ਲੋਭ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਲੋਭੀ ਮਨੁੱਖ

ਲੋਭ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਮੁੱਢਲੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋ ਵਸਤੂਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਲਾਲਚ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਉਸ ਲਾਲਚ ਨੂੰ ਲੋਭ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਲੋਭੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਅਜਾਈਂ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਭ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਚੋਰ, ਡਾਕੂ, ਦੁਰਾਚਾਰੀ, ਜ਼ਾਲਮ, ਕਪਟੀ ਧੋਖੇਬਾਜ, ਈਰਖਾਲੂ, ਅਕ੍ਰਿਤਘਣ ਅਤੇ ਬੇਸਬਰਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲਾਲਚੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਮਤਲਵ ਲਈ ਇਤਬਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਧੋਖਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲੋਭੀ ਮਨੁੱਖ ਪਾਪ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਭ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੁਆਦ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਲਾਲਚ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੋਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[1]

ਪਾਪਾ ਬਾਝਹੁ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਮੁਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ। ... ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ 417

ਹੋਰ ਦੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Thomas Aquinas. "The Summa Theologica II-II.Q118 (The vices opposed to liberality, and in the first place, of covetousness)" (1920, Second and Revised Edition ed.). New Advent. {{cite web}}: |edition= has extra text (help)