ਦੇ ਲੋਗੋ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਦੁਆਰਾ 'ਸਟੈਂਪਸ' ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਭਾਰਤੀ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਗੋਦਰੇਜ ਇਸ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰੇਗਾ। ਪਾਰਟੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ ਤੱਕ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕਈ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ:

  • ਐਲ.ਬੀ.ਟੀ. (ਲੇਸਬੀਅਨ-ਬਾਈਸੈਕਸੁਅਲ-ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ) ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਖੇਡ ਸਮਾਗਮ;
  • 'ਕੁਈਰ ਐਂਡ ਪੋਲੀਟਿਕਲ', ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਰੁਖ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਘਟਨਾ;
  • ਨੈੱਟਵਰਕਿੰਗ, ਗੱਲਬਾਤ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਰੀਮ ਲੱਦਾਕ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਬਾਰੇ ਬੋਲਿਆ;
  • ਰੰਗਮੰਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 'ਏਕ ਮਾਧਵ ਬਾਗ', ਚੇਤਨ ਦਾਤਾਰ ਦੁਆਰਾ ਆਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਾਟਕ;
  • 'ਮਿਸਟਰ. ਗੇਅ ਵਰਲਡ ਇੰਡੀਆ ਫਿਨਾਲੇ'[22][26]

ਲਗਭਗ 10,000 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨਾਲ, ਇਵੈਂਟ ਨੇ ਭਾਗ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਾਧਾ ਦਰਸਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਭਾਗੀਦਾਰ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਾਸਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦਾ ਘੱਟ ਸਹਾਰਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ।[27]

2020[ਸੋਧੋ]

ਪੁਲਿਸ ਨੇ 2020 ਦੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਸੋਧ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ।[28][29]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ↑ http://mumbaipride.in. "Organizations | Mumbai Pride | Queer Azaadi Mumbai". mumbaipride.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Archived from the original on 2017-04-27. Retrieved 2017-06-18. {{cite web}}: External link in |last= (help); Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  2. ↑ "The masks come off at gay pride rally | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2011-01-30. Retrieved 2017-06-18.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Pride, no prejudice". archive.mid-day.com. Retrieved 2017-06-18.[permanent dead link]
  4. ↑ 4.0 4.1 "Rainbow streaks through Mumbai | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2015-02-01. Retrieved 2017-06-18.
  5. ↑ "LGBT activists protest against Section 377 - Mumbai - City - The Times of India". timesofindia.indiatimes.com. Retrieved 2017-06-18.
  6. ↑ "Rallying to change mindsets, dispel phobia - Times of India". The Times of India. Retrieved 2017-06-18.
  7. ↑ "Baba Ramdev walks among Homosexuals". archive.mid-day.com. Retrieved 2017-06-18.[permanent dead link]
  8. ↑ "'When we started the gay pride march, there was fear, oppression' | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2011-01-25. Retrieved 2017-06-18.
  9. ↑ "Mumbai's pride march to be spread over a week | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2011-01-19. Retrieved 2017-06-18.
  10. ↑ "Mumbai witnesses Asia's first gay flash mob - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-18.
  11. ↑ "Gay pride: city LGBTs march for rights". Hindustan Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2012-01-29. Retrieved 2018-06-30.
  12. ↑ gaymanpartner (2012-01-09). "Queer Games 2012". Queer Azaadi Mumbai (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-15.
  13. ↑ "Mumbai Pride Week Kick Starts With Kite Flying and Queer Games - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-18.
  14. ↑ "Mumbai Pride Week Kick Starts With Kite Flying and Queer Games - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2018-06-30.
  15. ↑ "Glimpses From Mumbai Pride 2014 - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-18.
  16. ↑ "Mumbai walks with pride with over 6000 supporters - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-18.
  17. ↑ Phadke, Mithila (7 February 2016). "A cause that unites everyone: 7,000 take part in annual gay Pride March". The Times of India. Retrieved 6 November 2018.
  18. ↑ "Over 7,000 people march as Mumbai's annual LGBT pride parade generates huge response | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2016-02-07. Retrieved 2017-06-18.
  19. ↑ "India's largest LGBT Pride March held in Mumbai". The Indian Express (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2017-01-30. Retrieved 2017-06-18.
  20. ↑ Cornelious, Deborah. "Walk with pride". The Hindu (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2017-06-18.
  21. ↑ "Glimpses of Mumbai's first ever Accessible Queer Pride - Gaylaxy Magazine". www.gaylaxymag.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-18.
  22. ↑ 22.0 22.1 "Mumbai Pride 2018: Your comprehensive guide to the Queer Azadi Month and Parade - Firstpost". www.firstpost.com. Retrieved 2018-06-30.
  23. ↑ "Supreme Court to review Section 377: Here's what you need to know". The Indian Express (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2018-01-08. Retrieved 2018-06-30.
  24. ↑ Singh, Deepali (4 February 2018). "Mumbai Pride March: Of rainbow cheeks and colourful hearts, LGBT community walks the talk". India today.
  25. ↑ "Queer Azaadi Mumbai Pride month begins on January 5, 2018, to host events around theme 'Section 377 Quit India'". Mumbai Mirror. Retrieved 2018-06-30.
  26. ↑ "Month-long Pride Week from Jan 5". dna (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2017-12-29. Retrieved 2018-06-30.
  27. ↑ Homegrown. "Mumbai's Queer Azaadi Pride March Was A Battle Cry For Freedom". homegrown.co.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-06-30.
  28. ↑ "Police Revokes Permission for Mumbai Pride Parade as Anti-CAA Slogans Could Be Raised". The Wire. Retrieved 2020-01-31.
  29. ↑ "Mumbai Police denies permission for Queer Azadi 2020 at August Kranti Maidaan". India Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Ist. Retrieved 2020-01-31.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਕੁਈਰ_ਅਜ਼ਾਦੀ_ਮੁੰਬਈ&oldid=723775" ਤੋਂ ਲਿਆ