ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਹਾਲ


ਲੜੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ |
ਸਿੱਖ ਧਰਮ |
---|
![]() |
ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ, ਜਾਂ ਦਰਬਾਰ ਹਾਲ,[1] ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਕੋਰਟ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੁੱਖ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[2][3] ਇਹ ਉਹ ਕਮਰਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਹੋਏ ਸਿੰਘਾਸਣ, ਜਾਂ ਤਖ਼ਤ ਉੱਤੇ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹਨ।
ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ - ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ
[ਸੋਧੋ]ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਪੂਜਾ ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ (ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਹਾਲ) ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਫਰਸ਼ 'ਤੇ ਬੈਠਦੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ - ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ - ਨੂੰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਨਿਯਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਨਿਰਾਦਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਡੂੰਘੇ ਧਿਆਨ ਲਈ ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਆਸਣ ਵੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਫਰਸ਼ 'ਤੇ ਬੈਠਣਾ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾਨਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਫਰਸ਼ 'ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਬੈਠਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮਰਦ ਬੈਠਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਿਸ਼ਰਤ ਬੈਠਣ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨਾਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸਿਰਹਾਣੇ 'ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਕੱਪੜਾ ਵਿਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸਿਰਹਾਣੇ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਹੋਏ ਪਲੇਟਫਾਰਮ 'ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਛੱਤਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਪੜੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਮਲਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਢੱਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੜ੍ਹਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਇਹ ਥੜ੍ਹਾ ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ। ਦੀਵਾਨ ਹਾਲ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ (ਰਾਗੀ ਕਹਾਉਂਦੇ ਹਨ) ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਜ਼ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੰਗਤ ਭਜਨ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖ ਪੂਜਾ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅੰਗ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਜਨ ਗਾਇਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਬਾਣੀ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ"।