ਮੰਦੋਦਰੀ
ਮੰਦੋਦਰੀ ਰਾਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਰਾਵਣ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਲੰਕਾ ਦੀ ਰਾਣੀ ਸੀ। ਰਾਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਮੰਦੋਦਰੀ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰ, ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਧਰਮੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਪੰਚਕੰਨਿਆ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਡਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪਾਠ 'ਪਾਪ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ' ਲਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮੰਦੋਦਰੀ ਅਸੁਰਾਂ (ਦੈਂਤਾਂ) ਦੇ ਰਾਜਾ ਮਾਇਆਸੁਰਾ ਅਤੇ ਅਪਸਰਾ (ਸਵਰਗੀ ਨਿੰਫਸ) ਹੇਮਾ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਮੰਦੋਦਰੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ: ਮੇਘਨਾਦਾ (ਇੰਦਰਜੀਤ), ਅਟਿਕਾਇਆ ਅਤੇ ਅਕਸ਼ੈਕੁਮਾਰ, ਹਨ। ਕੁਝ ਰਾਮਾਇਣ ਰੂਪਾਂਤਰਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਰਾਮ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀਤਾ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਾਵਣ ਦੁਆਰਾ ਬਦਨਾਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੇ ਮਾਰਗ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਮੰਦੋਦਰੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਰਾਮ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਭੇਜਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਸਲਾਹ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀੰ ਦਿੰਦਾ। ਰਾਵਣ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਰਾਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਰਾਮਾਇਣ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਦੂਈ ਤੀਰ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲਾਕੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਰਾਮ, ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਾਮਾਇਣ ਦੇ ਕਈ ਸੰਸਕਰਣ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਾਵਣ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵਿਭੀਸ਼ਨ - ਰਾਵਣ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਜੋ ਰਾਮ ਨਾਲ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਦੀ ਸਲਾਹ 'ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜਨਮ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਰਾਮਾਇਣ ਦੇ ਉੱਤਰ ਕਾਂਡਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਾਇਆਸੁਰ ਨੇ ਸਵਰਗ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਅਪਸਰਾ ਹੇਮਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ, ਮਾਇਆਵੀ ਅਤੇ ਦੁੰਦੁਭੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਧੀ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਹੇਮਾ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ; ਮੰਦੋਦਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ।[1][2][3]
ਮੰਦੋਦਰੀ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਹਨ। ਤੇਲਗੂ ਪਾਠ ਉੱਤਰ ਰਾਮਾਇਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ ਕਿ ਮਾਇਆਸੁਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਅਪਸਰਾ ਹੇਮਾ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਹਨ, ਮਾਇਆਵੀ ਅਤੇ ਦੁੰਦੁਭੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਧੀ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਦੇਵਤਾ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਪੱਸਿਆ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਮਧੁਰਾ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਅਪਸਰਾ, ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਕੈਲਾਸ਼ ਪਰਬਤ 'ਤੇ, ਉਸ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਪਾਰਵਤੀ ਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਮਧੁਰਾ ਦੇਵਤਾ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਾਰਵਤੀ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਧੁਰਾ ਦੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਰਾਖ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਲੇ। ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਕੇ, ਪਾਰਵਤੀ ਨੇ ਮਧੁਰਾ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਡੱਡੂ ਵਾਂਗ ਰਹਿਣ ਲਈ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਮਧੁਰਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ ਬਣੇਗੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਬਹਾਦਰ ਪੁਰਸ਼ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇਗੀ। ਬਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਮਧੁਰਾ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਕੰਨਿਆ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਚੀਕਦੀ ਹੈ। ਮਾਇਆਸੁਰਾ ਅਤੇ ਹੇਮਾ, ਜੋ ਨੇੜੇ ਹੀ ਤਪੱਸਿਆ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਪੁਕਾਰ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੋਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਮੰਡੋਦਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਾਲਦੇ ਹਨ।[4][5] ਇਸ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ, ਦੈਂਤ-ਰਾਜੇ ਰਾਵਣ ਅਤੇ ਮੰਡੋਦਰੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮੇਘਨਦਾ, ਮੰਡੋਦਰੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਬੀਜ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰਾਵਣ ਨਾਲ ਵਿਆਹ
[ਸੋਧੋ]ਰਾਵਣ ਮਾਇਆਸੁਰ ਦੇ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਦੋਦਰੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੰਦੋਦਰੀ ਅਤੇ ਰਾਵਣ ਦਾ ਵਿਆਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵੈਦਿਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੰਦੋਦਰੀ ਨੇ ਰਾਵਣ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ: ਮੇਘਨਦਾ (ਇੰਦਰਜੀਤ), ਅਤਿਕਯਾ ਅਤੇ ਅਕਸ਼ੈਕੁਮਾਰ, ਦਿੱਤਾ। ਮੰਡੋਰ, ਜੋਧਪੁਰ ਤੋਂ 9 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਕਸਬਾ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਦਾ ਜੱਦੀ ਸਥਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਥਾਨਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਜਵਾਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਹੈ।[6]
ਰਾਵਣ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਤਾਕਤ 'ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਰਾਵਣ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੈ। ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਔਰਤ, ਮੰਦੋਦਰੀ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਰਾਵਣ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਵਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਨਾ ਕਰਨ, ਨੌਂ ਆਕਾਸ਼ੀ ਜੀਵ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਵੇਦਵਤੀ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਜੋ ਸੀਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਜਨਮ ਲਵੇਗੀ ਅਤੇ ਰਾਵਣ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇਗੀ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Manmathnath Dutt (1891). Ramayana - Uttara Kanda.
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedmanushi
- ↑ Vālmīki; Goldman, Sally J. Sutherland; Lefeber, Rosalind; Pollock, Sheldon I. (1984). The Rāmāyaṇa of Vālmīki: An Epic of Ancient India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Princeton University Press. ISBN 978-0-691-06663-9.
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedMani476
- ↑ George Williams (2008) [2003], A Handbook of Hindu Mythology, Oxford University Press, ISBN 978-0195332612, pages 208-9
- ↑ Times Of India (14 October 2015). "Saluting the virtues of Ravan". Shailvee Sharda. Lucknow. Times Of India. Retrieved 14 October 2015.