ਕਫ਼ਤਾਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕਫ਼ਤਾਨ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਕੁਰਦਿਸ਼ ਆਦਮੀ। ਮੈਕਸ ਕਾਰਲ ਟਿਲਕੇ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਬੀ ਪੋਸ਼ਾਕ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਅਤੇ ਰੰਗ (1922), ਜਾਰਜੀਅਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਟਬਿਲਿਸੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਚਿੱਤਰ।

ਕਫ਼ਤਾਨ ਜਾਂ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ( /ˈkæftæn/ ; Persian , khaftān ) ਚੋਗਾ ਜਾਂ ਟਿਊਨਿਕ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ। ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ, ਇਹ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਕਈ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਰੂਸੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ, ਕਫ਼ਤਾਨ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਤੰਗ ਸਲੀਵਜ਼ ਵਾਲੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸੂਟ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉੱਨ, ਕਸ਼ਮੀਰੀ, ਰੇਸ਼ਮ, ਜਾਂ ਕਪਾਹ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੈਸ਼ ਨਾਲ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ, ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਦੂਤਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੇ ਕੱਪੜੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਦੀਆਂ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਪੂਰੇ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਰੂਸ (ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ, ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ), ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ।

ਕਫ਼ਤਾਨ ਲਈ ਸ਼ੈਲੀ, ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਨਾਮ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿਚ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਕੋਟ ਜਾਂ ਇੱਕ ਓਵਰਡ੍ਰੈਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੰਬੇ ਸਲੀਵਜ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗਿੱਟਿਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ। ਗਰਮ ਜਲਵਾਯੂ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਹਲਕੇ-ਵਜ਼ਨ ਵਾਲੇ, ਢਿੱਲੇ-ਫਿਟਿੰਗ ਕੱਪੜੇ ਵਜੋਂ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੇ ਰਾਇਲਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

17ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਡੀ'ਆਰਵੀਅਕਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸੀਰੀਆ ਦੇ ਅਮੀਰਾਂ ਅਤੇ ਬੇਦੁਈਨ ਸ਼ੇਖਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਜੋਂ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ।[1]

ਤੁਰਕੀ ਕਾਫ਼ਤਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਕਫ਼ਤਾਨ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਅਰਤੁਗਰੁਲ ਦਾ ਚਿੱਤਰਣ

ਕਾਫ਼ਟਨ ਤੁਰਕੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਪਹਿਰਾਵੇ ਨੂੰ ਹੁਨ ਅਤੇ ਗੋਕਟੁਰਕ ਕਾਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[2] ਕਫ਼ਤਾਨ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਤੁਰਕੀ ਰਾਜਾਂ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਸਾਮਰਾਜ, ਸੇਲਜੁਕ ਤੁਰਕ ਅਤੇ ਓਟੋਮਾਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਕੱਪੜਾ ਸੀ।[3] ਇਹ ਸੇਲਜੁਕ ਕਾਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਚੋਲੇ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ-ਪਛਾਣੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹੁਨ ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[4] ਗੋਕਟੁਰਕ ਪੀਰੀਅਡ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿਚ ਲੰਬੇ ਕਫ਼ਤਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਮਰ 'ਤੇ ਬੈਲਟ ਨਾਲ ਬੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਕਫ਼ਤਾਨ ਗੋਕਟੁਰਕ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਵਿਚ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।[5][6]

1097 ਤੋਂ 1118 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਲਜੂਕ ਸੁਲਤਾਨ ਅਹਿਮਦ ਸੰਜਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ 1000 ਲਾਲ ਕਫ਼ਤਾਨ ਦਿੱਤੇ। [7] 1058 ਵਿੱਚ ਸੈਲਜੂਕ ਸੁਲਤਾਨ ਮਲਿਕ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੈਲਜੂਕ ਤੁਰਕਾਂ ਨੇ ਕਫ਼ਤਾਨ ਪਹਿਨੇ ਸਨ ਅਤੇ ਖੁਦਾਈ ਵਿੱਚ ਸੰਜਰ-ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਦੇ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਕਫ਼ਤਾਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਨੇ 1185 ਜਾਂ 1186 ਤੋਂ 1187 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ।[8][9][10][11]

ਕੁਬਦਾਬਾਦ ਪੈਲੇਸ ਦੀਆਂ ਟਾਈਲਾਂ ਕਾਫ਼ਤਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਜੇ ਤੁਰਕੀ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।[12] ਇਹ ਮਹਿਲ 1220 ਤੋਂ 1237 ਤੱਕ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਲਤਾਨ ਅਲਾਦੀਨ ਕਾਯਕੂਬਾਦ ਪਹਿਲੇ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, 11ਵੀਂ ਤੋਂ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਦੇ ਖਾਸ ਸੇਲਜੁਕ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਕਫ਼ਤਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।[13] ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਅਨਾਤੋਲੀਅਨ ਸੇਲਜੁਕਸ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਓਟੋਮੈਨ ਸੁਲਤਾਨ, ਓਸਮਾਨ ਪਹਿਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕਫ਼ਤਾਨ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।[14][15] ਓਸਮਾਨ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਨੇਸਰੀ ਨੇ ਵਿਰਾਸਤੀ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। : " ਡੇਨਿਜ਼ਲੀ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ-ਸਲੀਵਡ ਕਫ਼ਤਾਨ ਸੀ।"[16] ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਕਿਨੇਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੁਦਾਈ ਵਿੱਚ, 14ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਚਿੱਤਰਣ ਦੇ ਨਾਲ ਕਫ਼ਤਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।[17]

ਔਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਸੁਲੇਮਾਨ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬੁਣੇ ਹੋਏ ਫੈਬਰਿਕ ਦੇ ਕਫ਼ਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ।

ਕਫ਼ਤਾਨ ਓਟੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕੱਪੜੇ 'ਤੇ ਸਜਾਵਟ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਰੰਗ, ਪੈਟਰਨ, ਰਿਬਨ ਅਤੇ ਬਟਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। 14ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਓਰਹਾਨ ਗਾਜ਼ੀ ਨੇ ਬਰਸਾ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਓਟੋਮੈਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ। ਬੁਰਸਾ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੁਣਾਈ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੀ ਕਢਾਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਲੇਖ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ 1494 ਵਿੱਚ ਗੇਲੀਬੋਲੂ ਬੇ ਸਿਨਾਨ ਪਾਸ਼ਾ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਬਰਸਾ ਸੋਨੇ ਦੇ ਬ੍ਰੋਕੇਡਡ ਮਖਮਲ ਦੇ ਬਣੇ ਦੋ ਕਫ਼ਤਾਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।[18][19][20]

ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਨਿਰਮਿਤ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੱਪੜੇ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਅਤੇ ਬਰਸਾ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਕੁਝ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਵੈਨਿਸ, ਜੇਨੋਆ, ਪਰਸ਼ੀਆ (ਇਰਾਨ), ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਚੀਨ ਤੋਂ ਵੀ ਆਏ ਸਨ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਮਖਮਲ, ਅਬਾ, ਬਰੂਮਕੁਕ (ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਤਾਣੇ ਅਤੇ ਕਪਾਹ ਦੇ ਬੁਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕ੍ਰੇਪ), ਕੈਨਫੇਸ, ਕਾਟਮਾ (ਇੱਕ ਭਾਰੀ ਰੇਸ਼ਮ ਦੀ ਬਰੋਕੇਡ ), ਗੇਜ਼ੀ, ਦੀਬਾ ( Persian ) ਤੋਂ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ। ), ਹਤਯੀ, ਕੁਟਨੂ, ਕੇਮਹਾ, ਸੇਰੇਸਰ (ਫ਼ਾਰਸੀ سراسر ) (ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਤਾਣੇ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਜਾਂ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਧਾਤੂ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬਰੋਕੇਡ ਫੈਬਰਿਕ), serenk , ਜ਼ਰਬਾਫਟ (ਫ਼ਾਰਸੀ زربافت ), ਅਤੇ ਤਫ਼ਤਾ (ਫ਼ਾਰਸੀ تافته ). ਮਨਪਸੰਦ ਰੰਗ ਸਨ ਇੰਡੀਗੋ ਨੀਲਾ, ਕਰਮੇਸ ਲਾਲ, ਵਾਇਲੇਟ, ਪਿਸ਼ਮਿਸ ਆਇਵਾ ਜਾਂ "ਪਕਾਇਆ ਹੋਇਆ ਕੁਇਨਸ", ਅਤੇ ਵੇਲਡ ਪੀਲਾ ।  ਸਿਲਕ ਜਾਂ ਊਨੀ ਵੇਸਟ ਜੋ ਸੋਫੇਡ ਸੋਨੇ ਦੇ ਧਾਗੇ ਜਾਂ ਰੇਸ਼ਮ ਦੀ ਕਢਾਈ ਨਾਲ ਸਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਅਰਬ ਸੁਹਜ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।[21]

15ਵੀਂ ਤੋਂ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਤਕਰੀਬਨ 2500 ਕਾਫ਼ਟਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕੱਪੜੇ ਟੋਪਕਾਪੀ ਸਰਾਏ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ।[22] ਟੋਪਕਾਪੀ ਪੈਲੇਸ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ 21 ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਮਹਿਮਦ ਵਿਜੇਤਾ ਦੇ ਸਨ, 77 ਕਫ਼ਤਾਨ ਜੋ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦ ਮੈਗਨੀਫਿਸੈਂਟ ਦੇ ਸਨ, 13 ਜੋ ਅਹਿਮਦ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਸਨ, 30 ਜੋ ਉਸਮਾਨ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਨ ਅਤੇ 27 ਜੋ ਮੁਰਾਦ IV ਦੇ ਸਨ।[23]

ਅਲਜੀਰੀਅਨ ਕਾਫ਼ਤਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਅਲਜੀਰੀਆ ਦੇ ਅਲੀ ਪਾਚਾ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ, 1731 ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਤਾਜ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇੱਕ ਔਰਤ ਕਫ਼ਤਾਨ।

ਔਰਤ ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਅਟੁੱਟ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ, ਟੇਲਮਸੇਨ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉੱਕਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਟੈਲੇਮਸੇਨ ਦੇ ਚੇਡਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਟੁਕੜਾ ਹੈ।

ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ 'ਤੇ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਅਲਜੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੇ ਜਾਣ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅਲਜੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਰੁਸਤਮਿਦ ਕਾਲ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਹੈ[24] ਅਤੇ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ੀਰੀਦ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ। ਜ਼ਯਾਨਿਦ ਦੀ ਮਿਆਦ.[25][26] ਓਟੋਮਨ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮਰਦ ਕਾਫਤਾਨ, ਜਿਸਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਕਾਫਤਾਨ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਸੁਲਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਅਲਜੀਅਰਜ਼ ਦੇ ਗਵਰਨਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਬੇਅਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾਵਾਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫਤਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਸਨ।[27][28] ਉਸਦੀ ਟੌਪੋਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਅਲਜੀਅਰਸ ਦੇ ਜਨਰਲ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਾਟਿਨ, ਡੈਮਾਸਕ, ਮਖਮਲ ਅਤੇ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਬਣੇ ਰੰਗੀਨ ਚੋਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕੈਸੋਕਸ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ।[29] ਡੇ ਨੇ ਲਟਕਦੀਆਂ ਸਲੀਵਜ਼ ਨਾਲ ਕਫ਼ਤਾਨ ਪਹਿਨਿਆ; ਖੋਜਾਂ (ਸਕੱਤਰਾਂ) ਨੇ ਗਿੱਟਿਆਂ ਤੱਕ ਡਿੱਗਣ ਵਾਲੇ ਕਫ਼ਤਾਨ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਕੱਪੜਾ ਪਹਿਨਿਆ; ਚੌਂਚਾਂ (ਡੇਅ ਦੇ ਨਿਆਂ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ) ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਜਾਂ ਬੰਦ ਸਲੀਵਜ਼ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਹਰੇ ਕਫ਼ਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਨੂੰ 17ਵੀਂ ਅਤੇ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਜੈਨੀਸਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[29] ਇਹ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।[29]

ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਕਾਫ਼ਤਾਨ[ਸੋਧੋ]

ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਇੱਕ ਪੁਲਓਵਰ ਚੋਗਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਨੂੰ ਸੇਨੇਗਾਲੀ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇੱਕ ਸੇਨੇਗਾਲੀਜ਼ ਕਫ਼ਤਾਨ ਇੱਕ ਪੁਲਓਵਰ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਚੋਗਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਲੰਮੀ ਘੰਟੀ ਵਰਗੀ ਆਸਤੀਨ ਹੈ। ਵੋਲੋਫ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਚੋਲੇ ਨੂੰ ਮਬੂਬ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਬੂਬੂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੇਨੇਗਾਲੀਜ਼ ਕਫ਼ਤਾਨ ਇੱਕ ਗਿੱਟੇ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਵਾਲਾ ਕੱਪੜਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਟਿਊਬੇ ਨਾਮਕ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀਆਂ ਡਰਾਸਟ੍ਰਿੰਗ ਪੈਂਟਾਂ ਨਾਲ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੂਤੀ ਬਰੋਕੇਡ, ਲੇਸ, ਜਾਂ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਫੈਬਰਿਕ ਦੇ ਬਣੇ, ਇਹ ਕੱਪੜੇ ਪੂਰੇ ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹਨ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਅਤੇ ਮੈਚਿੰਗ ਪੈਂਟ ਨੂੰ ਕਫ਼ਤਾਨ ਸੂਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਫ਼ਤਾਨ ਸੂਟ ਕੁਫ਼ੀ ਟੋਪੀ ਨਾਲ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[30] ਸੇਨੇਗਾਲੀ ਕਾਫ਼ਟਨ ਸਾਰੇ ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਹਨ।

ਫਾਰਸੀ[ਸੋਧੋ]

ਫ਼ਾਰਸੀ ਕਫ਼ਤਾਨ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਵਸਤਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖ਼ਲਤ ਜਾਂ ਕੇਲਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।[31]

ਰੂਸੀ (ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ)[ਸੋਧੋ]

ਰੂਸੀ ਕਾਫ਼ਤਾਨ ਸ਼ਾਇਦ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਫ਼ਾਰਸੀ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਤੁਰਕੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ।[32] "ਕਫ਼ਤਾਨ" ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਤਾਤਾਰ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਦਲੇ ਵਿਚ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਫਾਰਸ ਤੋਂ ਲਿਆ ਸੀ।[33] 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਕਫ਼ਤਾਨ ਅਜੇ ਵੀ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਸੀ। 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਰੂਸੀ ਕਫ਼ਤਾਨ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਆਪਕ ਕਿਸਮ ਸੀ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ 21ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਪੁਰਾਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ, ਰੂਸੀ ਫੈਸ਼ਨ (ਰੁਸਫੈਸ਼ਨ), ਰੂਸੀ ਲੋਕ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਲੋਕਧਾਰਾ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਧਾਰਮਿਕ ਕਪੜਿਆਂ ਵਜੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[34]

ਗੈਲਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Huart, Cl. (24 Apr 2012). "Ḳaftān". doi:10.1163/2214-871X_ei1_SIM_3796. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  2. ABDYYEVA Gulruh, “Clothing Culture in the Hun Period and Hun Reflections in the Gokturk Period: Traces on the Clothes of Today’s Central Asian Folks” INTERNATIONAL TURKISH CULTURE AND ART SYMPOSIUM 29-30 OCTOBER 2020 ETIMESGUT / ANKARA
  3. Âletler ve âdetler ‪Şevket Rado Ak Yayınları,
  4. Cultural atlas of the Turkish world Türk Kültürüne Hizmet Vakfı‬ Türk Kültürüne Hizmet Vakfı, 1997
  5. Salman, Fikri. "GÖKTÜRK DÖNEMİ KIYAFETLERİ." Sanat Dergisi 9 (2006): 12-34.
  6. AYHAN, Fatma. "TÜRKLERİN GİYİM KUŞAMINDA KÜRK." 38. ICANAS: 189
  7. Selçuk-nâme, Volume 2 Ahmed bin Mahmud (Bursalı) Tercüman Gazetesi,
  8. 5 Ottoman Hilʾat: Between Commodity and Charisma In: Frontiers of the Ottoman Imagination Author: Amanda Phillips Type: Chapter Pages: 111–138 DOI: https://doi.org/10.1163/9789004283510_007
  9. An Universal History: From the Earliest Accounts to the Present Time, Volume 4 C. Bathurst, 1759
  10. "Sanjar-Shah was the amir of central Khurasan from 1185 or 1186 until 1187. His short reign was ended by a Khwarezmid invasion and resulted in the takeover of Ni". Archived from the original on 2021-06-30. Retrieved 2023-02-08.
  11. "Sanjar-Shah was the amir of central Khurasan from 1185 or 1186 until 1187. His short reign was ended by a Khwarezmid invasion and resulted in the takeover of Ni". Archived from the original on 2021-06-30. Retrieved 2023-02-08.
  12. Selçuk, Issue 3. Selçuklu Araştırmaları Merkezi,
  13. Journal of Seljuk studies, Volume 3. P.101. Selçuklu Tarih ve Medeniyeti Enstitüsü.
  14. The Anatolian Civilisations: Seljuk Ferit Edgü Turkish Ministry of Culture and Tourism, 1983
  15. Dressed to Rule: Royal and Court Costume from Louis XIV to Elizabeth II Philip Mansel Yale University Press,
  16. XIV-XVI centuries Tahsin Öz Turkish Press, Broadcasting and Tourist Department,
  17. Mechanisms of Exchange: Transmission in Medieval Art and Architecture of the Mediterranean, ca. 1000-1500 BRILL, 15 Apr 2013
  18. Velvet and Patronage: The Origin and Historical Background of Ottoman and Italian Velvets. S Okumura. 2016.
  19. Textiles: 5000 Years. Jennifer Harris. Harry N. Abrams. 30 Sept 1993.
  20. Textiles: 5000 Years. Jennifer Harris. Harry N. Abrams. 30 Sept 1993.
  21. Jirousek, Charlotte A., and Sara Catterall. Ottoman Dress and Design in the West: A Visual History of Cultural Exchange. Indiana University Press, 2019.
  22. Turnau, Irena. 1991. History of Dress in Central and Eastern Europe from the Sixteenth to the Eighteenth Century. Institute of the History of Material Culture, Polish Academy of Sciences.
  23. Patternmaking History and Theory. Jennifer Grayer Moore. Bloomsbury Publishing. 5 Sept 2019.
  24. Histoire et archéologie de l'Afrique du Nord: actes du IIIe colloque international réuni dans le cadre du 110e Congrès national des sociétes savantes, Montpellier, 1-15 avril 1985. France. Comité des travaux historiques et scientifiques Ministère de l'éducation nationale, Comité des travaux historiques et scientifiques.
  25. Les Berbers dans l'histoire: De Ziri à Hammad Mouloud Gaïd Editions Mimouni,
  26. Bulletin trimestriel, Volume 10. Société de Géographie de la Province d'Oran.
  27. Chems-Eddine Chitour (2004). Algérie: le passé revisité : une brève histoire de l'Algérie. Casbah Editions. p. 221.
  28. Jean-Michel Venture de Paradis (2006). Alger au XVIII siècle, 1788-1790: mémoires, notes et observations d'un dipolomate-espion. Éditions grand-Alger livres. p. 146.
  29. 29.0 29.1 29.2 Georges Marçais (1930). Le Costume musulman d'Alger. Plon. pp. 36–47.
  30. Cicero, Providence (2009-02-27). "Afrikando Afrikando Dishes up Great Food with a Side of Quirkiness". The Seattle Times.
  31. "CLOTHING xxvii. lexicon of Persian clothing – Encyclopaedia Iranica". Iranicaonline.org. Retrieved 2013-09-29.
  32. Identity Formation and Diversity in the Early Medieval Baltic and Beyond : Communicators and Communication. Callmer, Johan,, Gustin, Ingrid,, Roslund, Mats. Leiden. 2017. pp. 91–102. ISBN 9789004292178. OCLC 951955747.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) CS1 maint: others (link)
  33. Richard Hellie (15 June 1999). The Economy and Material Culture of Russia, 1600–1725. University of Chicago Press. p. 354. ISBN 978-0-226-32649-8.
  34. Wolff, Norma H. "Caftan". LoveToKnow (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-13.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

Kaftans ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ ਹੈ