ਮਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰੜ
ਅਦੀਬ, ਦਾਨਿਸ਼ਵਰ ਮਸਤਨਸਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰੜ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 1 ਮਾਰਚ 1939 |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਫਰਮਾ:ਪ੍ਰਚਮ ਤਸਵੀਰਪਾਕਿਸਤਾਨੀ |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਗਰੀਜਵੀਟ |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਗੌਰਮਿੰਟ ਕਾਲਜ ਲਾਹੌਰ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਮੁਸੱਨਫ਼ |
| ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ | ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ, ਨਾਵਲ, ਅਫ਼ਸਾਨਾ, ਕਾਲਮ |
| ਵੈੱਬਸਾਈਟ | www |
| ਦਸਤਖ਼ਤ | |
 | |
ਮੁਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰੜ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਯਾਤਰਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ. ਹੁਣ ਤੱਕ ਪੰਜਾਹ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਯਾਤਰਾ ਸਥਾਨਾਂ ਅਤੇ ਨਾਵਲਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਨਾਟਕ, ਗਲਪ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੁਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੜ੍ਹੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਲੇਖਕਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੈ।[1]
ਰਹਿਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]ਮਸਤਾਨਸਿਰ ਗੁਜਰਾਤ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇਖਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ।
ਮੁਸਤਾਨਿਸਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰੜ ਦਾ ਪਿਤਾ ਰਹਿਮਤ ਖ਼ਾਨ ਤਾਰੜ ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਇੱਕ ਖੇਤੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਮਸਤਾਨਸਿਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਡੂੰਘਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ.
ਮੁਡਲੇ ਹਾਲਾਤ
[ਸੋਧੋ]ਮੁਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰੜ ਦਾ ਜਨਮ 1 ਮਾਰਚ, 1939 ਨੂੰ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਬਚਪਨ ਬਾਦੇਨ ਰੋਡ 'ਤੇ ਲਕਸ਼ਮੀ ਮੈਨੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ ਜਿਥੇ ਸਆਦਤ ਹਸਨ ਮੰਟੋ ਗੁਆਂ. ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਮਿਸ਼ਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ, ਰੰਗ ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਮਾਡਲ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ. ਦਸਵੀਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ। ਐਫਏ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਯੂਕੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਫਿਲਮ, ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਐਂਗਲ ਤੋਂ ਸਮਝਣ, ਜਾਂਚਣ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ. ਉਸਨੇ ਉਥੇ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਕੇ ਘਰ ਪਰਤਿਆ.
ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਸੇਵਾਵਾਂ
[ਸੋਧੋ]ਟੀਵੀ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਕਈ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ. ਅੱਜ ਕੱਲ ਮੈਂ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਕਾਲਮ ਲਿਖਦਾ ਹਾਂ. ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨਾਮ ਵੀ ਹੈ. ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਵਿਆਪਕ ਨਾਵਲ ਜਿਵੇਂ ਬਹਾਓ, ਰੱਖ (ਨਾਵਲ), ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਖਸ਼ਾਕ ਜ਼ਮਾਨਾ ਅਤੇ ਓ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਬ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਤੁਸੀਂ ਟੀਵੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ. ਜਦੋਂ ਪੀਟੀਵੀ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1988 ਵਿੱਚ ਗੁੱਡ ਮੌਰਨਿੰਗ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਮਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ. ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰੇਡੀਓ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਕੀਤਾ।
1957 ਵਿਚ, ਉਸ ਦੇ ਪਰਵਾਸ ਪ੍ਰਤੀ ਜਨੂੰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਸਕੋ, ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਯੂਥ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ. (ਉਸ ਯਾਤਰਾ ਦਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਹਫ਼ਤਾਵਾਰੀ ਕਾਂਡਿਲ ਵਿੱਚ 1959 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।) ਨਾਵਲਟ ਨੇ ਇਸ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ 'ਤੇ "ਡੋਵ" ਲਿਖਿਆ ਸੀ. ਇਹ ਕਲਮ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਰਸਮੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀ.
ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ
[ਸੋਧੋ]ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪਰਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਭਿਨੇਤਾ ਜਾਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਪੀਟੀਵੀ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਿਆ. ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ "ਪੁਰਾਣੀ ਚੀਜ਼ਾਂ" ਦੇ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ. "ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਦਾ ਸੂਰਜ" ਲੇਖਕ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਟਕ ਸੀ, ਜੋ 1974 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਾਰਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸਮਰੱਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਟੀਵੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹੋ. ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਯਾਦਗਾਰੀ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ, ਉਥੇ ਉਸਨੇ ਅਦਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਸੈਂਕੜੇ ਵਾਰ ਕੈਮਰੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ. ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਵੇਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਦੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੈ. ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਚਾਚੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. 2014 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਐਕਸਪ੍ਰੈੱਸ ਟੀਵੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ "ਯਾਤਰਾ ਇੱਕ ਸ਼ਰਤ ਹੈ" ਹੈ. ਉਸ ਨੇ ਜੀਓ ਟੀਵੀ 'ਤੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਨਾਟਕ
[ਸੋਧੋ]ਨਾਵਲਾਂ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਸਥਾਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੁਸਤਸਿਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਨਾਟਕ ਵੀ ਲਿਖੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ::
- ਸ਼ਹਪਰ
- ਹਜ਼ਾਰੋਂ ਰਾਸਤੇ
- ਪਰਿੰਦੇ
- ਸੂਰਜ ਕੇ ਸਾਥ ਸਾਥ
- ਇੱਕ ਹਕੀਕਤ ਇੱਕ ਅਫ਼ਸਾਨਾ
- ਕੈਲਾਸ਼
- ਫ਼ਰੇਬ
ਯਾਤਰਾ
[ਸੋਧੋ]1969 ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਟਰੈਵਲੌਗ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ "ਖੋਜ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ 1971 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਦੋਵਾਂ ਪਾਠਕਾਂ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ. ਉਸਨੇ ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ. ਅਗਲਾ ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ ਸੀ "ਅੰਡਰਲੁਸੀਆ ਵਿੱਚ ਅਜਨਬੀ". 42 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ 30 ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ. 12 ਸਿਰਫ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਬਾਰੇ ਹਨ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਭ ਪੀਕ, " ਤੂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ 'ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਐਡੀਸ਼ਨ ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਦੋ ਹਫਤੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰੇ. ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਨ, ਉਥੇ ਇੱਕ ਝੀਲ ਦਾ ਨਾਮ "ਤਰਾਰ ਝੀਲ" ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਕੁਝ ਖਾਸ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਇਹ ਹਨ:
- ਨਿਕਲੇ ਤੁਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਮੈਂ
- ਅੰਦਲਸ ਮੈਂ ਅਜਨਬੀ
- ਖ਼ਾਨਾ ਬਦੋਸ਼
- ਨਾਂਗਾ ਪਰਬਤ
- ਨੇਪਾਲ ਨਗਰੀ
- ਸਫ਼ਰ ਸ਼ਮਾਲ ਕੇ
- ਸੁਣੋ ਲੇਕ
- ਕਾਲਾਸ਼
- ਪਤਲੀ ਪੈਕਿੰਗ ਕੀ
- ਸ਼ਮਸ਼ਾਲ ਬੇਮਿਸਾਲ
- ਸੁਨਹਿਰੀ ਉੱਲੂ ਕਾ ਸ਼ਹਿਰ
- ਕੈਲਾਸ਼ ਦਾਸਤਾਨ
- ਮਾਸਕੋ ਕੀ ਸਫ਼ੈਦ ਰਾਤੀਂ
- ਯਾਕ ਸਰਾਏ
- ਨਿਊਯਾਰਕ ਕੇ ਸੁਰੰਗ
- ਹੈਲੋ ਹਾਲੈਂਡ
- ਅਲਾਸਕਾ ਹਾਈਵੇ
- ਲਾਹੌਰ ਸੇ ਯਾਰਕੰਦ
- ਅਮਰੀਕਾ ਕੇ ਸੁਰੰਗ
- ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਅਵਾਰਗੀ
- ਰਾਕਾ ਪੋਸ਼ੀ ਨਗਰ
- ਔਰ ਸਿੰਧ ਬਹੁਤਾ ਰਿਹਾ
ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਯਾਤਰਾ "ਲੰਡਨ ਤੋਂ ਮਾਸਕੋ" ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅਰੰਭ ਕੀਤੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, "ਨਿਕਲੇ ਤੇਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਮੈਂ" ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਉਰਦੂ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਲੇਖ ਲਿਖਣ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਈ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ. ਉਸ ਨੇ ਯਾਤਰਾ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪ, ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ, ਸੌਖੀ ਅਤੇ ਨਿਰਵਿਘਨ ਲਿਖਤ ਨਾਲ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ। ਸੀਨ ਨੂੰ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਜਾਦੂਈ ਬਣਤਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪਾਠਕ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਅਤੇ ਸੀਨ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. "ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਅੰਡੇਲੂਸੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ, ਜਿਪਸੀ, ਇੱਕ ਕੇ 2 ਕਹਾਣੀ ਮਿਲੀ. ਉਸਨੇ ਨੰਗਾ ਪਰਬਤ, ਯਾੱਕ ਸਰਾਏ, ਰਤੀ ਗਲੀ, ਸਨੂ ਝੀਲ, ਚਿਤਰਾਲ ਦਾਸਤਾਨ, ਹੰਜਾ ਦਾਸਤਾਨ, ਸ਼ਾਮਲ ਤੋਂ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਭਟਕਣ ਵਾਲੇ ਬਣ ਗਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਗਏ. ਕਾਬਾ ਸ਼ਰੀਫ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਤ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯਾਤਰਾ ਸਥਾਨ ਪਵਿੱਤਰ ਹਿਜਾਜ਼ ਬਾਰੇ ਲਿਖੇ ਗਏ ਹਨ।” ਨਿ Newਯਾਰਕ ਦੇ ਸੈਂਕੜੇ ਰੰਗ, ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਚਿੱਟੇ ਨਾਈਟ, ਪਤਲੇ ਪੈਕਿੰਗ, ਗੋਲਡਨ ਆਲੂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਯਾਤਰਾ ਹਨ। ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਨਾਵਲ ਲਿਖਣਾ
[ਸੋਧੋ]ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿੱਕਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਉਹ ਨਾਵਲ ਲਿਖਣ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਿਆ. ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ, " ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਹਿਰ, " ਇੱਕ ਬੈਸਟਸੈਲਰ ਸੀ. ਹੁਣ ਤੱਕ, ਪੰਜਾਹ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਸਕਰਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਹਰ ਨਾਵਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਇਆ, ਪਰ ਸੁਆਹ ਅਤੇ " ਪ੍ਰਵਾਹ " ਦਾ ਕੇਸ ਵੱਖਰਾ ਹੈ. ਖ਼ਾਸਕਰ " ਪ੍ਰਵਾਹ " ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਕਲਾ ਸਿਖਰਾਂ ਤੇ ਹੈ, ਪਾਠਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿਚ, ਤਰਾਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਸਭਿਅਤਾ ਵਿੱਚ ਨਵਾਂ ਜੀਵਨ ਸਾਹ ਲਿਆ. "ਬਹਾਉ" ਸਿੰਧ ਘਾਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਨਦੀ ਸਰਸਵਤੀ ਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਅਤੇ ਸੁੱਕਣ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਮੁੱਚੀ ਸਭਿਅਤਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਨਾਵਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਹੁਤ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ।ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਿੰਧੀ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਬ੍ਰੂਹੀ ਅਤੇ ਸਰਾਇਕੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਹਨ ਜੋ ਨਾਵਲ ਦੀ ਲਿਖਣ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਵਿਲੱਖਣ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। " ਪ੍ਰਵਾਹ " ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਲੱਭਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਰਚਨਾ ਹੈ, ਲੇਖਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਇੱਕ ਮਿੱਥ ਹੈ. "ਫਲੋ" ਵਿੱਚ, ਮੁਸਤਾਨਿਸਰ ਹੁਸੈਨ ਤਾਰ ਇੱਕ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਐਸ਼ ਨੂੰ 1999 ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਨਾਵਲ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦਾ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ Dhakaਾਕਾ ਦਾ ਪਤਨ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰਾਚੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸੀ। “ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਯੁੱਧ” 9/11 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਉੱਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਰਦੂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਨਾਵਲ ਲਿਖਣ ਦਾ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਪ੍ਰਯੋਗ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਗਲਪ ਵੀ ਲਿਖਿਆ। ਉਸਦੀ ਪਛਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹਵਾਲਾ ਕਾਲਮਵਾਦ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੈ. ‘ ਖ਼ਾਸ ਵਾ ਖ਼ਾਸਕ ਜ਼ਮਾਨਾ ’ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜੋ ਕਈ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲੇ ਦੋ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
" ਏ ਗ਼ਜ਼ਲ ਏ ਸ਼ਬ " ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ collapseਹਿ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੇਲ੍ਹ ਹੋਈ ਲਾਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੈਨਿਨ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਾਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪਿਘਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਤਰ ਥੱਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ. ਥਕਾਵਟ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਤਨ ਪਰਤਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਾਗਦੀ ਹੈ, ਉਥੇ ਨਾ ਰੁਕਣ ਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਅਣਜਾਣ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲਈ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਸ਼ੋਅਮੈਨ ਝੂਠਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਕਿਰਦਾਰ ਜਿਸ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਗੁੰਮੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਪਾਠਕ ਉਸਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਚਾਰ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ. ਸੁਆਹ ਅਤੇ umbਹਿ-timesੇਰੀ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਨਾਵਲ ਵੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਧਰਤੀ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਪਾਤਰ ਜੀਵਿਤ ਹਨ ਪਰ ਪੁਰਾਣੇ ਹਨ। ਬੂਟੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਨਾਵਲਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਪਰ ਝਲਕਣ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਭਾਵੇਂ ਭਾਰ ਘੱਟ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਮਾਸਟਰ ਪੀਸ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾਏਗਾ. ਪਾਠਕ ਜੋ ਤਰਾਰ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਨ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ਤੇ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਤਾਰ ਨੇ ਮਾਸਕੋ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਠਹਿਰਨ ਦੌਰਾਨ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਮਾਸਕੋ ਦੀਆਂ ਚਿੱਟੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੈਲੀ, ਡੂੰਘਾਈ ਅਤੇ ਡੂੰਘਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਏਕੇ ਤਾਰ ਦੀ ਕਲਾ ਆਪਣੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ. ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਤਰਾਰ ਦੇ ਪਾਤਰ ਪਿਛਲੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਹਨ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ.
- Bahhao (ਬਹਾਉ) (Flow)
- Bay Izti Kharab (ਬੇ ਇੱਜ਼ਤੀ ਖ਼ਰਾਬ) (Insulting dishonor)
- Payar Ka Pehla Shehr (ਪਿਆਰ ਕਾ ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਹਿਰ) (Love's first city)
- Raakh (ਰਾਖ) (Ash)
- Qilaa Jangi (ਕਿਲ੍ਹਾ ਜੰਗੀ) (Fortified war)
ਕਾਲਮਨਵੀਸ
[ਸੋਧੋ]ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਤਰਾਰ ਸਾਹਿਬ ਕਾਲਮ ਰਾਈਟਿੰਗ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਲਮਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ:
- ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ
- ਉੱਲੂ ਹਮਾਰੇ ਭਾਈ ਹੈਂ
- ਗਿੱਧੇ ਹਮਾਰੇ ਭਾਈ ਹੈਂ
- ਸ਼ੁਤਰ ਮੁਰਗ਼ ਰਿਆਸਤ
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ 1،2،3،4
ਅੱਜ ਕੱਲ, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਨਾਈ ਬਾਤ ਅਤੇ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਅਖਬਾਰ ਜਹਾਂ ਵੀ ਨਿਯਮਤ ਕਾਲਮ ਲਿਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ .
ਰਚਨਾਵਾਂ
[ਸੋਧੋ]- ਖ਼ਾਨਾ ਬਦੋਸ਼
- ਜਿਪਸੀ (ਨਾਵਲ)
- ਅੰਦਲਸ ਮੈਂ ਅਜਨਬੀ
- ਪਿਆਰ ਕਾ ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਹਿਰ
- ਨਾਂਗਾ ਪਰਬਤ
- ਹਨਜ਼ਾ ਦਾਸਤਾਨ
- ਸ਼ਮਸ਼ਾਲ ਬੇਮਿਸਾਲ
- ਕੇ ਟੂ ਕਹਾਣੀ
- ਬਰਫ਼ੀਲੀ ਬੁਲੰਦੀਆਂ
- ਸਫ਼ਰ ਸ਼ਮਾਲ ਕੇ
- ਗਿੱਧੇ ਹਮਾਰੇ ਭਾਈ ਹੈਂ
- ਕਾਲਾਸ਼
- ਯਾਕ ਸਰਾਏ
- ਦਿਓ ਸਾਈ
- ਚਤਰਾਲ ਦਾਸਤਾਨ
- ਕਾਰਵਾਨ ਸਰਾਏ
- ਉੱਲੂ ਹਮਾਰੇ ਭਾਈ ਹੈਂ
- ਨਿਕਲੇ ਤੇਰੀ ਤਲਾਸ਼ ਮੈਂ
- ਬਹਾਉ (ਨਾਵਲ)
- ਰਾਖ (ਨਾਵਲ)
- ਪਖੇਰੂ (ਨਾਵਲ)
- ਸੁਣੋ ਲੇਕ
- ਨੇਪਾਲ ਨਗਰੀ
- ਪਤਲੀ ਪੈਕਿੰਗ ਕੀ
- ਯਾਕ ਸਰਾਏ
- ਦੇਸ ਹੋਏ ਪ੍ਰਦੇਸ (ਨਾਵਲ)
- ਸਿਆਹ ਆਂਖ ਮੈਂ ਤਸਵੀਰ (ਕਹਾਣਾਆਂ)
- ਖ਼ਸ ਵ ਖ਼ਾਸ਼ਾਕ ਜ਼ਮਾਨੇ (ਨਾਵਲ)
- ਏ ਗ਼ਜ਼ਾਲ ਸ਼ਬ(ਨਾਵਲ)
- ਅਲਾਸਕਾ ਹਾਈਵੇ
- ਹੈਲੋ ਹਾਲੈਂਡ
- ਮਾਸਕੋ ਕੀ ਸਫ਼ੈਦ ਰਾਤੀਂ
- ਲਾਹੌਰ ਸੇ ਯਾਰਕੰਦ ਤਕ
٭ਖ਼ਤੋਤ (ਸ਼ਫ਼ੀਕ ਅਲਰਹਿਮਾਨ,ਕਰਨਲ ਮੁਹੰਮਦ ਖ਼ਾਨ,ਮੁਹੰਮਦ ਖ਼ਾਲਿਦ ਅਖ਼ਤਰ)।
- ਨਿਊਯਾਰਕ ਕੇ ਸੁਰੰਗ
- ਅਮਰੀਕਾ ਕੇ ਸੁਰੰਗ
- ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਅਵਾਰਗੀ
- ਰਾਕਾ ਪੋਸ਼ੀ ਨਗਰ
- ਔਰ ਸਿੰਧ ਬਹੁਤਾ ਰਿਹਾ
- 15 ਕਹਾਣੀਆਂ
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ (1)
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ (2)
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ(3)
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ(4)
- ਤਾਰੜ ਨਾਮਾ(5)
ਸਨਮਾਨ
[ਸੋਧੋ]ਮੁਸਤਾਨਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਤਰਾਰ ਸਾਹਿਤਕ ਬਦਲਾ ਦਾ ਪਰਫਾਰਮੈਂਸ[2] ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਮੈਡਲ ਅਤੇ 1999 ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਨਾਵਲ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਵਲ " ਅਸਥੀਆਂ " ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੇ ਯੋਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ[3] ਅਤੇ 2002 ਦੇ ਦੋਹਾ ਕਤਰ ਲਾਈਫਟਾਈਮ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਐਵਾਰਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ.
ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ
[ਸੋਧੋ]ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਆਦਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਓਨੀ ਹੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ. ਕੁਰਤੂਲ ਆਈਨ ਹੈਦਰ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਲੇਖਕ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਉਸਦਾ ਨਾਵਲ "ਆਖਰੀ ਰਾਤ ਦਾ ਸਾਥੀ" ਪਸੰਦ ਆਇਆ। ਤਾਲਸਤਾਏ ਅਤੇ ਦੋਸਤੋਵਸਕੀ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ. ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਕ੍ਰਮਾਜ਼ੋਵ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨਾਵਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਸ਼ਫਿਕ-ਉਰ - ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਕਿਤਾਬ '' ਬਰਸਤੀ ਕੋਏ '' ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਫ਼ਰਨਾਮੇ '' ਨਿੱਕਲ ਟ੍ਰਾਇ ਤਲਾਸ਼ ਮੈਂ '' ਦੀ ਮਾਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਰਨਲ ਮੁਹੰਮਦ ਖਾਨ ਦੀ “ ਬਜਾੰਗ ਅਮਦ ” ਨੂੰ ਉਰਦੂ ਦੀ ਸਰਬੋਤਮ ਵਾਰਤਕ ਰਾਜਧਾਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੇਖਕਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਰਸੂਲ ਹਮਜ਼ਾ ਟੌਫ ਦੀ "ਮਾਈ ਡੇਗੇਸਤਾਨ" ਅਤੇ ਆਂਡਰੇਈ ਜ਼ੀਡ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ. ਕਾਫਕਾ ਅਤੇ ਸਾਰਤਰ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਤੁਰਕੀ ਲੇਖਕਾਂ ਯਸ਼ਾਰ ਕਮਲ ਅਤੇ ਓਰਹਾਨ ਪਮੁਕ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ. ਮਾਰਕੁਇਸ ਅਤੇ ਜੋਸ ਸਾਰਾ ਮੈਗੋ ਵੀ ਡੁੱਬ ਗਏ. ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਲੇਖਕ ਮੁਹੰਮਦ ਸਲੀਮ-ਉਰ-ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਸੂਝ ਦੇ ਪੱਕੇ ਹਨ। ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਨਾ ਨਿਸ਼ਚਤ ਕਰੋ.
ਤਰਾਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, " ਦੋਸਤੋਵਸਕੀ ਤੋਂ ਮੈਂ ਧੀਰਜ ਸਿੱਖ ਲਿਆ, ਕਿਵੇਂ ਲਿਖਣਾ ਹੈ, ਕਿਰਦਾਰ ਕਿਵੇਂ ਨਿਭਾਉਣਾ ਹੈ।" ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਝਲਕ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਪੜ੍ਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੈਨੂੰ ਘੁਸਪੈਠ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੋਈ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ. ਦੋਸਤੋਵਸਕੀ, ਚੇਖੋਵ ਅਤੇ ਟਾਲਸਟਾਏ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਕਾਫਕਾ, ਕੈਮਸ ਅਤੇ ਕਈ ਫ੍ਰੈਂਚ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜਰਮਨ ਲੇਖਕ ਹਰਮਨ ਹੇਸੀ ਵੀ ਪੜ੍ਹਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਵਲ “ਸਿਧਾਰਥ” ਬਾਈਬਲ ਵਾਂਗ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ”
ਸੁਝਾਅ ਅਤੇ ਟਿਪਣੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਦਾ ਨਾਵਲ ਜਿਹੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਬਾਰੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਹਿਤਕ ਚੱਕਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ " ਪ੍ਰਵਾਹ " ਸਿੰਧ ਦਾ ਨਾਮ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਉਰਦੂ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਾਵਲਕਾਰ ਅਬਦੁੱਲਾ ਹੁਸੈਨ ਪ੍ਰਵਾਹ ਲਿਖਦੇ ਹਨ "ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਖੋਜ, ਜੋ ਇਸ ਲਿਖਤ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇਸਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨਾ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ. ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਵਿਚਾਰ ਦੀਆਂ ਰਸਮੀ ਸ਼ਰਤਾਂ ਲੇਖਕ ਗਿਆਨ ਦੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਮਨੁੱਖੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਆਨਰੇਰੀ ਡਿਗਰੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ, “ਇਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਵਾਹਾਂ ਦਾ ਅਬਦੁੱਲਾ ਹੁਸੈਨ ਸਾਹਿਤਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
"ਇਨ ਸਰਚ the ਫ ਵੇਅ ਆਉਟ " 71 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਦੋਵਾਂ ਪਾਠਕਾਂ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ. ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੁਹੰਮਦ ਖਾਲਿਦ ਅਖਤਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: "ਉਸਨੇ ਰਵਾਇਤੀ ਫਾਰਮੂਲੇ ਦੇ ਟੈਰੋ ਪੌਦੇ ਖਿੰਡਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ!"
"ਅੰਡਰਲੁਸ਼ੀਆ ਇਨ ਅਜਨਬੀ" ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਫੀਕੂਲ-ਉਰ-ਰਹਿਮਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਤਾਰ ਦੇ ਯਾਤਰਾ ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਯਾਤਰਾ ਦਾ ਸੰਗਮ ਹਨ!"
"ਸੁਆਹ ਅਤੇ ਨਦੀਨਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਨਾਵਲ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੀ ਵੰਡ ਪੀਸੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ," ਨਦੀਨਾਂ. ਬੂਟੀ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ "ਜੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ ਦੇ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਬਦਲ ਰਹੇ ਰਵੱਈਏ ਦਾ ਵਰਣਨ ਹੋਵੇ. ਜਦੋਂ" ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪਿਆਰ "ਅਤੇ ਮੌਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਨੇੜਤਾ" ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ. ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਵੇ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਨੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪੜਿਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਡਾਕਘਰ ਅਤੇ ਬੁਣੇ, ਕਾਲੀ ਅੱਖ ਵਿਚਲੀ ਤਸਵੀਰ, ਜਿਪਸੀ, ਕਿਲ੍ਹਾ ਯੋਧਾ, ਘੁੱਗੀ ਅਤੇ <a href="./ ਹੇ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਬ " rel="mw:WikiLink" data-linkid="338" data-cx="{"adapted":false,"sourceTitle":{"title":"اے غزال شب","thumbnail":{"source":"http://upload.wikimedia.org/wikipedia/ur/thumb/3/39/%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg/50px-%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg","width":50,"height":80},"description":"اردو[permanent dead link] ناول","pageprops":{"wikibase_item":"Q23013353"},"pagelanguage":"ur"},"targetFrom":"mt"}" class="cx-link" id="mwrg" title=" ਹੇ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਬ ">ਏ ਗ਼ਜ਼ਲ ਏ ਸ਼ਬ</a> ਦੇ ਨਾਮ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਬਦੁੱਲਾ ਹੁਸੈਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਓ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਬ ਉਸ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਨਾਵਲ ਹੈ।
![http://upload.wikimedia.org/wikipedia/ur/thumb/3/39/%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg/50px-%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg","width":50,"height":80},"description":"اردو](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ur/thumb/3/39/%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg/50px-%D8%A7%DB%92_%D8%BA%D8%B2%D8%A7%D9%84_%D8%B4%D8%A8.jpg","width":50,"height":80},"description":"اردو){kind=link}