ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਯੂਨਾਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਯੂਨਾਨ ਦਾ ਝੰਡਾ
ਯੂਨਾਨ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ

ਯੂਨਾਨ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ[1] ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਐਥਨਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਭੂ-ਮੱਧ ਸਾਗਰ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਟਾਪੂਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੈ। ਯੂਨਾਨੀ ਲੋਕ ਇਸ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਹੋਰ ਕਈ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਏ ਜਿਵੇਂ ਤੁਰਕੀ, ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਆਦਿ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਥੋੜੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।

ਏਥਨਜ਼ ਵਿੱਚ “ਡੇਲਫ਼ੀ” ਅਤੇ “ਪਾਰਥੇਨਾਨ” ਨਾਮ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਮੰਦਰ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।

ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਯੂਨਾਨੀ ਅਤੇ ਯਵਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੱਛਮੀ ਬੋਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਰੀਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਯੂਨਾਨੀ ਬੋਲੀ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਯੂਰਪੀ ਬੋਲੀਆਂ ਨੂੰ ਕਈ ਸ਼ਬਦ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਤਕਨੀਕੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕਈ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਬਦ ਗਰੀਕ ਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਹਨ ਜਿਸਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੋਰ ਬੋਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆ ਗਏ।

ਭੂਗੋਲ

[ਸੋਧੋ]

ਸਥਿਤੀ: 35° ਵਲੋਂ 41° 30 ਉ . ਅ . ਅਤੇ 19° 30 ਤੋਂ 27° ਪੂ . ਦੇ . ; ਖੇਤਰਫਲ - 51, 182 ਵਰਗ ਮੀਲ, ਜਨਸੰਖਿਆ 85, 55, 000 (1958, ਅਨੁਮਾਨਿਤ) ਬਾਲਕਨ ਪ੍ਰਾਯਦੀਪ ਦੇ ਦੱਖਣ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਬਾਲਕਨ ਰਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਉਤਰ ਵਿੱਚ ਅਲਬਾਨੀਆ, ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਅਤੇ ਬਲਗਾਰੀਆ, ਪੂਰਵ ਦੇ ਤੁਰਕੀ, ਦੱਖਣ - ਪੱਛਮ, ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਦੱਖਣ - ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਕਰਮਸ਼: ਆਯੋਨਿਅਨ ਸਾਗਰ, ਭੂਮਧਸਾਗਰ ਅਤੇ ਈਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਸਥਿਤ ਹਨ। ਯੂਨਾਨ ਨੂੰ ਹੇਲਾਜ (Hellas) ਦਾ ਰਾਜ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਕਰਸ਼ਕ ਭੂਗੋਲਿਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਉਸ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਭਾਗ, ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀ ਕਟੀ ਫਟੀ ਤਟਰੇਖਾ ਅਤੇ ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਹੈ। ਪਰਬਤ ਸ਼ਰੇਣੀਆਂ ਇਸ ਦੇ 3 / 4 ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਪੱਛਮੀ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡਸ ਪਹਾੜ ਸਮੁੰਦਰ ਅਤੇ ਤਟਰੇਖਾ ਦੇ ਸਮਾਂਤਰ ਲਗਾਤਾਰ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਵਿਪਰੀਤ, ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਪਰਬਟ ਸ਼ਰੇਣੀਆਂ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਕੋਣ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਚੱਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਛਿੰਨ ਭਿੰਨ ਤਟਰੇਖਾ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਨੋਖੇ ਝਾਲਰਦਾਰ (Fringed) ਟਾਪੂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਰਵਪ੍ਰਮੁਖ ਬੰਦਰਗਾਹ ਇਸ ਝਾਲਰਦਾਰ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮੀਪਵਰਤੀ ਈਜੀਅਨ ਸਮੁੰਦਰ ਲਗਭਗ 2,000 ਟਾਪੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਸੀੜੀ ਦੇ ਪੱਥਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੇਸ਼ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਭਾਗ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ 80 ਮੀਲ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਥਰੋਸ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਥੇਸਾਲੀ ਕੇਵਲ ਤਿੰਨ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨ ਹਨ।

ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਜਲਵਾਯੂ ਇਸ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਵਲੋਂ ਗ਼ੈਰ-ਮਾਮੂਲੀ ਤੌਰ ਤੇ ਭਿੰਨ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕਾਰਨ ਉੱਚਾਈ ਵਿੱਚ ਭੇਦ, ਦੇਸ਼ ਦੀ ਲੰਮੀ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਬਾਲਕਨ ਅਤੇ ਭੂਮਧਸਾਗਰੀ ਹਵਾਵਾਂ ਦੀ ਹਾਜਰੀ ਹੈ। ਸਮੁੰਦਰ ਤਟੀ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਭੂ-ਮੱਧਸਾਗਰੀ ਜਲਵਾਯੂ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਲੰਮੀਆਂ, ਉਸ਼ਣ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਕ ਗਰਮੀਆਂ ਅਤੇ ਵਰਸ਼ਾਯੁਕਤ ਠੰਢੀਆਂ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰੁੱਤਾਂ ਹਨ, ਥੇਸਾਲੀ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਥਰੋਸ ਦੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਦੀ ਜਲਵਾਯੂ ਵਰਖਾ, ਠੰਡ ਦੀ ਰੁੱਤ ਠੰਡੀ ਅਤੇ ਗਰਮੀਆਂ ਜਿਆਦਾ ਉਸ਼ਣ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਲਪਾਈਨ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਤੀਜਾ ਜਲਵਾਯੂ ਖੰਡ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਭਾਗ

[ਸੋਧੋ]

ਯੂਨਾਨ ਨੂੰ ਪੰਜ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਭਾਗਾਂ - 1 . ਥਰੋਸ ਅਤੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ, 2 . ਈਪੀਰਸ, 3 . ਥੇਸਾਲੀ, 4 . ਮੱਧ ਯੂਨਾਨ ਅਤੇ 5 . ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਥਰੋਸ ਅਤੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ

[ਸੋਧੋ]

ਉੱਤਰੀ ਭਾਗ ਪੂਰਾ ਪਹਾੜੀ ਹੈ। ਵਾਰਦਰ, ਸਟਰੁਮਾ, ਨੇਸਟਾਸ ਅਤੇ ਮੇਰਿਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਹਾੜਾਂ ਨੇੜੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਦ ਅੰਨਾਂ, ਤੰਮਾਕੂ ਅਤੇ ਫਲਾਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਲੈਕਜੈਂਡਰੋਪੋਲਿਸ, ਕਾਵਲਾ ਅਤੇ ਸਾਲੋਨਿਕਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਹਨ।

ਈਪੀਰਸ

[ਸੋਧੋ]

ਸਾਰਾ ਭਾਗ ਪਹਾੜੀ ਅਤੇ ਔਖਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕੁੱਝ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਪਹਾੜੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਗੁੱਝੀ ਗੱਲ ਪਾਲਣਾ ਹੈ। ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਫਸਲਾਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ ਮੱਕਾ, ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਥੇਸਾਲੀ

[ਸੋਧੋ]

ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਦੀ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਥੇਸਾਲੀ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਅਤਿਅੰਤ ਉਪਜਾਊ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਾਗ ਦੀ ਆਸ਼ਾ ਵਿਆਪਕ ਪੈਮਾਨੇ ਉੱਤੇ ਖੇਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੁੱਖ ਫਸਲਾਂ ਕਣਕ, ਮੱਕਾ, ਜੌਂ ਅਤੇ ਕਪਾਹ ਹਨ। ਲਾਰਿਸਾ ਇੱਥੇ ਦਾ ਮੁੱਖ ਨਗਰ ਅਤੇ ਵੋਲਾਸ ਮੁੱਖ ਬੰਦਰਗਾਹ ਹੈ।

ਮਧ ਯੂਨਾਨ

[ਸੋਧੋ]

ਮਧ ਯੂਨਾਨ ਵਿੱਚ ਥੇਬਸ (ਥੇਵਾਈ), ਲੇਵਾਦੀ ਅਤੇ ਲਾਮੀਆਂ ਦੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਪਥਰੀਲੀ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਭੂਮੀ ਦੇ ਵੀ ਖੇਤਰ ਹਨ। ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਨੱਕਾ, ਨਾਰੰਗੀ, ਖਜੂਰ, ਅੰਜੀਰ, ਜੈਤੂਨ, ਅੰਗੂਰ, ਨਿੰਬੂ ਅਤੇ ਮੱਕਾ ਦੀ ਉਪਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਥਰੀਲੀ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਭੂਮੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੱਲ ਅਤੇ ਉਂਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਏਥਨਜ ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੰਦਰਗਾਹ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਕ ਨਗਰ ਪਿਰੋਸ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਦੀਪ ਸਮੂਹ

[ਸੋਧੋ]

ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਆਯੋਨਿਅਨ, ਈਜਿਅਨ, ਯੂਬੋਆ, ਸਾਈਕਲੇਡਸ ਅਤੇ ਕਰੀਟ ਟਾਪੂ ਉੱਲੇਖਣੀ ਹਨ। ਕਰੀਟ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਟਾਪੂ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਲੰਮਾਈ 160 ਮੀਲ ਅਤੇ ਚੋੜਾਈ 35 ਮੀਲ ਹੈ। ਸੰਨ‌ 1951 ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ 4, 61, 300 ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਗਰ, ਕੈਂਡਿਆ ਅਤੇ ਕੈਨਿਆ, ਸਥਿਤ ਹਨ।

ਆਯੋਨਿਅਨ ਟਾਪੂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘਣੇ ਬਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਸ਼ਰਾਬ, ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ, ਅੰਗੂਰ, ਚਕੋਤਰਾ ਅਤੇ ਤਰਕਾਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨਿਵਾਸੀ ਮਛੁਏ, ਮਲਾਹ ਜਾਂ ਸਪੰਜ ਗੋਤਾਖੋਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵਿਕੋਪਾਰਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਕੁਦਰਤੀ ਜਾਇਦਾਦ

[ਸੋਧੋ]

ਖਣਿਜ: ਯੂਨਾਨ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਖਣਿਜ ਦੌਲਤ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਵਿਵਸਥਿਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਨੁਸੰਧਾਨ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰ ਕੇ ਇਸ ਕੁਦਰਤੀ ਦੌਲਤ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੋ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਖਣਿਜ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸਾਰਥ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਸਬਕਮੇਟੀ (unrra) ਦੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ (1947) ਦੇ ਆਧਾਰ ਉੱਤੇ 1951 ਈ . ਵਿੱਚ ਏਥਨਜ ਦੇ ਉਪਧਰਾਤਲੀ ਅਨਵੇਸ਼ਣ ਕੇਂਦਰ ਨੇ 1 / 50, 000 ਅਨੁਮਾਪ ਉੱਤੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਭੂਗਰਭੀ ਨਕਸ਼ਾ ਦਾ ਉਸਾਰੀ ਕਾਰਜ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ।

ਇੱਥੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਖਣਿਜ ਅਲੌਹ ਧਾਤੁ, ਬਾਕਸਾਈਟ, ਆਇਰਨ ਪਾਇਰਾਈਟ (Iron Pyrite), ਕੁਰੁਨ ਪੱਥਰ, ਬੇਰਾਈਟ। ਸੀਸ, ਜਸਤਾ, ਮੈਗਨੇਸਾਈਟ, ਗੰਧਕ, ਮੈਂਗਨੀਜ, ਐਂਟੀਮੀਨੀ ਅਤੇ ਲਿਗਨਾਈਟ ਹਨ। 1951 ਈ . ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਖੋਜ ਤੋਂ ਇਹ ਪਤਾ ਚਲਾ ਕਿ ਮੇਸਿਨਾ ਜਾਂਦੇ, ਕਰਦਿਸਤਾ, ਤਰਿਕਾਲਾ ਅਤੇ ਥਰੋਸ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕਢਣਯੋਗ ਤੇਲ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਹਨ।

ਜਲਸ਼ਕਤੀ

[ਸੋਧੋ]

ਇਸ ਦਾ ਵੀ ਸਮਰੱਥ ਵਿਕਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ ਹੈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰਸੰਘ ਦੇ ਖਾਣੇ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸੰਗਠਨ (F . A . O .) ਦੀ ਸੂਚਨਾ (ਮਾਰਚ, 1947) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜਲਬਿਜਲਈ ਸਮਰੱਥਾ 8, 00, 000 ਕਿਲਾਵਾਟ ਅਤੇ 5, 00, 00, 00, 000 ਕਿਲੋਵਾਟ ਘੰਟੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਯੁਧ ਦੇ ਪੂਰਵ ਕੇਵਲ 22, 00, 00, 000 ਕਿਲੋਵਾਟ ਘੰਟੇ ਬਿਜਲੀ‌ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਤਾਪਬਿਜਲਈ ਯੰਤਰਾਂ ਲਈ ਕੀਮਤੀ ਈਂਧਨ ਆਯਾਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਅਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਨਦੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਕਟਾਵ, ਹੜ੍ਹ ਅਤੇ ਰੇਤ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵਲੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਨਦੀ ਘਾਟੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਅੰਤਰਿਤ ਕਰ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਲਈ ਇਲਾਵਾ ਭੂਮੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਗਰਾ (ਮੈਸੇਡੋਨਿਆ), ਲੇਦਨ ਨਦੀ (ਪੇਲੋਪਾਨੀਸਸ), ਲੌਰਾਸ ਨਦੀ (ਈਪੀਰਸ), ਅਤੇ ਅਲੀਵੇਰਿਅਨ (ਯੂਬੋਆ) ਮੁੱਖ ਹਨ।

ਕੁਦਰਤੀ ਬਨਸਪਤੀ ਅਤੇ ਪਸ਼ੁ

[ਸੋਧੋ]

ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਬਨਸਪਤੀ ਨੂੰ ਚਾਰ ਖੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ:

  • ਸਮੁਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 1500 ਫੁੱਟ ਤੱਕ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤੰਮਾਕੂ, ਕਪਾਸ, ਨਾਰੰਗੀ, ਜੈਤੂਨ, ਖਜੂਰ, ਬਦਾਮ, ਅੰਗੂਰ, ਅੰਜੀਰ ਅਤੇ ਅਨਾਰ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਕੰਡੇ ਲਾਰੇਲ, ਮਹਿੰਦੀ, ਗੋਂਦ, ਕਰਵੀਰ, ਸਰੋ ਅਤੇ ਸਫੇਦ ਚਿਨਾਰ ਦੇ ਰੁੱਖ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
  • ਦੂਜੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ (1500 - 3500) ਪਹਾੜ ਸੰਬੰਧੀ ਢਾਲਾਂ ਉੱਤੇ ਬਲੂਤ, (Oak) ਅਖ਼ਰੋਟ ਅਤੇ ਚੀੜ ਦੇ ਰੁੱਖ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਚੀੜ ਵਲੋਂ ਰੇਜਿਨ ਕੱਢ ਕਰ ਉਸ ਦਾ ਵਰਤੋ ਤਾਰਪੀਨ ਦਾ ਤੇਲ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਰਾਬ ਰੇਟਜਿਨਾ (Retsina) ਨੂੰ ਸਵਾਦਿਸ਼ਟ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
  • ਤੀਸਰੇ ਖੰਡ ਵਿੱਚ (3500 - 5500) ਖਾਸ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਵਿੱਚ (Beech) ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉੱਚਾਈ ਉੱਤੇ ਫਰ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਚੀੜ ਦੇ ਰੁੱਖ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
  • ਅਲਪਾਇਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ 5, 500 ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਉੱਚਾਈ ਉੱਤੇ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਬੂਟੇ - ਲਾਇਕਨ ਅਤੇ ਕਾਈ - ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੇ ਜੰਗਲੀ ਫੁਲ ਪਹਾੜੀ ਭਾਗਾਂ ਨੂੰ ਸੋਭਨੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਜਗੰਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਲੂ, ਸੂਅਰ, ਲਿਡਕਸ, ਵੇਦਗਰ, ਗੀਦੜ, ਲੂੰਬੜੀ, ਜੰਗਲੀ ਬਿੱਲੀ ਅਤੇ ਨਿਉਲਾ ਆਦਿ ਹਨ। ਪਿੰਡਸ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਹਰਿਣ ਅਤੇ ਪਹਾੜ ਸੰਬੰਧੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇੜੀਏ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਨਾਨਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪੰਛੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿੱਧ, ਬਾਜ, ਗਰੁੜ, ਬੁਲਬੁਲ ਅਤੇ ਬੱਤਖ ਮੁੱਖ ਹਨ, ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਇਤਹਾਸ

[ਸੋਧੋ]

ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਲੋਕ ਈਸਾਪੂਰਵ 1500 ਇਸਵੀ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਇਸ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਆਏ ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਲੋਂ ਆਦਿਮ ਲੋਕ ਰਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਹਿੰਦ - ਯੂਰਪੀ ਸਮੂਹ ਦੇ ਸੱਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। 1100 ਈਸਾਪੂਰਵ ਤੋਂ 800 ਈਸਾਪੂਰਵ ਤੱਕ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਯੁੱਗ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਗਰੀਕ ਰਾਜਾਂ ਦਾ ਉਦੈ ਹੋਇਆ। ਏਥੇਂਸ, ਸਪਾਰਟਾ, ਮੇਸੀਡੋਨਿਆ (ਮਕਦੂਨਿਆ) ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਸੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਗਰੀਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅਭੂਤਪੂਵ ਰਚਨਾਏ ਹੋਈ। ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਵੀ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਫਾਰਸ ਵਿੱਚ ਹਖਾਮਨੀ (ਏਕੇਮੇਨਿਡ) ਉਦਏ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੋਮ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੰਨ 500 ਈਸਾਪੂਰਵ ਵਲੋਂ ਲੈ ਕੇ 448 ਈਸਾਪੂਰਵ ਤੱਕ ਫਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਯੂਨਾਨ ਉੱਤੇ ਚੜਾਈ ਕੀਤੀ। ਯਵਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਤਾਂ ਹਾਰ ਦਾ ਮੂੰਹ ਵੇਖਣਾ ਪਿਆ ਜਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟਣਾ ਪਿਆ। ਉੱਤੇ ਈਸਾਪੂਰਵ ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਤਟ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਗਰੀਕ ਨਗਰਾਂ ਨੇ ਫਾਰਸੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਬਗ਼ਾਵਤ ਕਰਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਸਿਕੰਦਰ

[ਸੋਧੋ]

ਸੰਨ 335 ਈਸਾਪੂਰਵ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਮਕਦੂਨਿਆ ਵਿੱਚ ਸਿਕੰਦਰ (ਅਲੇਕਜੇਂਡਰ, ਅਲੇਕਸ਼ੇਂਦਰ) ਦਾ ਉਦਏ ਹੋਇਆ। ਉਸਨੇ ਲਗਭਗ ਸੰਪੂਰਨ ਯੂਨਾਨ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਜਮਾਇਆ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਫਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ। ਆਧੁਨਿਕ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਤਟ ਉੱਤੇ ਉਹ 330 ਈਸਾਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਅਪੜਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਫਾਰਸ ਦੇ ਸ਼ਾਹ ਦਾਰਾ ਤੀਸਰੇ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ। ਦਾਰਾ ਰਣਭੂਮੀ ਛੱਡ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਫਾਰਸੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ। ਫਿਰ ਉਹ ਮਿਸਰ ਦੇ ਵੱਲ ਵਧਿਆ। ਪਰਤਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਮੇਸੋਪੋਟਾਮਿਆ (ਆਧੁਨਿਕ ਇਰਾਕ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਫਾਰਸੀ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ) ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਲਗਭਗ 40 ਗੁਣੇ ਵੱਡੇ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਿਕੰਦਰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਭਾਰਤ ਤੱਕ ਚਲਾ ਆਇਆ। ਉੱਤੇ ਉਸ ਦਾ ਫੌਜ ਨੇ ਥਕਾਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਵਲੋਂ ‍ਮਨਾਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੰਨ 323 ਵਿੱਚ ਬੇਬੀਲੋਨਿਆ ਵਿੱਚ ਉਸਕਾੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦੀ ਇਸ ਫਤਹਿ ਨਾਲ ਫਾਰਸ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹੋ ਗਿਆ ਉੱਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਸੇਨਾਪਤੀਆਂ ਨੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਲਿਆ। ਆਧੁਨਿਕ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰਤ ਸ਼ਾਸਕ ਸੇਲਿਉਕਸ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ। ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮੀ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਈਰਾਨ ਤੱਕ ਇੱਕ ਅਭੂਤਪੂਰਵ ਹਿੰਦ - ਯਵਨ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਸਿਰਜਣ ਹੋਇਆ।

ਸਿਕੰਦਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸੰਨ 117 ਈਸਾਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨ ਉੱਤੇ ਰੋਮ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਯੂਨਾਨ ਨੇ ਰੋਮ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਯੂਨਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਰੋਮ ਦੇ ਦੋ ਆਧਿਕਾਰਿਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਇਹ ਪੂਰਵੀ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਵੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣੀ। ਸੰਨ 1453 ਵਿੱਚ ਕਸਤੁਨਤੂਨਿਆ ਦੇ ਪਤਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ਉਸਮਾਨੀ (ਆਟੋਮਨ ਤੁਰਕ) ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸੰਨ 1821 ਤੱਕ ਇਹ ਤੁਰਕਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਿਹਾ ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਇੱਥੋਂ ਕਈ ਲੋਕ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਚਲੇ ਗਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ। ਸੰਨ 1821 ਵਿੱਚ ਤੁਰਕਾਂ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਥੇ ਅਜਾਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਉੱਤੇ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੱਥੇ ਵੀ ਦੇਕਨੇ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁਧ ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਤੁਰਕਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਮਿੱਤਰ ਰਾਸ਼ਟਰੋਂ ਦਾ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ। ਦੂਸਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁਧ ਵਿੱਚ ਜਰਮਨਾਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਆਪਣਾ ਕੰਟਰੋਲ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਥੇ ਘਰੇਲੂ ਜੰਗ ਵੀ ਹੋਏ। ਸੰਨ 1975 ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਗਣਤੰਤਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਸਾਇਪ੍ਰਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਯੂਨਾਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਨਾਵ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਤਸਵੀਰਾਂ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]