ਹੰਕਾਰ
ਵਲਵਲੇ |
---|
![]() |
ਮੋਹ · ਗ਼ੁੱਸਾ · ਧੁਕਧੁਕੀ · ਪੀੜ · ਖਿਝ · ਤੌਖ਼ਲਾ · ਨਿਰਲੇਪਤਾ · ਉਕਸਾਹਟ · ਰੋਹਬ · ਅਕੇਵਾਂ · ਭਰੋਸਾ · ਅਨਾਦਰ · ਜੇਰਾ · ਜਗਿਆਸਾ · ਬੇਦਿਲੀ · ਲੋਚਾ · ਮਾਯੂਸੀ · ਨਿਰਾਸਾ · ਗਿਲਾਨੀ · ਬੇਵਸਾਹੀ · ਸਹਿਮ · ਵਿਸਮਾਦ · ਪਸ਼ੇਮਾਨੀ · ਰੀਸ · ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ · ਖਲਬਲੀ · ਡਰ · ਢਹਿੰਦੀ ਕਲਾ · ਸ਼ੁਕਰ · ਗ਼ਮ · ਕਸੂਰ · ਖ਼ੁਸ਼ੀ · ਨਫ਼ਰਤ · ਆਸ · ਦਹਿਸ਼ਤ · ਵੈਰ · ਦਰਦ · ਝੱਲ · ਬੇਪਰਵਾਹੀ · ਦਿਲਚਸਪੀ · ਈਰਖਾ · ਹੁਲਾਸ · ਘਿਰਨਾ · ਇਕਲਾਪਾ · ਪਿਆਰ · ਕਾਮ · ਹੱਤਕ · ਚੀਣਾ · ਜੋਸ਼ · ਤਰਸ · ਅਨੰਦ · ਸ਼ੇਖ਼ੀ · ਰੋਹ · ਅਫ਼ਸੋਸ · ਰਾਹਤ · ਪਛਤਾਵਾ · ਉਦਾਸੀ · ਸੰਤੋਖ · Schadenfreude · ਸਵੈ-ਭਰੋਸਾ · ਲਾਜ · ਸਦਮਾ · ਸੰਗ · ਸੋਗ · ਸੰਤਾਪ · ਹੈਰਾਨੀ · ਖ਼ੌਫ਼ · ਵਿਸ਼ਵਾਸ · ਅਚੰਭਾ · ਚਿੰਤਾ · ਘਾਲ · ਰੀਝ |
ਹੰਕਾਰ ਇਨਸਾਨ ਆਪਣੇ ਰਾਜ-ਮਾਲ, ਧਨ-ਦੌਲਤ, ਚਤੁਰਾਈ, ਵਿਦਵਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਨ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ 'ਤੇ ਜੋ ਅਭਿਮਾਨ, ਘਮੰਡ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੰਕਾਰ ਹੈ। ਹੰਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖ ਚੰਗਿਆਂ ਨਾਲ ਵੈਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਮਨੁੱਖ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੰਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਨੀਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਘਮੰਡ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਈਰਖਾ, ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਹੰਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖ ਹੰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਗਰਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮਸਕੀਨੀਆ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਤਲੇ।।
- ਬਡੇ ਵਡੇ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਾਨਕ ਗਰਬਿ ਗਲੇ।। ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ 278