ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਸ
ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ( KGF ) KGF ਤਾਲੁਕ (ਟਾਊਨਸ਼ਿਪ), ਕੋਲਾਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ, ਕਰਨਾਟਕ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਈਨਿੰਗ ਖੇਤਰ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਰੌਬਰਟਸਨਪੇਟ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਭਾਰਤ ਗੋਲਡ ਮਾਈਨਜ਼ ਲਿਮਿਟੇਡ (BGML) ਅਤੇ BEML ਲਿਮਿਟੇਡ (ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰਤ ਅਰਥ ਮੂਵਰਸ ਲਿਮਿਟੇਡ) ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। KGF ਲਗਭਗ 30 kilometres (19 mi) ਕੋਲਾਰ ਤੋਂ, 100 kilometres (62 mi) ਕਰਨਾਟਕ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬੈਂਗਲੁਰੂ ਤੋਂ। ਇੱਕ ਸਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 28 ਫਰਵਰੀ 2001 ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਰਾਵਟ ਕਾਰਨ ਇਹ ਖਾਨ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੋਨਾ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਾਵਰ-ਜਨਰੇਸ਼ਨ ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ 1889 ਵਿੱਚ ਮਾਈਨਿੰਗ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਖਾਨ ਕੰਪਲੈਕਸ ਨੇ 1960 ਅਤੇ 1992 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੁਝ ਕਣ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ।
ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਫਰੇਡ ਗੁਡਵਿਲ, ਪੁਲਿਸ ਸੁਪਰਡੈਂਟ, ਮਾਲਦੀਵ ਅਤੇ ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕਲਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੁੱਡਵਿਲ ਦੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਥਿਕ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਤਿਮਾਹੀ ਜਰਨਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [1] [2] [3]
ਜੈਨ ਪੱਛਮੀ ਗੰਗਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨੇ ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਕੋਲਾਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸਨ (ਲਗਭਗ 1,000 ਸਾਲ) ਉਹਨਾਂ ਨੇ "ਕੁਵਾਲਲਾ-ਪੁਰਵਾਰੇਸ਼ਵਰ" (ਕੋਲਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਭੂ) ਸਿਰਲੇਖ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਤਲਕਾਡੂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਤਲਕਾਡੂ ਤੋਂ, ਪੱਛਮੀ ਗੰਗਾ ਨੇ ਗੰਗਾਵਾਦੀ ( ਕੰਨੜ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦੱਖਣੀ ਘਰ) ਰਾਜ ਕੀਤਾ। [4]
ਕੋਲਾਰ 1004 ਵਿੱਚ ਚੋਲ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਆਇਆ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਆਮ ਨਾਮਕਰਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਚੋਲਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਨਿਕਾਰਲੀਚੋਲਾ-ਮੰਡਲਾ ਕਿਹਾ। 1117 ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ, ਹੋਯਸਾਲਸ ( ਵਿਸ਼ਨੂੰਵਰਧਨ ਦੇ ਅਧੀਨ) ਨੇ ਤਲਕਾਡੂ ਅਤੇ ਕੋਲਾਰ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਚੋਲਾਂ ਨੂੰ ਮੈਸੂਰ ਦੇ ਰਾਜ ਤੋਂ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ। ਵੀਰਾ ਸੋਮੇਸ਼ਵਰ ਨੇ 1254 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਕੋਲਾਰ ਰਾਮਨਾਥ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਪੱਛਮੀ ਗੰਗਾ ਨੇ ਕੋਲਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਮੈਸੂਰ, ਕੋਇੰਬਟੂਰ, ਸਲੇਮ 'ਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ, ਰਿਸ਼ੀ ਪਵਨੰਤੀ ਮੁਨੀਵਰ ਨੇ ਉਲਾਗਾਮਧੀ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਤਾਮਿਲ ਵਿਆਕਰਣ ਬਾਰੇ ਨੈਨੂਲ ਲਿਖਿਆ।
ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੋਲ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਰਾਜਾ ਉਤਥਾਮਾ ਚੋਲ ਨੇ ਰੇਣੂਕਾ ਦਾ ਮੰਦਰ ਬਣਵਾਇਆ ਸੀ। ਚੋਲ ਸ਼ਾਸਕ ਵੀਰਾ ਚੋਲ, ਵਿਕਰਮਾ ਚੋਲ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਨਗੇਂਦਰ ਚੋਲ ਨੇ ਅਵਨੀ, ਮੁਲਬਗਲ ਅਤੇ ਸਿਤੀ ਬੇਟਾ ਵਿਖੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਬਣਵਾਈਆਂ। ਚੋਲਾ ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਆਦਿਤਿਆ ਚੋਲਾ ਪਹਿਲੇ (871-907), ਕੋਲਾਰ ਦੇ ਰਾਜਾ ਰਾਜਾ ਚੋਲਾ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲਾ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਕੋਲਾਰ ਨੂੰ "ਨਿਕਰੀਲੀ ਚੋਲਾਮੰਡਲਮ" ਅਤੇ "ਜਯਮ ਕੋਂਡਾ ਚੋਲਾ ਮਨਡਲਮ" ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਲਾਰਮਾ ਮੰਦਰ 'ਤੇ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ I ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੋਲਾਰ ਵਿੱਚ ਚੋਲਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਿਵ ਮੰਦਰ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਰੀਕੁੱਪਮ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸੋਮੇਸ਼ਵਰ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਉਧਨਦੇਸ਼ਵਰੀ ਮੰਦਰ, ਓਰੂਗਾਮਪੇਟ ਵਿੱਚ ਈਸ਼ਵਰਨ ਮੰਦਰ, ਅਤੇ ਮਾੜੀਵਾਲਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਿਵਨ ਮੰਦਰ। ਕੋਲਾਰ ਦਾ ਚੋਲਾ ਰਾਜ 1116 ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ। ਚੋਲ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਤੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਬੀ. ਲੁਈਸ ਰਾਈਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਨਾਮ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਹਨ.
ਕੋਲਾਰ ਦਾ ਵਿਜੇਨਗਰ ਰਾਜ 1336 ਤੋਂ 1664 ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ। 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੋਲਾਰ ਮਰਾਠਾ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸੱਤਰ ਸਾਲ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1720 ਵਿੱਚ, ਕੋਲਾਰ ਸੀਰਾ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ; ਹੈਦਰ ਅਲੀ ਦਾ ਪਿਤਾ ਫਤਿਹ ਮੁਹੰਮਦ ਸੂਬੇ ਦਾ ਫੌਜਦਾਰ ਸੀ। ਕੋਲਾਰ ਉੱਤੇ ਉਦੋਂ ਮਰਾਠਿਆਂ, ਕੁੱਡਪਾਹ ਦੇ ਨਵਾਬ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੇ ਨਿਜ਼ਾਮ ਅਤੇ ਹੈਦਰ ਅਲੀ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। 1768 ਤੋਂ 1770 ਤੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇਹ ਫਿਰ ਮਰਾਠਿਆਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਹੈਦਰ ਅਲੀ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। 1791 ਵਿੱਚ, ਲਾਰਡ ਕਾਰਨਵਾਲਿਸ ਨੇ 1791 ਵਿੱਚ ਕੋਲਾਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਸੇਰਿੰਗਪਟਮ ਦੀ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈਸੂਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਮਹਾਂਵਾਲੀਆਂ (ਬਾਨਾਸ), ਕਦੰਬਸ, ਚਾਲੂਕਿਆ, ਪੱਲਵ, ਵੈਦੁੰਬਾਸ, ਰਾਸਟਰਕੁਟ, ਚੋਲ, ਹੋਯਸਾਲ ਅਤੇ ਮੈਸੂਰ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। [1] [2] [3] [5] [6] ਬੀ ਲੇਵਿਸ ਰਾਈਸ ਨੇ ਐਪੀਗ੍ਰਾਫੀਆ ਕਾਰਨਾਟਿਕਾ ਦੀ 10ਵੀਂ ਜਿਲਦ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ 1,347 ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਦਰਜ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, 714 ਕੰਨੜ ਵਿੱਚ ਹਨ; [7] 422 ਤੇਲਗੂ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਅਤੇ 211 ਤਾਮਿਲ ਵਿੱਚ ਹਨ।
ਜੌਹਨ ਟੇਲਰ III ਨੇ 1880 ਵਿੱਚ ਕੇਜੀਐਫ ਵਿੱਚ ਕਈ ਖਾਣਾਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਫਰਮ (ਜੌਨ ਟੇਲਰ ਐਂਡ ਸੰਨਜ਼) ਨੇ 1956 ਤੱਕ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਇਆ; ਮੈਸੂਰ ਗੋਲਡ ਮਾਈਨਿੰਗ ਕੰਪਨੀ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਕੰਪਨੀ ਸੀ। 1902 ਵਿੱਚ, ਖਾਣਾਂ ਦਾ 140-kilometre (87 mi) ਨਾਲ ਬਿਜਲੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸ਼ਿਵਾਨਸਮੁਦਰਾ ਫਾਲਸ ਵਿਖੇ ਪਣ-ਬਿਜਲੀ ਪਲਾਂਟ ਤੋਂ ਜਨਰਲ ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਈ ਜਾਂਦੀ ਕੇਬਲ। [8] ਮੈਸੂਰ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1956 ਵਿੱਚ ਖਾਣਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ।
ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਮੂਲ[ਸੋਧੋ]
ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਖਾਣਾਂ ਦੇ ਵਧਣ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਧਰਮਪੁਰੀ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਗਿਰੀ, ਸਲੇਮ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਰਕੋਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਅਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਚਿਤੂਰ, ਅੰਨਾਮਾਯਾ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਸੱਤਿਆ ਸਾਈਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਨੇੜੇ ਹੀ ਵਸ ਗਏ ਸਨ; [9] ਬਸਤੀਆਂ KGF ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਬਣਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਇੰਜੀਨੀਅਰਾਂ, ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਅਤੇ ਮਾਈਨ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਰੌਬਰਟਸਨਪੇਟ ਅਤੇ ਐਂਡਰਸਨਪੇਟ ਟਾਊਨਸ਼ਿਪਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਦੋ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਖਾਨ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
BEML ਲਿਮਿਟੇਡ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ, ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ।
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਮਾਰਕ[ਸੋਧੋ]
ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ਵਿਖੇ ਪਾਈਰੋਕਲਾਸਟਿਕ ਅਤੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਦੇ ਲਾਵਾ ਨੂੰ ਭੂ-ਸੈਰ- ਸਪਾਟੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ, ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਤਸਾਹਨ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨ ਸਰਵੇਖਣ (GSI) ਦੁਆਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਮਾਰਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [10] [11]
ਜਨਸੰਖਿਆ[ਸੋਧੋ]
ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕੰਨੜ ਹੈ, ਅਤੇ ਤਾਮਿਲ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [12] ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਾਮਿਲ ਆਬਾਦੀ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮਦਰਾਸ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਆਰਕੋਟ, ਚਿਤੂਰ, ਸਲੇਮ ਅਤੇ ਧਰਮਪੁਰੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆਂਦੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੰਸ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ। [5] [13] [14] ਸਾਰਥਿਕ ਐਂਗਲੋ-ਇੰਡੀਅਨ ਅਤੇ ਆਰਕੋਟ ਮੁਦਾਲੀਅਰ ਆਬਾਦੀ ਮਾਈਨ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹਨ। [15]
ਖਾਨ ਬੰਦ[ਸੋਧੋ]
ਕੋਲਾਰ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਖਾਣਾਂ ਦਾ 1956 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁੱਲ 900 ਟਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੋਨਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 28 ਫਰਵਰੀ 2001 ਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ; ਭੋਜਨ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਆਸਰਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਨ ਨਿਵੇਸ਼ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਸੀ। [16] [17]
ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]
1901 ਵਿੱਚ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜੌਨ ਟੇਲਰ ਐਂਡ ਸੰਨਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਨੰਦੀਦੂਰਗ ਮਾਈਨ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ਬੁਆਏਜ਼ ਸਕੂਲ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿਡਲ ਅਤੇ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਅਪਗ੍ਰੇਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਸੀਨੀਅਰ ਕੈਂਬਰਿਜ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਸਕੂਲ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਸਹਿ-ਵਿਦਿਅਕ ਸੀ।
15 ਜਨਵਰੀ 1904 ਨੂੰ, ਸੇਂਟ ਜੋਸਫ਼ ਆਫ਼ ਟਾਰਬੇਸ ਦੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਨੇ 22 ਕੁੜੀਆਂ ਲਈ ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਤੇ ਐਂਗਲੋ-ਇੰਡੀਅਨਾਂ ਲਈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਸੇਂਟ ਮੈਰੀਜ਼ ਬੁਆਏਜ਼ ਸਕੂਲ ਵੀ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਲੜਕਿਆਂ ਦਾ ਸਕੂਲ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਐਂਡਰਸਨਪੇਟ ਚਲਾ ਗਿਆ।
1933 ਵਿੱਚ, ਆਰਡਰ ਆਫ਼ ਦ ਸੇਂਟ ਜੋਸੇਫ਼ ਆਫ਼ ਟਾਰਬੇਸ ਨੇ ਰੌਬਰਟਸਨਪੇਟ ਵਿੱਚ ਸੇਂਟ ਥੇਰੇਸਾ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ; ਸੇਂਟ ਸੇਬੇਸਟਿਅਨ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਬਾਅਦ ਕੋਰੋਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਲਾਂ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਪਾਠ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ। [15] ਵਧਦੀ ਮਾਰਵਾੜੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਰਾਬਰਟਸਨਪੇਟ ਵਿੱਚ ਸੁਮਤੀ ਜੈਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। [18] ਕੇਜੀਐਫ ਦੇ ਕਈ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਂਟ ਚਾਰਲਸ ਸਕੂਲ, [19] ਕੇਜੀਐਫ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਡੈਂਟਲ ਸਾਇੰਸ ਐਂਡ ਹਸਪਤਾਲ, ਡਾ. ਟੀ. ਥਿਮੱਈਆ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ, ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਕੇਂਗਲ ਹਨੂਮੰਥਈਆ ਲਾਅ ਕਾਲਜ, ਡੌਨ ਬੋਸਕੋ ਟੈਕਨੀਕਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
| ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪੌਣਪਾਣੀ ਅੰਕੜੇ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ਮਹੀਨਾ | ਜਨ | ਫ਼ਰ | ਮਾਰ | ਅਪ | ਮਈ | ਜੂਨ | ਜੁਲ | ਅਗ | ਸਤੰ | ਅਕ | ਨਵੰ | ਦਸੰ | ਸਾਲ |
| ਉੱਚ ਰਿਕਾਰਡ ਤਾਪਮਾਨ °C (°F) | 30.5 (86.9) |
33.4 (92.1) |
38.3 (100.9) |
39.7 (103.5) |
38.2 (100.8) |
38.5 (101.3) |
34.5 (94.1) |
33.4 (92.1) |
33.7 (92.7) |
32.5 (90.5) |
31.1 (88) |
29.9 (85.8) |
39.7 (103.5) |
| ਔਸਤਨ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ °C (°F) | 26.4 (79.5) |
29.6 (85.3) |
32.5 (90.5) |
34.1 (93.4) |
34.0 (93.2) |
30.8 (87.4) |
29.6 (85.3) |
29.0 (84.2) |
29.3 (84.7) |
27.8 (82) |
26.3 (79.3) |
25.1 (77.2) |
29.5 (85.1) |
| ਔਸਤਨ ਹੇਠਲਾ ਤਾਪਮਾਨ °C (°F) | 15.0 (59) |
16.4 (61.5) |
18.7 (65.7) |
21.3 (70.3) |
21.7 (71.1) |
20.6 (69.1) |
20.1 (68.2) |
19.8 (67.6) |
19.7 (67.5) |
19.2 (66.6) |
17.5 (63.5) |
15.8 (60.4) |
18.8 (65.8) |
| ਹੇਠਲਾ ਰਿਕਾਰਡ ਤਾਪਮਾਨ °C (°F) | 10.0 (50) |
10.5 (50.9) |
12.4 (54.3) |
15.7 (60.3) |
17.5 (63.5) |
15.4 (59.7) |
17.3 (63.1) |
17.1 (62.8) |
16.2 (61.2) |
13.6 (56.5) |
12.0 (53.6) |
9.4 (48.9) |
9.4 (48.9) |
| Rainfall mm (inches) | 3.5 (0.138) |
3.7 (0.146) |
19.4 (0.764) |
34.6 (1.362) |
98.4 (3.874) |
77.9 (3.067) |
81.7 (3.217) |
104.6 (4.118) |
212.4 (8.362) |
138.9 (5.469) |
76.7 (3.02) |
27.2 (1.071) |
879.1 (34.61) |
| ਔਸਤਨ ਬਰਸਾਤੀ ਦਿਨ | 0.3 | 0.4 | 1.2 | 2.4 | 5.5 | 3.9 | 4.9 | 6.3 | 8.0 | 7.4 | 5.1 | 2.2 | 47.6 |
| % ਨਮੀ | 49 | 37 | 32 | 38 | 48 | 56 | 58 | 61 | 63 | 68 | 67 | 63 | 54 |
| Source: India Meteorological Department[20][21] | |||||||||||||
ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]
ਕੰਨੜ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ, ਕੇਜੀਐਫ: ਚੈਪਟਰ 1 ਅਤੇ ਕੇਜੀਐਫ: ਚੈਪਟਰ 2 ਦਾ ਪਲਾਟ, ਕੇਜੀਐਫ ਫਿਲਮ ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਕਾਲਪਨਿਕ ਪਾਤਰ ਇਸ ਕੇਜੀਐਫ ਖਾਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਫਿਲਮ ਦਾ ਪੂਰਾ ਰੂਪ ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਸ ਹੈ। [22]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]
- ਹੂਟੀ ਗੋਲਡ ਮਾਈਨਸ ਲਿਮਿਟੇਡ
- ਕੋਲਾਰ (ਲੋਕ ਸਭਾ ਹਲਕਾ)
- KGF: ਫਿਲਮ
- 1873 ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 "Journal of the Mythic Society". 9–10. 1918: iv, 5, 8, 300.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ 2.0 2.1 Goodwill, Fred (1918). "Nandidroog". The Quarterly Journal of the Mythic Society. 9–10: 300. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ 3.0 3.1 Goodwill, Fred (1921). "The Religious and Military Story of Nudydurga". KGF Mining and Metallurgical Society (5).
- ↑ "Day Before KGF's Release, Bengaluru Court Orders Stay; Producer Says Movie will be Released". News18. 2018-12-20. Retrieved 2020-05-17.
- ↑ 5.0 5.1 Srikumar, S (12 March 2014). Kolar Gold Field: (Unfolding the Untold) (International ed.). Partridge Publishing. pp. 40–46. ISBN 978-1482815078. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ Chandrashekar, Gayatri (2015). Grit and Gold. Partridge Publishing. ISBN 9781482855845. Retrieved 11 July 2016.
- ↑ Rice, Benjamin Lewis (1994). Epigraphia Carnatica: Volume X: Inscriptions in the Kolar District. Mangalore, British India: Department of Archaeology, Mysore State. p. i. Retrieved 4 August 2015.
- ↑ Iyer, Meera (21 June 2015). "Miscellany - A time capsule". No. Bangalore. Deccan Herald. Retrieved 7 August 2015.
- ↑ "'KGF' team recreated gold mines from 70's at Real Kolar Gold Field - Times of India". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-05-17.
- ↑ "National Geological Monument, from Geological Survey of India website". Archived from the original on 12 July 2017. Retrieved 21 January 2019.
- ↑ "Geo-Heritage Sites". pib.nic.in. Press Information Bureau. 2016-03-09. Retrieved 2018-09-15.
- ↑ "Data on Language and Mother Tongue". Censusindia.gov.in. Retrieved 25 August 2018.
- ↑ "Kolar Gold Fields: Land with Golden People". Blogspot. Retrieved 6 January 2015.
- ↑ Steve, Arul (April 2013). "Specialization On Social And Cultural Indifference Among KGF Tamil Migrants". ArulSteve736. Word Press. Retrieved 6 January 2015.
- ↑ 15.0 15.1 White, Bridget (2010). Kolar Gold Fields - Down Memory Lane: Paeans to Lost Glory!. Central Milton Keynes: Author House. ISBN 978-1452051031. Retrieved 6 January 2015.
- ↑ White-Kumar, Bridget (2014-11-21). "Kolar Gold Fields - Nostalgia: Some Important Dates in the History of Kolar Gold Fields". Kolar Gold Fields - Nostalgia. Retrieved 2019-12-22.
- ↑ "Old KGF mines can never be reopened". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). February 13, 2017. Retrieved 2019-12-22.
- ↑ White, Bridget (15 November 2010). "Tale of two thriving townships". No. Bangalore. Deccan Herald. Retrieved 13 January 2015.
- ↑ "St Charles School". St Charles School. Retrieved 18 August 2022.
- ↑ "Station: Kolar Gold Field Climatological Table 1981–2010" (PDF). Climatological Normals 1981–2010. India Meteorological Department. January 2015. pp. 421–422. Archived from the original (PDF) on 5 February 2020. Retrieved 19 April 2020.
- ↑ "Extremes of Temperature & Rainfall for Indian Stations (Up to 2012)" (PDF). India Meteorological Department. December 2016. p. M98. Archived from the original (PDF) on 5 February 2020. Retrieved 19 April 2020.
- ↑ "KGF Full Form- What Is The Full Form Of KGF". whatisfullform (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2022-10-31. Retrieved 2022-12-13.
{{cite web}}:|first=missing|last=(help)CS1 maint: url-status (link)
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]
- ਐਨੋਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਲਾਰ ਗੋਲਡ ਫੀਲਡਜ਼ ਆਰਕਾਈਵਲ ਵੀਡੀਓ
- ਕੋਲਾਰ ਸੈਰ ਸਪਾਟਾ
- Documents and clippings about Champion Reef Gold
- https://kgfarchives.wordpress.com/blog/