ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਐੱਮ14 ਮਾਈਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਲਿੱਪ ਫਿੱਟ ਦੇ ਨਾਲ M14 ਖਾਨ. ਯੂ-ਆਕਾਰ ਵਾਲੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਲਿੱਪ (ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਪੁੱਲ-ਕਾਰਡ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ) ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਪੀਲੇ ਤੀਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਖਾਨ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਐਮ14 ਮਾਈਨ ( 56 mm[2.2 in] ਵਿਆਸ) ਵਾਲੀ ਐਂਟੀ-ਪਰਸਨਲ ਲੈਂਡ ਮਾਈਨ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ 1955 ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਦਬਾਅ ਪੈਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ `ਫਾਇਰਿੰਗ ਪਿੰਨ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟੈਬ ਡੈਟੋਨੇਟਰ ਵਿੱਚ ਫਲਿਪ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬੇਲੇਵਿਲ ਸਪਰਿੰਗ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੈਨਾਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, M14 ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਧਾਤੂ ਦੀ ਬਣੀ ਹੈ, ਭਾਵ ਇਸਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਕਾਰਨ, ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਟੀਲ ਵਾਸ਼ਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਈਨ ਕਲੀਅਰੈਂਸ ਨੂੰ ਸੌਖਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੋਧਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਈਨ ਦੇ ਥੱਲੇ ਉੱਤੇ ਚਿਪਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।।

ਤੈਨਾਤੀ

[ਸੋਧੋ]

M14 ਨੂੰ ਐਕਟੀਵੇਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਬੇਸ ਪਲੱਗ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੀਪਿੰਗ ਪਲੱਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ M46 ਸਟੈਬ ਡੈਟੋਨੇਟਰ ਨੂੰ ਮਾਈਨ ਦੇ ਥੱਲੇ ਵਿੱਚ ਪੇਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਮਾਈਨ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੱਡਾ ਪੁੱਟ ਕੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਸਤਹ ਨਾਲ ਫਲੱਸ਼) ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਪਲੇਟ ਨੂੰ ਮਾਈਨਾਂ ਦੇ ਹਰੇਕ ਕਰੇਟ ਵਿੱਚ ਸਪਲਾਈ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਰਮਿੰਗ ਰੈਂਚ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਇਸਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸਥਿਤੀ ਤੱਕ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਘੁੰਮਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਯੂ-ਆਕਾਰ ਵਾਲੀ ਧਾਤੂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਲਿੱਪ (ਯੂ ਕਲਿਪ) ਨੂੰ ਨੱਥੀ ਕੋਰਡ 'ਤੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਦਬਾਅ ਪਲੇਟ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ, ਮਾਈਨ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਹੈ. [1] ਜਦੋਂ ਯੂਐਸਏ ਦੁਆਰਾ ਤੈਨਾਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਐਮ 14 ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਸਤੂ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀਆਂ ਮਾਈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ M16, M15 ਜਾਂ M19 । ਇੱਕ "ਮਿਕਸਡ ਮਾਈਨਫੀਲਡ" ਵਿੱਚ ਐਂਟੀ-ਟੈਂਕ ਮਾਈਨਾਂ ਐਂਟੀ-ਪਰਸਨਲ ਮਾਈਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਉਲਟ। ਐਮ 14 ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਮਿਤ ਹੋਰ ਮਾਈਨ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ PMA-2, VS-50, ਵਾਲਮਾਰਾ 69 ਜਾਂ TM-62 ਦੇ ਨਾਲ।

ਇੱਕ M14 ਖਾਨ, ਇੱਕ ਕੱਟਵੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਯੂ-ਆਕਾਰ ਵਾਲੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਲਿੱਪ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਤੀਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਖਾਨ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਹੈ।

ਐਮ 14 ਮਾਈਨਦੇ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਆਰਮਿੰਗ ਇੰਡੀਕੇਟਰ (ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਪਲੇਟ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਤੀਰ ਉਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ) ਹੈ ਜੋ ਕਿ A ARM ਮਤਲਬਕ ਵਿਸਫੋਟ ਵਾਸਤੇ ਤਿਆਰ ਜਾਂ S(afe)ਸੁਰਖਿਅਤ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਪਸ਼ਟ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੀਰ "A" ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਐਮ 14 ਵਿਸਫੋਟ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਇਸ 'ਤੇ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ। ਐਮ 14 ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਸਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਕਦਮ ਉਲਟੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬੂਬੀ ਟ੍ਰੈਪ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਐਂਟੀ-ਹੈਂਡਲਿੰਗ ਯੰਤਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਫਿੱਟ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਥਾਂ-ਥਾਂ 'ਤੇ ਬਾਰੂਦੀ ਸੁਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਅਕਸਰ ਮਿਆਰੀ ਡੀਮਾਈਨਿੰਗ ਅਭਿਆਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਐਮ 14 1974 ਤੋਂ ਸਰਗਰਮ ਯੂਐਸ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 2010 ਤੱਕ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ ਕੋਰੀਆਈ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ 'ਤੇ ਸੰਕਟਕਾਲੀਨ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਰਿਜ਼ਰਵ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ 1.5 ਮਿਲੀਅਨ ਮਾਈਨਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮਾਈਨ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਰਯਾਤ ਅਤੇ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਐਮ 14 ਵਾਲੇ ਅਣਪਛਾਤੇ ਮਾਈਨਫੀਲਡ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਐਮ 14 ਅੰਗੋਲਾ, ਕੰਬੋਡੀਆ, ਚਾਡ, ਚਿਲੀ, ਅਲ ਸਲਵਾਡੋਰ, ਇਰੀਟਰੀਆ, ਇਥੋਪੀਆ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ, ਈਰਾਨ, ਇਰਾਕ, ਜਾਰਡਨ, ਲਾਓਸ, ਲੇਬਨਾਨ, ਮਲਾਵੀ, ਮੋਜ਼ਾਮਬੀਕ, ਸੋਮਾਲੀਆ, ਵੀਅਤਨਾਮ ਅਤੇ ਜ਼ੈਂਬੀਆ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਐਮ 14 ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੀਆਂ ਕਾਪੀਆਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਵੀਅਤਨਾਮ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। [2] ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ 2008 ਤੱਕ, ਬਾਗੋ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਦੇ ਨਗਯਾਂਗ ਚਾਏ ਡਾਉਕ ਵਿਖੇ ਮਿਆਂਮਾਰ ਡਿਫੈਂਸ ਪ੍ਰੋਡਕਟਸ ਇੰਡਸਟਰੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਰਮਾ ਵਿੱਚ ਐਮ 14 ਬਾਰੂਦੀ ਸੁਰੰਗ ਦੀ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਲਾਇਸੈਂਸੀ ਕਾਪੀ ਬਣਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। [3] ਸਥਾਨਕ ਬਰਮੀ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਮਾਈਨ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [4] [5]

ਜਿਵੇਂ VS-MK2 (33 ਗ੍ਰਾਮ ਵਿਸਫੋਟਕ ਚਾਰਜ), SB-33 (35 ਗ੍ਰਾਮ ਚਾਰਜ) ਜਾਂ PMA-3 (35 ਗ੍ਰਾਮ ਚਾਰਜ) ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ M14 ਮਾਈਨ ਵਿੱਚ 29 ਗ੍ਰਾਮ ਉੱਚ ਵਿਸਫੋਟਕ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਅਯੋਗ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ M14 ਤੋਂ ਧਮਾਕੇ ਦਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਘਾਤਕ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ (ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿ ਤੁਰੰਤ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਡਾਕਟਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ) ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੀੜਤ ਦੇ ਪੈਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਥਾਈ ਤੌਰ ਤੇ ਅਪੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਇੱਕ M14 ਵਿੱਚ ਵਿਸਫੋਟਕ ਚਾਰਜ ਥੋੜਾ ਕੋਨ ਆਕਾਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਆਕਾਰ ਵਾਲਾ ਚਾਰਜ ) ਧਮਾਕੇ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਨਿਰਧਾਰਨ

[ਸੋਧੋ]
  • ਵਜ਼ਨ: 99 grams (3.5 oz) [1]
  • ਵਿਸਫੋਟਕ ਸਮੱਗਰੀ: 29 ਗ੍ਰਾਮ (1 ਔਂਸ ) ਟੈਟਰਿਲ [1]
  • ਵਿਆਸ: 56 mm (2.2 in) [1]
  • ਕੱਦ: 40 mm (1.6 in) [1]
  • ਓਪਰੇਟਿੰਗ ਦਬਾਅ: 9 [6] ਤੋਂ 13 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ [1]
  • ਨਿਯੁਕਤ ਜੀਵਨ ਸੰਭਾਵਨਾ:
    • ਗਰਮ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ: 7 ਮਹੀਨੇ [6]
    • ਸ਼ਾਂਤ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ: 20 ਸਾਲ [6]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]
  • MD-82 ਮਾਈਨ - ਵੀਅਤਨਾਮ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਮਿਤ M14 ਮਾਈਨ ਦੀ ਇੱਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਕਾਪੀ
  • ਬਾਰੂਦੀ ਸੁਰੰਗਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ - ਵਿਆਪਕ ਵੇਰਵੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 "M14". FM 20-32 Mine/Countermine Operations. Washington, DC: Department of the Army. May 29, 1998. pp. A2–A5. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name "FM A" defined multiple times with different content
  2. "MN-79 Landmine". CAT-UXO. Retrieved 2023-02-18.
  3. "Asia Times Online :: Southeast Asia news - Myanmar, the world's landmine capital". Atimes.com. 2006-11-04. Archived from the original on 2006-12-29. Retrieved 2009-11-02.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  4. "KHRG Photo Gallery 2008 | Landmines, mortars, army camps and soldiers". Karen Human Rights Group. Archived from the original on 2011-05-01. Retrieved 2009-11-02.
  5. Free Burma Rangers Report: "Pictures of oppression: attacks, displacement and oppression in Karen and Karenni States - Karen State, Burma, 19 January, 2009" Archived 2009-02-01 at the Wayback Machine.. Retrieved on March 23, 2009
  6. 6.0 6.1 6.2 "M14 Landmine". CAT-UXO.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]