ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ

ਗੁਣਕ: 33°18′27″N 118°42′36″E / 33.30750°N 118.71000°E / 33.30750; 118.71000
ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ
Hungtze Hu, Hung-tse Hu
A 1955 US Army Map Service map of the area around Hongze Lake ("Hung-tse Hu 洪澤湖")
ਸਥਿਤੀJiangsu Province
ਗੁਣਕ33°18′27″N 118°42′36″E / 33.30750°N 118.71000°E / 33.30750; 118.71000
Primary inflowsHuai River
Si River, Yellow River (historically)
Primary outflowsHuai River
Basin countriesਚੀਨ
ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ
Fishing on Hongze Lake (1962)
ਰਿਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ洪澤
ਸਰਲ ਚੀਨੀ洪泽
Fuling Lakes (antiquity)
ਚੀਨੀ富陵
Pofu Pond (Han – Sui)
ਚੀਨੀ破釜
Hongze Pond (Sui – Tang)
ਰਿਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ洪澤
ਸਰਲ ਚੀਨੀ洪泽

ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੰਗਤਜ਼ੇ ਝੀਲ ਜਾਂ ਹੰਗ-ਤਸੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਚੀਨ ਦੀ ਪੰਜਵੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਝੀਲ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਝੀਲ ਦਾ ਕਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪੀਲੀ ਨਦੀ — ਫਿਰ ਵੀ ਸ਼ੈਨਡੋਂਗ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵਗਦੀ ਸੀ — ਹੁਆਈ ਨਾਲ ਮਿਲ ਗਈ। ਵਧੇ ਹੋਏ ਤਲਛਟ ਅਤੇ ਵਹਾਅ ਨੇ ਝੀਲ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਿਸਤਾਰ ਕੀਤਾ, ਸਿਜ਼ੌ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਖੇਤਰੀ ਕੇਂਦਰ ਅਤੇ ਮਿੰਗ ਜ਼ੁਲਿੰਗ ਮਕਬਰੇ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ। ਸਾਮਰਾਜੀ ਅਤੇ ਗਣਤੰਤਰ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਝੀਲ ਜਿਆਂਗਸੂ ਅਤੇ ਅਨਹੂਈ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰਹੱਦ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਪਰ 1955 ਤੋਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਆਂਗਸੂ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਹੁਣ ਸੁਕਿਆਨ ਪ੍ਰੀਫੈਕਚਰ ਵਿੱਚ ਸਿਹੋਂਗ ਅਤੇ ਸਿਯਾਂਗ ਦੀਆਂ ਕਾਉਂਟੀਆਂ ਅਤੇ ਹੁਆਈਆਨ ਪ੍ਰੀਫੈਕਚਰ ਵਿੱਚ ਜ਼ੂਈ ਅਤੇ ਹੋਂਗਜ਼ੇ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪੀਪਲਜ਼ ਰੀਪਬਲਿਕ ਆਫ ਚਾਈਨਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਝੀਲ ਦਾ ਆਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਵਧੇਰਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸਿੰਚਾਈ ਲਈ ਮੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਲਗਭਗ 3 ਮਿਲੀਅਨ ਮੀਯੂ ਦੇ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਹੈ ਇਸਦੀ ਡੂੰਘਾਈ 12.5 meters (41 ft) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,[1] ਇਸ ਨੂੰ ਜਿਆਂਗਸੂ ਦੀ ਦੂਜੀ-ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਝੀਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ[1] ਅਤੇ ਚੌਥੀ-[2] ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੰਜਵੀਂ-ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ,[1] ਝੀਲਾਂ ਪੋਯਾਂਗ, ਡੋਂਗਟਿੰਗ, ਤਾਈ ਅਤੇ ਹੁਲੁਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ। ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰਢੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 365 kilometers (227 mi) ਤੱਕ ਹਨ ।[1]

ਇਤਿਹਾਸ

[ਸੋਧੋ]

ਉਹ ਖੇਤਰ ਜੋ ਹੁਣ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਲਗਭਗ 2 ਮਿਲੀਅਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁਆਈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨੇੜਲੇ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਤਲਛਟ ਦੁਆਰਾ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੂਰਬੀ ਚੀਨ ਸਾਗਰ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਸੀ।[1] ਚੀਨੀ ਪੁਰਾਤਨਤਾ ਵਿੱਚ, ਖੇਤਰ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਖੋਖਲੀਆਂ ਝੀਲਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੂਹਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫੁਲਿੰਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2] ਉਸ ਸਮੇਂ ਹੋਰ ਨੇੜਲੇ ਝੀਲਾਂ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਨਿਦੁਨ ਅਤੇ ਵਾਂਜੀਆ ਸਨ।[2] ਵੂ ਦੇ ਹੇਗੇਮੋਨ ਫੁਚਾਈ ਨੇ 486 BC ਵਿੱਚ ਝੀਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਯਾਂਗਜ਼ੂ ਅਤੇ ਯਾਂਗਸੀ ਡੈਲਟਾ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ ਹਾਨ ਜਾਂ ਹਾਂਗੂ ਨਹਿਰ (t , s , Hángōu ) ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ। ਕਿਊ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ

ਹਾਨ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਫੁਲਿਨ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਪੋਫੂ ਪੌਂਡ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2] ਲੂ ਬੂ ਦੇ ਧੜੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੁਆਂਗਲਿੰਗ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਚੇਨ ਡੇਂਗ ਨੇ ਜਿਆਨਨ 5 ( 200 AD . ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਈ.) ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਗਾਓਜੀਆ ਵੇਇਰ (, ਗਾਓਜੀਆਯਾਨ ) ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਹਿੱਸਾ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ।), ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ 30- ਲੀ ਬੰਨ੍ਹ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਨੇੜਲੇ ਖੇਤਾਂ ਅਤੇ ਹਾਂਗਉ ਨਹਿਰ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ ਬਸਤੀਆਂ ਅਤੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਹੁਆਈ ਦੇ ਹੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਹੈ।[3][4]

ਸੂਈ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਹੈਂਗੌ ਨਹਿਰ ਅਤੇ ਝੀਲ ਨੂੰ ਗ੍ਰੈਂਡ ਕੈਨਾਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉੱਤਰ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਦੇ ਹੋਰ ਜਲ ਮਾਰਗਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 616 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਰੀਖਣ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ, ਸਮਰਾਟ ਯਾਂਗ ਨੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਪੋਫੂ ਹੋਂਗਜ਼ੇ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲਿਆ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੇ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ, ਬਾਕੀ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਕੇ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲਣੀ ਪਈ।[1] ਜਦੋਂ ਇਹ ਟੈਂਗ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੋਰ ਫੈਲਿਆ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। [1] [2] 1128 ਜਾਂ 1194 ਵਿੱਚ ਪੀਲੀ ਨਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੜ੍ਹ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਹੁਆਈਯਿਨ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੁਆਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਸੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ੈਡੋਂਗ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਮੁੜ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੀਤਾ।[2] ਪੀਲੀ ਨਦੀ ਦੀ ਗਾਦ ਨੇ ਹੁਆਈ ਦੇ ਵਹਾਅ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਦੂਰ ਫੈਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ,[2] ਆਖਰਕਾਰ ਇਸਦੇ ਅਸਲ ਆਕਾਰ ਨੂੰ ਚੌਗੁਣਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਇਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਿੰਚਾਈ ਫਸਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਿਆ।[2] ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਤਰੀ ਜਿਆਂਗਸੂ ਮੁੱਖ ਸਿੰਚਾਈ ਨਹਿਰ ਦਾ ਮੂਲ ਬਿੰਦੂ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਯੁਆਨ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਨਹਿਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਝੀਲ ਨੂੰ ਘੇਰਨ ਲਈ ਸਿੱਧਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਹੋਂਗਵੂ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮਰਾਟ, ਮਿੰਗ ਜ਼ੁਲਿੰਗ ਕਪੜੇ ਦੀ ਕਬਰ ਨੂੰ ਖੇਤਰੀ ਕੇਂਦਰ ਸਿਜ਼ੌ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਪਣੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਸ਼ਾਹੀ ਰੁਤਬੇ ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯੋਂਗਲ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਗਾਓਜੀਆ ਵਾਇਰ ਦਾ ਹੋਰ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ,[4] ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਾਈਟ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ। ਵਾਨਲੀ 7 (ਸੀ. 1579), ਪੈਨ ਜਿਕਸਨ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ 40 to 42 kilometers (25 to 26 mi) ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਤਾਰ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ।[4] ਖੇਤਰ ਦੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਾਈਡ੍ਰੋਲੋਜੀ ਦੇ ਉਸਦੇ ਕੁਪ੍ਰਬੰਧਨ ਨੇ ਸਿਜ਼ੌ ਨੂੰ ਹੜ੍ਹ ਆਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਡਿਮੋਸ਼ਨ ਅਤੇ ਬਰਖਾਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਪੈਨ ਜਿਕਸਨ ਦੇ ਨਦੀ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਸਿੱਕੂ ਕਵਾਂਸ਼ੂ ਐਡੀਸ਼ਨ ਤੋਂ, ਸਿਜ਼ੌ ਅਤੇ ਮਿੰਗ ਜ਼ੁਲਿੰਗ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਵਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੁਆਈ ਅਤੇ ਪੀਲੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਹੈ। 1680 ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਏ ਹੜ੍ਹ ਦੌਰਾਨ ਸਿਜ਼ੌ ਅਤੇ ਮਕਬਰੇ ਦੋਵੇਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡੁੱਬ ਗਏ ਸਨ।

ਕਿੰਗ ਦਾ ਵੇਲਾ ਆਉਣ ਤੱਕ , ਪੀਲੀ ਨਦੀ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਗਾਦ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਹੁਆਈ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਭੇਦ ਹੋਣ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਹ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀਕਾਂਗਸੀ 16 ਵਿੱਚ ( ਅੰ. 1677 ), ਜਿਨ ਫੂ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਵਾਇਸਰਾਏ (t , s , Jìn Fǔ, 1633 – 1692) ਨੇ ਝੌਕੀਆਓ ਤੋਂ ਜਿਆਂਗਬਾ (t 蔣壩, s 蒋坝, Jiǎngbà ) ਤੱਕ ਬੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ। [6] ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ 1680 ਵਿੱਚ, ਵਧੇ ਹੋਏ ਸਿਲਟਿੰਗ ਨੇ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਜ਼ੋਉ ਅਤੇ ਮਿੰਗ ਜ਼ੁਲਿੰਗ ਨੂੰ ਖਾ ਗਿਆ। [5] ਕਾਂਗਸੀ ਅਤੇ ਕਿਆਨਲੋਂਗ ਸਮਰਾਟਾਂ ਨੇ 67–70 kilometers (42–43 mi) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੋਏ ਗਾਓਜੀਆ ਵਾਇਰ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਝੀਲ ਦੇ ਬੰਨ੍ਹ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ। [4] ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਵਾਨਲੀ 3 ( ਅੰ. 1575 ) ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਨਫੇਂਗ 5 ( ਅੰ. 1855 ), ਗਾਓਜੀਆ ਵਾਇਰ ਅਤੇ ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਦਾ ਬੰਨ੍ਹ 140 ਵਾਰ ਫਟਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 300 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲੰਘਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। [6] ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਉਲੰਘਣਾ ਦੌਰਾਨ, ਝੀਲ ਦਾ ਪੱਧਰ 10 meters (33 ft) ਤੱਕ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। । [6] 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੌਕੇ 'ਤੇ, ਦਾਓਗੁਆਂਗ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਜਿਆਂਗਨਾਨ ਨਦੀ ਦੇ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ ਝਾਂਗ ਵੇਨਹਾਓ (t , s 文浩, Zhāng Wénhào, d. 1836) ਮੁਰੰਮਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਮੁਰੰਮਤ ਵਾਲੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ੰਜੀਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਡੈਮਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਅਤੇ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਿਨਜਿਆਂਗ ਬਾਰਡਰ ਗਾਰਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [6] ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ, ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਜ਼ੌਕੀਆਓ ਨੇੜੇ ਨੌ ਡਰੈਗਨਾਂ (九龍, jiǔ lóng ) ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਭੇਟਾਂ ਕੀਤੀਆਂ; ਮੰਦਰ ਹੜ੍ਹ ਵਿਚ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ। [6] 1850 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਤਾਈਪਿੰਗ ਵਿਦਰੋਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਯੈਲੋ ਰਿਵਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹੜ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੀਲੀ ਨਦੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਉੱਤਰੀ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਬਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਝੀਲ ਤੋਂ ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਅਤੇ ਗਾਰੇ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ।

ਪੀਪਲਜ਼ ਰੀਪਬਲਿਕ ਆਫ ਚਾਈਨਾ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਝੀਲ ਦੇ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ 1955 ਵਿੱਚ ਝੀਲ ਦੇ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀਆਂ ਅਨਹੂਈ ਦੀਆਂ ਕਾਉਂਟੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਆਂਗਸੂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਤੱਕ, ਇਸ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪੱਧਰ ਇੰਨਾ ਘੱਟ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਗ ਜ਼ੁਲਿੰਗ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਮਾਰਗ ਦੀਆਂ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੂਬਾਈ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਭਾਲ ਅਥਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਕਬਰਾਂ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਅਤੇ ਬਹਾਲ ਕੀਤੀ, ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ 2,700 meters (1.7 mi) ਬਣਾਇਆ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੜ੍ਹ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਬੰਨ੍ਹ । [5] 1966, 1976, ਅਤੇ 1985 ਵਿੱਚ, ਹੋੰਗਜ਼ੇ ਕੰਢੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਆਧੁਨਿਕ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਅਤੇ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਝੀਲਾਂ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਲੈਵੀਜ਼ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਵਾਧੂ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। [6]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]

ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ

[ਸੋਧੋ]
  • "General Introduction of Hongze Tourism", Official site, Hongze: People's Government of Hongze county, 2008, archived from the original on 2012-09-10, retrieved 2023-06-03.
  • "Historical Evolution", Official site, Huai'an: Huai'an Municipal Government, 30 January 2018.
  • "Hongze Lake Scenic Zone", Official site, Huai'an: Huai'an Municipal Government, 5 February 2018.
  • "Hongze Lake", Official site, Suqian: Sihong Hongze Lake Wetland Scenic Area, 3 September 2020.
  • "Hongze Lake Embankment", Official site, Suqian: Sihong Hongze Lake Wetland Scenic Area, 7 September 2020.
  • Danielson, Eric N. (December 2008), "The Ming Ancestor Tomb", China Heritage Quarterly, Canberra: Australian National University, archived from the original on 2013-09-27, retrieved 2023-06-03.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]