ਲੇਨਾ ਓਲਿਨ
ਲੇਨਾ ਓਲਿਨ | |
|---|---|
 Olin in 2015 | |
| ਜਨਮ | ਲੀਨਾ ਮਾਰੀਆ ਜੋਨਾ ਓਲਿਨ 22 ਮਾਰਚ 1955 ਸਟਾਕਹੋਮ, ਸਵੀਡਨ |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਸਵੀਡਿਸ਼ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ ਮਾਈਮ ਐਂਡ ਐਕਟਿੰਗ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਅਦਾਕਾਰਾ |
| ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ | 1976–ਵਰਤਮਾਨ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ |
ਲਾਸੇ ਹਾਲਸਟ੍ਰੋਮ (ਵਿ. 1994) |
| ਬੱਚੇ | 2 |
ਲੇਨਾ ਮਾਰੀਆ ਜੋਨਾ ਓਲਿਨ (ਜਨਮ 22 ਮਾਰਚ 1955) ਇੱਕ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਕੈਡਮੀ ਅਵਾਰਡ, ਇੱਕ ਗੋਲਡਨ ਗਲੋਬ ਅਵਾਰਡ, ਬਾੱਫਟਾ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਈਮਟਾਈਮ ਐਮੀ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦਗੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।
ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਇੰਗਮਾਰ ਬਰ੍ਗਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ ਫੇਸ ਟੂ ਫੇਸ (1976) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਾਲ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਡਰਾਮਾ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਓਲਿਨ ਰਾਇਲ ਡਰਾਮੇਟਿਕ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਬਰਗਮੈਨ ਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਫੈਨੀ ਅਤੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ (1982) ਅਤੇ ਆਫਟਰ ਦ ਰਿਹਰਸਲ (1984) ਵਿੱਚ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ। ਉਸ ਨੇ 'ਦ ਅਨਬੀਅਰਬਲ ਲਾਈਟਨੈੱਸ ਆਫ ਬੀਇੰਗ' (1988) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ-ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਫਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਰਬੋਤਮ ਸਹਾਇਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ-ਮੋਸ਼ਨ ਪਿਕਚਰ ਲਈ ਗੋਲਡਨ ਗਲੋਬ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ।
ਓਲੀਨ ਨੇ ਕਾਮੇਡੀ-ਡਰਾਮਾ ਐਨੀਮੀਜ਼, ਏ ਲਵ ਸਟੋਰੀ (1989) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਬਚੇ ਦੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਲਈ ਹੋਰ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਰਬੋਤਮ ਸਹਾਇਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਅਕੈਡਮੀ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦਗੀ ਮਿਲੀ, ਅਤੇ ਕਾਮੇਡੀ-ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਤਨੀ ਲਈ ਉਸ ਨੂੱ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਬਾੱਫਟਾ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਕਾਸੋ ਦੇ ਸਾਹਸ (1978) ਹਵਾਨਾ (1990) ਰੋਮੀਓ ਇਜ਼ ਬਲਡਿੰਗ (1993) ਮਿਸਟਰ ਜੋਨਸ (1993) ਨੌਵਾਂ ਗੇਟ (1999) ਦ ਕਵੀਨ ਆਫ਼ ਦ ਡੈਮਨਡ (2002) ਕੈਸਾਨੋਵਾ (2005) ਦ ਰੀਡਰ (2008) ਰਿਮੇਮਬਰ ਮੀ (2010) ਮਾਇਆ ਡਾਰਡੇਲ (2017) ਅਤੇ ਦ ਆਰਟਿਸਟਸ ਵਾਈਫ (2019) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਓਲਿਨ ਦਾ ਜਨਮ 22 ਮਾਰਚ, 1955 ਨੂੰ ਸਟਾਕਹੋਮ, ਸਵੀਡਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਅਦਾਕਾਰ ਬ੍ਰਿਟਾ ਹੋਲਮਬਰਗ (1921-2004) ਅਤੇ ਸਟਿਗ ਓਲਿਨ (1920-2008) ਦੇ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1976 ਤੋਂ 1979 ਤੱਕ ਸਵੀਡਨ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਡਰਾਮੇਟਿਕ ਆਰਟ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।
ਅਕਤੂਬਰ 1974 ਵਿੱਚ, 19 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਨੂੰ ਹੇਲਸਿੰਕੀ, ਫਿਨਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮਿਸ ਸਕੈਂਡੇਨੇਵੀਆ ਦਾ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[1]
ਓਲਿਨ ਨੇ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਬਦਲਵੇਂ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਨਰਸ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਫ਼ਿਲਮੀ ਕਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਓਲਿਨ ਨੇ ਵਿਲੀਅਮ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਅਤੇ ਅਗਸਤ ਸਟ੍ਰੀਂਡਬਰਗ ਦੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਰਾਇਲ ਡਰਾਮੇਟਿਕ ਥੀਏਟਰ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਰ੍ਗਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕਈ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੀ ਟੀਵੀ-ਥੀਏਟਰ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਛੋਟੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।
ਇੰਗਮਾਰ ਬਰਗਮੈਨ ਨੇ ਫੇਸ ਟੂ ਫੇਸ (1976) ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਨੂੰ ਕਾਸਟ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਬਰਗਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਟਾਕਹੋਮ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੰਚ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਬਰਗਮੈਨ ਦੇ ਕਿੰਗ ਲੀਅਰ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਨਾਲ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਨੇ ਕੋਰਡੇਲੀਆ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ) ਉਸਨੇ ਪੈਰਿਸ, ਬਰਲਿਨ, ਨਿਊਯਾਰਕ, ਕੋਪਨਹੇਗਨ, ਮਾਸਕੋ ਅਤੇ ਓਸਲੋ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਰਾਇਲ ਡਰਾਮੇਟਿਕ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਦੁਆਰਾ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਸਟੇਜ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰਿੰਡਬਰਗ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਡੌਟਰ ਇਨ ਏ ਡਰੀਮ ਪਲੇ, ਮਿਖਾਇਲ ਬੁਲਗਕੋਵ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਮਾਸਟਰ ਅਤੇ ਮਾਰਗਰੀਟਾ ਦੇ ਸਟੇਜ ਅਨੁਕੂਲਣ ਵਿੱਚ ਮਾਰਗਰੀਟਾ, ਕਾਰਲੋ ਗੋਲਡੋਨੀ ਦੀ ਦਿ ਸਰਵੈਂਟ ਆਫ ਟੂ ਮਾਸਟਰਜ਼, ਐਡਵਰਡ ਬਾਂਡ ਦੀ ਸਮਰ ਵਿੱਚ ਐਨ, ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਏ ਮਿਡਸਮਰ ਨਾਈਟਜ਼ ਡਰੀਮ ਵਿੱਚ ਟਾਈਟਾਨੀਆ, ਬੇਨ ਜੋਨਸਨ ਦੀ ਦਿ ਅਲਕੈਮਿਸਟ, ਇੰਗਮਾਰ ਬਰਗਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਸਟ੍ਰਿੰਬਰਗ ਦੀ ਮਿਸ ਜੂਲੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਲੇਖ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ, ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀ ਡਰਾਮਾ ਨੈਟਵਰਡਨ (ਲਾਰਸ ਨੋਰੇਨ ਦੁਆਰਾ ਦਿ ਲਾਸਟ ਸਪਰ) ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਨਿਊਰੋਟਿਕ ਸ਼ਾਰਲੋਟ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।
1980 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਇੰਗਮਾਰ ਬਰਗਮੈਨ ਅਵਾਰਡ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੇਤੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੁਆਰਾ 1978 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਦੋ ਜੱਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਇੱਕ ਸਨ।[2]
ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬਰ੍ਗਮੈਨ ਦੀ ਫੈਨੀ ਐਂਡ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ (1980) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਭੂਮਿਕਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ, ਆਫਟਰ ਦ ਰਿਹਰਸਲ (1984) ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1988 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਨੇ ਡੈਨੀਅਲ ਡੇ-ਲੁਈਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਫ਼ਿਲਮ, ਦ ਅਨਬੀਅਰਬਲ ਲਾਈਟਨੈੱਸ ਆਫ ਬੀਇੰਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਡਨੀ ਪੋਲੈਕ ਦੀ ਹਵਾਨਾ (1990) ਰੋਮਨ ਪੋਲਾਂਸਕੀ ਦੀ ਦ ਨੌਵਾਂ ਗੇਟ (1999) ਅਤੇ ਹੋਰ।
1989 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਨੂੰ ਐਨੀਮੀਜ਼ਃ ਏ ਲਵ ਸਟੋਰੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਸਹਾਇਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਅਕੈਡਮੀ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਨਾਜ਼ੀ ਮੌਤ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਬਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ। ਸਾਲ 1994 ਵਿੱਚ ਓਲਿਨ ਨੇ ਰੋਮੀਓ ਇਜ਼ ਬਲੇਡਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਓਲਿਨ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਲੇਸੇ ਹਾਲਸਟ੍ਰੋਮ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ 'ਚਾਕਲੇਟ' (2000) ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੰਜ ਅਕੈਡਮੀ ਅਵਾਰਡ ਨਾਮਜ਼ਦਗੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ, ਅਤੇ ਕੈਸਾਨੋਵਾ (2005) ਵਿੱੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਸਾਲ 2002 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਅਮਰੀਕੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਇਸਦੇ ਦੂਜੇ ਸੀਜ਼ਨ ਲਈ ਅਲੀਅਸ ਦੀ ਮੁੱਖ ਕਾਸਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ, ਇਰੀਨਾ ਡੇਰੇਵਕੋ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਇਸ ਲਡ਼ੀ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ, ਓਲਿਨ ਨੂੰ 2003 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡਰਾਮਾ ਲਡ਼ੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਹਾਇਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਪ੍ਰਾਈਮਟਾਈਮ ਐਮੀ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੀਜ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੋਅ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਸੀਜ਼ਨ ਚਾਰ ਦੇ ਦੋ-ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਲਈ ਡੇਰੇਵਕੋ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ, ਦੋ ਸੀਜ਼ਨ ਪੰਜ ਦੇ ਮੱਧ-ਸੀਜ਼ਨ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਲਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸੀਜ਼ਨ ਪੰਜ਼ ਸੀਰੀਜ਼ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਈ।
ਸਾਲ 2005 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਸੰਖੇਪ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਲਈ ਸਵੀਡਨ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਡੈੱਨਮਾਰਕੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਸਾਈਮਨ ਸਟਾਹੋ ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ, ਬੈਂਗ ਬੈਂਗ ਓਰਾਂਗੁਟਾਂਗ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।
ਸਾਲ 2008 ਵਿੱਚ, ਓਲਿਨ ਆਸਕਰ-ਨਾਮਜ਼ਦ ਫ਼ਿਲਮ 'ਦ ਰੀਡਰ' ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁਕੱਦਮੇ ਵਿੱਚ ਆਉਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਮੌਤ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਬਚੇ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ, ਅਤੇ ਵੀਹ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਔਰਤ ਦੀ ਧੀ ਵਜੋਂ।
2014 ਅਤੇ 2015 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਓਲਿਨ ਨੇ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਸਿਟਕਾਮ ਵੈਲਕਮ ਟੂ ਸਵੀਡਨ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ।
ਓਲਿਨ ਨੇ ਸਾਲ 2017 ਵਿੱਚ ਯੂਐਸ-ਪੋਲਿਸ਼ ਸੁਤੰਤਰ ਡਰਾਮਾ ਫ਼ਿਲਮ ਮਾਇਆ ਡਾਰਡੇਲ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ।
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਅਭਿਨੇਤਾ ਓਰਜਨ ਰੈਮਬਰਗ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਓਲਿਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਅਗਸਤ ਹੈ। 1992 ਤੋਂ, ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਲੇਸੇ ਹਾਲਸਟ੍ਰੋਮ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ, ਤੋਰਾ ਹੈ। ਉਹ ਬੈਡਫੋਰਡ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ LENA OnLINe :: Press Archive. Retrieved from http://lena-olin.org/articles.php?read=archive/0001 Archived 27 March 2012 at the Wayback Machine..
- ↑ Ingmar Bergman Prize Archived 7 April 2012 at the Wayback Machine.. Retrieved 18 October 2011