ਹਾਂਸੀ

ਗੁਣਕ: 29°06′N 75°58′E / 29.1°N 75.97°E / 29.1; 75.97
ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਹਾਂਸੀ
हांसी \ Hansi
ਸ਼ਹਿਰ
ਅਸੀਗੜ ਕਿਲ੍ਹਾ,ਹਾਂਸੀ
ਗੁਣਕ: 29°06′N 75°58′E / 29.1°N 75.97°E / 29.1; 75.97
ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ
ਰਾਜਹਰਿਆਣਾ
ਜ਼ਿਲਾ ਹਿਸਾਰ
ਉੱਚਾਈ
207 m (679 ft)
ਆਬਾਦੀ
 (2001)
 • ਕੁੱਲ75,730
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
 • ਸਰਕਾਰੀਹਰਿਆਣਵੀ, ਹਿੰਦੀ
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰਯੂਟੀਸੀ+5:30 (IST)
ਪਿੰਨ
125033
ਟੈਲੀਫੋਨ ਕੋਡ01663
ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨHR 21
ਵੈੱਬਸਾਈਟharyana.gov.in

ਹਾਂਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹਿਸਾਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਦੇ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ 26 ਕਿ.ਮੀ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਹਾਂਸੀ ਹਿਸਾਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ, ਵਧੇਰੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਮਹੱਤਤਾ ਦੀਆਂ ਕਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਮਾਰਤਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।

ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ, ਹਰਿਆਣਾ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਹਿਸਾਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਵੇਂ ਹਾਂਸੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਵੀ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। [1]

ਸ਼ਹਿਰ[ਸੋਧੋ]

ਬਾਰਸੀ ਗੇਟ[ਸੋਧੋ]

ਹਾਂਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਦੇ ਪੰਜ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਹਨ - ਦਿੱਲੀ ਗੇਟ (ਪੂਰਬੀ), ਹਿਸਾਰ ਗੇਟ (ਪੱਛਮ), ਗੋਸਾਈ ਗੇਟ (ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ), ਬਾਰਸੀ ਗੇਟ (ਦੱਖਣ) ਅਤੇ ਉਮਰਾ ਗੇਟ (ਦੱਖਣ ਪੱਛਮ)। ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸਦੀ ਉਚਾਈ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮਾਰੂਥਲ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਖੇਤਰਾਂ (ਤੋਸ਼ਮ, ਦੇਵਸਰ, ਖਾਨਕ ਵਰਗੇ ਸ਼ਹਿਰ) ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਇਸ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਇਸ ਦਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਜੋ 30 acres (120,000 m2) ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਚਾਰਾਂ ਕੋਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਚੌਕੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਲ੍ਹਾ ਮਹਾਨ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਾਜ ਚੌਹਾਨ ਦਾ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਰਾਜਾ ਅਨੰਗਪਾਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਦ੍ਰੂਪੜ ਨੇ ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ ਤਲਵਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਫੈਕਟਰੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ " ਅਸੀਗੜ " ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 1915 ਵਿਚ ਕਾਜ਼ੀ ਸ਼ਰੀਫ ਹੁਸੈਨ ਦੁਆਰਾ ਤਾਲੀਫ਼-ਏ-ਤਾਜਕਾਰ-ਏ-ਹਾਂਸੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਖੇਤਰ ਦੇ ਲਗਭਗ 80 ਕਿਲ੍ਹੇ ਇਸ ਕੇਂਦਰ "ਅਸੀਗੜ" ਤੋਂ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।

ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਸ਼ਾਨ ਤੁਗਲਕ ਦੇ ਅਰਸੇ ਦੌਰਾਨ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਂਸੀ ਨੂੰ ਹਿਸਾਰ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਭੂਮੀਗਤ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਉੱਤੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਉੱਤੇ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀਆਂ, ਪੰਛੀਆਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵੀ ਵੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਜਾਰਜ ਥਾਮਸ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ 1937 ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਰਵੇਖਣ, ਮੌਜੂਦਾ ਏਐਸਆਈ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਮਾਰਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਚੰਗੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਜ਼ਰੂਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਧੀਨ ਖੇਤਰ, 1765-1805
ਜੇਮਜ਼ ਸਕਿਨਰ ਸੀਬੀ (1778–1841), 19 ਵੀਂ ਸਦੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਥੌਮਸ ਮੈਟਕਾਲਫ਼ ਦੀ 1844 ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਤੋਂ

ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਮੁੱਢ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕੁਝ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਾਮ ਅਤੇ "ਮਜਕੁਰਾ ਹੰਸੀ" ਵਰਗੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਪ੍ਰਮਾਣ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਾਜ ਚੌਹਾਨ ਦੀ ਬੀਮਾਰ ਧੀ ਹੰਸਾਵਤੀ / ਅੰਬਵਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜਾ ਅਨੰਗਪਾਲ ਵਿਹੰਗਪਾਲ ਤੋਮਰ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ " ਹੰਸਾਕਰ " (957 ਈ.) ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।

1982 ਵਿੱਚ ਹਾਂਸੀ ਵਿਖੇ ਹੋਈ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬੁੱਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਗੁਪਤਾ ਕਾਲ (to 319 to ਤੋਂ 5 605 ਸਾ.ਯੁ.) ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ 7th ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ 1037 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ ਗਜ਼ਨੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਸੂਦ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਗਜ਼ਨੀ ਦੇ ਮਹਿਮੂਦ ਦੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜ਼ਮੀਨੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਧਰਤੀ ਹੇਠ ਦੱਬੇ ਗਏ ਸਨ। ਮਸੂਦ ਨੇ ਹਾਂਸੀ ਦੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗਜ਼ਨੀ ਵਿਖੇ ਵੇਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। [2]

1192 ਵਿੱਚ, ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਾਜ ਚੌਹਾਨ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਂਸੀ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਰਾਜ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਉਹ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਵੱਸਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ, ਹਾਂਸੀ ਆਪਣੀ ਮਹੱਤਤਾ ਗੁਆ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫੇਰ ਦਿੱਲੀ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।

ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਹਾਂਸੀ ਆਏ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਿੰਦੂ ਸੰਤ ਜਗਨਨਾਥ ਪੁਰੀ ਸਮਾਧ ਹਾਂਸੀ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੂੰ ਹਾਂਸੀ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਹਿੰਦੂਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਹਾਂਸੀ ਕੋਲ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਜੈਨ ਸਨ ਜੋ ਇਸ ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਹਾਂਸੀ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਸਨ।

ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵੀ 1705 ਵਿਚ ਹਾਂਸੀ ਆਏ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਲਮ ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। 1707 ਵਿੱਚ, ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰ ਨੇ ਹਾਂਸੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਹਾਂਸੀ 1736 ਵਿੱਚ ਮਰਾਠਾ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਸੀ ਅਤੇ 1761 ਵਿੱਚ ਪਾਣੀਪਤ ਦੀ ਤੀਜੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਅਬਦਾਲੀ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਆ ਨੇ 1780 ਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਚਲੇ ਗਏ।

ਜਾਰਜ ਥਾਮਸ, ਇਕ ਆਇਰਲੈਂਡ ਦਾ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਅਤੇ ਰੇਡਰ ਜੋ ਇਕ ਸਧਾਰਣ ਮਲਾਹ ਤੋਂ ਜਾਗੀਰਦਾਰ ਬਣਨ ਲਈ ਉੱਠਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਹਾਂਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ। ਹਾਂਸੀ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਿਯਮ ਨੇ 1802 ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ। 1819–32 ਤਕ, ਹਾਂਸੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1832 ਵਿੱਚ ਹਿਸਾਰ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਹਾਂਸੀ ਕਰਨਲ ਜੇਮਜ਼ ਸਕਿਨਰ ਸੀਬੀ (1778 - 4 ਦਸੰਬਰ 1841) ਦਾ ਐਂਗਲੋ-ਇੰਡੀਅਨ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਸੀ, ਜੋ ਸਿਕੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਹਾਂਸੀ ਵਿੱਚ ਸੜਕ ਦਾ ਵੀ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ।

ਐਂਗਲੋ-ਮਰਾਠਾ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਾਂਸੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਗਈ। ਹਾਂਸੀ ਨੇ 1857 ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ (ਗਦਰ) ਵਿਚ ਸਰਗਰਮ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ, ਲਾਲਾ ਹੁਕਮ ਚੰਦ ਜੈਨ ਨੂੰ 1857 ਵਿਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

1947 ਵਿਚ ਜਦ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਦਾ ਬਟਵਾਰਾ ਹੋਇਆ ਤਾ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਹਾਂਸੀ ਤੋ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ। ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖਿਡਾਰੀ ਇੰਜ਼ਮਾਮ-ਉਲ-ਹੱਕ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਬਟਵਾਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਾਂਸੀ ਤੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ। [3]

ਡਾ: ਭੁਪ ਸਿੰਘ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ, ਰੋਟਰੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਹੰਸੀ ਕਾ ਏਟੀਅਸ, ਹੰਸੀ ਦੀ ਹਿਸਟਰੀ ਲਿਖੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਦੋ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਸਥਾਨਕ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈਆਂ ਹਨ.

ਹਾਂਸੀ ਆਪਣੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਿੱਠੇ ਪੇਡਿਆਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦੁੱਧ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚੂਨ ਵੇਚਣ ਲਈ ਕਈ ਹੋਰ ਕਸਬਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਭੂਗੋਲ[ਸੋਧੋ]

ਹੰਸੀ 29°06′N 75°58′E / 29.1°N 75.97°E / 29.1; 75.97'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। [4] ਇਸਦੀ ਔਸਤਨ ਉੱਚਾਈ 207 ਮੀਟਰ (679 ਫੁੱਟ) ਹੈ।

ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਕਾਲਜ
ਸਕੂਲ

ਹਾਂਸੀ ਦੇ ਕਈ ਸਕੂਲ ਹਨ। ਇੱਥੇ 5 ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਕੂਲ ਹਨ

  • ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਬਹਾਦੁਰ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ
  • ਸ਼੍ਰੀ ਕਾਲੀ ਦੇਵੀ ਵਿਦਿਆ ਮੰਦਰ
  • ਐਸ ਡੀ ਮਾਡਰਨ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ
  • ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪ੍ਰਣਾਮੀ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਆਰ ਪੀ ਐਸ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ, ਗੜ੍ਹੀ [5]
  • ਇੱਥੇ ਡੀਪੀਐਸ ਹਿਸਾਰ ( ਦਿੱਲੀ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਖਾ) ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸਥਿਤ ਹੈ ਪਰ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਵਿਕਲਪ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]